Morgunblaðið - 09.02.1966, Blaðsíða 21

Miðvíkudagur 9. fet>rflar 1968
MORGU N BLAÐIÐ
21
Sveinn Kristinsson skrifar um
Eru Svíar svona?
Hafnarbíó:
ERU SVÍAR SVONA?
Handrit eftir Xage Danielsson
og Hans Alfredson.
Leikstjóri: Tage Danielsson.
ÞETTA er gamanmynd alfarið,
eða svo maður noti flínna orða-
lag: hreinn „farsi“, því að nautm-
*st tþykir leik- eða Ikvikmynda-
verki fuilllýst í blöðum, nema
slett sé útlenzku í svo ríkum
mætli, að óbreyttir almúgamenn
verði að gegnumifara þykkar
orðabaetkur, titl að komast að
hinni réttu meiningu. Gildir
þetta raunar um ýmsar aðrar rit-
smíðar nú til dags, og þótt merki
legt sé, ekki sízt um þær, sem
okkur er tjáð, að hafi það erindi
helzt að spyrna gegn skemimdum
á tungu og þjóðerni. — Þetta
mundi líklega frá hernaðarsjón-
armiði vera kallað að vega að
óvininum með hans eigin vopn-
um, varpa spjóti tiil baka til
frumsendanda. Vonandi skilar
þessi aðferð tilætiuðum árangri
í fyllingu tímanna.
Já, Svíarnir hafa sem sagt lagt
undir sig Hafnarbíó og leika þar
hinar ferlegustu kúnstir um
þessar mundir. Einkum eltast
þeir þó við kvenfólk og pen-
inga, og kvenfólkið sækist fast
eftir karlmönnum og bjónabönd-
um. Nú, þetta þyrfti svo sem
ekki að vera svo aftakaslaemt, ef
réttur maður skyggndist eftir
réttri konu út frá réttu sjónar-
miði á réttu augnataliki. En þar
vill nokkuð á bresta.
Jón eltir Gunnu, sem ekki vill
hann sjá, og e'ltir máske ein-
hvern annan. Og Sigga eltir Jón,
sem ekki vill sjá hana né heyra.
Og svo er eltingarleikurinn viss
með að snúast við af mikil'li
skyndingu: Gunna að elta Jón í
mikilli hrifningu og Jón Siggu,
sem er nú sú einasta, sem hann
vill sjá og eiga. Hver sá e'ltingar-
leikur endi? Ja, sumir segja, að
hann endi aldrei.
Ung stú'lka fer á fyl'lirí út af
ástarsorg. Morguninn eftir vakn-
ar hún heima í rúmi sínu hjá
ungum iherra, og verða 'bæði jafn
snemma jafnforviða. Það er ekki
um annað að gera fyrir þau en
en kynna sig, á meðan þau reyna
að tosa á sig buxurnar undir
sænginni. Herrann þiggur kaffi
fyrir siðasakir, en hvenfur siðan
af vettvangi.
Þannig eltir hvert spaugilegt
atvikið annað. Ungur, atvinnu-
laus maður fer á ráðningarskrif-
stofu og er eindregið ráðlagt að
læra til læknis, vegna þess, hve
hann skrifar illa. Nú, þetta bless
ast ekki svo bötlvan'lega, nógir
eru sjúkdómarnir til að hafa
samstarf við. Og bregðist þeir —
þá er sá möguleiki, að sjúkling-
urinn sé ófrískur.
Myndin endar með eltingar-
leik, eins og hún byrjaði, elting-
Atriði úr myndinni.
arieik við ást og penginga sem fer orieysi ókkar fslendinga, þá var
undan af jöfnum hraða og eftir mikið hlegið undir nefndri sýn-
er leitað. KannSke hinn almenni
gangur lífsins, settur á svið í
gaimansemi og svol'íti’lli kaild-
hæðni stundum, og að sjálf-
sögðu einhæfur og stílfærður.
Þrátt fyrir hið a'lkunna hum-
ingu. Og spurningunni, sem fólg-
in er í nafni myndarinar, hygg
ég, að margir hafi svarað svo:
Já, Svíarnir eru svona, og af-
gangur jarðarbúa eltir fordæmi
þeirra.
v — Heyvinnuvélar
Framhald af bls. 4
ur er auðvellt að dreifa heyinu
á þurra, hlýja jörð.
Fyrirtækið Þór hf. hóf sölu á
fjölfætlum á svonefndu vetrar-
verði fyrir þremur árum, en það
er mun lægra en sumarverðið.
Nú á þessum vetri hefur Þór hf.
fært út sölu véla á fyrrgreindu
vetrarverði, þannig að ákveðið
verð gildir fyrir hvern afgreiðslu
mánuð, allt frá nóvember og þar
rtil í apríl. Fer verðið hækkandi
eftir því sem á líður. Bændur not
færa sér þessa aðstöðu allveru-
lega, og verða aðnjótandi hag-
stæðara verðs, og auk þess geta
þeir tryggt sér heyvinnutækið í
tíma.
Guðrún
Murkúsdóttir
— Minning
f Guðrún var fædd að Rofum
í Meðallandi 2. júní 1874, en
fluttist þaðan barn að aldri með
foreldrum sínum að Bakkakoti
í sömu sveit. Þar dvaldist hún
þar til hún giftist Rúnólfi
Bjarnasyni frá Efri-Ey. Þau Guð
rún og Runólfur fluttust úr Með
ellandinu árið 1899 og hófu bú-
skap að Neðra-Dal í Biskups-
tungum, en bjuggu þar aðeins
1 ár. Fluttust þau þá að Iðu í
sömu sveit. En eftir þriggja ára
búskap þar drukknaði Runólf-
ur í Hvítá við ferjustörf.
Guðrún hélt saman búi í Iðu
f 10 ár eftir að hún missti mann
sinn. En fluttist þá aftur til átt-
haganna í Meðallandi. Var hún
nú fyrir búi hjá foreldrum sín-
um í Bakkakoti, sem voru þrot-
in að kröftum. Þau Guðrún og
Runólfur eignuðust 4 börn: Þor-
gerði, sem giftist Runólfi Bjarna
syni, oddvita í Bakkakoti, Sig-
ríði, gifta Sumarliða Sveinsyni
frá Feðgum, Guðnýju, er gift-
ist Gísla Tómassyni á Melhól,
og Runólf, er kvæntist Guð-
laugu Loftsdóttur að Strönd.
Barnaböm Guðrúnar Markús-
dóttur voru 19, þar af eru 18 á
lifi.
Þegar Sigríður, dóttir Guðrún-
ar, fór að búa á Feðgum, flutt-
ist Guðrún til hennar og dvald-
ist með henni til dauðadags, en
hún lézt þann 10. des. sl.
Síðustu æviár sín átti hún
öðru sinni heirna í Árnssýslu,
en þau Sumarliði og Sigríður
fluttust úr Meðallandinu til
Hveragerðis árið 1945.
Guörún var kona, sem flest-
um þótti vænt um og allir mátu
mikils, sem kynntust henni. Hún
mátti ekkert aumit sjá og vildi
Framh. á bls. 27
JAMES BOND — Eftir IAN FLEMING
I LOST MYSEIF
I CHANGED MY APPEARANCE-
RADICALLY/ ANP I WORKEP
TO MULTIPLY MY RICHES.. .
8UT AT THE SAME TIME I >
STUDIED MEDICINE AND/
> - PSYCHOLOGY
IN THE STUDY OF
THE HUMAN BSDY
ANP THE HUMAN ,
MINP- BECAUSE <
I WISHED TO KNOW
WHAT THIS CLAY IS
k CAPABLE OF/ A
and now
r YOU'RE A BIG-TIME
DEALER IN 8IRD-DROPPINGS
IS THAT THE POWER
YOU WANTEP? .
6S3
James Bond
BY IAN FLiMING
BfiAWING BY JOHN McLUSKY
I WILL NOT
WEARY YOU WITH
THE DETAILS OF
MY CAREER...
THE MILLION
DOLLARS. FOR
WHICH I HAD
PAID SO
OEARLY, WAS THI
FOUNDATION OF
MY FORTUNE...
Ég skal ekki þreyta þig með smámun-
um viðvíkjandi ferli niínum . . . þessir
milljón dollarar, sem ég borgaði dýru
verði, eru grundvöllur framtíðar minn-
ar . . .
Ég breytti útliti mínu á róttækan hátt
og ég vann til þess að margfalda eignir
mínar . . . en samtímis nam ég læknis-
fræði og sálfræði.
Ég týndi sjálfum mér í rannsóknum
minum á mannslíkamanum og mannshug-
anum — vegna þess að ég vildi vita hvað
þessi leir væri fær um!
Og nú ert þú hörku fugladritshöndlari
— eru það völdin sem þú vildir ná?
JÖMBÖ — — Y
Spori starði gapandi á þrjár styttur, sem
Júmhó afhjúpaði fyrir framan hann. Var
það ekki hann sjálfur, sem stóð þarna yzt
til hægri — nákvæmlega svo raunveruleg-
ur sem ... — Já, en hvað á þetta að þýða?
gat Spori loks stunið upp. — Þetta er ár-
angur viku erfiðis, svaraði Júmbó, og
horfði stoltur á stytturnar.
—-y— —-*
Skyndilega heyrðist hróp frá útsýnis-
turninum. — Júmhó, Spori. Halló. Skip er
í sjónmáli. Þetta er skip auðkýfinganna.
Eg myndi þekkja það í margra kílómetra
fjarlægð. Ég er alveg öruggur. Vinimir
tveir hlupu eins og byssuhrandar út úr
kofanum, og Júmbó tók strax forystuna.
— Það er kominn tími til að við kenn-
Teiknari: J. M O R A
um þessum hcrrum mannasiði, svaraði
hann kalt og róiega. — Hjálpið mér að
bera stytturnar niður að ströndinni. —
Þetta er stórkostlegt atriði, sem þú hefur
skipulagt, svaraði Spori ánægður. — Meira
að segja ég — hefði ekki getað fundið upp
á betra. En hvernig hefurðu annars hugs-
að þér að framkvæma það?
KVIKSJÁ —-k—■ —k— —y~~ Fróðleiksmolar til gagns og gamans
TIL HIMINS. á aðgengilegum klettum. himJnháu byggingar, sem hvað myndahús o.fl., auk ratsjárút-
Þórf mannanna til að „byggja Á okkar dögum eru hyggðir kynlegastar eru í útliti eru búnaðar, sem hefur því hlut-
upp tii himins“, hefur þekkzt hinir furðulegustu skýjakljúfa- „varnarstöðvar“ Bandarikja- verki að gegna, að fylgjast með
allt frá tímum Babelsturnsins. kynjaðir turnar tii þess að hers, sem hvíla á stólpum úti á fjandsamlegum fiugvélum og
Hið griska munkasamfélag mið skjóta eldflaugum út í geim- reginhafi. I þessum stöðvum eldflaugum, sem ovinariki
aldanna streittist tíl dæmis við inn eða einungis fynr skamm- eru nútimaþægindi fyrir starfs- kynnu að senda tU höfuða
að byggja einmana klaustur sín drægari eidflaugar. En þær menn þeirra, sjónvarp, kvik- Bandartkjunum.