Morgunblaðið - 02.08.1967, Síða 4

I
4
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 2. ÁGÚST 1967
>
BÍLALEICAN
-FERÐ-
Daggjald kr. 350,-
0{ pr. km kr. 3,20.
SÍM/ 34406
SENDUM
ÍVIAGNÚSAR
SKIPHOLTI 21 SÍMAR 21190
eftir lokun simi 40381
\<G>SM1-44-44
mmim
Hverfisgötn 103.
Sími eftir lokuo 31100.
LITLA
BÍLALEIGAN
Ingolfsstræti 11.
Hagstætt teigugjald.
Bensín innifalið • leigugjaldi
Simi 14970
BILALEIGAN
- VAKUR -
Sundlaugaveg 12. Síml 35135.
Eftir lokun 34936 og 36217
y . ■■■:. tg/iA££/GAM
IM/L&7ÆF
RAUOARARSTÍG 31 SlMI 22022
Flest til raflagna:
Rafmagnsvörur
Heimilstæki
tJtvarps- og sjónvarpstæki
Hafmagnsvörubúðin sf
Suðuriandsbraut 12.
Sími 81670 (næg bílastæði)
Skópoknrnii
vinsælu
■fcMJÖKK
Laugavegi 33 - Sími 19130
Noxzemo vðrur
Laugavegi 33 - Sími 19130
Revlon vörur
íslenzk matvæla-
hráefni
„Ein, sem er með nefið
niðri í öllu, skrifar:
„Kæri Velvakandi!
Lengi hefur mig langað til
þess að skrifa þér, en ekki orð-
ið aif þvi fyrr en nú. M.a. lang-
air miig til þess að láta í ljós
undrun mína yfir bréfi, sem
birtist hjá þér fyrir all-lönjgu
frá húsmóður. Fjallaði það um
fund norrænna veitingahús-
manna, er hér var haldinn, og
var aðalinnilhald bréfsins að
kvarta yfir íslenzku maitvsela-
hráefni. Aumingja hótelkarl-
arnir, — þeirn væri nú aldeilis
vorkunn að halda uppi veit-
ingahúsarekstri hér á landi,
allt hráefni til matargerðar
væri hér aldeilis óætt, — og
líka íslenzka lambakjötið. Það
væri svo feitt, að ekki væri
boðlegt neinni hvítri mann-
eskju.
Feitt kjöt og mag-
urt
Þetta finnst mér einhver
ómaklegasta ásöfcun, sem ég
hef lengi heyrt. Persónuleiga er
ég ekki fyrir feitt kjöt, en mér
finnst það lambakjöit, sem ég
kaupi (það er samt 1. fl.), alls
ekki vera fleitt, enda þá hæg-
astur vandinn að skera fituna
frá. Mín reynsla er sú, að betra
er að kaupa kjöt af stóriri og
feitri skepnu heldur en mag-
urri, — það kjöt vill rýrna svo
mikið við steikingu. Dettur mér
helzt í hug hryggur, — og betri
mat en vel steiktan lamba-
Ihrygg get ég ekki hugsað mér.
Ef þessium áðurnefnda bréfrilt-
ara hefur efcki fcekizt að mat-
reiða siítot hráefni, svo að vel
sé, vil ég gjarna bjóða henni
til matar, og getur hún þá séð,
hvernig isienzkt lambakjöt er
bezt.
★ Folaldagúllas og
hvalkjöt
Annars er ég ekki á sama
máli hvað snertir annað kjöt-
hráefni. Þegar ég kaupi svína-
kjöt, hef óg aDtaf verið heppin
og sömuleiðis með nautakjötið.
Annars er folaidagúUasið mikliu
meyrara en nauta, en gallinn
við áðurnefndar kjöttegundir
finnst mér aðallega vera sá, að
það er alltof dýrt. Ef fólk væri
efeki eins fasitheldið í gamlar
matarvenjur og það í rauninni
er, er til kjöt á markaðin'um
núna, sem er bæði meyrara og
ódýrara en nautakjöt, en það
er hvaikjötið. Það er alveg
prýðilegt, — en, æ-i ég veit
ekki, a.m.k. ef maður þarf sjálfl
ur að matreiða það, langar mig
ekbert sérlega í það.
tAt Lifrakæfan frábær
Víkjium nú aðeins að ís-
lenzkri niðursuðuvöru. A0
mörgum öðrum ólöstuðum vil
ég hadda því fram að lifrar-
kæfán frá hinni nýju verk-
smiðju KEA á Akureyri sé það
al-ljúffengaista. Ég veit nokkuð
um hvað ég er að tala, því að
ég er alveg sérstakur lifrar-
kæfu-aðdáandi. Hér áður var
mér jaifnan fært „Jensens Lux-
us Leverpostej”, ef einhver úr
fjölskyldunni skrapp til Hafn-
ar, en nú .gerist þess ekki leng-
ur þörf. Þessi íslenzka gefur
hinni dönsku etokert eftir, og
hún er m.a.s., að því er mér
virðist, heldur ódýrari en sam-
sivarandí vara „í lausri vigt“.
Ég hef oft undrað mig á, hvers
vegna íslenzkir smurbrauðb-
framleiðendur hafa etoki sneið-
ar með lifrarkæfu á boðstói-
uim. Sötíkar sneiðar eru jafnan
nr. 1 hjá mér, er ég toem til
Hafnar, og smurt brauð er á
boðstólum. Ég man m.a.s. eft-
iir minni fyrstu ferð þangað, og
var mér boðið út af frændikoniu
minni, er þar er búsett og gift
dönstoum manni. Ætlaði hann
að „splæsa“ á mig tveimur
sneiðum og skipti ekitoi máli,
hvað þær kostuðu. Það datt af
honum andlitið er ég vildi þær
báðar með lifrartoæfu (þær eru
hreint efckert smáræði, með
ristulðum sveppum, baconi,
agúrkusadati og hver veit
hverju ofan á), en ég fékk min-
ar sneiðar, og hvað þær voru
góðar! Ég spurði einu sinni
eftir st'íkum sneiðum hér á
smurbrauðisstofu, og þá sagði
veitingamaðurinn, hneykslaður
á svip: „Nei-ei, svoleiðis brauð
myndi efcki seljast hér“.
Steiktur fiskur á
brauðsneiðum
Eins er alveg merkilegt,
að þessar brauðstofur skuli
ekki hafa steiktan fisk ofan á,
en það eru einnig vinsælar
sneiðar í Danmörku, og þó er
fiskurinn þar ektoert í lítoingu
við fliisfcinn hér.
í rauninni getum við ekki
kvartað yfir matvælamarkaðin-
um hér, á meðan við getum
nærri daglega (bara ef gefur á
sjó) fengið glænýjan fisk,
hann er bæði góður og hollur,
og þóltt vérðlag hans ihafi hækk
að á undanförnum árum, verð-
ur hann að teljast ódýr, einnig
miðað við verðlagið á matvæl-
um erlendis.
•ár Rykplágan á veg-
unum
Og nú vendi ég mínu
kvæði í kross og sný mér að
vegunium og rykánu á þeim.
Kæmi ekiki til greina, að
FÍB heflði forgöngu um að
safna fé meðal almenningis til
þess að rybbinda eða setja var-
anlegt sldtlag á aðal-sunnudaigs
leiðimar í kringum höfluðbo<rg-
ina, t.d. eins og á ÞingvaUa-
hringinn? Mér dettur í hug að
„setja" fólki aðgang að vegin-
um fyrir vægt verð, t.d. 25.00
kr., ég skil ektoi í því að nokk-
urn muni um það, ef hann ihef-
ur á annað borð efni á að fara
þennan margumtalaða bring.
Þarna fara sumar góðviðris-
helgar allt að 5000 bílar eða
jafnvel meir, svo að ekki yirðd
lengi að siafnáist drjúgur skild-
inigur. AHt þetta ryk er hrein-
asta plága og hreinlega nóg til
þests að fá mann til þess að
sitja heima frekar en að heim-
sækja failega staði í nágrenn-
inu. Einnig hlýfcur það að vera
plága fyrir bændurna, sem eiga
býli sín nærri þessuim „óþrifnj
aði“. Kæmi ekki til greina, s0
sveiitarfélögin, er eiga land að
vegium, sem yrðu la'gfærðir,
tækju að einlhverju leyti þátt í
feostnaðinum?
A.m.k. finnst mér ekki boma
annað til gredna en að malbika
eða bera olíumöl á veginn, sem
liggiur í gagnum sjálfan þjóð-
garðinn á Þingvöllum. Hefur
aldrei komið til mála hjá þjóð-
garðsneifndinni að gera ein-
ihverjar raunhæfar veigaibætur á
staðnum?
+ Heimtufrekja og
ábyrgðarleysi
Einhver 'hefur e.t.v. betri
hugmyndir um það, hvernig
má ráða bót á þessu vegavanda
máti otokar, — en anzi er nú
samt algengt, að fólk kvarti og
kveini yfir öllu, sem ógert er,
en allir vilja skjóta sér undan
álbyrgðinni og heimta allt af
opinberum aðilum. Allir ætlast
til að einhver annar geri hlut-
ina, að þeir koma með alls
kyns tillögur til úrbóta, en svo
ef hið opin.bera ætlar að leggja
álögur á íbúana til þess að
standa straum af toostnaði við
framkvæmdirniar, þá ætlar allt
vitlaust að verða.
Jaifnvel þótt við, sem nú lif-
um, ættum ekki efltir að njóta
varanlegra vega hér á iandi, þá
verðum við að hugsa dálítið
lengra fram í tímann og undir-
búa framtíðina, jafnvel þótt við
þurfum að leggja eitthvað á
okkur.
★ Skógrækt
Dæmigerð óþolinmæði fs
lendiniga er afstaða margra
gagnvart skógrækit. Yss, seglir
fóik, bvað þýðir að vera að
planta þessum trjárenglum.
Þær verða ekki að nytjaskógi
fyrr en eftir 50—100 ár.
En ef forfeður okkar, sem nú
lifa, heflðu gróðursett skóg fyr-
ir 50—100 árum, væri öðru visi
umhorfs 'hér í dag en nú er.
Það verður líka fólk hér (von-
andi) eftir 100 ár. Etoki er víst
ofætlaður tíminn fyrir skóginn
að vaxa upp; mér skilst að í
því mikla „gósenlandi“ Banda-
ríkjunum sé víðast hvar gert
ráð fyrir að nytjaskógur vaxi
upp á 80 árum.
★ Þegnskylduvinna
Og að lokum: Mætti ekki
láta eitthviað af öllum ungl-
ingaskaranum, sem gengur um
atvinnulaus, vinna eins konar
þegnskylduvinnu við skógrækt,
vegagerð og e.t.v. að einihverju
fleiru, sem aðkallandi er í okk-
ar þjóðfélaigi?
Aðrar þjóðir verða að sjá af
sínum ungu mönnum vissan
árafjölda, meðan þeir gegna
herskyldu, sem við losnum við.
Hví ekki?
Ég bið þig innlega að fyrir-
getfa, hve langt þetba bréf mitt
er orðið, en það er bara vegna
þeiss, að ég hef svo lengi ætlað
að sikrifa þér; hafa því málefn-
in brúgast upp og koma ölil í
einu, e.t.v. nokkuð óskipulega,
en vonandi vekur þeitta í það
minnsta fólk til um/hugsunar,
þótt ekki sé meir.
Virðingarfyllst,
frá einni sem er með nefið
niðri í öllu“.
Velvakandi þakkar þetta á-
gæta bréf og er frúnni sam-
mála um allt nema hugmynd-
ina um þegnskylduvinnu. Hana
lízt honum hreinit ekki á.
STALOFNAR
Vandaðir enskir panelofnar úr stáli fyrirliggjandi:
Einfaldir, tvöfaldir og þrefaldir í mörgum lengdum.
e$>ta«davd
Miðstöðvarofnar hafa áratuga mjög góða reynslu
hér á landi.
FLEST TIL HITA- OG VATNSLAGNA Á EINUM
STAÐ HJÁ OSS.
J. Þorláksson
& Hlorðinann hf.
Bankastræti 11 — Skúlagötu 30.
H. BENEDIKTSSON, H F.
Suðurlandsbraut 4 Sími 38300
Laugavegi 33 - Síml 19130