Morgunblaðið - 03.12.1967, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 3. DES. 1067

Útgefandi: Hf. Árvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar; Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Jphannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Ritstjórnarfulltrúi: Þorbjörn Guðmundsson.
Fréttastjóri: Björn Jóhannsson.
Auglýsingar: Árni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn og afgreiðsla: Aðaistræti 6. Sími 10-100.
Auglýsingar: Aðalstræti 6. Sími. 22-4-80.
I lausasölu: Kr. 7.00 eintakið.
Áskriftargjald kr. 105.00 á mánuði innanlands.
LIÐNIR TÍMAR
að er ekki ýkja langt síð-
an hörð átök á vinnu-
markaðnum voru nær árleg-
ur viðburður hér á landi og
verkalýðssamtökunum beitt
miskunnarlaust í þágu flokks
pólitískra hagsmuna þeirra,
sem aðstöðu höfðu til. Á þess-
um tíma var einnig barizt af
mikilli hörku um yfirráð eín-
stakra verkalýðsfélaga og
voru harðar kosningar til
stjórna þeirra á ári hverju.
Allt hefur þetta nú breytzt
mjög til batnaðar. Friður á
vinnumarkaðnum hefur stað-
ið samfleytt um fjögurra ára
skeið og það heyrir nú til und
antekninga, ef háðar eru pólí-
tískar kosningar til stjórna
einstakra verkalýðsfélaga.
Þettá er eitt merki breyttra
tíma í íslenzkum stjórnmál-
um, sem sumir hafa skilið en
aðrir ekki.
Atburðarás síðustu vikna
og mánaða sýnir glögglega,
að sú nýja kjarastefna, sem
verkalýðssamtökin mörkuðu
af sinni hálfu með júnísam-
komulaginu 1964 á vaxandi
fylgi að fagna innan þeirra
og að ýmsir helztu forustu-
•menn verkalýðssamtakanna
eru staðráðnir í að fylgja
herlni fram. Þetta er stað-
reynd sem sumir stjórnmála-
menn eiga erfitt með að
skilja. Fremstir í þeim hópi
eru Lúðvík Jósepsson og Ey-
steinn Jónsson.
Frá því að þing kom sam-
an í haust hafa þessir tveir
leiðtogar stjórnarandstöðunn-
ar haft með sér nána sam-
vinnu um það með hverjum
hætti þeir gætu bezt hagnýtt
sér erfiðleikana í efnahags-
málunum í eigin þágu og
^stefndu að því að misnota
verkalýðssamtökin með þeim
hætti að þeir gætu sett fram
kröfu um þátttöku í ríkis-
stjóm. Þessi ráðagerð Ey-
steins og Lúðvíks er farin út
um þúfur.
Þótt svo sé sýnir hún okk-
ur samt sem áður, að enn eru
til áhrifamiklir stjórnmála-
menn, sem ekki hafa skynjað
breytt viðhorf nýrra tíma.
Þeir telja enn fært að beita
vinnubrögðum sem áður
þóttu sjálfsögð en eru nú að-
eins leifar liðihna tíma. Því
sem þeir ekki náðu í lýðræð-
islegum kosningum sl. vor
vildu þeir nú hremma með
óheilindum og undirferli.
Meðan slíkir menn eru enn
áhrifamiklir í íslenzkum
stjórnmálum vofir sú hætta
jafnan yfir, að skemmdarverk
verði unnin og þeirri stefnu
sátta og samstarfs sem nú
nýtur stöðugs og vaxandi
fylgis verði stefnt í voða.
TÓNLISTAR-
KENNSLA
í SKÓLUM
ITm langt skeið hefur tón-
^ listarkennsla í skólum
verið í nokkuð föstu formi
þ. e. fyrst og fremst söng-
kennsla en þó hefur kennsla
á einstök hljóðfæri aukizt
nokkuð á undanförnum ár-
um.
Enginn vafi er á því að tón-
listarkennsla er mjög mikils-
verð, en þess verður að gæta
að hún staðni ekki í gömlu
formi og verði til þess bein-
línis að afstaða nemenda til
tónlietar almennt verði nei-
kvæð.
Þess vegna er rík ástæða
til að taka nú alla tónlistar-
kennslu í skólunum til ræki-
legrar endurskoðunar og leita
nýrra leiða í þeim efnum m.
a. með því að taka upp reglu-
bundna kynningu sígildrar
tónlistar, jasstónlistar og jafn
vel bítlatónlistar (að svo
miklu leyti sem þess er þörf)
kenna nemendum að hlusta á
góða tónlist, skýra sögu tón-
listarinnar og einstakra tón-
skálda og hljómlistarmanna
og hefja almenna fræðslu um
tónlistarmál. Enginn vafi er
á því, að slík tónlistarkennsla
mundi á skömmum tíma
verða ein vinsælasta náms-
greinin í skólunum.
SKREIÐAR-
MARKAÐIR
í AFRÍKU
4 ugljóst er, að mjög alvar-
legt ástand ríkir á skreiðar-
mörkuðum okkar í Afríku en
þeir markaðir hafa fyrst og
fremst verið í Nígeríu. Borg
arastyrjöldin þar í landi hef-
ur að verulegu leyti eyðilagt
þá markaði og allt í óvissu
um hvenær eðlilegt ástand
skapast þar í landi á ný.
Það er því höfuðnauðsyn,
að samtök skreiðarframleið-
enda hefji nú ítarlega mark-
aðskönnun í öðrum Afríku-
löndum og vinni ötullega að
því að vinna nýja markaði í
stað þeirra sem tapazt hafa.
Samlag skreiðarframleið-
enda hefur gefið í skyn að
það muni leita aðstoðar rík-
isvaldsins vegna fjárhagslegs
tjóns sem skreiðarframleið-
endur hafa orðið fyrir. Af-
staða til þess máls verður
tekin þegar þar að kemur en
vonin um slíka aðstoð má þó
ekki verða til þess að draga
úr þeirri viðleitni að finna
nýja markaði.

VŒJ UTA o N UR HEIMI
Nýr stjórnmálaflokkur
í V-Þýzkalandi
Deutsche Linke — DL — vill
sameina vinstriöfl í landinu
Eins og lengi hefur verið
við búizt og margir flokks-
menn stjórnarflokkanna í
V-Þýzkalandi hafa óttazt,
hefur nú verið stofnaður
þar nýr stjórnmálaflokkur,
sem ætlar sér að reyna að
sameina vinstriöfl í land-
inu eftir að samsteypu-
stjórn stærstu flokkanna,
sósíaldemókrata, SPD, og
kristilegra demókrata,
CDU, ásamt stuðnings-
flokki hinna síðarnefndu í
Bæjaralandi, CSU, hefur
gert að engu alla stjórnar-
andstöðu í þinginu.
Flokkurimn var stofnaður í
Stuttgart og sátu stofnfund-
inn nokkuð á annað þúsund
matina, en um 600 gengu í
flotokiinn að fundinuim lokn-
uim. Flokki þessum hefur
verið gefin heitilð „Demo-
kraitische Limke“ eða í laus-
legri þýðingu „Flokkur lýð-
ræðissinnaðra vinstrimanna“
og hefur eignað sér einikenn-
isstafina DL. Formaðíur hans
er Eugen Eberie, óhéður full-
trúi í borgarstjórn Stuttgart,
sem var félagi í komimúnásta-
flokkniuim unz hann var bann-
aður 1957 og fulltnúi hans í
borgarstjórninni. Er flokkur-
inn hafði verið bannaður hélt
Eberle eftir sem áður sæti
sínu í borgarstjórninni og
hélt áfram stjórnmálastarf-
semi óháður utanflokkamað-
UT.
Meðal félaga í hiinum ný-
stofnaða stjórnmálaflokki eru,
auk fyrrverandi félaga í
komimúniistaflokknniim (sem
enn er bannaður í V-Þýzka-
landi), félagar í verkalýðsfé-
lögum, í „Deiutsche Friedens-
Union“ eða DFU, í „Bund
der Deutschen" eða BDD og
í samtökunum „Barátta gegn
kjarnorkudauðanum", „Páska
gangan", „Lýðræðið á heljar-
þröm“ og stúdentar.
Lögð er áherzla á það í
stefnuyfirlýsingu floktosins að
hann sé ekki kommúniskur,
enda þótt meðal annara mála
á stefnuskrá hans sé að fá
aflétt banninu á kommúnista-
flokknum, heldur sé það ósk
hans að sameina öll þau
frjálslyndu öfl sem ekki hafi
átt sér talsmann í v-þýzka
þinginu siðan núverandi
stjórn toom til valda — öll
þau öfl sem síðan hafi verið
sem höfuðlaus her og stefnu-
laus stjórnarandistaða utan
þingis, leiðtogalaus og siundr-
uð.
Flesta fylgismenn telur
flotokurinn að hanm muni fiá
úr vinstra armi SPD — rétt
eins og floktour þjóðernis-
sinna, nýnazistaflokkurinn
UPD, á áreiðanlega því mjög
að þakka framgamg sinn
hversu milkil óánægja hefur
rífct í hægra anmi samsteypu-
stjórnarflokkanna undanfarið.
Hafa þeir sem Lengst eru tii
hægri í flokknum verið ámóta
harðÍT í dómum sínum um
stjórnina og hinir óánægðu í
vinstra anmi SPD.
Flotokur lýðræðiissininaðra
vinstrimanna, DL, mun bjóða
fram í fyrsta skipti til fylkis-
þingkosninga í Baden-Wurtt-
emberg í apríl 1968. Þá fyrst
mun það koma í ljós hvort
ftokkurinn hefur bolmagin til
þess að tooma að manni
við sambandsþingkosningarn-
ar 1969. DL-flokkurinn gæti
orðið samisteypustjórninni
þungur í skauti, engu síður
en nýnazistaflokkur von
Thaddems, og stjórnán á
erfiða daga framundan ef
hún þarf að berjast á tvenn-
um vígstöðvum í einu.
Stjórnin á nú um tvo kosti
að velja meðan hún situr enn
að völdum:
Hún getur í fyrsta lagi flýtt
löngu fyrirhuguðum breyt-
ingum á kosningalögumum,
sem koma eiga á tveggja-
fiokka-kerfi er gerir smærri
flokkum sem næst ókleifit að
ná þingsæti — meira að segja
flotoki frjálslyndra, FDP, sem
um þessar mundir er áhrifa-
lítiM og sumdraður, en á þó
50 menin á þingL
Hinn kosturinn er sá að
leyfa þegar aftur starfsemi
kommúnisitaflototosins í þeirri
von að þá myndu hinir her-
skáustu í þeim hópi hverfa
aftur tiil síns heima og DL-
flototourimn væri þar með
sviptur stoeleggustu filokks-
mönnuim símum. Viðurkenn-
ing á toommúnistaflofcki
V-Þýzkalands hefur lengi
staðið ti'l og Willy Brandlt
hefur fyrir hönd SPD mælt
með því að floktonum verði
aftur heimilað að starfa, að
því tiliskildu þó að hann heiti
því að virða stjórnanskrá
V-Þýzkalands.
Hvortveggja þessi kostúr-
inn miðar að því að sundra
hinuim hættulega flokki
vinstrisinnaðra stjórnarand-
stæðinga, sem nú er að
myndast, í tvo smærri flokka,
sem hvonugur gæti gent sér
nokkrar vonir um að ná sæti
á sambandsþinginu.

SF-flokkor
í V-Þýzknlnndi
STJ ÓRNMÁL AFLOKKUR, sem
samsvarar SF-flokknum í Dan-
mörk, flokki Axels Larsens, hef-
ur verið stofnaður í V-Þýztoa-
iand’i. Nefnist flototourimn „Die
demokratische Lintoe" eða lýð-
ræðissinnaði vinistrt flotokurinn.
Mun þessi nýi flotokur hijóta
eldskírn sína í kosningum, sem
fram eiga að fara til fylkisþings-
ins í Baden-Wúrtemebrg í vor,
en það eru síðusbu kosnimgar af
því tagi, sem frarn fara fyrir
kosmimgarnar tii samabndsþings
V-Þýzkalands, er fram eiga að
fara síðla sumars 1969.
Leiðtogi hins nýja flokks heitir
Eugen EberLe og er 59 ára að
aldri. Hann hefur áður verið
kommúmisti rétt eins og Axel
Larsen, á sæti x obrgarstjóm
Stu'ttgarts, þar sém hamn var
kjörimn ag lista óháðna en það
er dulargerfi toommúnistafiokks-
ins þar, sem banmaður er í V-
Þýztoalandi.
Flóðin
í Lissabon
Móðir og barn fyrir framan
rústir heimilis síns í Lissa-
bon. Húsið hrundi í flóðun-
um miklu í Portúgal á dög-
unum, þegar hátt á þriðja
hundrað manns létu lifið og
þúsundir særðust. (AP-
mynd).