Morgunblaðið - 06.11.1968, Blaðsíða 18

18
MOBGUNBLAÐH), MIÐVIKUDAGUB 6. NÓVEMBER 1968
Hans Ágústsson
flugmaður
Mannsins stærsta hamingja er
í hans kjörna verki.
Mannsins mesti fögnuður er í
manninum, féiaganum.
Mannsíns stórfengnasta hrifn-
ing er í náttúrunni, lögmálum
hennar.
Mannsins eilífa von er Guð.
(Stifter).
Hansi minn, þegar ég kem næst
heim til Islands, munt þú ekki
framar vera til þess að fagna
mér og minnast me'ð mér þeirra
daga, sem við eyddum saman í
baráttu okkar til þess að ná því
takmarki, sem var okkur ofar
öllum öðrum. Minnast þeirra
sumarkvölda, er við urðum að
láta okkur það nægja að sitja og
horfa á kennsluflugvélarnar í
æfingaflugi meðan við biðum
þess, að okkur áskotnaðist fyrir
næstu flugstund. Minnast þeirra
stóru augnablika, þegar draum-
urinn rættist, og við buðum lög-
málum náttúrunnar byrginn á
vöngum þeirra. Þú lætur mér nú
einum eftir að minnast þeirra
vetrardaga, er við sátum saman
á skólabekk, þegar við unnum
saman að því að auka þekkingu
okkar á því verkefni, sem gat
t
Hjartkær eiginmaður minn,
faðir okkar og tengdafaðir,
Jónas Guðberg
Konráðsson,
lézt að heimili sínu Ásgarði
145 aðfcirarnótt 4. nóv. Jarðar
förin ákveðin síðar.
Herdís Sigurðardóttír,
böm og tengdaböm.
gefið okkur sanna starfsham-
ingju og hefur nú fært þig á
fund örlaga þinna svo fjarri ís-
landi.
Já, nú er það einungis minn-
ingin um þig, sem eftir er, um
þína einstöku mannkosti, þína
óbilandi þrautseigju og dugnað,
hjálpsemi og alúðlegt viðmót,
vináttu þína svo einlæga og
hlýja.
Það verður erfitt fyrir mig að
sættast við örlaganomirnar, að
þær skuli ekki hafa unað þér að
njóta starfs þíns lengur eftir að
draumurinn rættist.
En minningin lun þig er mér
huggun í trega kve'ðjustundarinn
ar, minningin og meðvitund þess
að hafa átt því láni að fagna að
hafa notið slíks félaga sem þín
á vordegi lífsins.
Eftirlifandi eiginkonu, barni,
foreldrum, systkinum og öðrum
ættingjum sendi ég mínar inni-
legustu samúðarkveðjur.
Vertu blessaður, dáðadrengur.
Vinur.
t Systir mín, María Theodóra ólafsdóttir Vesturgötu-26b, lézt þ. 4. nóv. á heimili dóttur minnar, Langholtsveg 143. Fyrir mína hönd og annarra vandamanna. Ingibjörg Ólafsdóttir. t Þökkum innilega auðsýnda samúð við andlát og jarðarför móður okkar, Þóreyjar Björnsdóttur Bólstöðum, Reyðarfirði. Bömin.

t Útför eiginkonu minnar og móður okkar, Kristrúnar Einarsdóttur Smyrlahrauni 41, Hafnarfirði, sem andaðist 27. okt. sl. fer fram frá Fríkirkjunni í Hafn- arfirði miðvikudaginn 6. nóv- ember kl. 2. Guðmundur Jónsson, Kristín Guðmundsdóttir, Ólína Steindórsdóttir. t Þökkum innilega þeim sem minntust, Sigríðar Guðnýjar Jónsdóttur frá Álftanesi, við andlát og útför hennar. Systkinin, mágar, mágkona og aðrir vandamenn.

t Móðir mín, tengdamóðir og imma, Arndís Andrésdóttir frá Hrafnsey, Samtúni 20, verður jarðsungin frá Fosis- vogskirkju fimmtudaginn 7. nóvember kl. 3 eftir hádegi. Þeim sem vildu minnast henn- ar er bent á líknarstofnanir. Magnea Sigurjónsdóttir, Jósef Markússon og barnaböm. t Mó’ðir okkar og tengdamóðir Camilla Th. Hallgrímsson, Miðtúni 7, verður jarðsungin frá Foss- vogskirkju á morgun, fimmtu- daginn 7. nóv. kl. 13.30. Þeim, sem vildu minnast hennar, er bent á líknarstofn- anir. Björk og Tómas Haligrímsson, Margrét og Pétur Ó. Johnson, Ólafía og Thor G. Haligrímsson, Asta og Jón Stefánsson, Eugenia og Samuei Bergin, Þórunn Hallgrímsson.
Kristrún Einarsdóttir
Fædd 8. des. 1911
Dáin 27. okt. 1968
Kveðja frá dóttursyni.
Elsku hjartans amma mín,
alltaf þegar sólin skín,
sé ég blíðu brosin þín
blessa vegu mína.
Ávallt munu þau yfir mér vaka
og skína.
Elsku hjartans amma mín,
ennþá man ég versin þín.
Þau voru mér svo þekk og fín,
þeim skal ég aldrei gleyma,
heldur innst í hjarta mínu
geyma.
Elsku hjartans amma mín,
ástarljúf var bænin þín,
mild og hlý og hrein sem lín.
Hana ég læt mig dreyma,
þá svíf ég rótt í svefnsins
undraheima.
Elsku hjartans amma mín,
engiil himins kom til þín,
leiddi þig blítt í löndin sín,
ljóssins dýrðargeima,
sætt þig mun nú söng og blómstur
dreyma.
Elsku hjartans amma mín,
alltaf varstu sæt og fín.
Ég mun geyma gullin þín,
gjafir þínar heima.
Ekkert gull á ævinni betur
geyma.
Elsku hjartans amma mín,
einhvern tíma ég kem til þín,
þegar ævidagur dvín
og dimmir um sólargeima,
mun ég blítt við barm þinn fá að
dreyma.
Elsku hjartans amma mín,
yfir þínu leiði skín
vonarstjarna, stjarnan þín,
er stráir ljósi um heima.
Mamma og pabbi munu það
blessa og geyma.
á.
Guðmundur Rufns-
son — Minningurorö
GUDMUNDUR Rafnsson er
fæddur 24. maí 1889 á Ytra-Mal-
landi á Skaga; dáinn 23. sept.
1968 á Héraðshæli á Blönduósi.
— Jarðarför hans fór fram frá
Hólaneskirkju 29 sept. að við-
stöddu miklu fjölmenni.
Guðmundi kynntist ég eigi
fyrr en hann var orðinn vel full
orðinn að aldri, og verða því
þessi minningarorð um hann fá-
tækleg, en síðari hluta ævi hans
vorurn við í nábýli og með okk-
ur gagnkvæm kynning, sem leið
ir af sér svipaða kennd hjá mér
við fráfall hans og hjá Bólu-
Hjálmari, er honum varð þessi
orð af munni:
„Vinir mínir fara fjöld,
feigðin þessa heimtar köld“,
því mér fannst sem höggvið
væri á streng er ég mætti eigi
missa. En við athugun er mér
augljóst, að Guðmundur, sem
•hafði liðið heilsuleysi um margra
ára skeið, voru umskiptin hin
æskilegustu.
Guðmundur Rafnsson var orð-
laigður dugnaðarmaður til allra
verka, meðan heilsa hans entist,
en heilsan óefað bilað fyrr en
vonir stóðu til. Því þó hagur hús
bænda hans var um að ræða,
vann hann framar en þrek
leyfði, því hann var mjög ósér-
hlífinn, afkastamaður til verka,
hvort heldur var til sjós eða
lands.
Hann var því mörg síðustu ár
ævi sinnar algerlega óvinnufær
og oft þjáður, þótt hann hefði
ávallt fótaferð innanhús, utan
nokkra daga á sjúkrahúsi er leið
að ævilokum hans.
Þar sem búa hlýjar minningar
í huga mínum, tek ég mér penna
í hönd og rita nokkur minning-
arorð um hann. — Mitt í líkam-
legu heilsuleysi, sorg og mótlæti
á lífsleið hans, hafði hann yfir
að ráða óbilandi sálarþreki, sem
lýsti sér í sífelldu glaðlyndi og
gamansemi, góðvild til náung-
ans.
Ég kom oft heim til Guðmund-
ar, því er mér þessi eðlisþáttur
hans hugstæður, og þá tal okk-
ar barst að trúmálum, fór hann
ekki dult með að Guðstrúin var
stoð hans og styrkur, með auð-
mýkt og undirgefni fannst hon-
um mannleg skylda að 'hlíta vilja
Guðs.
Guðmundur hafði ávallt til
nægar birgðir af gamansemi,
sem 'hlaut að koma þeim í létt
skap er honum voru nálægir.
Mátti með sanni segja, að mitt í
líkamlegum sjúkleika væri hann
sá kyndill sem bar ætíð birtu.
Ekki átti Guðmundur mikið
af jarðneskum fjármunum, en
Framhald á bls. 21
Mitt hjartans þakklæti til
allra sem heiðru’ðu mig með
heimsóknum heillaskeytum,
blómum og góðum gjöfum á
90 ára afmæli mínu 30. októ-
ber sl. og gjörðu mér daginn
ógleymanlegan. — Guð blessi
ykkur öll um ókomin ár.
Guðlaug Bergþórsdóttir,
Hrafnistu, Reykjavík.
t
Alúðarþakkir fyrir samúð og
hlýhug sem okkur hefur verið
sýndur við andlát og jarðarför
konu minnar, móður okkar og
tengdamóður,
Helgu Þorsteinsdóttur
frá Gauksstöðum, Garði.
Jóhannes Jónsson,
böm og tengdaböm.
Ég þakka kærlega fyrir gjafir
og heillaóskir sem mér bárust
á sextugsafmæli mínu 26.
október 1968, svo og alllan
þann hlýhug og vinsemd er ég
varð aðnjótandi.
Jón Ásgeirsson,
Eiliðaárstöð.
Kveðja frá vinkonu
í vetrarfrostum visnar flest á
jörð,
er vorsins dýrð er langt að baki.
Og oft er mörgum útivistin hörð
í æsistormsins vængjatakL
Þó gefur Drottinn gleði, von og
þrótt,
sín gullnu blóm, sem ekki fölna.
Hans stjörnur brosa stillt á
dimmri nótt,
er stráin hljóð á jörðu sölna.
Hans elska sendir helga
englahjörð
að hugga, styðja, gleðja og leiða.
í vetrarhríð þeir standa sterkan
vörð
og styrkri höndu veginn greiða.
Og einn af Drottins engíum
varst.u mér
í angist, sjúkleik, neyð og vanda.
Því hef ég nú svo margt að
þakka þér
að þú mér veittir kraft þíns anda.
Þín trú var sönn og hönd þín hlý
og sterk
og hjartað milt að veita og gefa.
í auðmýkt vannstu öll þín
kærleiksverk
og áttir hvorki hik né efa.
Ég bið þann kraft, sem lífsins
gæði gaf
að gefa þér sín laun í anda.
Þótt okkur skilji dauðans dökka
haf
mun dýrð hans veitast þér til
handa.
Og hann ég bið að blessa
manninn þinn
og báðar dætur, vina kæra.
Hann sendi þeim nú ástarengil
sinn
og uppheimsljósið blíða og skæra.
Með söltum tárum signi ég þína
gröf
og sendi þökk og kveðju mína.
Þótt dauðans rökkur hylji lönd
og höf,
mér heilög vonaleiftur skína.
f öílum raunum, elsku Kristrún
mín
þú englum heimsins varst mér
betri.
Því sé ég nú hvar sumardýrðin
skín
og signir þig á köldum vetrL
á.
Hugheilar þakkir til allra
vina og vandamanna, sem
heiðruðu okkur með heim-
sóknum og heillaskeytum,
blómum og góðum gjöfum á
fimmtugsafmælum okkar 6.
og 29. okt. Kærar kveðjur.
Ásta Friðbjamardóttir,
Sveinbjöm Benediktsson,
Hraunprýði, Hellissandi.
Innilegar þakkir til allra er
heiðruðu mig á 70 ára afmæli
mínu með heimsóknum, blóm-
um, skeytum og góðtun gjöf-
um og gerðu mér daginn
ógleymanlegan.
Guð blessi ykkur öll.
Margrét Þorsteinsdóttir
frá Lóni.
öllum þeim sem heimsóttu
mig og færðu mér gjafir og
skeyti á sjötugsafmæli mínu
þann 31. okt sl. færi ég mínar
innilegustu þakkir.
Lifið heil.
Kristján frá Kjaransstöðum.