Morgunblaðið - 16.10.1968, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 16. OKTÓBER 1968
Laufey Pálsdóttir
— Minningarorð —
ÞANN 28. september sl. and-
aðist frú Laufey Pálsdóttir á
heimili sonar síns í Reykjavík.
Hún var fædd á Akureyri 3.
september 1887.
Foreldrar hennar voru hjón-
in Álfheiður Eyjólfsdóttir frá
bænum Hamborg í Fljótsdal og
Páll Jónsson, er síðar tók sér
ættarnafnið Árdal, skáld og
kennari frá Helgastöðum í Eyja-
firði.
Laust eftir aldamótin hóf hún
prentnám á Akureyri og var rHeð
fyrstu konum, er lærði þá iðn.
Síðan gekk hún í Gagnfræða-
skólann á Akureyri. Ung giftist
hún Jóhannesi Þorsteinssyni,
kaupmanni á Akureyri. Eignuð-
ust þau einn son, Steingrím J.
Þorsteinsson, prófessor við Há-
skóla íslands, sem kvæntur er
Valgerði Þorsteinsdóttur frá Ak
ureyri. Mann sinn, Jóhannes
Fósturfaðir minn
Eyjólfur Vilhelmsson
lézt að Hrafnistu mánudaginn
14. október. Jarðarförin
ákveðin síðar.
Þorleifur Jónsson.
Eiginkona mín
Margrét Kristjánsdóttir
frá Minna-Mosfelli,
ándáðist á heimili sínu Smára
túni 28, Keflavík 15. þ.m.
Jakob Sigurðsson.
missti hún árið 1920. Systurson
sinn nýfæddan tók Laufey í fóst-
ur og gerði hann að kjörsyni
sínum. Lét hún hann heita Jó-
hannes eftir manni sínum, en
hann dó aðeins tuttugu og
tveggja ára gamall.
Árið 1925 giftist Laufey Jóni
E. Sigurðssyni, forstjóra á Akur
eyri. Eignuðust þau eina dóttur,
Sólveigu Björgu, sem gift er
Paul Dyhre Hansen, landsréttar
lögmanni, og er heimili þeirra í
Odense í Danmörku.
Heimili sitt átti Laufey a'lltaf
á Akureyri í húsinu Hamborg,
sem hún löngum var kennd við.
Þar var oft gestkvæmt og glað-
værð ríkjandi, og fóru menn
þaðan bjartsýnni á lífið og fram
tíðina. Laufey var félagslynd
peð afbrigðum. Kvenfélagið Fram
tíðin naut starfskrafta hennar í
þrjátíu ár. Einnig starfaði hún
mikið í Oddfellowreglunni og
var þar atkvæðamikil eins og
alls staðar, er hún lagði hönd
að verki. Hún var í stjórnar-
nefnd þeirri, sem vann að því
að Kristneshælið var reist. Hún
var ætíð reiðubúin að leggja
góðu máli lið, og líknarstofnan-
ir á Akureyri áttu góðan liðs-
mann þar sem hún var.
Laufey var glaðvær frjálsleg
og dugleg. Lífskrafturinn geisl-
aði af henni. Verksvið hennar
var stærra og meira en séð var
í fljótu bragði. Hún var lesin
vel og hafði af miklu að miðla
og auðgaði anda sinn, er færi
gafst. Hugur hennar var opinn
fyrir öllu, sem hún heyrði og sá.
Hátt á áttræðisaldri sagði hún
eitt sinn við mig: „Ég má til með
að hressa upp á enskukunnáttu
mína, er orðin hálf stirð að lesa
hana núna“. Hún lét ekki sitja
við orðin tóm, heldur fékk sér
Föstudaginn 11. okt. andaðisst
Ólöf Kristjánsdóttir
frá Görðum í Breiðavíkurhr.
Minningarathöfn fer fram í
Fossvogskirkju fimmtud. 17.
okt. kl. 10.30. Jarðsett verð-
ur að Ingjaldshóli, Hellissandi
föstud. 18. okt. kl. 2.00.
F.h. okkar systkinanna.
Maríus Guðmundsson.
Við andlát og útför
Ásthildar Bjamadóttur
frá Hreggsstöðum
viljum við færa hjúkrunar-
fólki og starfsfólki á Vífils-
stöðum, sem og öllum þeim
mörgu, er auðsýndu henni
hjálpfýsi og góðvild í veik-
indum hennar, okkar alúðar-
fyllstu þakkir.
Vandamenn.
Þökkum innilega auðsýnda
samúð við andlát og jarðarför
t
Móðir okkar og tengdamóðir
Auðbjörg Jónsdóttir
frá Bólstað, Vestmannaeyjum,
sem andaðist 9. okt. sl. verð-
ur jarðsungin frá Landa-
kirkju fimmtudaginn 17. þ.m.
kl. 2 e.h.
Bára og Páll Gíslason
Lilja og Ragnar Runólfsson
Óskar og Soffía
Zophaniasardóttir.
t
Jarðarför eiginmanns míns og
föður
Guðmundar Bjarnasonar,
Langholtsvegi 87,
fer fram frá Fossvogskirkju
fimmtudaginn 17. þ.m. kl.
13.30.
Ragnhildur Halldórsdóttir,
Aðalheiður Guðmundsdóttir.
Halldóru Bjarnadóttur,
Elliheimilinu, Akureyri.
Fyrir hönd vandamanna.
Sigriður Guðnadóttir.
t
Innilegustu þakkir sendum
við öllum þeim sem sýndu
okkur samúð og vináttu við
andlát og jarðarför eiginkonu
minnar, móður okkar, tengda-
móður og ömmu
Helgu Jónsdóttur
frá Núpi, Selfossi.
Sérstakar þakkir færum við
læknum og öðru starfsfólki
sjúkrahússins Sólvangs í
Hafnarfirði fyrir ómetanlega
aðstoð og ljúfa framkomu í
veikindum hinnar látnu.
Jón Ingvarsson, börn,
tengdabörn og barnabörn.
■■MMaBÉj
enskar bækur til lestrar. Hún
talaði oft um, ^hve nauðsynlegt
væri að staðna ekki, heldur
ávallt læra og fylgjast með. Hún
var ung, þótt árum fjölgaði, sá
alltaf nóg starf framundan, hafði
alls ekki tíma til að eldast, enda
tókst henni að halda æskufjöri
sínu til æviloka.
Börn hennar áttu góða móður.
f móðurhlutverkinu var hún
heil sem og í öllu öðru. Hún
kunni ekki að gera neitt verk
hálft. Börnin sýnddu það líka
bæði í orði og verki, að hún
var þeim kær. Unun var að
heyra hana tala um barnabörn-
in. Frásögn hennar var ávallt
gædd miklu lífi. Hún átti ríkan
orðaforða og kunni að nota
hann.
„Dagar þíris lífs, þínar sögur,
þín svör
voru sjóir með hrynjandi
trafi“. —
Ég þakka frú Laufeyju þá vin
áttu er hún veitti mér. Að þekkja
hana var að sjá lífið í fagurri
mynd. Dugnaður, þrek og þor
ásamt birtu og yl voru föru-
nautar hennar. Þessa mynd
geymum við vinir hennar í hug-
um okkar.
Börnum hennar sendi égbeztu
kveðjur og gleðst með þeim í
minningunni um góða og göfuga
móður.
Þorbjörg Pálsdóttir
70_óro:
Sigurunn Þorfinnsdóttir
„Enginn stöðvar tímans þUnga
nið“. Þessi Ijóðlína kom upp í
huga minn þegar ég minntist
þess að Sigurunn Þorfinnsdóttir
er sjötug í dag 16. október.
Sigurunn fæddist og ólst upp
í Glaumbæ í Langadal, dóttir
sæmdar hjónanna Kristínar Dav
íðsdóttur og Þorfinns Jónatans-
sonar er þar bjuggu lengi. Krist
ín var mikilhæf gáfukona og
ógleymanlegur persónuleiki þeim
er henni kynntust. Við hlið henn
ar stóð sómamaður, Þorfinnur
einn af þeim mönnum sem ekki
mátti vamm sitt vita.
Þau hjón eignuðust 2 dætur,
Ingibjörgu er lengi bjó á Blöndu
ósi, og nú er látin og Sigurunni.
Sigurunn var á heimili for-
eldra sinna fram um tvítugs
aldur eða þar til hún giftist
manni sínum Guðmundi Agnars-
syni frá Fremstagili. f hart nær
hálfa öld hafa þau búið á
Blönduósi að undanskildu 1 ári
sem þau bjuggu úti á Skaga.
Segja má að Sigurunn hafi það
sem af er æfinnar búið innan
þess sjóndeildarhrings sem hún
ung eygði á bernskuheimili sínu
Glaumbæ.
Snemma bar á því að Sigur-
unn var gædd eðlisgáfum og
vildi auka fróðleik sinn og víð-
sýni. Ung fór hún í Kvennaskól
ann á Blönduósi, sem var á þeim
tíma sú eina menntastofnun þar
í sýslu sem ungar stúlkur höfðu
aðgang að til að búa sig undir
lífsstarf sitt. Eitthvað mun hún
hafa verið hjá séra Knúdsen á
Bergsstöðum, sem unglingur, og
það eitt er víst að alla tíð hefur
hún getað lesið og fylgzt með í
dönskum og norskum blöðum og
tímaritum, enda mikið lesið af
bókum alla tíð, eins og títt er
um velgefið og fróðleiksleitandi
fólk. Á Kvennaskólanum hefur
alla tíð verið mikið kapp lagt á
að kenna nemendum saumaskap
og hannyrðir en fyrir því var
hugur Sigurunnar vel opin, enda
hefur hún í fjölda mörg ár stund
að saumaskap með húsmóðurstörf
unum, af mikilli lagni og myndar
skap að það sæti væri vand-
fyllt. Sigurunn er einn af stofn-
endum kvenfélagsins „Vöku“ á
Blönduósi, og lengst af í stjóm
þess. Þegar Blönduósingar
byggðu sitt glæsilega félags-
heimili var Sigurunn í bygging-
arnefnd fyrir sitt félag.
Það skiptast á skin og skúrir
í lífi manna. Sigurunn hefur
ekki farið varhluta af því. Fyrir
12 árum gekk hún undir stóra
aðgerð við sjúkdómi sem talinn
var banvænn. Fyrir guðs hjálp
og góðra lækna heppnaðist þessi
aðgerð, en í óvissu þurfti hún
að vera í nokkur ár og getur
hver sem er ímyndað sér hver
þolraun það hefur verið, en
aldrei heyrðist æðruorð hvorki
við skyldmenni eða kunningja,
slík er sálarró og festa þessar-
ar konu.
Eins og áður er getið hafa
þau Sigurunn og Guðmundur bú
ið á Blönduósi um langt árabiL
Framhald af bls. 18
Helgi Helgason sjó
maður — Minning
f DAG verður jarðsunginn frá
Dómkirkjunni Helgi Helgason,
sjómaður, Brekkustíg 1 í Reykja
vík.
Helgi Helgason var fæddur 26.
febrúar 1882 í Hjelgabæ við Hlíð-
arhúsastíg, sonuri hjónanna
Kristínar Vigfúsdóttur og Helga
Teitssonar, hafnsögumanps hér í
Reykjavík, og var einn af 11
börnum þeirra hjóna, en 5 börn-
in dóu barnung, en í dag eru 2
bræður Helga á lífi, Árni, bú-
settur á Akranesi, sem vegna
veikinda getur ekki verið við-
staddur útför bróður sins, og
Þorvaldur, skósmiður í Reykja-
vík.
Helgi var fæddur og bjó all-
an sinn langa aldur í Vesturbæn
um og með honum fer einn af
þessum dugmiklu og góðu Vest-
urbæingum, sem hafa upplifað
þá miklu og stórkostlegu breyt-
ingar, að sjá lítið sjávarþorp
breytast í fallega nýtízkulega
borg og hafa breytt starfshö'gum
sínum og vinnu eftir þörf hvers
tíma. Helgi þótti snemma dug-
legur og laginn til allra verka.
Ungur fór hann á skútumar og
stundaði sjómennsku á þeim þar
til að togararnir komu til lands-
ins O'g síðan tóku við mótorbát-
arnir, þannig að hans sjó-
mennska náði yfir rúm 40 ár
þegar hann hætti á sjónum.
Hann þótti eins og fyrr segir af-
burða verkmaður og duglegur
með afbrigðum, enda var hann
mjög eftirsóttur á togurunum,
því 'var hann með þeirn fyrstu
íslendingum er fóru til Eng-
lands til að læra netagerð og
netahnýtingar. Einnig vann hann
stórverk í landi, því árið 1930
reisti hann stórhýsi á þess
tíma mælikvarða, er stendur við
Bræðraborgarstíg 4.
Helgi var laglegur maður,
snyrtimenni hið mesta og sér-
staklega dagfarsprúður maður
og gott við hann að lynda. Til
merkis um það má geta þess, að
sömu leigjendur hafa búið í húsi
hans frá því það var byggt 1930.
Árið 1943 kvæntist Helgi eftir-
lifandi konu sinni, Guðrúnu
Guðmundsdóttur, fríðleikskonu
og yndislegri manrusskju í hvi-
vetna og hefur hún verið honum
ómetanleg stoð í lífi hans og nú
sérstaklega seinni árin í veik-
indum hans. Guðrún bjó Helga
fallegt og hlýtt heimili að
Brekkustíg 1. Þeim varð ekki
barna auðið, en bæði hafa þau
sýnt mikinn kærleik og hlýju tily
litlu bróðurbarnabarnanna og
naut Helgi þsss að leika sér við
þau, því barngóður var hann
með afbrigðum.
Ég og fjölskylda mín vottum
þér, Guðrún mín, okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur og biðjum
Guð að gefa þér styrk í sorgum
þínum.
Birgir Þorvaldsson.
t
Innilegar þakkir sendum við
öllum þeim, sem sýndu okk-
ur samúð og hlýhug vi'ð frá-
fall og jarðarför
Magnúsar Helga
Kristjánssonar
frá fsafirSi.
Bergþóra Þorbergsdóttir,
börn og tengdaböm og
aðrir aðstandendur.
Hjartanlega þakka ég þeim,
sem minntust mín á áttræðis-
afmæli mínu.
Blessun Guðs vaki yfir yð-
ur öllum.
Asmundur Guðmundsson.
öllum þekn sem sýndu
mér vináttu með heimsókn-
um, fögrum gjöfum, blóma-
kveðjum og heillaskeytum á
afmælisdegi mínum 5. okt.
sendi ég mínar innilegustu
þakkir og kærar kveðjur.
Guðrún Pétursdóttir.