Morgunblaðið - 12.10.1968, Blaðsíða 24

Jtá,
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUK 12. OKTÓBER 1968
LJJ UU L 1 1 i 1 í i I
IHÍflpgÉilti
%lllpgRtpíM
wsBim
í* •. f. *.
%mm
Hl
ssrnmmmmmmm
WW:wSW:0W&
. ■'/■;■
MWwWWWWM
'iWWSSWWíWi'SS
_____
til þess að fara í rauða kaftan-
inn sinn. Hún var því fegin, að
hópurinn skyidi nú vera orðinn
svona stór, því að þá þurfti hún
ekki að hafa ofmikil skipti við
Graham. Eftir kvöldverðinn
fóru þau öll út í garðinn, til að
drekka kaffi, og tóku með sér
kodda, því að þau sátu á jörð-
inni á Araba vísu. Jill settist
næst frú Fallowman. Frúin hugs
aði ekki um annað en feiðangur-
inn og svo manninn sinn, og
alltaf til í að ræða hvorttveggja
við þakklátan hlustanda. Hún
sat þarna róleg og ræddi hina
fornu Khalidan-menningu og
musterið, sem þau höfðu verið
að leita að árum saman.
— Þeir voru vanir að tilbiðja
guði sína í hellum. Altarið var
úr gulli og skreyfct gimsteinum -
þetta var rík menningarþjóð.
Presturinn bíés í gullhorn....
Og svo hélt hún áfram og sagði
frá hinum hræðilega jarð-
skjálfta, sem eyddi höfuðborg-
inni. — Sennilega fyrir daga
Mósesar, en annars eru ekki
nægar upplýsingar fyrir hendi
til þess að ákveða tímann ná-
kvæmlega. . . .
Venjulega hafði Jill gaman af
þessum viðræðum, en nú var
hugurinn á reiki. Sandra var í
hinum enda garðsins og blái lit-
urinn á henni sást þarna milli
karhnannanna. Jill gekk út frá
því. að Graham væri einn þeirra,
þangað til henni var litið í hina
M
MOON
• SILK
setting lotion
cleansing milk
bubble bath
hand-lotion
eg- shampoo
áttina og sá hann sitja á grasinu
með krosslagða fætur, í nokk-
urra skrefa fjarlægð frá henni.
Hann var niðursokkin í sam-
ræður við Enid Carter, og ljósa
höfuðið á henni beygði sig al-
veg niður að hans dökka höfðL
Jill flýtti sérr að líta aftur á
frú Fallowman.
öliver kom til þeirra og
fleygði koddanum sínum á jörð-
ina við hliðina á Jill, en' hlustaði
svo með athygli og hélt frú
Fallowman gangandi með nýjum
spurningum. Svo kom prófessor-
inn og hleypti ofurlítið brúnum
um leið og hann spurði: — Þessi
rauðhærða þarna niðurfrá, hver
er hún.
Það var Oliver, sem svaraði:
— Sandra James. Hún er hér til
aðstoðar, eftir þörfum.
— Hún kann nú ekki neitt, en
virðist námfús, bætti frú Fallow-
man við.
— Já, einmitt, James, ég man
það núna. En segðu henni að
hætta að sækja á hann Livanos.
Ég vil ekki hafa það. Það
ruglar fyrir ungum mönnum.
Hann kinkaði kolli en gekk
síðan á vit gestgjafa þeirra.
Margaret Fallowman brosti
til Olevers. — Þetta kemur-víst
í þinn hlut, Oliver, sagði hún.
— Það varst þú, sem fékkst
okkur til að taka hana í hópinn.
Og þar hefur einhver róman-
tík verið með í leik, býst ég við?
— Það var yel gert af þér að
hjálpa mér með það, Margaret.
— Jæja, talaðu um þetta við
hana, Oliver. Við megum ekki
láta prófessorinn komast úr jafn
vægi.
— Það skal ég sjá um, lofaði
hann. Láttu mig um það. En þú
varst að segja okkur frá....
Næsta dag fóru konurnar fjór-
ar, sem í leiðangrnum voru í
MERCEDES BENZ 220
ARGERÐ
VERÐMÆTI
KR.: 854.000,00
VERÐ KR.: 100
DREGIÐ S. NÓVEMBER 1968
Leikfcmgaland
VELTUSUNDI 1 kynnir nýja verzlun
LEIKFANGAKJÖRBÚÐ.
Gjörið svo vel að reyna viðskiptin.
LEIKFANGALAND,
Veltusundi 1 — Sími 18722.
kurteisisheimsókn til kvenna-
búrs Abduls Hassain, en sú bygg
ing var algjörlega aðskilin frá
aðalhúsinu, bak við slétta múr-
veggi. Jill fannst arabísku kon-
urnar einna líkastar skrautlitum
fuglum, með svörtu augun pír-
andi gegn um kolsvört augnahár,
þegar þær skríktu og struku enn
ið í þessum framandi fatnaði og
stungu sætindum í lófa gesta
sinna. Enid Cater var túlkur.
—■ Ef þú gætir matreitt handa
þeim einhvern enskan rétt til
kvöldverðar, sagði hún við Jill,
þá yrði það tekið sem mikil
kurteisi.
Jill flýtti sér til eldhússins og
bjó til epla- og ávaxtakökur.
Eldavélarnar voru í skúr úti
hjá bílnum, svo að hún varð að
vinna í steikjandi hita og í litlu
skjóli. Hún var máttlaus og upp-
geJfin, þegar hún hafði lokið
þessu, en árangurinn var að-
dáunarverður. Enid sem hafði
farið með matinn, kom aftur til
þess að segja Jill frá því.
— Ég er fegin, að þér skulið
vera með okkur, Chadburn,
bætti hún við. Ef bara James
reyndist hafa jafnmikið vit í
kollinum, gæti ég hlegið að öll-
um hrakspám.
Jill sneri að henni kafrjóðu
andlitinu. — Hrakspám? át hún
eftir. — Hversvegna? Býstu við,
að Sandra lendi í einhverjum
vandræðum?
— Ég átti nú við allan hópinn,
svaraði Enid harðneskjulega, -
en' vitanlega veit maður ekkert
enn. Ég hef einhvern fiðring í
fingrunum og ég finn það á and-
rúmsloftinu, að einhversstaðar
er eitthvað ekki í lagi, en ég get
bara ekki séð nákvæmlega hvað
það er. Jill gapti enn af forvitni
og undrun. Þessi kuldalega ljós-
hærða kona var alltaf svo hræði-
lega viss í sinni sök, og það var
því furðulegt að heyra hana tala
svona. — Ég hef áhyggjur af
þessu, Chadburn.
— Sandra er enginn kjáni,
ungfrú Cater. Ég skal játa, að
hún er stundum fljót á sér, en
innst inni er hún varkár. Það er
ekki henni að kenna þó að karl-
mennirnir sæki strax að henni.
Hún þagnaði, rétt eins og hún
hefði sagt of mikið, þar eð Enid
hafði sjálf áhuga á Graham. —
En henni er engin alvara með
þetta, bætti þún við.
— Við skulum vona það svar-
aði Enid aðeins. — En þú ættir
að fara að þvo þér. Það er rétt
komið að mat.
Sandra kom inn í litla her-
bergið meðan Jill var að þurrka
á sér hárið, nýkomin úr þaðinu.
Samkvæmt ráðleggingu Enid
hafði hún klippt hárið á sér
stutt eins og á strák, áður en far
ið var frá Beirut.
— Ef þú getur ekki sett það
upp á höfuðið, eins og ég geri,
er þetta það eina skynsamlega,
Chadburn. Nú var hún að núa
það með handklæði þegar
Sandra sagði: — Oliver er af-
skaplega hræddur um mig! Er
það ekki gaman? Hann dró mig
afsíðis og sagði mér að vera
ekkert að gefa honum Stephan
undir fótinn. Annars þarf Steph
an ekkert á þvi að halda, að
maður komi honum til. Ég á að
— Það er bannað að ganga á grasinu.
gera svo vel að snúa mér heldur
að Oliver framvegis!
— Það ætti nú engin neyð að
vera, sagði Jill út úr handklæð-
inu. — Þú ert það hrifin af
Oliver.
— Já, það er ég. Og svo virð-
ist helzt sem honum sé að verða
einhver alvara með mig. En
gaman!
— Það finnst mér ekki. Hann
mundi varla tala svona, ef hon-
um þætti ekki innilega vænt um
þig, og þú ættir ekki að fara með
það sem einhver gamanmál.
— Það geri ég heldur ekki,
góða mín. Þú mátt ekki vera
svona mikið hispurskvendi.
Því að ég ætla einmitt að gera
eins og hann segir og skoða mig
sem sérstaka vinkonu hans, með-
an við erum í eyðimörkinni. Hon
um finnst það geta sparað okkur
margan misskilning, og það held
ég sé alveg rétt hjá honum.
— Til hamingju með það,
sagði Jill og seildist eftir greið-
unni. — Þá vita allir, hvað þér
líður. Að Graham meðtöldum,
vitanlega. Þetta síðasta sagði
hún fremur við sjálfa sig en
Söndru.
— Til hvers þarftu að vera að
draga hann Graham inn í þetta.
Ekki hefur hann neina hug-
mynd um né áhuga á því, hver
er hvers vinur, næstu vikurnar.
Hann er alveg á kafi í starf-
inu. Ekki svo að skilja, að hann
sé neitt andvígur svolitilli kven-
legri samúð, í fríslundum sinum,
en hana fær hann nú bara ekki
næstu vikurnar.
Nú, jæja, þetta kallaði hún
það. Kvenlega samúð! Jill þótt-
ist viss um, að Graham kallaði
það eitthvað meira. Harin var
ekki þannig maður, að hann
sýndi konu ástaratlot, og meinti
ekkert með því, heldur gerði
það rétt sér til augnabliks
skemmtunar.
Þau lögðu af stað til eyði-
merkurstöðvarinnar snemma á
miðvikudagsmorgun. Eftir því
sem þeim miðaði áfram, varð
landslagið æ eyðilegra. Liturinn
á jörðinni breyttist í tilbreyting-
arlausan gulbrúnan lit, sem
hvorki var eitt né annað. Þarna
voru engin tré eða neinskonar
gróður, aðeins auð slétta með
einstöku klettum upp úr. En svo
var komið á mýkri sand. Hann
var á sífelldu iði í smágárum,
rétt eins og á vatni, enda þótt
engin gola væri. Þetta var tóm-
leg flatneskja, sem virtist ná út
12. OKTÓBER
Hrúturinn 21. marz — 19. apríl
Álagið er mirna en í gær. Samt hleypur smá snurða á þráðinn,
og á meðan skaltu aíhuga þinn gang.
Nautið 20. apríl — 20. maí
Þér vinnst ve! lyrri hiutann. Grunnt er á erjum daglangt. Gerðu
engar sérstakar ráðstafanir með fjármuni.
Tvíburarnir 21. maí — 20. júní
Þér hættir iii að sóa síma og fé. Það reynir á þolinmæðina, þvi
að allir í krir.gum þig eiga mismunandi áhugamál.
Krabbinn 21. júní — 22. jilí
Allt í eir/u eru breytingar óhjákvæmilegar. Gefðu sjálfum þér
og öðrum 'únhvern tima til að kanna ástandið. Treystu eigin dóm-
greind.
Ljónið 23. júli — 22. ágúst
Það er freistandi að fara að gera stór innkaup, en áhættusamt.
Þú fré'ítir margt, en það kemur þér ekki að gagni strax.
Meyjan líi. ágúsi — 22. sept.
Búðu pig undir óvænt atvik. Hafðu fleiri en eina leið í huga.
Forðaitu ofreynslu, ef hægt er. Þú getur hagnazt vel á ýmsum
tímum dagsins. _ *
Vogin fl3. sept. — 22 okt.
Einhver útgjöld, sem þú áttir ekki von á munu verða uppi á
teninghum. Þér léttir kannske við þetta. Farðu hægt í ákvarðanir.
Sporðúrekinn 23. okt. — 21. nóv.
Fástu ekki við flókna fjármálasýslan í dag. Það eru of margir,
sem vllja eiga þátt í því. Vinir þínir styðja þig félagslega.
Bogmaðurinn 22. nóv. — 21. des.
Lífskraftur og vilji þinn er upp á sitt bezta. Allt gengur eld-
snöggt. Njóttu góðrar vináttu, en blandaðu ekki vinum þinum í
einkamálin. Gerðu enga samninga.
Steingeitin 22. des. — 19. jan.
Mikill vafi leikun á hagkvæmni fjárhættuspila, eða annarrar á-
hættu, og ekki er víst, að það borgi sig er til lengdar lætur. Nýir
kunningjar, eða fólk, sem nýkomið er, geta ruglað þau sambönd,
sem rí kjandi eru. Gættu ýtrustu varúðar og smekkvísi.
Vatnsberinn 20. jan. — 18. febr.
Ef þú getur haldið áællun, skaltu gera það. Félagar þínir kunna
að vrea hlynntir skyndtbreytingum, en stattu á móti og láttu þá
útskýra til hlítai ástæðurnar.
Fiskarnir 19. febr. — 20. marz
Haltu gefin loíorð. Kanpræður, einkum varðandi peninga, kunna
að verða óviðráðanlegar. Gerðu hlutina einfaldari með því að
vera ekki að blanda þér í deilur.