Morgunblaðið - 05.03.1967, Blaðsíða 16

.16
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 5. MARZ 1967.
Útgefandi:: Hf. Árvakur, Reykjavík.
Framkvæmdsistjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Ritstjórnarfulltrúi: Þorbjörn Guðmundsson.
Auglýsingar: Árni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6.
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
í lausasölu kr. 7.00 eintakið.
Áskriftargjald kr. 105.00 á mánuði innanlands.
FISKIMÁLARÁÐ
Cjö þingmenn Sj'álfstæðis-
flokksins hafa lagt fram á
Al'þingi frumvarp um stofn-
un Fiskimálaráðs, sem vakið
hefur verðskuldaða athygli.
Hér er tvímælalaust um að
ræða eitt merkasta mál, sem
1-agt hefur verið fyrir þing
það er niú situr.
Með frumvarpi þessu er
tekin sú afstaða, að eðlilegt
só» að samtök þeirra, sem
vinna að fiskveiðum og fisk-
iðnaði og þeirra, sem fram-
leiðslutækin eiga, marki heild
arstefnuna í uppbyggingu
sjávarútvegsins og í markaðs-
máium í samvinnu við fuil-
trúa lánastofnana sjávftrút-
vegsins og þeirra aðalstofn-
ana, 9em með efnahagsmál
fara og hafi um það sam-
vinnu við rí'kisstjómima. —
Fram til þessa hefur engin
sl'ík stofnun verið til enda
hefur þess oft gætt að ekki
hefur skapazt eðlilegt jafn-
vægi miili hinna ýmsu greina
fiskveiðanna, sumar vaxið
mjög hratt á vissu árabili, en
aðrar dregizt saman.
ÖWum er kunn hin mikla
uppbygging síldveiðiflotans á
örfáum árum. Hitt er alvar-
legra hversu sá floti, sem bol-
fiskveiðar stundar hefur dreg
izt saman. Á árumum 1963 til
1966 hafa 87 bátar, samtals
4713 rúmlestir, af stærðinni
20—120 rúmlestir verið strík-
aðir út af skipaskrá. Á sama
árabili hafa verið skráð 37 ný
fiskiskip undir 120 rúmiest-
um, samtals 1635 rúmlestir.
í»ar af voru á sl. ári aðeins
tvö skip samtals 109 rúml.
Ljóst er að hér er um alvar-
lega þróun að ræða, þar sem
þessi skipafloti ásamt togur-
um hefur aflað þess hráefnis,
sem rekstur frystilhúsamna
byggist á og þar með atvimna
í fjölmenmum byggðarlögum
um land allt.
Á sviði markaðsmála er
mikið 9tarf óunnið. Bæði við
að afla nýrra markaða fyrir
Ihinar hefðbundnu framleiðslu
afurðir okkar og ekki síður
að skapa, með markaðskönn-
unum grundvöll að frekari
vinnslu sjávarafurða. Þar
má nefna ýmsar tegundir af
niðursoðnum sjávarafurðum,
en árið 1963 var neyzla þeirra
afurða í Vestur-Evrópu og
Bahdaríkjunum 955,300 tonn
en hlutur íslendinga í þessu
mikia magni ekki nema nokk
ur hundruð tonn.
Hér er því mikið starf ó-
unnið, sem eðlilegt er að
stofnun á borð við hið fyrir-
hugaða Fiskimálaráð hafi
með höndum. Sjávarútvegur
inn hefur verið er og mun
[ verða undirstöðuatvinnuveg-
ur íslenzku þjóðarinnar. Á
honum byggist fyrst og
fremst afkoma mikils hluta
fólksins bæði í þétfbýli og
strjálbýli og undir velgengni
hans er komin afkoma og vel-
megun þjóðarinnar í heild.
RÉTTMÆT
FRESTUN
í síðustu árum hafa þjóð-
málaumræður í ýmsu
formi aukizt mjög í Ríkisút-
varpinu og er það eðlileg þró-
un, að þetta þýðingarmikla
fjölmiðlunartæki leitist við
að hvetja fólk til umhugsun-
ar um málefni lands og þjóð-
ar með slíkum umræðum. —
Það skiptir hins vegar miklu
máli hvernig á þessum þætti
í starfi Ríkisútvarpsins er
haldið. í samræmi við hlut-
leysisreglur útvarpsins er
eðlilegt að öW höfuðsj ónarmi ð
komi fram í slíkum umræðu-
þáttum.
Sú var ekki raunin í út-
varpsþætti þeim, sem fyrir-
hugaður var um heilbrigðis-
mál og kjaramál lækna og
þess vegna var sú ákvörðun
útvarpsráðs að fresta flutn-
ingi þess þáttar í því skyni
að reyna til hlítar að fá fram
umræður um þessi mál þar
sem öll aðalatriði málsins
væru túlkuð, eðl'ileg og rétt-
mæt.
í>að gefur auga leið að út-
varpið verður að vanda vel
til vals þeirra manna, sem
fyrir sliíkum þáttum er trúað.
Þeir sem ítrekað gerast sekir
um alvarleg brot á hlutleysis
reglum útvarpsins geta varlia
vænzt þess, að þeim haldizt
það uppi endalaust.
1 vetur hefur launaður er-
indreki Framsóknarflokksins
annazt einn sl'íkan þátt og
sinnt þessu trúnaðarstarfi á
þann veg, að það hefur sætt
alvarlegri gagnrýni. M.a. fór
maður þessi í ferð til Vest-
mannaeyja á vegum útvarps-
ins og notaði tíma sinn um
leið til erindrekstrar fyrir
Framsóknarflokkinn. Sliíka
framkomu á útvarpið ekki að
sætta sig við.
Á það ber hins vegar að
leggja áherzlu, að þeir um-
ræðuþættir um þjóðmál, sem
útvarpið réttilega hefur tekið
upp þróizt á eðlilegan og heil-
brigðan hátt og vonandi verð
ur það tjón sem þessi tiltekni
maður hefur þegar valdið
ekki til þess að afturkippur
komi í eðlilega og sjálfsagða
þróun.
Um hvaö kjósa Frakkar í dag?
í MNGKOSNINGUM þeim,
sem fram fara í Frakklandi
í dagr og næsta sunnudag,
kjósa franskir kjósendur ekki
aðeins um það, hvernig þjóð-
þing þeirra skuli skipað fram
til ársins 1972 heldur láta
þeir einnig í ljós afstöðu sína
til þess, hvort þeir telja heppi
legra þingræði eða hitt, að
æðsta framkvæmdarvaldið
verði framvegis í höndum for
seta, sem kosinn er beinum
kosningum.
Það sem um er að ræða, er
það, hvort hinn yfirgnæfandi
persónuleiki, Charles de
Gaulle, hafi mótað Frakk-
land eftir sjálfum sér einnig
fyrir framtíðina eða hvort
Frakkar telja sér heppilegra
að þingræðið verði hið rík-
jandi skipulag. Að baki
kosningunum stendur hin
stóra spurning ósvöruð: Hvað
verður af þessu landi, þegar
hershöfðinginn er horfinn af
sjónarsviðinu? Er það í sam-
ræmi við hina eðlislægu efnis
hyggju þessarar rómönsku
þjóðar, sem svo gjarnan hef-
ur haldið því fram að valdið
ætti að vera sem tryggileg-
ast í fórum allrar þjóðarinn-
ar, að gefa sig á vald í fram-
tíðinni yfirstjórn eins manns,
eins vilja?
De Gaulle er því vanur að
ráða og krefjast hlýðni af
öðrum. Sýnilegt virðist, að
hann 9é ákveðinn að stjórna
framvegis og þá, svo framar-
lega sem slíkt er unnt, með
sama hætti og hingað til, enda
þótt kosningarnar nú kunni
að fara illa. Þannig hefur
efnahagsmálaráðherra hans,
Peyrefitte lýst því yfir um-
búðalaust, að flokkur Gaul-
lista tapaði kosningunum nú
og glataði meirihluta sínum á
þingi, þá muni de Gaulle
stjórna áfram með minni
hluta á þingi.
„Eining eða glundroði".
Þetta eru þau kjörorð, sem
de Gaulle og fylgismenn hans
ganga undir til kosninganna
nú. öllum er ljóst að de Gaulle
persónulega hefur skapað þá
einingu og festu, sem hefur
verið einkenni hins franska
þjóðfélags undanfarin ár. í
þessu liggur styrkur hans og
þetta er fyrst og fremst ástæð-
an fyrir þvi, að meiri hluti
frönsku þjóðarinnar greiddi
honum atkvæði sitt í þjóðar-
atkvæðagreiðslunni 1962 og í
lokakosningunum 1965. Nú
kunna þessir kjósendur hans
Lecanuet
Mitterrand
að líta öðru vísi á málin, sök-
um þess að það er ekki hann
persónulega, sem verið er að
greiða atkvæði í kosningun-
um nú. Það er ekki óalgengt
að Frakkar segi sín á milli:
„Við virðum de Gaulle for-
seta. Við vitum hins vegar
ekki, hvernig flokkur hans,
Gaullistarnir eru og hvernig
þeir hugsa sér skipan mála í
landinu í framtíðinni“.
Á þessum efasemdum von-
ast jjólitískir andstæðingar
de Gaulles til þess að hagn-
ast. f stjórnmálum skiptast
Frakkar nú í fjóra hópa, sem
eru: Gaullistar, flokkur stuðn
ingsmanna de Gaulles; borg-
aralegu miðflokkarnir undir
forystu Lecuanets; vinstri
samsteypan undir forystu
Mitterrands og komimúnistar
undir forystu Waldek-Rochets.
Þessir flokkar eða flokkasam-
Charles de Gaulle.
steypum yfirgnæfa klofnings-
flokka Tixier-Vignancours,
yst til hægri og Mendes-
France, sem er vinstri fLokk-
ur.
Þegar litið er á stefnuskrá
flokkanna, eru eftirtalin at-
riði mest áberandi. Enginn
flokkanna þykist vilja verða
til þess að skapa glundroða í
stað þeirrar festu, sem ríkt
hefur undanfarin ár, og allir
þykjast þeir stefna að bætt-
um lífskjörum. Hvað utan-
rikismálin snertir, þá vilja
Mitterrand og Lecanuet nán-
ara samstarf við Atlantshafs-
ríkin en de Gaulle og þeir
vilja ekki Frakkland sem
kjarnorkuveldi. En einnig
þeir forðast, að gera lítið úr
hinu aukna sjálfáliti þjóðar-
innar. Hvað kommúnista varð
ar, þá hefur de Gaulle lamað
allt frumkvæði þeirra í utan-
ríkismálum með hinni vin-
samlegu stefnu sinni gagn-
vart Sovétríkjunum og Aust-
ur-IEvrópurikjunum yfirleitt.
TAFARLAUS
RANNSÓKN
^ fundi borgarstjórnar
Reykjavíkur sl. fimmtu-
dag bar einn borgarfulltrúi
kommúnista, Sigurjón Björns
son, sem jafnframt er for-
stöðumaður Geðverndardeild
ar bama í Heil'suverndarstöð
Reykjavíkur fram alvariegar
ása'kanir á bendur þeim sem
annast rekstur barnaheimila
í borginni og þá sérstaklega
vöggustofunnar á Hlíðarenda,
Borgarfulltrúinn 9agði að
barnaheimiW þetta væri
„gróðrarstía andlegrar vei'kl-
unar“ og að börn hefðu svo
tugum skipti orðið fyrir al-
variegu andlegu og W'kamlegu
tjóni vegna dvalar þar.
Hér er um mjög alvarlegar
ásakanir að ræða, sem tafar-
laust verður að rannsaka.
Hins vegar gegnir það nokk-
urri furðu, að forstöðumaður
Geðverndardeildar barna,
sku'li ekki fyrir löngu hafa
skrifað ítarlegar skýrslur um
mál þessi til ábyrgra aðila og
yfirmanna sinna, stjórrtar
Heil'suverndarstöðvarinnar. í
þess stað ber hann þessar á-
sakanir fram í öfgafullri póli-
tískri árásarræðu á borgar-
stjórnarfundi.
Þegar Si'gurjón Björnsson
hafði borið þessar þungu á-
sakanir fram, á borgarstjórn-
arfundinum, kvaðst Geir Hall
gm'msson, borgarstjóri, þegar
í stað ó.ska útskriftar af ræð-
um hans og senda þær til við-
komandi borgarstofnana og
óska þess síðan að forstöðu-
maður Geðverndardeildar
barna mætti. á fundi hjá sér
ásamt forstöðumönnum við-
komandi borgarstofnana og
gerði skýra grein fyrir þess-
um ásökunum.
Um fyrirkomulag á barna-
heimilum má sjálfsagt dei'la.
Vöggustofan á Hlíðarenda
hefur verið undir umsjón
hinna færuStu sérfræðinga á
sviði barnalækninga. En það
er vissulega ábyrgðarhluti af
hálfu forstöðumanns stofnun-
ar, sem rannsakar heilsu
barna að senda ekki tafar-
laust ítarlegar Skýrslur ef
hann telur sig verða þess var
að börn svo tugum skipti biði
óbætanlegt tjón vegna fyrir-
komulags á rekstri barnaheim
ila., Þessi mál verður að fá á
hreint þegar í stað.