Morgunblaðið - 11.10.1968, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 11. OKTÓBER 196«

Útgeflandi
I'ramkvæmdastjóri
Ritstjórar
Ritstj ómarfulltrúi
Fréttastjóri
Auglýsingastjóri
Ritstjórn og afgrei'ðsla
Auglýsingar
Askriftargjald kr. 130.00
1 lausasölu
Hf. Árvakur, Reykjavík.
Haraldur Sveinsson.
Sigurður Bjiarnason frá Vigur.
Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Þorbjörn Guðmundsson.
Björn Jóhannsson.
Árnd Garðar Kristinsson.
Aðalstræti 6. Sími 10-100.
Aðalstræti 6. Sími 22-4-80.
á mánuði innanlands.
Kr. 8.00 eintakið.
NÝ TÆKIFÆRI FYRIR
ÍSLENZKAN IÐNAÐ
rítugasta Iðnþing íslend-
inga hófst í fyrradag, en
einmitt nú eru málefni iðnað-
arins mjög í sviðsljósinu. Iðn-
aðurinn er sá atvinnuvegur,
sem á næstu áratugum
verður að sjá vaxandi fjölda
á vinnumarkaðnum fyrir
‘nægri atvinnu. Fjölmörg ís-
lenzk iðnfyrirtæki virðast nú
reiðubúin til að hefja útflutn'
ingsframleiðslu og sum hafa
flutt út töluvert magn af
framleiðslu sinni um nokkurt
skeið.
í ræðu þeirri sem Vigfús
Sigurðsson, forseti Landssam
bands iðnaðarmanna flutti
við setningu Iðnþingsins, fagn
aði hann þeirri ákvörðun, að
strandferðaskipin tvö yrðu
smíðuð innanlands og yfir-
lýstri stefnu Reykjavíkurborg
ar að taka að jafnaði inn-
lendum tilboðum þótt þau
væru 10% hærri en erlend
tilboð. Jafnframt lagði forseti
Landssambandsins ríka
áherzlu á, að iðnaðurinn nyti
jafnréttis á við aðrar atvinnu
* greinar um vaxtakjör, aðgang
að stofnlánum og yfirleitt í
þeim efnum er snerta hags-
muni iðnaðarins.
Jóhann Hafstein, iðnaðar-
málaráðherra, flutti mjög at-
hyglisverða ræðu við setn-
ingu Iðnþingsins. Hann upp-
lýsti, að á næstu tveimur ára
tugum mundu 8000 manns
koma til starfa í alm. lðnaði
en tuttugu ára reynsla hér-
lendis sýndi, að hver einn
maður í almennum iðnaði
kallar á þrjá menn í öðrum
iðngreinum og þannig mundu
» þessir 8000 menn í almennum
iðnaði, skapa þörf fyrir 24000
manns í öðrum iðngreinum,
sem áætlað væri að skiptist
þannig: 17000 í ýmsan þjón-
ustuiðnað, 4000 í byggingar-
iðnað og 3000 í framleiðslu
rafmagns og vinnu við sam-
göngur. Ennfremur upplýsti
Jóhann Hafstein, að þeir 500
menn, sem mundu vinna við
álbræðsluna í Straumsvík
leiddu til atvinnu fyrir 1500
aðra.
Iðnaðarmálaráðherra sagði
ennfremur, að aukning
‘hreinna gjaldeyristekna veitti
svigrúm til fjórum sinnum
meiri aukningar þjóðartekna
og mætti því ætla, að ál-
bræðslan ein leggði grund-
völl að 1800 milljóna aukn-
ingu þjóðartekna, sem að sjálf
sögðu mundu dreifast um hag
kerfið og stofna til nýrra verk
efna m.a. á sviði iðnaðar.
Loks lagði Jóhann Hafstein
áherzlu á, að framleiðslugeta
íslenzks iðnaðar væri ekki að
fullu nýtt og benti það til.
þess, að aðstoð við iðnaðinn
þyrfti fremur að felast í aukn
um rekstrarlánum en fjárfest
ingarlánum. í framhaldi af
þessu vakti iðnaðarmálaráð-
herra athygli á nauðsyn þess,
að afla nýrra markaða fyrir
íslenzkar iðnaðarvörur. Þessi
athyglisverða ræða Jóhanns
Hafsteins, iðnaðarmálaráð-
herra, sýnir glögglega að
framundan eru ný og mikil
tækifæri fyrir íslenzkan iðn-
að sem hann er nú betur und-
irbúinn að takast á við en
áður.
«
AFTURHALDS-
SÖNGUR
að er alkunna, að Framsókn
armenn hafa allt frá upp
hafi haft allt á hornum sér
gagnvart Vestfjarðaáætlun
um framkvæmdir á sviði sam
göngumála. Síðast í gær segir
Tíminn að þingmenn stjórn-
arandstæðinga á Vestfjörðum
muni aðeins hafa „fengið að
sjá drög að vegalögum á
norsku!“
Þessari vitleysu hafa Fram
sóknarmenn staglast á allt
frá því að Vestfjarðaáætlun-
in um umbætur í samgöngu-
málum varð til. Sjálfir vita
þeir þó að allar þær fram-
kvæmdir í vegamálum, sem
unnar hafa verið og unnar
verða, samkv. Vestfjarða-
áætlun eru í vegáætlun, sem
ekki er vitað annað en sé á
íslenzku. Sama máli gildir
um framkvæmdir í hafnar-
málum og flugmálum. Þær
getur að líta í fjárlögum.
í gær grípur Tíminn svo í
það hálmstrá að fundur
ungra Sjálfstæðismanna, sem
haldinn var á ísafirði um síð-
ustu helgi, hafi ekki gert
neina ályktun um fram-
kvæmdir samkv. Vestfjarða-
áætlun. Á þetta að sýna áhuga
leysi ungra Sjálfstæðismanna
fyrir vestan á þessum þýð-
ingarmiklu framkvæmdum.
En Framsóknarmenn gleyma
því, að á kjördæmisráðsfundi
Sjálfstæðismanna íVestfjarða
kjördæmi, sem haldinn var
14. sept. sl. var einmitt gerð
ályktun um þessi efni. Þar
segir: ,
„Fundurinn fagnar þeim
miklu framkvæmdum, sem
unnar hafa verið í samgöngu
málum á Vestfjörðum á
síðustu árum. Leggur fundur
<T'> 111 r 1 II V
v U Fi ft N 101 \ H IEI III /11 1
Biaframenn fá frönsk vopn
„NIGERIA“ getur aldrei
brotið okkur á bak aftur“,
lýsti Ojukwu leiðtogi Biafra
yfir frammi fyrir ráðgefandi
þingi og ráði höfðingja og
öldunga, sem eru æðstu
valdastofnarnir borgaralegs
eðlis þar. „Nú fyrst byrjar
stríðið“. Hershöfðingjanum
var trúað og lýst yfir trausti
á honum í stöðu hans og
honum falið að halda áfram
haráttunni gegn sambands-
stjórninni í Nigeriu — „þar
til sigur væri unninn“. En
sigurinn er ósennilegri en
nokkru sinni fyrr, því að:
Aðeins tæpur tíundi
hluti Biafra, sem var upp-
haflega rúmi. 76.000 ferkm.
að flatarmáli, er enn á
valdi Ibohermanna.
Aðeins ein meiri háttar
borg — Umuahia — er enn
nokkum veginn örugglega
á valdi Biafra.
Aðeins einn flugvöllur er
enn fyrir liendi í frum-
skóginum — „Annabelle"
— þar sem flugvélar, er
flytja birgðir og vopn, geta
lent í Biafra.
Hversu lengi það verður
unnt, er óvíst. Yfirmaður
saimbandsstjómarinnar, Gow-
on hershöfðingi, hefur sikipað
hermönnum sínum að vinna
lokasigur og þeir saekja að
lokavígi Ojukwus í frum-
skóginum úr öllum áttum.
En leiðtogi Biafra vill ekki
gefast upp — þrátt fyrir það
að meira en 6 millj. flótta-
manna dveljist á því land-
svæði, sem hann hefur enn á
valdi sínu ( og vita senn
ekki, hvert þeir eiga framar
að flýja), þrátt fyrir það að'
-sennilega hafí meira en hálf
milljón manns misst líiið í
borgarastyrjöldinni, þrátt fyr
ir það að nú deyi daglega
milli 8.000 og 10.000 manns
úr hungri og þrátt fyrir það
að jafnvel stuðningsmenn
hans sjálfs verði reikulli í
trúnni á sigurinn.
Með leynd voru stjómar-
völdin í London, París og
Lagos látin vita, að Biafra
vildi að nýju tengjast sam-
bandsríkinu, ef Bretar, Frakk-
ar og tvö ríki í Afríku vildu
tryggja frið og ef samnimga-
menn Biafra í friðarviðræð-
unum mættu tilnefna hers-
höfðingja, sem yrði land-
stjóri í Biafra.
En Biafra-haukuriinin Oju-
kwu fann öflugam vin — de
Gaulle Frakklamdsforseta.
Herðiiöfðinginn hefur að vísu
ekki viðurkenmt lýðveldi
Ojukwus, en hvað eftir annað
rætt um rétt Biafra til sjálf-
stjórnar. Það var fyrst í síð-
ustu viku, að Debré utanrík-
isráðherra lýsti því yfir, að
þessi réttur ætti að vera
fyrir hendi, og andstöðuvilji
íbúanna í Biafra færði sönnur
á þennan rétt. Debré kvartaði
einnig yfir því, „að mjög
miklar vopnasendingar ættu
sér stað til Lagos“. Hann
minnist ekkert á vopnasend-
Ingar frá Frakklandi til
Biafra.
Opinberlega hafa hveirs

Libreville-lo'ftbrúln
Steiner yfirmaður skærulið-
anna. „Við gefumst aidrei
upp“.
konar vopnasölur til Biafra
eða sambandsstjórnarinmar
verið bannaðar í Frakklandi.
En franska stjórnin lætur það
að minmsta kosti líðast þegj-
andi og jafnvel lætur sér það
vel líka, að komið hefur verið
upp mikilli vopnaflutninga-
loftbrú frá Libreville, höfuð-
borg Gabons, til Biafra.
Að vísu hefur framska utan
ríkisráðuneytið borið þá frétt
til baka, að 3 tonm ai vopn-
um og skotfærum bærust frá
Frakklandi dag hvern til
Biafra. Aðeins matvæli og lyf
væri flutt þangað af Rauða
krossi Frakklamds. Ef Frakk-
land flytti þangað vopn, í
raun og veru, þá myndi
það ekki verðe neim smásend
img sem þessi á dag.
í reyndinni er hún að
minnsta kosti helmingnum
meiri. Senmilega fljúga 20
flugvélar með fronskum
áhöfnum frá Libreville til
„Annabelle“-flugvallarins dag
lega. Hernaðaraðstoðin kem-
ur að vísu einungis úr vopna-
búrum Gabons, em þau eru
jafnharðan fyllt af Frökkum,
er Gabon þarf á vopnum að
halda, em Frakkland hefur
gert varnarsamnimg við þessa
fyrverandi nýlendu sína.
Ojukwu telur sig geta
treyst á að fá vopn frá
Gabon. „Við erum“, sagði
hamm í fyrri viku, „sterkari
nú en fyrir hálfum mánuði
og allt bendir til þess að við
verðum enm öflugri".
Ojukwu hefur látið útbúa
herflokka með vélbyssum og
eru þeir þjálfaðir fyrir skæru-
hernað. Yfirmaður þeirra er
Þjóðverjinn Rolf Steiner, sem
áður fyrr ‘ var í frönsku út-
lendingahersveitinni, og ræð-
ur hann nú yfir 15.000 mamma
liði.
í beinum bardögum munu
vopn Biframanna ekki nægja
gegn árásarmætti sambands-
hersins. Þetta játar Steimer
em bætir við: „Það sem okkur
berst er meira en nóg fjrrir
skæruhermiað. Hér munum
við aldrei gefast upp. Með
þessum hætti getur styrjöld-
in staðið yfir i 4—7 ár“.
Þýtt og endursagt.
inn höfuðáherzlu á, að fram-
kvæmdum samkv. Vestfjarða
áætlun í samgöngumálum
verði lokið á næsta sumri.“
Ennfremur segir í ályktun
kjördæmisráðsins:
„Fundurinn leggur ríka
áherzlu á, að fyrirhugaðri
Vestfjarðaáætlun í atvinnu-
málum verði hraðað og við
gerð hennar sé haft náið sam-
ráð við forustumenn í atvinnu
lífinu og sveitastjórnir.
Að því verði stefnt að áætl
uninni verði lokið í síðasta
lagi vorið 1969.“
Vítanlega áttu ungir Sjálf-
stæðismenn sinn þátt í þess-
ari ályktun, enda hafa þeir
mikinn áhuga á áframhald-
andi fr^mkvæmdum. samkv.
V estf j arðaáætlun.
Þessi afturhaldstónn Fram-
sóknarmanna um Vestfjarða-
áætlunina sýnir betur en flest
annað dæmalausa þröngsýni
þeirra. Vegna þess að þeir
höfðu ekki forustu ,um samn-
ingu þessarar áætlunar, sem
haft hefur í för með sér stór-
felldar umbætur fyrir Vest-
firðinga, fjandskapast þeir
við hinar þýðingarmiklu fram
kvæmdir ár eftir ár. Samkv.
Vestfjarðaáætlun í sam-
göngumálum munu verða unn
ar framkvæmdir fyrir 230—
240 millj. kr. Hafa þegar ver-
ið teknar í notkun nýir vegir,
nýjar hafnir og flugvellir í
skjóli þessarar áætlunar. En
Framsóknarmenn halda á-
fram að líta hana hornauga.
Vitanlega leggja Vestfirð-
ingar mikla áherzlu á gerð
Vestfjarðaáætlunar á öðrum
sviðum, en samgöngumálum.
Hefur þegar verið gerð
rammaáætlun, sem nauð-
syn ber til að ljúka hið fyrsta.
Þess vegna tók kjördæmis-
ráðsfundur Sjálfstæðismanna
málið upp og gerði um það
fyrrgreinda ályktun. En auð-
vitað þarf ekki að búast við
því að Framsóknarmenn hafi
á þessu mikilvæga starfi ann-
an áhuga, en að kyrja um það
afturhaldssöng sinn.