Morgunblaðið - 23.11.1967, Blaðsíða 8

*
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 23. NÓV. 1367
„ÓPERAN"
,Ástardrykkurinn‘
r "
Opera í tveim þáttum eftir Caetano Doniz-
etti við texta eftir S. Cammarano í íslenzkri
þýðingu Cuðmundar Sigurðssonar
— Stjórnandi: Ragnar Björnsson
— Leikstjóri: Císli Alfreðsson
ÞAÐ var ekki laust við, að mér
fyndist ég skyndilega vera horf-
inn ein tuttugu eða þrjátíu ár
aiftur í tímann, þegar ég var við-
staddur frumsýningu „Óperunn-
ar“ á Ástardrkknum eftir Doni-
zetti í Tjarnarbæ sl. sunnudag.
Það var ekki aðeins vegna þess,
að ytri búnaður þessarar sýning-
ar var um sumt frumstæðari en
maður hefur á'tt .að venjast á
óperusýningum undanfarinna
ára. Hitt olli þar ekki minna
um, að hér virðist vaknaður að
nýju sá áhugaandi, sem allt
sem þátt tó'ku í þessari sýningu
eru liðtækir listamenn, margir
stórvel menntaðir og sumir
þrautreyndir á þessu sviði. Og
ekki virðist „varaliðið" verr
skipað: Dyravörður í Tjarnarbæ
á sunnudaginn var Guðmundur
Guðjónsson, en Þuríður Páls-
dóttir vísaði til sætis ,svo að
einhverjir séu nefndir. Þetta
minnir óneitanlega á þá löngu
liðnu daiga, þegar Ragnar í
Smára treysti engum nema
sjálfum sér til að hengja upp
gluggatjöld í Tónlistarskólanum
Magnús, Kristinn, Hanna.
fyrir leik/húsgesti né heldur það
listafólk, sem hlýtur að bera
uppi allar óperusýningar, —
söngvarana. Til þess að nokkur
óperulist igeti þrifizt, þarf ætíð
að vera til taks álitlegur hópur
söngvara, og það getur eng.nn
Hópatriði úr Ástadrykknum. Jón Sigurbjörnsson fyrir miffju.
listastarf á tilveru sína að þakka
og hefur þar mörgum grettis-
tökunum lyft, þótt 'hann hafi
orðið æ minna áberandi á síðari
árum með vaxandi „atvinnu-
mennsku" í listinni. Þetta má
ekki skilja svo, að hér hafi verið
neinir viðvaningar á ferð: afllir
svo að vel færi.
Hér verður ekki gert lítið úr
framflagi Þjóðleikhússins tiil
óperulistar á Íslandi, enda engin
ástæða til að vanþakka það eða
vanmeta. Þar hefur margt verið
vel og myndarlega gert. En það
hefur ekki verið nóg, hvorki
„Miðarnir voru jb rír"
- ný skáldsaga eftir Hönnu Kristjónsdóttur
KOMIN er út ný skáldsaga eftir
Hönnu Kristjónsdóttur. Fjallar
hún um ástir ungs fólks og v^nda
mál þess eins og fyrri sögur höf-
undar.
Bókin heitir „Miðarnir voru
voru þrír“. Aðalsöguhetjan er
ung Reykjavíkurstúlka, Guðrún
að nafni, sem ekki er vön að
gera sér grillur út af smámun-
um. Þess vegna fær það ekki á
hana þó foreldrar hennar skilji,
meðan hún er í fimmta bekk
Menntaskólans. Hún heldur
áfram námi eins og ekkert hafi
í skorizt, hún á áfram í ástar-
ævintýrum með jafnöldrum sín-
um og tekur lífinu létt.
Guðrún er af ríku fólki og
hefur alltaf getað veitt sér það,
sem hugurinn girnist. Hún er
hænd að föður sínum, en ber
takmarkaða virðingu fyrir móð-
uæ sinmi, duttlungafullri og glæsi
legri konu, sem eftir skilnaðinn
tekur upp samband við gamlan
unnusta sinn. Það er eimmitt
þessi tilvonandi stjúpi Guðrúnar,
sem raskar öllu lífi hennar, kem-
ur róti á hug hennar. Og húh
kemst að raun um, að lífið er
ekki leikur, leyniþræðir hjartans
eru flóknari en hún hugði. Hún
Hanna Kristjónsdóttir.
kemst líka að raun um, að ástin
er ekki að sama skapi langvinn
sem hún er djúp og heit.
Bókin er 164 bls. að stærð. Út-
gefandi er Skuggsjá.
ætflazt til að þeir sitji og haldi
að sér höndum á milli þess sem
til þeirra er kallað, ef til vill á
tveggja eða þriggja ára fres-i,
en séu þá eigi aðeins reiðubún-
ir, heldur einnig í fullkomnu
„forrni". Þetta er að sjálfsögðu
löngu ljóst öllum, sem þessi mál
varða eða um þau hugsa, enda
alllangt um liðið síðan fyrst var
vakin athygli á nauðsyn þess að
korna hér á fót vísi að föstum
óperuflokki. Það hefur verið lit-
ið til Þjóðleikhússins og þess
vænzt, að það hefði forgöngu í
þessu máli. Úr því hefur ekki
orðið, og liggja vafalaust gildar
ástæður til þess. En þörfin er
jafn brýn fyrir þvi, og nú hafa
þeir riðið á vaðið, sem hér eiga
mestan Mut að máli til þess að
bæta úr þörfinni til bráðabirgða
að minnsta kosti. „Óperan" sem
stendur nú að sýningu Astar-
drykksins, er samtök nær allra
þeirra ísflenzkra söngvara, sem
fram að þeasu hafa átt mestan
þátt í óperusýningum Þjóðleik-
hússins og enn eru starfandi, og
hafa þeir fylkt liði unddr for-
ystu Ragnars Björnssonar söng-
stjóra, sem áður hefur sýnt
mikinn áhuiga á þessum málurn.
Hófusit æfingar síðari hluta
vetrar í fyrra, en fyrsti sýnilegi
árangur starfsins er frumsýning-
in á Ástardrykknum. Og það
verður ekki annað sagt en að
-sú byrjun lofi góðu.
Ástadrykkurinn er ópera af
allra léttasta tagi, full af fjöri
og gáska og borin uppi af auð-
gripnum laglínum og hraðri at-
burðarás. Hún mun vera um
það bil hin þrítugasta og fimmta
í röðinni af um 70 óperum, sem
Donizetti samdi á árunum 1818—
1844. Sagan segir, að sumar
þeirra hafi orðið til á fáein-
um dögium, en beilir þættir úr
öðrum á nokkrum klukkustund-
um ,og má af því marka, hve
hraðgáfaður maður Donizetti
var á sínu sviði. Slík vinnubrögð
eru þó meir í ætt við „improv-
isation en raunverullega
„Ikomposition", og reynsian
hefur. sýnt, að svo snöggsoðin
tónltst verður sjaldan langlíf.
Einstaka undantekningar san,na
þá regiu. — Donizetti lagði
iheldur ekki mikið upp úr frum-
leika verka sinna; hann fyigdi
óihikað fordæmi Rossinis, sem
var fimm árum eldri en Doni-
zetti og iifði tuttugu árum leng-
ur (d. 1868). En Rossini hætti
að semja óperur fyrir miðjan
aldur, og þá fyrst tók frægðarsól
Donizettis' að skína. Fram að
þeim tíma mátti hann una í
'skugga Rossinis, enda lítUl vafi,
að gáfa hins síðarnefnda var
bæði frjórrd og kröftugri, meðan
hann var og hét. En undarlegt
má það virðast, að báðir þessir
æðsituprestar gamanóperunnar
áttu á síðari árum ævi sinnar
við að stríða þrálátt þunglyndi,
sem hjá Donizetti snerist upp
í aligerða sturlun.
Það er samt enginn þunglynd-
isblær á Ástardrykknum, og
yfirleitt verður að segja, að
glensið og gamanið, sem þar
situr í fyrirrúmi, hafi komizt
ágætlega til skila á sýningunni
á sunnudaiginn. HeiiMarsvipur
hennar var léttur og fjörlegur,
þótt misjafnlega væri haldið á
einstökum hlutverkum. Litrík-
asta persónan á sviðinu var tvi-
mælalaust Jón Sigurbjörmsson í
ihlutverki skottulæknisins dr.
Dulcamara. Hjálpaðist þar
hvorttveiggja að, hlutverkið
sjiálft, sem vafaiaust gefur
meiri tækiflæri til leikrænnar
túlkunnar en önnur Mutverk í
þessari óperu, og svo það, að
það var í höndum manns, sem
bæði er úrvalssöngvari og frá-
bær leifcari. Kristinn Hallsson
fór líka hressilega og skemmti-
lega með hlutverk liðsforinigj-
ans Belcore. Elskenidurnir Adina
(Hanna Bjarnadóttir) og Nemor
ino (Magnús Jónsson) voru
svipminni, eins og löngum vill
brenna við í óperurn af þessu
tagi. Söngur Magnúsar var þrótt-
mikill og stundum glæsilegur, en
hann ætti að venja sig af þeim
leiða stílgalla að „taka tóninn
neðan frá“, sem hér bar tals-
vert á. Hann Bjarnadóttir syng-
ur hreint og áferða'rfallega, en
rödd hennar virtist ósflcöp smá
í þessum félagsskap, enda mun
hún ekki hafa gengið heil til
skógar á frumsýningunni. Eygló
Viktorsdóttir fór vel og kank-
víslega með lítið hlutverk og
flifigaði oft sviðsimyndina með
nærveru sinni einni. Kórinn var
vel samstæður og samæfður og
skilaði mikilsverðu hlutverki
með prýði.
Ragnar Björnsson stjórnaði
þessari sýningu með rósömu ör-
ygigi og myndugleik. Hann hafði
fullt vald á öllu, sem hér fór
fram, og hélt góðum hraða í
sýningunni frá upphafi til enda.
Leiktjöld Baltasars voru hlýleg
og með hæfilega rómantískum
blæ. Þau höfðu auk þess þá
mikilsverðu náttúru, að aldrei
hefur leiksviðið í Tjarnarbæ
virzt stærra en nú, og mun þó
Framh. á bls. 17
Hef kaupanda að
2ja—3ja herb. íbúð.
Sverrir Hermannsson
Skólavörffustíg 30,
sími 20625
Kvöldsími 24515.
Til sölu
2ja herb. íbúff við Leifsgötu.
2ja herb. kjallaraíbúff við
Efstasund, um 7'5—80 ferm.
Sérhiti, sérinngangur, lítur
vei út. Útb. 250 þús.
3ja herb. kjallaraíbúff við
Bugðuflæk. Sérhiti, sérinn-
gangur.
3ja herb. jarffhæff við Rauða-
læk. Sérhiti, sérinngangur.
4ra herb. íbúff á 5. hæð við
Ljósheima. Sérhiti.
5 herb. hæff við Holtagerði í
Kópavogi. Allt sér, um 130
ferm. og bílskúr.
3ja herb. íbúff á 2. hæð við
Kaplaskjólsveg. Góð íbúð.
Hefi kaupendur að
2ja og 3ja herb. íbúffum, kjöll
urum, hæðum og risíbúðum.
Útborgun frá 200—600 þús.
2ja og 3ja herb. fokheldum
eða lengra komnum íbúðum
í Reykjavík eða Kópavogi.
Höfum nú fjársterka kaupend
ur að öllum stærðum íbúða
í Reykjavík eða Kópa.vogi.
Vinsamlegast hafið samband
við skrifstofu vora sem
fyrst.
TR7GGINCAR
F&STEI6N1S
; Austurstræti 10 A, 5. hæð.
Sími 24850.
Kvöldsími 37272.
Fasteignásalan
Hátúni 4 A, Nóatúnsfhúsiff
Símar 21870-20998
Einbýlishús við Langagerðí.
6 herb. efri hæff við Unmar-
braut.
6 herb. á 1. hæff við Nesveg.
5—6 herb. efri hæff við Digra-
nesveg.
4ra herb. íbúff, um 115 ferm.
við Álfheima.
4ra herb. íbúff við Ljósheima,
um 108 ferm. Endaíbúð.
Útb. 250 þús.
4ra herb. nýleg íbúff við Meisit
aravelli.
4ra herb. íbúð við Háteigsveg.
Sérinngangur, sérhiti.
4ra herb. íbúff við Hjarðar-
haga.
3ja herb. nýleg íbúff við
Njörvasund.
3ja herb. góð, lítið niðurgraf-
in kjallaraíbúð, um 90 ferm.
við Guðrúnargötu. Verð kr.
800 þús., útb. 400 þús, Sér-
inngamgur og sérhiti.
3ja herb. kjallaraíbúff við
Bugðulæk.
2ja herb. íbúff við Samtún.
2ja herb. íbúff á 12. hæð við
Austurbrún. Fallegt útsýni.
Ffilmar Valdimarsson
fasteignaviffskipti.
Jón Bjarnason
næstaréttarlögmaffor