Morgunblaðið - 02.04.1967, Page 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 2. APRÍL 1967.
UNDIR
VERND
Paula Redmond stakk efri
hlutanum af grönnum líkama
sínum út um gluggann, og kall-
aði eins hátt og hún gat:
— Hæ Don! Hæ Don!
En stóri, laglegi maðurinn
með hæruskotna hárið, sem sat
við stýrið á stóra skrautbílnum,
leit ekki við. Hann hatfði sjálf-
sagt ekki heyrt til hennar.
— Hvað getur gengið að hon-
um Don? spurði Paula sjálfa sig
og dró sig inn úr glugganum
aftur. — Hann ekur aldrei fram-
hjá án þess að líta inn. Og nú
verð ég að drekka te ein, með
henni Öggu frænku.
Það var ekki svo að skilja, að
henni væri neitt lítið um Öggu
frænku. Öðru nær. En hún sá
bara Öggu á hverjum degi og
við hverja máltíð, og meira að
segja Ifka milli máltíða, þar eð
hún hjálpaði henni við vinnu
hennar, og svo var það alltaf á-
lítið spennandi þegar Don
Wainwright var gestkomandi.
Hún gretti sig og hugsaði með
eítir Maysie
Greig:
sér: — Alveg er ég viss um, að
hann hefur ekki litið ínn, bara
af því að hann vissi, að mamma
var í Salisbury í dag.
En svo fór hún allt 1 einu að
hlæja. — í»ú ert meiri bjáninn,
Paula. Þú ert vonandi ekki orð-
in afbrýðíssöm gagnvart henni
móður þinni? Nei. vitanlega var
hún það ekki. Enda þótti hún
dáðist að Don, þá dáðist hún líka
að móður sinni og þótti afskap-
lega vænt um har.a, og hún hefði
aldrei <iáðst jafnmikið að Don
og hún gerði, hefði hún ekki vit-
að, að hann var hrifinn af móður
hennar. Eða var það kannski
ekki augljóst mál, nú orðið?
Lucy Redmond, móðir Paulu var
nú búin að vera ekkja í níu ár,
og kona Dons hafði hlaupið frá
honum fyrir sjö árum. Hann
hafði í nokkur ár verið að reyna
fá skilnað frá henni, en alltaf
hafði eitthvað komið i veginn
fyrir það. Hann hafði ekki feng-
ið skilnaðinn fyrr en fyrir svo
sem mánuði.
Don hafði gengið með grasið
i skónum eftir móður hennar 1
sjálfsagt sex ár. Þau áttu svo
margt sameiginlegt — bæði
elskuðu þau sveitalífið, höfðu
gaman af hestum og sátu í nefnd
um saman. Og marnma hennar
var meira að segja í tveimux
nefndum fleiri en Don, en<.a
naut hún almennra vinsælda og
var mikil persóna þarna í ná-
grenninu. En það var Don vit-
anlega líka. Hann var forríkur
og átti yndislegt hús, eða öllu
heldur búgarð, með skógi og dá-
litlu einka-veiðilandL
Clara — sem var nýjasta hús-
hjálpin, því að Agga frænka var
nú raunverulega dálítið erfið í
umgengni — kom inn með teið
á skínandi silfurbakka og setti
-g •:• •:• •:• •:• •:•*:• •:• •:• •:• •:
*>♦>♦>*>❖♦>•>❖*>♦> I **4*»*******4ÍM«**«**'**»**!
hann á lágt borð fyrir framan
arininn, þar sem dálítill eldur
logaði, til þess að vinna gegn
kuldanum, sem var þetta kvöld
svona snemma vors.
— Sagðirðu ungfrú Radmond,
að teið væri tilbúið? spurði
Paula.
— Það gerði ég, en ég veit
ekki, ihvort hún hefur tekið mik-
ið eftir þvL svaraði Clara, og
tónninn var þannig, að Paulu
datt í hug, að Clara mundi
verða álika skammlíf í embætt-
inu og hinar, sem á undan voru
farnar. — Hún var að vinna við
1. kafli.
eitt af þessum skrítnu dýrum
með stóru eyrun. Hún sagðist
koma rétt strax.
Agatha Redmonud bjó til leik-
föng, og var næstum snillingur
á því sviði. Stóra knattborðsstoif-
an uppi hafði verið tekin fyrir
verkstæði og þar bjó hún til fíla
með fáránlega löng eyru og sorg
arsvip á andlitinu, útstoppaða
hunda, sem komu jafnvel smá-
börnum til að hlæja og faðma
þá síðan að sér, kanínur, sem
voru með horngleraugu og pípu-
hatta á höfði, og skrítnar, loðnar
geitur. Leikföng hennar ungfrú
Agötu voru orðin fræg. Stórar
og dýrar búðir keyptu þau, og
höfðu til sölu, á fínustu stöðum
í höfuðborginni.
Paula hafði lokið við þriðju
brauðsneiðina sína — því að
hún var ung og hraust og var
ekkert að súta vaxtarlagið á sér
— þegar Agáta Redmond kom
inn, fægjandi gullspangargler-
augun sín. um leið og hún gekk
inn í vistlega setustofuna.
— Er teið bara komið? spurði
hún með undrun í röddinni. Hún
var alltaf að gera sér upp undr-
un á því. að teið skyldi vera til-
búið, þegar hún sjálf kom of-
seint, og því lengra sem hún var
á eftir tímanuim, því meiri undr
un lét hún í ljós.
— Það hefur verið tilbúið í að
minnsta kosti tíu mínútur,
frænka, sagði Paula, þolinmóð.
Þessar tvær konur, sem sátu
þarna saman við borðið, voru
einkennilegar andstæður. Agata
Redmond var há og grönn, með
ófrítt saumhöggsandlit og stál-
grátt hárið snúið upp í skrítinn
hnút uppi á höfðinu, en ein-
stöku lokkar stóðu út í loftið.
Hún var með gullspangagler-
augu, sem hún hafði borið síð-
ustu þrjátíu árin, án þess að
skipta nokkurntíma um og fá sér
ný.
Paula var dóttir yngra bróður
hennar, sem JOhn hét, en hún
líktist meira í móðurættina. Hún
var að vísu lægri og greninri en
móðir hennar hafði verið, en
stóð henni ekki að baki um fríð-
leik. Hárið var rauðgyllt, með
einkennilegum dekkri lokkum 1
— sem gaf illkvittnum tungum 1
þorpinu átyllu til að halda þvi
fram, að hún bleikti það — en
augun voru blá, andlitið smá-
fellt og frítt, nefið oifurlítið upp-
brett, munnurinn í stærra lagi
og bar vott um skopskyn. Hún
var smávaxin en vel vaxin og
Postulínsveggfllsar
Enskar postulínsyeggflísar.
Stærð 7^x15 og 15x15 cm. — Gott verð.
LITAVER
Grensásvegi 22 og 24. — Símar 30280 og 32262.
Skrifstofustúlka
Skrifstofustúlka óskast í bókaverzlun.
Mála- og vélritunarkunnátta nauðsynleg.
Umsóknir er tilgreini aldur, menntun og
fyrri störf sendist í pósthólf 124.
LfDÓ
Úrvols skemmtikraftar
koma fram í hléinu
LÍDÓ
BINGÓ!
MAIMIJDAG 3.
KL. 8.30
LfDÓ
Glæsilegasta kjörbingó ársins. Vinningar af þrem borðum
Aðalvinningur eftir vali:
Nilfisk ryksuga og grillofn — Stokvis-
ísskápur 9,5 cubicfet eða skatthol og
armstóll eða vöruúttekt fyrir 10 þús.
F. F.
BINGÓ!
MANUDAG 3.
KL. 8.30
Meðal vinninga:
12 m. kaffistell.
Gundaofnar.
Hárþurrkur.
Rafmagnsrakvélar.
Brauðristar.
Pottasett.
o. m. fleirm.
Borðpantanir á morgun
í síma 35936 eftir kl. 4.
LÍDÓ