Morgunblaðið - 13.08.1968, Qupperneq 13

MORGUNBLAÐIf), 'ÞRIÐJUDAGUR 13. ÁGÚST 1968
13
í aðalliðinu og ágætix yngri
flakikar.
mundssyni. Sem Akureyring-
ur kvaðst hann fastl-ega vona i
að siiguirinn yrði þieirra. Hann '
sagðist liíka teilja að þetta'
væri únsliltaLeikuiriinn í mót-1
imu. Aðspurður sagði hann að j
luiattspyrnan hjá Akiureyrimg-
um væri betri í sumar ein áð- \
ur, sérslaklega þó tiil
Flokksþing repúblíkana:
Úmerkileg leiksýning
Stefan Sorensson
— Hvaða lið tekxr þú sigur-
stranglegast í íslandsmótinu?
— Ég álit þetta var hrein-
an úrslitaleik. Það lið sem
vinmur í dag sigrar í mótiruu.
Nokkrir ungir Akureyring-
ar urðu næst fyrir svörum.
Þeir spáðu allir að Akureyri
mundi vinna 3-2.
— Eruð þið í knattspyrnu?
Já, allir voru þeir í knatt-
spyrnu og sögðust surnar vera
í Þór en aðrir í KA. Sitt sýnd
ist hverjum um hvort félagið
væri betra, en voru sammála
um að KA ætti fleiri menn í
bandalagsliðinu, og að Þór
mundi sigra í Norðurlands-
mótin.u í knattspyrnu.
Axel Guðmundsson
byrja með. — Það hafa veriðl
töliuverð forföil í liðiniu að (
undanfömu, sagði Axel ogi
það hefur náttúriega haft siitt;
að segi a, en núna tefla þeirj
sínu sterkasta fram, svo miað- (
uii- getuir leyft sér að vona hið l
bezta, og að bilkarinn kæmi
norðuir í ár.
Er hér var komið sögiu var
dómariinn búinn að til leiks
og ek.kert að gera annað ein
að koma sér fyrir í stúkunni.
Ég fékk mér sæti millili
GREININ sem hér fer á eftir
fjallar um flokksþing repú-
blikana, þó með óvenjulegum
hætti. Hún er eftir leiklistar-
gagnrýnanda New York Tim-
es, Clive Barnes.
Það getur verið, að filokks-
þing repúblíkana á Miami
Beach sé ekki íburðarmesta
leiksýning sem völ er á, en
hins vegar er það áreiðanlega
sú leiðinlegasta og ómerkileg-
asta, þó einfcum langdregin
eetningarathöfnin.
Þegar fulltrúarnir komaslt
loks til samkoimuhússins eftir
mikla baráttu í kæfandi hita-
svækjumni, ganga þeiir inn í
húskynni þrautskipulagðrar
andlegrar deyfðar.
f forsalnum horfast menn í
augu við sjónvarpsvélar og
ekkert gerist. Fólkið situr í
góðum sitólum og ber einkenn
ismeirki þingsins. Það reynir
að tala saman eins og leikhús-
gestir sem komu allt of
snemma. Kanneki bíður það
með dálítilli eftirvæntingu.
Kannski.
Öryggi gestanna er vel
tryggt. AHir verða að sýna
skilríki 20—30 sinnum á dag.
Og einikennisbúnir menn
horfa frarnan í viðstadda,
ábúðarmiklir á svipinn. Til
þess að £á að komast í stúku
blaðamanna með ekij aliatösku
veirður að láta gá í hana áður,
sennilega að vopnum.
Milkil rósemi er í hópi
blaðamamnanna. Maður nokk-
ur stendur á palli og talar
með sannfærandi ræðurödd,
en enginn virðist gefa honum
igaum. Kannski er ekki til
þess ætlazt. Kannski er hann
þairna alltaf.
Blaðamennirnir rabba glað-
lega saman. Enginn er svo sið
laus að skrifa punkta. Og
hvaða punkta ætti að skrifa?
Þegar maðurinn á pallimum
hvílir sig kemur fram söng-
konia og hljómsveit. Þau flytja
lagið ,,Reykur augun fyllir“.
Kannski var ekkert eins
mikdlsvert við setningu jþings-
ins og þegair leiibarinn John
Wayne flliutti erindi. Hann
kvaðst vera ópólitískur og
það hlýtur að gera hann sér-
stæðan meðal núverandi og
fyrrverandi Hollywoodleik-
aira.
John Wayne flytur erindi sitt.
Wayne kvartaði yfir þeim
viðtökum sem nýjasta kvik-
mynd hans hlaut hjá „vinstri-
sinnuðum gagnrýnendum“ og
mælti með Repúblíkana-
flokknum. Hann var einndg
þakklátur fyrir hvern þann
dag sem hann dvelst í Amer-
íku og fundurinn var honum
mjög þakkllátur. Svo þakklát-
ur, að hljómsveitin greip
frarn í fyrir honum með
stuttu lagi.
Og síðan hófst sjálft flokks
þingið við engin fagmaðar-
læti áhorfenda. Ýmsir viija
tafca undir með Hamlet og
biðja um meira innihald en
minni list — þó verður að
geta þess, að þarna sást eng-
in list.
að leikurinn færi 3:2.
Fra slysstaðnum.
Strákamir voru sammála um
Sveimbjörn Tímótausson og
Már Ásgeirsson fiiugu norðiur
til þess að sjá leikinn. Samt
aftókiu þeir með öllu að vera
KR-ingar. Samimiála voru
þeir um að leikuirinn yrði
mjög tvísýnn, en vonuðiu að
KR sigraði í viðureignioini.
— Maður heldur náttúrlega
með KR, sem sunnanmaðuir,
sagði Sveinbjörn, — og aiuð-
vitað vonar maður að ís-
Landsbl'karinn vorði áfram í
Reykjavík, hvaða lið svo sem
hreppir haxan.
Rétt áóur en leilkiuriinn hófst
nóðum við tali af Axei Guð-
tveggja fílefldra manna og
eiftir augnablilk varð mér það
Ijóst að ég var á milli steins
og sleggju, Akiureyrings og
KR-ings. Báðir höfðu búiðt
sig hið bezta fyrir leik tnn, /
anmar var með þokuilúður 1
hinn með framhLuita blokk- ^
flautiu sem gaf frá sér hin i
ógiurlegiusbu hljóð. „Áfiram J
KR“, hrópaði KR-ingiurinn.)
„Við viljum bikarinn norð-
ur“, hrópaði Akureyrinigiur-
nn.
Brátt kom að því að KR-
ingurinn hafði tækifæri til
Framhald á bls. 19
Flugslysið á Italíu:
Trén uröu þeim til iífs
Sveinbjörn Tímóteusson og Már Ásgeirsson.
MEÐ 95 farþega innanborðs
steyptist DC-8 þotan til jarð-
ar í skógivaxið svæði við
Mílanóflugvöll. Það er krafta-
verki líkast að 79 fúrþegar
lifðu siysið af. Atburður þessi
átti sér stað sl. föstudag og
var þotan þá að koma inn til
millilendingar frá Róm, en
ferðinni var heitið til Mont-
real í Kanada. Eigandi flug-
vélarinnar var ítalska flugfé-
Igið Alitalia.
Þegar slysið varð geisaði
þrumuveður og var dimman
slík, sem að nóttu væri.
Meðal þeirra sem björguð-
ust enu 10 manns úr álhöfn,-
inni. Ein flugfreyjan, sem nú
liggur í sjúkrahúsi, hafði
þetta að segjia um hvernig
slysið vildi til: Við vorum að
búa okkiuir undir að lenda. Þá
hrapaði vélin skynddilega ndð-
ur. Kannski var það vegna
loftgats eða að eldingu laust
niður í vélinni. Trén urðu okk
ur till bj.a:rgar, þaiu dirógu svo
úr ferðimni, að við rétt sviif-
uim til jarðar Er vélim haáði
staðnæmet kommm við far-
begunum út um neyðarút-
gangana.
— Síðan tókum við til fót-
anma. Ég sá eldgLaimpa. og
hrópaöi á farþegana að hlaupa
eins sikjótt flrá vélinni og þeir
gætu.
— Stut.tu síðar, er við höfð-
um náð að hlaupa all-góðan
spöl, sipriaikik framihiuti vólar-
innar og svo tók edn spren.g-
ing við atf annarri. Þá var
þann!g komið fyrir miér að ég
aá ekikert lemgur.
Samikvæmf uipplýsingum A1
italia-félagsins, var vólin í um
það bil 200 metra hæð er hiún
hrapaði. Flugturninn á Mílanó
flugvelli miissti samiband við
vélina kl. 16.08, og 17 mínút-
um seiinma vax tUikymmt að
vélim hefði steypzt tiil jarðar
og stæði suimdmuð í björtu báíJi
á jörð niðri. Þeir sem föruisit
náðu ekki að komiaist út úr
vélinni áður en spi engimgarn-
ar byrjuðu.
Slysstaðurinn er á óbyggðu
svæði við Commabbio-vatn
og hafnaði vólin á brattri,
skógivaxinni hæð.
Regnið taíði alla björgun,
þannig að það tók björgiunaT-
mennina miklu lengri tíma að
ko.m,ast á staðiinn en elila. Þá
kom í ljós, að er vélin hrap-
aði yfiir nálægu sveitaiþorpi
hafði hún kveikt í nokkrum
húsum. Þorpið stendur á vatns
bakikanum. Margir farþeg-
anna, sem komust af, voru
fluttir í sjúkrahús í grennd-
irnni.
Flugslys þetta er það fyrsta
í farþegaflugi á ítaliu síðan
1964. Þá hrapaði þota frá
bandaríska flugfélaginu TWA
nálægt Róm, 48 manns misshu
lífið.
Fanþegar með vélinni nú,
voru aðallega ítalir, Kanada-
memn og Bandaríkjamenn.