Morgunblaðið - 29.06.1967, Blaðsíða 10

10
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 29. JÚNI 1967.
ÞAÐ er ætíð einílwer ævin-
týraljómi yfir því að fara
í siglinigiu og þann 18. apríl
siðastliðinn rann upp hin
stóra stund fyrir 270 íslend-
inga. Þeir voru komnir um
'barð í skemmitiferðaskipið
Fritz Heckert í Reykjavikur-
Ihiöfn og voru að leggja upp
í 15 daga siglingu til ýmissa
'borga í Norður-Bvrópu á veg
um ferðaskrifstoífunnar
Sunnu.
í ferðaáætluninni var róð-
gert, að hið góða skip Fritz
Heokert legði af stað frú
Skeanmtiferðaskipið Fritz Heckert
Stigin aldan og boðið upp í
dans um borð í Fritz Heckert
Reykj avík kl. 8 að mtorgni
18. apríl en vegna veð-
urs á leiðimni til íslands
hiafði því seinkað, svo ekki
var siglt út úr hafnarmynn-
inu fyrr en þrem stundum
síðar.
Allir voru í hátíðaskapi,
áhöifn skipsins kom ágætlega
fyrir og ekki spillti það fyr-
ir, að hljómsveit lék fjörug
lög fýrsta spöliinn. Margir
gengu út á sólþilfar til að
sjó Reykjavík fj'arlægjast
smátt og smátt.
En það var nofekuð kalt
úti og hvasst. Nokfeur alda
var í flóanum, en skipið hagg
aðist ekki. Sjómenn meðal
farþega heyrðust spá því, að
sjóveður yrði slæmt strax og
kiamið væri fyrir Reykjanes.
Sumir voru hálf kvíðnir
vegna sjóveikinnar, en aðrir
treystu á pillur sem vörn
gegn henmi.
Skipið skoðað
Farþegar korou sér fyrir í
klefum sínu.m og fóru fyrstu
könnunarferðina um sali
skipsins. Fólk gat ekki ann-
að en hrifiizt af þessu glæsi-
lega og nýtízkulega skemmti
ferðaskipi frá Austur-Þýzka-
landi. Þarna voru rúmgóðar
setustofur, stór matsalur,
diansisaLur með vunbar, stór
vínbar miðskips, þar sem
einnig var unnt að fá van-
iHfu- og súkkulaðiís og
„shake“, auk kokiteila, bjórs
og annara áfengra dry.kkja.
Þarna var líka verzlun, bóka
safn, hárgreiðslustofa, póst-
hús og lítið, en vel útbúdð
sjúkrahús. Og tvær sundlaug
ar voru uim borð, onnur inni
en hin úti.
Bað um bjór — fékk setndan
læfcni
En nú loom babb í bátinn
fyrir mar-g'a. Álhöfn o@ þjón-
uistulið talaði lítið annað en
þýzfcu. Nokikrir kunnu hrafl
í ensku. Farþegar, sem ekki
höifðiu þýzfeu á valdi sínu,
urðu þvi að gera sig skáljan-
lega með handapati og bend-
ingum. En þetta blessaðist
furðanlega, end'a lagði þjón-
ustuliðið sig í líma við að
skilja gestina. Þetta jók
meira að segja á ævintýra-
ljómann og áður en ferð-
inni lauk voru allir búnir að
gleyma byrjunarörðugleiikun-
um. Ýmislegt spaugilegt gerð
ist þó vegna misskilnings
eins og t.d. þegar einn far-
þeganna pantaði bjórflösku
'upp í klefann sinm, em fékk
læknir sendan £ staðinn.
Fljótlega eftdr að farið var
frá Reykj’aivík var snæddur
'hádegisverður og var far-
'þegunum sfeipt í tvo hópa.
Snæddiu farþegar á bátaþil-
’fiari og 3. þiilfari saman fyrst
'og svo farþegar á 2. og 4. þil
fari. Þjónustan í borðsal var
mjög góð og til fyrirmyndar.
Var þjónn um hiver tvö borð
eða þrjú lítil og að auki sér-
stakir þjónar um afgreiðslu
drykkja. Allt voru þetta ung
ir og fjörugir pdl.tar.
„Gulltoppur" á 9 krónur
Margir farþegar lögðu leið
sína á bairinn, því að þeim
var nýnæmi á að fá bjór að
drekka. Flasfcan af Carls-
berg (gulltoppi) kiostaði 9
krónur. Gamel pakkinm kost-
aði 8 krónur. Það dýrasita hef
ur vafalausit verið appeisínu-
safi, sem kostaði 11.50 glasið.
fyrirhugaður kynningardans-
leikur, en skipstjóra þótti
rétt að aflýsa honum. Velt-
ingur skipsins hafði aukizt
og þótti skipstjóra ráðlegt að
farþegar lærðu að st,ga öld>-
uina áður en þeir tækju að
hann þedm sprautur við veik
dnni og að sögn hrifu þær
m>un betur en sjóveikispill-
lUrnar,
Stór hluti farþega mætti
þó í mat allan tímann og
var ailifjörugt á stundum í
borðsalnum, því fyrir kom
að glös og diskar hentust út
á gólf. Margir skemmtiu sór
við að sjá þjónana bera á
borð, en varlia kom fyrir að
þeir misstu bakkann.
88 ár,a aldursforscti
Sem fyrr segir voru far-
þegarnir um 270 taLsins. Þeir
Voru á öllum adri, sá yngsti
10 ára og sá elzti 88 á ).
Margir voru í sinni fynstu ut
anlandsferð. Þarna voru fcaup
menn, sjómenn, iðnaðarmenn,
bílstjórar, skrifstoflufólk og
verkamenn. Og ekki má
gleyma húsmæðrunum, sem
fengu feærkomna hviild fr(á
heimiilisvenkunum. Þetta vax
einstaklega samvalinn hópuT.
Þótt hann væri svona stór
urðu engin vandræði eða leið
indi. Þótt barirnir væru opn-
ir frá kl. 9 á morgnana til
Ikl. 1 að nóttu varð ekki vart
við drykkjuskap. Þaíð má
merkilegt telja.
Guðni Þóriðarson, forsitjóri
iSunnu, var um bonð og
greiddi götu hvers mianns,
Isivo og fanarstjórar hans þeir
Jón Gunnlaugsson og Sveinn
'Guðmundsson.
Sumanfagnaður á sjó
Síðdegis á sumardaginn
fyrsta hafði veðrið batnað
svo mikið, að Zieske, skip-
stjóra, þótti óhætt að heimila
Hús tónskáldsins Edvards Grieg skoðað í Bergen
Kom það mörgum undarlega
fiyrir sjómir.
Um fimrn leytið um daginn
var tekið að bera nokkuð á
veltingi, en hann var þó éfck-
ert að ráði. Flestir mættu til
kvöldverðax. Um kvöldið var
Farþegar í Wiegelandsgarðinum í Osló.
stíga dans.
í staðinn lék trió á barn-
um miðskips og var þar fjör
mlikið um kvöldið, meira að
segja dönsuðu noikkur pör.
Margir fiarþegar fiór.u þó
smemma í bojur, enda þrey-tt-
ir, því Mtið hafiði verið um
svefn nóttina áður en lagt
var af stað.
Veðurofsi á A41an.tslh.afi
Um nóttin'a fór veltinigur-
inn vaxandi og var talsverð
ur daginn eftir. En Fritz Hec
kert er ágætt sjóskip, það
leyndist ekki einu sinni land
kröbbunum. Margir héldu sér
í kojum þennan dag. Veður
var hið v-ersta og náði 11
stigum í verstu hryðjunum.
Dregið var mjög úr ferð
skipsins og undir kvöld vaT
ljóst, að því myndi seinka
til Bergen í Noregi, sem var
fyrsti áfiangastaðurinn. Upp-
haflega var áætlað að koma
þangað á hiádegi þriðja daigs,
sum'ardagsins fýrsta. En þá
’var sJöpið enn á rúmsjó í
taLsverðuim ve<ltingi, sem
minnkaði þó með kivöldinu.
Á meðan óveðpið stóð yfir
náði sjóveikin tökum á sum-
um farþeigum, en það var
mörgum þeirra til hjálpar að
Jæiknir var um börð. Gaf
dansæik um kivöldið til að
fagna sumri. Að loknum há-
tíðakvöldverði streymdu far
þegar inn í danssa-linn og var
hann yfirfullur, því flestir
höfð-u jafnað sig á sjóveik-
inni.
Varð þarna hinn bezti fagn
aður og mikið dansað, þótt
fyrir kæmi að fólk rynni til
á dansgólfinu í veltingnum.
íslenzk skemmtiatriði voru
*um kvöldið í um.sjá Jóns
G*unnlaugssonar og Karls
Einarssonar. Vöktu eftirherm
ur þeirra og gamanvísur
óhemju fögnuð farþega, ekki
sízt þegar stjórnmálin voru
tekin fyrir. Voru þeir óspart
klappaðir upp.
, Hljómsveit skipsins, sem
Dék jafnan fyrir dansi ogj
göngulög £ höf-num, varl
mjög þýzk og lagavalið var
nokkuð gamaldags miðað við
það sem gerist á Vesturlönd-
um en farþegum féll samt
m-jög vel -við hana og því bet
ur sem á ferðina leið. Sér-
staklega náði stjórnandi henn
ar, sem einnig sön-g með,
miklum vinsældum. Hljóm-
Framhald á bls. 20.