Morgunblaðið - 21.05.1966, Blaðsíða 12

MORGUHBLAÐIÐ
Laugardagur 21. maí 1966
12
Jákvætt tómstundagaman fyrir
æskumanninn
Rætt við Birgi Björnsson,
sem skipar 13. sætið á
lista Sjálfstæðismanna
i Hafnarfirði
í 13. sæti á lista Sjálfstæðis-
flokksins í Hafnarfirði -við
bæjarstjórnarkosningarnar sem
fram fara 22. maí n.k., er Birg-
ir Björnsson, vélstjóri. Birgir
er Hafnfirðingur að ætt, fædd-
ur 22. febrúar 1935. Foreldrar
hans eru þau heiðurshjónin,
Björn Eiríksson og Guðbjörg
Jónsdóttir á Sjónarhóli. Birgir
er kvæntur Ingu Magnúsdóttur
og eiga þau tvö börn, Magnús
6 ára og Sólveigu 3ja ára. Birgir
hefur mjög komið við sögu fé-
lagsmála í Hafnarfirði og var
m.a. formaður Stefnis, félags
ungra Sjálfstæðismanna 1957
—1958 formaður Iðnnemafé-
lags Hafnarfjarðar 1953—54.
Hann hefur átt sæti í stjóm
Fimleikafélags Hafnarfjarðar
um margra ára skeið, — en ó-
talin eru hin fjölmörgu og á-
eigingjörnu störf í þágu þess fé-
lagsskapar, — að ógleymdum
þeim fjölmörgu sigrum, sem
Ihann hefur leitt lið sit í gegn-
um á handknattleiksvellinum.
Við lítum inn á heimili Birg-
is að Reykjavíkurvegi 1 í Hafn-
arfirði og hittum fjölskylduna
heima, — en Birgir er einmitt
daginn eftir að þetta viðtal er
tekið, — að leggja upp í keppn-
isferðalag til Bandaríkjanna. Að
þessu sinni fer hann utan með
íslenzka landsliðinu.
, Okkur er boðið sæti og við
snúum okkur beint að efninu
og spyrjum.
— Hvenær byrjaðir þú að
taka þátt í bæjarmálasarfsemi
Hafnfirðinga.
— Ég fór fyrst að hafa af-
skipti af stjórnmálum, þegar ég
var 19 ára gamall. Mér hefur
alltaf fundizt að okkur Hafnfirð-
ingum kæmu málefni bæjarfé-
lags okkar svo mikið við og í
eesku hafði mér verið kennt, —
að ég yrði að geta hjálpað mér
sjálfur og að ég yrði að treysta
é sjálfan mig, ef ég vildi koma
mér áfram í lífinu.
Síðar lá leið mín í Sjálfstæðis-
ílokkinn, — því aðeins í þeim
flokki fær einstaklingurinn að
móta sig og tækifæri til að koma
'sér áfram í lifinu, — þannig að
hann þurfi ekki ávallt að leita
til annarra með óskir sínar og
þarfir. Og í Sjálfstæðisflokknum
fann ég þann anda og" þá tiltrú
sem hverjum einstaklingi er
nauðsyn.
Ég byrjaði ungur að æfa 1-
þróttir með FH. Þar var ég svo
heppinn að kynnast mörgum af
mínum beztu vinum. Þegar ég
varð eldri og meiri alvara tók
að færast í leik íþróttanna, fann
ég kannski bezt hve nauðsynlegt
var, að einstaklingurinn væri
eterkur og eftir þvi fóru oft úr-
slit leikja. Það lið sem hafði
flestum sterkum einstaklingum
á að skipa, kom og mun ávallt
koma bezt út úr íþróttakeppni.
Eins er það á sviði stjómmál-
anna. Ef við viljum byggja upp
sterkt bæjarfélag, — þá verðum
við að hafa á að skipa sterkum
einstaklingum. Þá verðum við
að hafa sterk fyrirtæki, sem við
höfum þær tekjur af, sem eru
okkur nauðsynlegar til að reka
vaxandi byggðarlag.
— Hvert er viðhorf þitt til
bæjarmála í dag?
v — Við hér í Hafnarfirði eig-
um að stefna að því, að vera
sjálfum okkur nóg. Það hefur
verið ríkt í stefnu þess meiri-
hluta, sem verið hefur við völd
í Hafnarfirði síðasta kjörtímabil
að fá ýmis fyrirtæki til að stað-
setja sig í Hafnarfirði og vera
með rekstur sinn hér. Sú stefna
hefur gefizt mjög vel. Og fyrir
utan hin fjölmörgu fyrirtæki
sem komið hafa í bæinn síð-
asta kjörtímabil með starfsemi
sina, — og ótvírætt sannar það
traust sem stefnu Sjálfstæðis-
flokksins er sýnt í bæjarmálum
Hafnfirðinga, — þá er hitt líka
eftirtektarvert, og kannski ekki
síður, hve fólksfjölgun hefur
verið hér ör, síðustu þrjú til
fjögur árin. Þetta sannar hina
miklu tiltrú, sem fólk ber í dag
til Hafnarfjarðar. Hin mikla
fjölgun og flutningur fólks til
Hafnarfjarðar síðustu árin, á
ekki sízt rætur sínar að rekja
til breyttrar stefnu í bæjarmál-
um Hafnfirðinga. Straumur
fólks til Hafnarfjarðar, — hin-
ar stórkostlegu nýbyggingar í-
búða- og iðnaðarhúsa ýmis kon-
ar, hin yíðtæka og mikla skipu-
lagning stöðugt nýrra íbúða- og
iðnaðarhverfa sannar ótvírætt
þá þörf sem orðin var hér í Firð
inum á öðrum og betri stjórnar-
háttum en hér höfðu verið látn-
ir ríkja svo allt of lengi, — svo
áratugum skipti. Það hefur
verið hlúð að eldri fyrirtækjum
og þeim veitt betri athafnaskil-
yrði. Þetta sjá allir sem fara um
Hafnarfjörð. Hafnfirðingar
verða að hætta að bera fjármagn
sitt til Reykjavíkur, eins og við
höfum gert í allt of ríkum mæli
hingað til.
Við bindum miklar vonir við
álverksmiðjuna og þá miklu og
auknu grósku sem hún getur
fært bæjarfélagi voru. Þessi
verkmiðja mun greiða hundruð
milljóna króna í útsvörum og
öðrum gjöldum til bæjarins í
framtíðinni. íslendingar geta
fært sér í nyt erlent fjármagn
eins og grannþjóðir okkar hafa
gert og það er ástæðulaus mxnni
máttarkennd að gera ráð fyrir
að þannig verði á málum haldið
að slíkt verði okkur til tjóns.
Við eigum þá orku sem aðra
vantar og hana eigum ið að
selja, — eins og við seljum fisk
og aðrar sjávarafurðir.
— Hvað er að frétta af bygg-
ingu íþróttahúss í Hafnarfirði?
— íþróttahússmálið er nú
loks að leysast, — en það mál
hefur verið á dagskrá í tugi ára.
Þetta hefur verið Hafnarfirði til
skammar, en þetta er gott dæmi
um það hvernig nauðsynjamál
geta farið, þegar skammsýnir
menn ráða. íþróttamenn okkar
hafa um margra ára skeið orð-
ið að sækja æfingar sínar til
Reykjavíkur og Keflavikur,
vegna þess að f Hafnarfirði hafa
ekki verið skilyrði fyrir hendi.
Loksins nú, eftir áratugabið
Hafnfirzkra íþróttamanna, —
sjá þeir óskír sínar um glæsilega
íþróttahöll verða að veruleika.
Á þessu ári verður húsið fok-
helt, — en verður síðan tekið
í notkun 1968 og þá munum við
Hafnfirðingar geta æft í því
bæjarfélagi sem við keppum
fyrir, — og þá loksins koma
börn og unglingar til með að
njóta þeirrar leikfimikennslu
sem lögboðin er. Sjálfstæðis-
menn munu leggja áherzlu á að
taka íþróttahúsið í notkun sem
allra fyrst, — en eins og ég
sagði áðan, hefur verið beðið
eftir því í tugi ára, — meðan
enn var ríkjandi röng stefna í
bæjarmálum Hafnarfjarðar".
— Það er oft talað um vanda-
mál æskxxnnar. Hverja telur þú
vænlegustu leiðina til úrbóta í
þeim efnum?
— Vandamál æskunnar eru
margvísleg og oft erfið viðfangs.
En við verðum að leysa þau.
Þau fara aldrei frá okkur, —
þetta er vandamál sem hvert
bæjarfélag verður að glíma við,
— hvar sem er og hvenær sem
er, því það er alltaf til staðar.
Það er mín skoðun, að bezta
leiðin, sé að skapa þeim félög-
um sem starfa að málefnum
æskunnar góð skilyrði til starf-
semi sinnar, svo þau fái notið
sín sem bezt, og árangurinn sé
sem mestur af starfi þeirra. í
þessu sambandi vil ég nefna
Skátafélagið,, K.F.U.M. og K.
stúkurnar og síðast en ekki sízt
íþróttafélögin, — en innan allra
þessara félagssamtaka eru unn-
irt stórvirki að málefnum æsk-
unnar. Við treystum öll æsk-
unni, sem er að vaxa upp í dag.
En hún þarf aðhald, og það
getum við, sem komin erum af
imglingsárunum veitt henni. Við
Birgir Bjömsson og fjölskylda.
verðum að finna æskunni verð-
ug viðfangsefni að glíma við.
Foreldrar mínir gáfu til dæmis
FH húseign sína, — Sjónarhól,
— vegna þess að þau treystu
æskunni, og þau höfðu kynnzt
því, hversu mikilvægur og göf-
ugur sá félagsskapur er hverjum
æskumanni. Þau vita hvert upp-
eldislegt og menningarlegt gildi
það hefur, að rmglingarnir eigi
sér einlægt áhugamál og hversu
mikið aðhald það er fyrir æsku-
mann að eiga sér jákvætt tóm-
stundagaman. Og þau vita að
slíkur félagsskapur á framtíð
fyrir sér, — félagsskapur sem
stefnir til aukins frama og far-
sældar“.
Það er von mín, að Sjálfstæð-
isflokkurinn fái hreinan meiri-
hluta í komandi kosningum, —
meirihluta sem honum er nauð-
synlegur, til að geta konuð
nauðsynjamálum okkar Hafn-
firðinga í rétta höfn“.
★
Við kveðjum þessi ungu hjón
og vonum að íslenzka landslið-
inu gangi vel í keppni sinni við
Ameríkumenn. Birgir Björns-
son hefur leikið fleiri leiki með
FH-liðinu en nokkur annar,
eða 265 leiki alls. Hann á að
baki 25 leiki með íslenzka lands
liðinu og leikur væntanlega tvo
til viðbótar í þeirri ferð sem nú
stendur yfr. Hann hefur hlotið
19 íslandsmeistaratitla með FH-
liðinu og verið fyrirliði í cll
skiptin, auk þess sem hann var
fyrirliði íslenzka landsliðsins I
handknattleik um nokkurt
skeið, með mjög góðum árangri.
Eitt er víst, að hann á heiður
Hafnfirðinga skilið fyrir fræki-
lega framgöngu í þágu íþrótta-
hreyfingarinnar í bænum, bæði
sem leikmaður, fyrirliði og þjálf
ari.
—- væh.
FERMINGAR
Ferming í Grindavíkurkirkju,
uppstigningardag, 19. maí, 1966.
Stúlkur:
Ástrós Reginbaldursdóttir,
Túngötu 2.
Bergljót Sjöfn Steinarsdóttir,
Víkurbraut 38.
Helga Þórarinsdóttir, Mána-
götu 5.
Kristín Þorkelsdóttir, Tún-
götu 6.
Margrét Bergþóra Símonar-
dóttir, Túngötu 1.
Matthildur Bylgja Ágústsdótt-
ir, Víkurbraut 21A.
Sigríður Sigurðardóttir, Vest-
urbraut 12.
Svava Árný Jónsdóttir, Hellu
braut 8.
Vigdís Bragadóttir, Staðar-
hrauni 6.
Drengir:
Guðmundur Sverrir Ólafsson,
Sunnubraut 4.
Gunnbjörn Guðmundsson,
Vilhelm Guðmundsson, Tún-
götu 3.
Hermann Gúðmundsson, Borg
arhrauni 3.
Jóhann Magnús Guðmunds-
son, Sunnubraut 3.
Kristján Grétar Ólafsson, Arn
arhrauni 5.
Ólafur Jóhannsson, Staðar-
hrauni 7.
Oddakirkja. — Ferming
sunnudaginn 22. maí kl. 14.
Altarisganga eftir fermingu.
Stúlkur:
Guðný Sjöfn Sigurðardóttir,
Þrúðvangi 7, Hellu.
Sigrún Þórarinsdóttir, Þrúð-
vangi 26, Hellu.
Vigdís Jónsdóttir, Rifshala-
koti, Ásahreppi.
Drengir:
Bjarni Jónsson, Selalæk,
Rangárvallahreppi.
Grétar Markússon, Þrúðvangi
24, Hellu.
Oddakirkja. — Ferming
Hvítasunnudag 29. maí kl. 14.
Altarisganga eftir fermingu.
Stúlkur:
Hrefna Sigurðardóttir, Leik-
skálum 4, Hellu.
Margrét Jónsdóttir, Vindási
Rangárvallahreppi.
Sólveig Stolzenwald, Leikskál
um 2, Hellu.
Drengir:
Haraldur Ágústsson, Þrúð-
vangi 9, Hellu.
Ókar Jónsson, Laufskálum 6,
Hellu.
Sævar Jónsson, Hólavangi 1,
Hellu.
Svar til Árna
Gunnlaugssonar
GREIN mín í síðasta Hamri
„Línurnar skýrast“ héfur ber-
sýnilega farið í taugarnar á yður
og eru viðbrögð yðar mér næg
sönnun þess að þar sem ég
minnist á bæjarrekstur hafi ég
hitt á auman blett hjá yður og
hafnfirzkum kjósendum er það
nú ljóst, ef þeim var það ekki
áður, að grein mín hafði og hef-
ur við rök að styðjast. Það er
sjaldan sem mér hafa verið
bornar lygar á brýn, þó á ýmsu
hafi gengið í kosningabarát'tunni
hér í bæ. Ég man samt eftir því
að slíkt henti í Alþýðublaði
Hafnarfjarðar fyrir nokkrum
árum og varð það Alþýðu-
flokknum til lí'tiTs framdráttar,
en jók á fylgi SjáiMstæðisflokks-
ins og er ég bæjaibúum þakklát-
or fyrir hvernig þeir tóku þá á
málunum. Nú berið þér mér það
á brýn, að ég „kunni“ að ljúga
á réttum tíma og er eins og mig
minni að þessi orð séu tekin úr
umræddri AlþýðublaðSgrein.
Vona ég að viðbrögð hafnfirzkra
kjósenda verði nú svipuð og áð-
ur.
Það er rétt hjá yður að því
miður er pólitíkin oft mann-
skemmandi og hleypur með
menn í gönur. Sem betur fer
hefi ég aldrei orðið þess var allan
þann tíma, sem ég hef unnið að
bæjarmálum eða þjóðmálum, að
starf og það erfiði, sem ég hefi
lagt á mig þessu viðvíkjandi
hafi gjört mig að verri manni,
heldur hika ég ekki við að
segja að það hafi gjört lif mitt
innihaldsríkara og að mörgu
leyti jákvæðara.
Það má máske.. segja að hver
er blindur á sjálf sín sök, en
hafi póilitíkin ekki haft meiri
mannskemmandi ‘ áhrif á yður
en mig þegar þér eruð kominn
á minn aldur og ekki valdið fleiri
gönuhlaupum þá álít ég það vel
farið.
Bjarni Snæbjörnsson.