Morgunblaðið - 04.02.1967, Blaðsíða 4
4
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 4. FEBRÚAR 1967.
BÍLALEIGAN
FERÐ
SfMI 34406
Daggjöld kr. 300,00
og kr. 2,50 á ekinn km.
SENDU M
MAGNÚSAR
SKIPHOITI21 SÍMAR 21190
eftir lo^un simi 40381
síw 1-44-44
\mim
Hverfisgötn 103.
Sími eftir lokiin 31160,
LITLA
bílaleigon
Ingólfsstræti 11.
Hagstætt leigugjald.
Bensin innifalið í leigugjaldi.
Slmí 14970
BÍLALEIGAIM
VAKUR
Sundlaugaveg 12. Súni 35135.
Eftir lokun 3493« og 36217.
RAUOARARSTIG 31 SÍMI 22022
-jfc- Tannlæknar.
„Vegna skrifa um tann-
lækna og þjónustu þeirra í
þætti Velvakanda sl. fimmtu-
dag hefur einn af ritstjóruim
blaðsins bent Velvakandi á að
órétblát séu ummæli bnéfritara
varðandi fræðslustarfsemi tann
lækna, því að þek haía haid-
ið uppi mjóg öflugri fræðsilu-
starfsemi sl. 10 ár m.a. í góðri
samvinnu við daglbiöðin a.m.k.
gluggasýninga í Morgiunblaðs-
glugganum og erinda í útvarp
sl. tvo vetur.
Hefur ætíð verið góð saim-
vinna miiii bla'ðamanna og
tannlækna um þessi fræðslu-
mál, enda blaðamönnuim vel
kunnugt hve mikia vinnu tann-
læknar hafa lagt - sig hennar
vegna. Ekki þarf að taka fraim
að öil þessi vinna er unnin
endurgjaldslaust.
Auðvitað eru í tannilækna-
stéttinni mislitir sauðir, eins og
í öðrum stéttum. En kannski
ritað var um bennan stað seint
í janúar ’67. Það hefði verið
nær að ryðja ófrosnum sandi í
skurðinn ög laga skurðinn
strax, svo að hvorki skemmd-
ist þar bilar né að fólk dytti
þar. Nú vona ég, áð Gísli J.
reyni að kynna sér aliar að-
stæður, áður, en hann reynir
næst að hnýta í þá, sem ræða
um slysahættur og segja hvar
þær eru. Það væri áreiðanlega
skynsamara fyrir hacnn að
þegja en að taka munninn full-
an um það, að menn skrifuðu
ekki um fegurð landsins. Þá
vil ég benda Gísla J. á það, að
það er ekki hægt að lýsa feg-
utð landisins, með skrifum; þar
verða að koma myndir ann-
ars gætí ég trúað, að Gisli J.
hafi ekki komið mjög mikið inn
á hin fögru atréttarvEjöll lands-
ins.
Með vinsemd,
Austurbæihgux“.
Þó ég söfckvi í saltan mar,
sú er eina vörnin,
Ekki grætur ekkjan par,
eða kveina bömin.
St. G.“
Tillaga um yfirmenn
íslenzku leyniþjónust-
unnar.
„Framtel.iandi skrifar;
„Velvakandi!
Flestum hugsandi mönaurn
hefur sviðið hið fáránlega orða
lag í niðurlagi skattskýrslunn-
ar: „Það vottast hér með, að
viðlögðum drengskap, að
skýrsla þessi er gefin eftir
beztu vitund.“ Fyrr má niú
vera. Auik þess, sem þessi
klausa er bein móðgun við
framteljandiann, má ætla, að
það leiki ekki á tveimur tung-
um, að annað hvort er skýrsl-
an gefin eftir beztu vrtund eða
ekki. Þar er enginn gullinn með
alvegur tiL
liggur ein skýringin á því, að
sumum finnst dýrt að láta gera
við tennur sínar, í þvi að fólfc
er óvant að þurfa að greiða
beint fyrir viðhald á lákama sín
um hér á landi. Þó að legið
sé iangan tima á spítala og
framkvæmdar stórar áðgerðir,
þarf lítið eða ekkert að greiða
fyrir, þegar farið er heim aft-
ur. Og sé leitað til heimtlis-
læknis þarf aðeins að greiða 15
eða 25 kr. En læknamir fá auk
þeso laun frá sjókrasamlagi
eða öðrum opinbennm aðila,
þannig að sjúklin'gurinn finruur
ekki beirvt fyrir kostnaðinuim.
Engum finnst mikið að
greiða þúsundir króna fýrir vfð
hald á bílnum sínum. En hætt
er við að viðhaJdsreikningar
bílsins yrði enn hærri, væri
ekkert lagfært í nofckur ár,
eins og sumir gera við temv-
ur sínar.
Má ekki benda á slysa
hættu.
Austurbæ ingur skrifar;
„Veivakandi:
Því miður gat ég ekki hlust-
að á þátt Gísla J. Ástþórs-
sonar I útvanpinu í dag (28.
1. 1967), en mér var sagt, að
Gísli J. hafi fundið að þvi, að
ritað hafði verið um frágang
á gangstétt og götu rwi fyrir
skömmu, og þótti Gísla J. þetta
víst ógurl-eg ósvífni. Mér þyk-
ir bað mjög skrítið, ef Gasii J.
ætlar að vera málsvari fyrir
slysahættu og trassaskap, en
svo vir'ðist vera. Ég hygg, að
Gísla J. hefði verið nær að
kynna sér mál og aðstæður,
áður en hann rauk með þetta
í útvarp, og eins sýnist nrvér
harvn ekki eins athugull og
ætia mættL
Á umræddum stað var graf-
inn skur'ður úr miðri götu og
langt inn í port, til að gera við
vatnsrör, sem hafði sprungið;
verkið var unnið í nóvember,
en nú fyrst gengið frá, svo að
viðunandi sé. Já, ætli Gísla J.
þætti þetta góð vinnúbrögð, ef
hann hefði átt að ganga um
þennan stað kvölds og morgna,
frá því í nóvember '66, og þa*r
tál gengið var frá nú eftir að
Ráðningar íslenzkra
stúlkna til starfa er-
lendis.
Eftirfarandi bréf hefur
Ve',vakandi borizt frá konu hér
í borg:
„Kæri Velvakandi.
Um leið og ég þakka þér
birtingu margra og fróðlegra
bréfa, vil ég biðja þig uim að
birta eitt bnéf til viðbótar. Það
er mitt áhyggj uefni, að ýmsar
stofnanir hafa tekið að sér að
ráða íslenzkra stúlkur til ým-
issa starfa erlendis. rfú spyr ég
Er ekkert vi’ð þvi að segja, þótt
búið sé að ráða í þá stöðu, sem
stúlkan ræður sig þegar sbúlfc-
an er fcomin á staðinn, sem
hiún var ráðin á? Frá rnínu
sjónarmiði er verið að stofrva
ísienzkum stúlfcum i vandræði
og sé ég ekfci, að sMfct örygg-
isleysi eigi rétt á sér.
SUfcur atburður, nýafstaðinn
og mér viðkomandi, hefur vak-
ið mig til umhugsunar um
þetta. Mundi efcki einhver
hugsa sig um tvisvar, áður en
greidd væri fjárupphæð fiyrir
slíka vinnurá'ðningu? “
27. jan sl. sfcrifaði Jakofe
Ó. Pétur&son á Akureyri hér
lí dálka Velvakandi um al-
þekkta visu Magnúsar Sigurðs-
sonar (Guðmundssonar frá
Heiði í Gönguskörðum) og til-
fiærði hana, c 'ns og faðir höf-
undar lét prenta bana. Ætti að
mega telja víst, að þar sé kom-
in frumútgáfa visunnar, sem
síðar hefur verið þekkt í ýms-
um myndum og m.a. snúið upp
í hringhendu. Ekki eru þó all-
ir á því, heldur vilja telja þá
útgáfu rétta, sem þeir hafa
sjálfir lært, og er slikt al-
kunna.
St. G. sfcrifar:
„Það eru nú liðin miHi 70 og
80 ár, síðan ég lærði þessa
visu af föður mínuim. Hefi ég
tilihneigingu til að haldia, a'ð
hann hafi farið rétt með hana.
Hefi ég borið hana undir ann-
an, roskinn mann, og telur
hann sig hafa lær1 vísuna eins.
En visuna lærði ég svona:
En lengi getur vont versnað.
Með síðustu skattskýrslu barst
plagg eitt með yfirskriftinni
tækjaikönnun, en titilJinn hefði
eins rnátt vera: „Njósnir og
gagnnjósnir innan f jölskyldunn
ar“. þar er á lymskuf'ullan hátt
spurt um hljóðvarps- og sjón-
varpsviðtæki með margendur-
teknum og þvældium spunving-
um, sem geta ekki anna'S en
leitt sannleifcann í lijós. Þó er
b.-tliður fyrstu spurningar
verstur. Þar segir, að ungling-
ar, sem búi hjá foreldrum sín-
um, skuli ekki svara spurning-
unni, ef framfærandi þeirra á
hljóðvappstæki. Þarna eru
unglingarnir óafvitandi látnir
njósoa um foreidrana. — Þetta
plagg lofar annars góðu um
framtíð leyniþjónustu íslenzska
rikisins. Munu útvarps- og
skattstjóri fara með yfirstjórn
hennar í sameiningu.
Framteljandi."
^ Póstur og tollur
á bókum
H. G. skrifar:
„Bæfcur til sölu erlendis frá
eru tollfrjálsar. Ég teL að svo
eigi að vera, en aðstaða ís-
lenzkra bókaútgefenda færð
til samræmis við þessa skipan.
En það var ekki þetta mál,
sem ég ætlaði að drepa á. Svo
er mál með vexti, að af erlend-
um bókum sumum, sem eru
gefnar stofnunum og trúlega ein
staklingum hér á landi, skal
greiða söluskatt og gjald fyrir
tollmeðferð, hvað sem það nú
er.
Nordisk Handelskalender
er sent allmörgum aðilum hér
á landi og stendur „bókagjöf“
á pakkanum, enda ekki dregið
í efa af þeim, sem allt vald er
gefið í póstmálum. Af þessari
bók er nærfærnislega reiknað
að greiða beri kr. 37.00 í sölu-
skatt og fyrir tollmeðferð 14
krónur.
Nú má segja, að þessi 51 kr.
skattur skipti ekki miklu máli;
þetta er varla meira en fyrir
gramsi póst- eða tollmanna og
öllum pappírnum, sem fylgir
þessari einu bók á endastað. En
hvað á þessi sparðatíningur ið
þýða? Er samræmi í því, ef lög
eru, að taka söluskatt ai gjöf?
Er tollmeðferðargjald ekki
tollur? Er söluskattur tekinn af
öllum erlendum bókum sem
sendar eru til íslands?
Ég vík þá að öðru efni. Stund
um befur verið kvartað uiu
ærið sein póstskil frá Banda-
ríkjunum. Er það vissulega
ekki að ástæðulausu. Bréf ber-
ast raunar mjög fljótt, en skil
á bókum og tímaritum svo
sein, að furðu gegnir. Prent
virðist sett í eitthvert undar-
legt 4ra flokka kerfi, og það,
sem lendir í 3.-4. fl., kemur
stundum ekki fyrr en eftir 2
mánuði eða jafnvel þrjá.
Ég skal nefna lítið dæml
Þann 22. ágúst pantaði ég bók,
sem þá var væntanleg á mark-
aðinn. Með bréfi dags. 30. ágúst
berst svo svar, að bókin sé rétt
ókomin, en verði send mjög
bráðlega. Þessi kom kom 10.
desember.
Því hefur verið svarað til, að
skipaferðir væru strjálar frá
New York. Það kann rétt að
vera, en er þó ekki hægt að bú-
ast við a.m.k. einni ferð í món-
uði?
Er hér ekki verkefni fyrir
Upplýsingaþjónustu og Sendi-
ráð Bandaríkjanna, að koma
betri skipan á þennan þátt i
póstmálum?
★ Snjallt erindi
Kæri Velvakandi!
Vert er að geta þess, sem vel
er gert og á það sannarlega við
um útvarpserindi Ragnars
Júlíussonar, skólastjóra, um
daginn og veginn.
Skólastjórinn toom allvíða
▼ið. Atfeyglisvert var að heyra
það, hvernig vinnubrögð eru
viðhöfð í útgáfu hinna svotoöll-
uðu nafnskírteina. Unglingar
virðast geta haft það eins og
þeim sýnist með aldurinn. Von-
andi kippast einhverjir við.
Þá var ekki síður fróðlegt að
heyra, hvað skólastjórinn hafði
um hin svokölluðu félagsfeeim-
ili að segja. Það er vægast sagt
til háborinnar skammar, hvern
ig þessir samkonvustaðir eru
reknir. Ég ætla ekki að tilfæra
ummæli skólaskjórans, en ég
efia eklri, að þau eru rétt. Er
ekkert að marka lög eða regl-
ur, þegar þessar búlur eru
annars vegar? Væri ekki ráð að
láta rannsaka þessa múg-fylie-
ríisstaði og atihuga vínsöluna og
siðferðið í kringum þá? Fjár-
græðgin, sem viriðst vera aðal-
leiðarljós þessara afkom-
enda ungmennafélagsJireyfing-
arinnar, ætti að fordæmast af
öllum í Ijósi þeirra staðreynda,
sem skólastjórinn lýsti og eru
á margra vitorði. Hvar er nú
allt mærðar-snakkið um vanda-
mál æskunnar? Eiga þessir
félagsiheima-fiorráðamenn að
komast upp með að stunda lög-
brot á kostnað æskunnar, veita
skjólshús yfir lesti og drykkju-
svall bítlanna, sem ekki þora
að stunda þá iðju of nærri gren
inu? Hafi skólastjórinn þökk
fyrir þessi orð í tíma töluð.
Faðir“.
(Bréfið er nokkuð stytt).
Almennar samkomur
A morgun (sunnudag) að
að Hörgshlíð 12 Rvík, kl. 8 e.h.