Morgunblaðið - 11.04.1968, Blaðsíða 31

MOKGUN'BLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 11. APRÍL 1968
31
- Á BISLETT
Framhald af bls. 12
við þessar aðstæður. Daninn og
Norðmaðurinn ruku báðir af
stað, áður en skotið reið af. í
næsta skipti tókst allt vel —
og Hörður fór í fararbroddi.
Skipting hans og Ásmundar
Bjarnasonar tókst sérlega vel
og Ásmundur átti prýðisgott
hlaup og vann mikið á. Önn-
ur skipting tókst einnig vel og
nú var það hlutverk Arnar
Clausen að verja forskotið fyrir
Schibsby hinum danska og það
gerði hann með sóma. íslenzki
tugþrautarmaðurinn hafði lok-
ið sinni þriðju keppnisgrein
þetta kvöld og var sannkölluð
hetja dagsins. Torfi Bryngeirs-
son hljóp síðasta sprettinn í
stað Hauks, og þó skiptingin
tækist illa, var keflið í örugg-
um höndum og sigurinn ís-
lands.
Keppni fyrri dags var lokið.
Stigin stóðu:
ísland — Noregur 55:51
ísland — Danmörk 54:52
Noregur — Danmörk 56:50
Flokkurinn var léttstigari á
heimleið, en til vallarins. Úr-
slitin voru betri en þeir bjart-
sýnustu höfðu þorað að vona.
En þó Örn syngi og héldi uppi
húmörnum, var alvaran alltaf
skammt undan. Menn vöruðu
sig á of mikilli bjartsýni. En
það var bollalagt og spekúler-
að mikið áður en menn gengu
þreyttir en sælir til náða.
★
Torfi sjúkur! reynir við Ev-
rópumet.
Það jók ekki sigur-
vonir manna morguninn eftir,
er Torfi vaknaði með háls-
bólgu og hita. Benedikt heit-
inn Jakobsson, þjálfari liðsins,
dreif hann til læknis og þar
fékk Torfi vænan penecillin—
skammt í sprautu. Við þóttumst
líka allir sjá að Torfi væri
veikindanna vegna illa fyrir-
kallaður þá er hann fór
reynslustökk sín. En annað
kom á daginn. Torfi stökk 3-70
„í varúðarskyni“ og flaug hátt
yfir. Á 3.90 féll Stjernild Dan-
mörku úr keppninni — og nú
hófst einvígið milli „hins
sjúka“ Torfa og Erling Kaas
Noregi.
En Torfi vissi til hvers hann
var kominn til Bislett og hvers
var af honum vænzt. 4m, 4.10
og 4.20 fór hann yfir í 1. til-
raun — og flaug hátt yfir,
en sá var líka yfirleitt siður
Torfa. Þarna skyldi með hönum
og Kaas. En Torfi var ekki
ánægður. Hann hafði hug á að
bæta metið.
Ráin lá á 4.30 m. Torfi flýg-
ur yfir •— og veifar til fagnandi
þúsundanna. Nú var Vestmann-
eyingurinn kominn „í stuð“ og
engan veikindasvip á honum að
sjá.
Það er hækkað í 4.42 m, sem
þá hefði verið Norðurlanda —
og Evrópumet. Aðhlaupið og
uppstökkið er gott. Hann er
yfir ránni. Fagnaðarlætin eru
byrjuð. En handleggirnir voru
enn hinu megin rárinnar og
þeir tóku rána með sér niður.
í 2. og 3. tilraun munaði einn-
ig mjóu — en nógu, og Evrópu-
metið stóðst þetta áhlaup ís-
lendingsins. En menn voru lengi
að jafna sig á eftir.
Getur ísland tapað?
En Örn Clausen var rólegur
meðan hann gróf sér viðbragðs-
holur fyrir 110 m grindahlaup-
ið. Og hann tók forystuna, rann
yfir grindurnar á fögrum stíl,
svo örugglega að taugarnar ró-
uðust og um stund greip sú
tilfinning mann, að ísland gæti
ekki tapað landskeppninni.
En bilið milli Arnar og hinna
minnkaði undarlega lítið. Það
var okkar eigin Ingi, sem fylgdi
svona fast eftir. Ingi Þorsteins-
son hafði komið Norðmönnum
og Dönum á óvart, ef til vill
mest allra íslendinganna. Hann
hafði verið talinn auðunninn,
en á daginn kom að hann var
skuggi Arnar og ofjarl nálega
allra hinna, bæði í 110 m og
400 m grindahlaupi.
Spjótin flugu og Jóel Sig-
urðsson tók forystu með 60 m
kasti. En síðar komust báðir
Norðmennirnir framfyrir og
hrepptu gull og silfur. En
Dönum var sú þraut ofraun og
Jóel hlaut bronsverðlaunin.
í 400 m hlaupinu sást falleg
samvinna milli Guðmundar Lár
ussonar og Ásmundar. Ásmund-
ur á 6. braut þaut af stað sem
kólfi væri skotið, en Guðmund-
ur á innstu braut fór sér ró-
lega. Ásmundur náði miklu for-
skoti, en í síðari beyjunni jók
Guðmundur hraðann og tók við
forystunni. Honum fannst þó
lítið liggja á. Áætlunin var tvö-
faldur ísl. sigur og Guðmundur
beið Ásmundar til að létta hon-
um lokasporin — jafnvel veif-
aði til hans og hvatti. Það voru
yfirburðir! Og áætlunin stóð
— tvöfaldur íslenzkur sigUr.
Með hörku hefst það.
í 100 m hlaupinu áttu Hörð-
ur Haraldsson og Örn Clausen
(í stað Hauks) að taka af allan
vafa um hvar væri að finna
beztu spretthlaupara á Norður-
löndum. Schibsby var fyrstur
úr holunum en Hörður á hæl-
um hans, en Örn sat illa eftir
í viðbragðinu. Baráttan um
fyrsta sætið varð stutt. Eftir
um 40 m hafði Hörður tekið
örugga forystu og hélt henni
í mark Örn vann mjög á og
hörkukeppni varð um þriðja
sætið — og þrír á sama tíma,
en Örn tók sér bessaleyfi og
fór á pallinn og tók við 3.
verðlaunum. Alltaf ákveðinn
strákurinn sá.
í barningi.
En það voru ekki eingöngu
þessar „öruggu“ greinar okkar
sem úrslitum réðu. Kannski
voru það einmitt hinar, þar sem
óvissan réði, sem skiptu enn
meira máli. Slíkt skeði t.d. í
kringlukastinu. Huseby byrjaði
með því að skjóta 45 m. merkið
niður — við mikinn fögnuð. En
það voru fleiri en hann sem
augastað höfðu á 1. sætinu og
Stein Johnsen Noregi og
Jörgen Munk Plum köstuðu
báðir lengra. En Huseby lét
það ekki á sig.fá. Rólegur gekk
hann í hringinn í 5. umferð —
strauk kringluna vel, spýtti í
lófann og þurkaði lófann síð-
an á ístrunni, horfði fram að
merkjunum við bogana úti á
vellinum, hefur sennilega miðað
á 50 m. merkið — náði því
að vísu ekki, en 47.92 og það
nægði. Enn var hann á pall-
inum.
Sama má segja um þrístökk-
ið þar sem Kári Sólmundarson
náði 2. sæti eftir harða og eftir-
minnilega keppni. Þar var hark
an og viljinn fyrir hendi.
Ýmis gamanatvik hentu í
keppninni t.d. í 10 km hlaup-
inu. Þar var að venju mikill
viðbúnaður að telja hringina.
En tímavörðum brá í brún er
þeir litu á klukkurnar og 3
fyrstu menn voru undii- 30 mín.
Það var með ólíkindum.
í ljós kom að hlaupið hafði
verið einum hring of stutt og
því varð ekki breytt héðan af.
En Kristján Jóhannsson, sem
blandaði sér að vísu ekki í
úrslitakeppnina, þó hann næði
í þýðingarmikil stig, varð af
meti í þetta skipti. En hann
bætti það upp síðar.
Sigur unnið áður en lokið var.
íslenzka liðið hafði þegar hér
var komið náð svo góðri for-
ystu, að síðasta greinin 4x400
m boðhlaupið skipti engu um
úrslit. Örn hætti því við þátt-
töku enda hafði hann keppt í
5 greinum. Ingi hljóp fyrsta
sprettinn ágætlega — kom ann-
ar í mark eftir of hraða byrjun.
Hörður tók við og skilaði for-
skoti til Ásmundar, sem átti í
vökvök að verjast, en var þó
aldrei í hættu. Úr því þurfti
ekki að sökum að spyrja. Guð-
mundur Lárusson sá um það.
Millitímarnir voru 51.8, 50.0,
50.7 og 49.0.
Minnisstæðir keppendur.
Keppninni var lokið með
sigri íslands. Drengirnir höfðu
ekki farið til einskis til Bislett.
Þeir vorú uppáhald áhorfenda
og með þeim fylgst af áhuga
eftir því hver stóð í eldlín-
unni. Hjá liðinu ríkti sá andi,
sem gerir slíkan sigur er þeir
unnu kleifan. Þeir eiga allir
þátt í sigrinum sem vannst og
allir voru þeir fúsir á að leggja
sig fram, hvort sem við blasti
gullverðlaun eða „aðeins“ að
krækja í stig fyrir 5. og 6.
sæti þar sem við ofurefli var
að etja. Þau stig voru engu
að síður nauðsynleg.
Stigahæsti maður mótsins var
Örn Clausen og keppti jafn-
framt í flestum greinum, eða
5 alls. Þó hafði hann milli þess
tíma til að hlaupa til land-
anna og þakka þeim fyrir
þeirra skerf — eða hvetja þá
til dáða. Hörður, fjórfaldur sig-
urvegari, Guðmundur með sína
frægu endaspretti, Skúli Guð-
mundsson fyrirliði með sína
háttvísu og rólegu fram-
komu, Torfi, sem næst-
um varð Evrópumethafi og
Huseby, sem hefði getað staðið
aftan við kúluvarpshringinn og
sigrað samt — verða allir ó-
gleymanlegir þeim, sem á
horfðu.
íslenzki flokkurinn var vel
að sigri kominn. Hann náði sín-
um árangri á hreinan hátt.
Engin sérstök heppni réði úr-
slitum og óheppni lét flokk-
inn alls ekki óáreittann. Það
fólst dýr sannleikur í ummæl-
um Benedikts heitins Jakobs-
sonár við eitt horsku blaðanna
við komuna til Oslo. „Við kom-
um hingað til þess að sigra“.
- Á MELAVELLI
Framhald af bls. 13
„njósnari" verið frá hinum
frægari atvinnuliðum Evrópu
viðstaddur leikinn, hefði Rík-
harði umsvifalaust verið boð-
inn atvinnusamningur með góð
um kjörum.
Það fóru margir léttstigir af
Melavellinum kvöldið 29. júní
1951. Það var líka ástæða til
að bera höfuðið hátt — hafandi
séð Svía sigraða í knattspymu,
og fá þær fréttir Baldurs vall-
arstjóra í ofanálag, að frjálsí-
þróttamennimir hefðu unnið
Dani og Norðmenn á Bislett.
Þetta var mesti sigurdagur
íslenzkra íþrótta.
MiÆ FÉLAG ÍSLENZXRA
□JfgHtJÓMUSTARMANNA
ÓÐINSGÖTU 7.

u.
IV HÆÐ
OPIÐ KL. 2—5
SlMI 20 2 55
veflum allókonat nuiói
L

AUGLVSIHGAR
SÍMI 22.4*80
VINSÆLASTA FERMINGARCJÖFIIV
Mest
©g
bezt
úrval
Verð vlð allra hæfi
HLJÓÐFÆRAHIJ8 REYKJAVÍKUR H.F.
LAUCAVECI 96 - SIMI 13656
nteð vir&um viöarMols-íjblfilteir.
.......... 4' ''....
FILTER
Gæðaframleiðsla frá Philip Morris Inc.