Morgunblaðið - 15.03.1969, Blaðsíða 22

22 MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 15. MARZ 1969
Jón Magnússon
kirkjuvörður - Minning
Sigurður
Minning
ar verður borinn Sigurður Lár-
us Árnason múrarameistari, er
kvaddur maður og drengur góð-
ur.
.. Sigurður gekk í. samtök iðn-
aðarmanna strax að loknu
Sveinsprófi sínu í múraraiðn,
bæði. í Múrarafélagið og Iðnað-
armannafélagið í Hafnarfirði. í
báðum þessum félögum voru
honum fljótlega falin ýmis trún-
aðarstörf og því fleiri, sem
lengra leið. 1962 þegar gerðar
voru miklar skipulagsbreytingar
á samtökum iðnaðarmanna, tók
Sigurður mikinn þátt í því starfi
sem fulltrúi múrara. Átti hann
sinn mikla þátt í því að svo
farsællega tókst til um þær
breytingar sem raun ber vitni og
á sama tíma vann hann ásamt
samiðnaðarmönnum sínum mikið
starf við félagsheimili iðnaðar-
manna.
f Iðnráði Hafnarfjarðar átti
Sigurður lengi sæti og var for-
maður þess um árabil.
Hann var einn af stofnendum
Meistarafé'lags iðnaðarmanna og
þar eins og annarsstaðar hlóð-
ust á hann trúnaðarstörf
Eins og sjá má af þessu hef-
ur Sigurður tekið mjög virkan
þátt í félagsstarfi hafnfirzkra
iðnaðarmanna og hefir það að
sjálfsögðu tekið mikinn tíma, en
Sigurður var ávallt reiðubúinn
til starfa fyrir félögin og það
hversu margvísleg störf honum
voru falin sýna nokkuð það álit
er hann naut.
Sigurður var maður orðvar og
óáleitinn, en vinafastur með af-
brigðum, hjálpsamur, ráðhollur
og áreiðanlegur í öllum sam-
skiptum við aðra, enda eftirsótt-
ur starfsmaður, vel metinn af
hverjum sínum viðskiptavini.
Hann átti að lífsförunaut,
góða konu, er bjó honum og
börnum þeirra farsælt heimili
og tók mikinn þátt í félagsmál-
um með honum.
Margir munu þeir vera, sem
nú, er leiðir skilja, og horft er
t
Hjartkær móðir okkar
Lára Jóhannesdóttir
Merkigerði 12, Akranesi,
andaðist í Sjúkrahúsi Akra-
ness 13. marz.
Börnin.
t
Eiginmaður minn
Baldur Tryggvason
framkvæmdastjóri
Bjarmalandi 20
andaðist í Borgarspítalanum
fimmtudaginn 13. marz.
Fyrir hönd foreldra, systur
og barna,
Björg Ágústsdóttir.
t
Útför sonar okkar og bróður,
Kjartans Sölva
Ágústssonar,
Ljósheimum 10, Reykjavík,
fer fram frá Fossvogskirkju
mánudaginn 17. marz kl. 3.
Blóm og kransar afbeðnir, en
þeirrt sem vildu minnast hans
er bent á Slýsavarnafélagið.
Vandamenn.
*
L. Arnason
til baka, skiljist máske nú fyrst,
hversu margs hugljúfs er að
minnast frá líðnum árum og hve
margt er að þakka hinum látna
vini og samferðamanni að leiðar-
lokum.
Slíks drengs sem Sigurðar er
Ijúft að minnast. Slíkir menn,
sem ávallt bera með sér hress-
andi glaðværð og góðvild eins
og hann ával'lt gerði, gefa vissu
lega fordæmi, sem hollt er að
minnast.
Félögin, sem hann og kona
hans gáfu svo mikið, vilja að
leiðarlokum votta látnum vini
og félaga þökk og virðingu um
leið og þau senda fjölskyldu Sig
urðar innilegar samúðarkveðjur.
Múrarafélag Hafnarf jarðar,
Iðnaðarmannafélagið
í Hafnarfirði,
Iðnráð Hafnarfjarðar,
Meistarafélag iðnaðarmanna
í Hafnarfirði,
Kvenfélagið Hrund.
í DAG verður kvaddur hinstu
kveðju í Hafnarfjarðarkirkju
Sigurður Lárus Árnason múr-
arameistari, er lézt 6. marz sl.
Sigurður var íæddur i Vík í
Mýrdal 23. okt 1921. Foreldrar
hans voru Árni, nú verzlunarstj.
á Minniborg í Grímsnesi, og eig-
inkona hans Arnbjörg Sigurðar-
dóttir, sem lézt fyrir nokkrum ár-
um. Þegar Sigurður fór úr for-
eldrahúsum, og af æskustöðvun
um í Vík, lá le.ð hans til Hafn-
arfjarðar, þar sem hann síðar
réðst sem nemi í múraraiðn til
Einars Sigurðssor.ar múrarameist
ara og vann h^á honum næstu
árin. Árið 1954 gerðust þeir fé-
lagar Sigurður og Kristján Jóns
son og unnu saman allt þar til
Sigurður lézt. Þeir unnu að
mörgum stórbyggingum, sem
reistar voru í Hafnarfirði á þess
um árum, og voru eftirsóttir til
verka.
Sigurður tók virkan þátt í fé-
lagasamtökum iðnaðarmanna,
allt frá því hann lauk námi, var
hann sérstaklega félagslýndur
Innilegar þakkir færum við
öllum, sem sýndu okkur sam-
úð og vináttu við andlát og
jarðarför móður okkar,
tengdamóður, ömmu og lang-
ömmu,
Þóru Jónsdóttur
Njálsgötu 79.
Vandamenn.
maður, minnist ég atorku hans og
áhuga fyrir að koma upp félags
heimili Iðnaðarmannaf. í Hafn-
arfirði. Sigurðui var lengi form.
Iðnráðs Hafnarfjarðar, sat mörg
iðnþing og var form. Múraraf.
Hafnarfj. frá stofnun þess og
þar til fyrir tveiir árum að hann
lét af formensk; í félaginu. Ár-
ið 1945 kvæntist Sigurður eftir-
lifandi eiginkonu sinni Jólínu
Ingvarsdóttur og eignuðust þau
þrjú börn Árna Vilbert, Arn-
björgu og Ingvar Jóhann, sem
lézt af slyiförum 13 ára að aldri,
og var þeim mikill harmdauði.
Jólín Ingvarsdóttir bjó eigin-
manni sínum og börnum yndis-
legt heimili, ástúð og glaðværð
eiginkonunnar ásamt hægu en
glöðu geði húsbóndans yljuðu
hug komumanns, enda var heim-
ili þeirra gestkvæmt og vin-
margt. Þegar nú leiðir skiljast
er margs að minnast eftir
margra ára kynni bæði við störf
og gleðistundir, sem við áttum
með vinum okkar og kunningjum.
Hjálpsemi þín og greiðvikni við
vinnufélaga þína. sem þú varst
alltaf reiðubúinn að leggjafram,
þrátt fyrir erfiðan sjúkdóm síð-
astliðin ár, var slík að með fá-
dæmum er.
Söknuður okkar vinnufélaga
þinna er mikill, en þó er harm-
ur eiginkonu, barna, aldraðs
föður og annarra vandamanna
mestur, ég bið þeim öllum hugg-
unar harmi gegn.
Blessuð sé mmning Sigurðar
L. Árnasonar.
Jón Guðmundsson.
Þpkkum auðsýnda samúð við
andlát og jarðarför
Jóhanns Símonarsonar
frá Litlu-Fellsöxl.
Aðstandendur.
ÞAÐ er alltaf öðru hvoru verið
að minna mann á, hve skammt
getur verið milli lífs og dauða.
Sá, sem fer að heiman frá sér að
morgni á það engan veginn víst
að koma heim aftur að kvöldi.
Þannig var þetta um Jón Magn-
ússon, kirkjuvörð Dómkirkjunn-
ar. Hann fór að heiman frá sér
sl. laugardag, eins og venjulega
og átti að vera við tvær athafnir
í kirkjunni. En rétt áður en hann
átti að kveikja ljósin og fyrri at-
höfnin skyldi hefjast varð 'hann
•skyndlega veikur og var þegar
fluttur í sjúkrahús og var látinn
eftir 3-4 klukkustundir. Þetta
voru snögg og svipleg umskipti,
bæði fyrir ástvini hans og sam-
-tarfsfólk við kirkjuna.
Við, sem störfuðum með hon-
um við Ðómkirkjuna söknum
hans og minnumst 'hans með
þakklæti og virðingu.
Jón Magnússon var fæddur að
Bergi í Stykkishólmi 12. maí
1906, sonur hjónanna Magnúsar
Jónsionar og Valgerðar Kristjáns
dóttur, sem bæði voru Brgið-
firðingar að ætt og er móðir hans
enn á lífi háöldruð. Hann ólst
upp hjá foreldrum sínum þar
vestra, en eftir tvítugsaldur flutt
ist hann til Reykjavíkur og
stundaði hér nám í húsgagna-
smíði og lauk því námi 1928.
Vann hann síðan við húsgagna-
smíði hér í Reykjavík og var í
mörg ár verkstjóri hjá Trésmiðju
Austurbæjar.
í stórum fyrirtækjum þurfa
margir að leita til verkstjór-
anna, í sambandi við ýmis verk-
efni, sem framkvæma þarf. Jón
var smekkmaður í verkum sín-
um, ráðhollur og lipurmenni hið
mesta í öllum samskiptum.
Árið 1965 gerðist hann kirkju-
vörður Dómkirkjunnar og hafði
það starf á hendi í tæp fjögur ár.
Hann var fljótur að setja sig inn
í þetta starf sitt og rækti það af
mikilli skyldurækni, eins og önn
ur -sförf sín.
Það eru margir, sem halda,
að kirkjuvarðastörf séu hvorki
margbrotin né erfið, og hver sem
er geti rækt þau sæmilega. En
þetta á að minnsta kosti ekki við
um kirkjuvarðarstarfið við Dóm
kirkjuna, þar sem kirkjuvörður-
inn er einnig meðhjálpari. Kirkj-
an sjálf þarf mikla hirðingu, við-
hald og eftirlit, eins og títt er
um gömul hús og virðuleg. Það
er alkunnugt, að í Dómkirkjunni
JOIS - MMIUt
glerull arei nangrunin
Fleiri og fleiri nota Johns-
Manville glerullareinangrunina
með álpappírnum, enda eitt
bezta einangrunarefnið og jafn-
framt það langódýrasta.
Þér greiðið álíka fyrir 4" J-M
glerull og 2J" frauðplasteinangr •
un og fáið auk þess álpappír
með! Jafnvel flugfragt borgar sig.
Sendum um land allt —
Jón Loílsson hí.
Hringbraut 121. — Sími 10600.
fara fram margar hátíðlegar og
fjölmennar athafnir, af ýmsu
tagi, og þangað koma margir
helga daga sem virka. Þar þarf
því að mörgu að huga svo að
allt fari fram skipulega og sé
samboðið hinni helgu þjónustu.
Þáttur meðhjálparans í helgi-
þjónustunni og safnaðarstarfinu
yfirleitt, er þvíVmjög mikilvægur
og reynir mjög á snyrti-
mennsku og virðulega fram-
komu, eigi síður en lipurð í öll-
um samskiptum við safnaðar-
fólk, söngfólk og presta. Á þessu
hafði Jón, kirkjuvörður, góðan
skilning. Þá má geta þess sér-
staklega hér, að hann átti góðan
þátt í þeim umbótum, sem gerð-
ar voru í kirkjunni þau ár, sem
hann var kirkjuvörður.
Hinn 7. okt. 1932 kvæntist Jón,
Sigríði Bjarnadóttur úr Reykja-
vík og voru þau gefin saman í
kirkjunni í Odda á Rangárvöll-
um, af sér. Erlendi Þórðarsyni,
mági frú Sigríðar. Heimili áttu
þau jafnan í Reykjavík og lengst
af á Kjartansgötu 5. Bar heimilið
vott um snyrtimennsku þeirra
hjóna og heimilislifið mótaðist af
góðvild og gestrisni.
Þá má geta þess, að frú Sig-
riður veitti manni sinum mikil-
væga aðstoð í starfi hano við
kirkjuna, eftir því sem ástæður
leyfðu og tók virkan þátt í starfi
kirkjunefndar kvenna Dómkirkj-
unnar. Börn þeirra eru bvö:
Bjarni Jónsson, teiknari, í Hafn-
arfirði, kvæntur Rögnu Halldórs-
dóttur og Valgerður, búsett í
Bandaríkjunum, gift Jack
Draughn, höfuðsmanni í banda-
ríska flughernum.
Jón Magnúvson var maður
stilltur vel, dulur að eðlisfari og
fremur hlédrægur, en traustur
og ábyggilegur og hlaut því all-
staðar verðskuldaðar vinsældir.
Þegar hann í dag verður kvadd
ur frá Dómkirkjunni fylgir hon-
um góður hugur fjölmargra vina.
Þaðj sem hér hefur verið sagt
eru aðeins fáein kveðjuorð frá
okkur, sem starfað höfum með
honum við Dómkirkjuna, þessi
ár, sem hann var þar kirkjuvörð-
ur.
Við biðjum honum blessunar
og fararheilla og vottum konu
hans og börnum og aldurhnig-
inni móður og ásbvinum hans öll-
um innilegustu samúð.
Óskar J. Þorláksson.
Kveðja frá eiginkonu og börnum.
Það dimmdi skjótt, er heljarhúmið leið
um himinn, sem var skreyttur vonaljósum.
Um sorgardalinn liggur okkar Ieið
allt líf það stefnir beint að feigðarósum.
Við skiljum ei hví fórstu okkur frá
svo fljótt, sem engir geislar nái skína
í hljóðri spurn við horfum beð þinn á
í hjarta geymdu ljúfa minning þína.
Svo kært við þökkum kveðjustundu á
þann kærleik sem að glaður okkur veittir,
því föðurhönd þín fyrir okkur sá,
þú fyrst.og seinast kröftum til þess beittir.
Jú, margt og margt í hugann hverfur nú
og hver ein minning yl og birtu veitir
við stöndum hljóð, en ástin byggir brú
svo birtir aftur, þessu trúin heitir.
Því segjum: Drottinn, verði vilji þinn,
en viltu blessa þann, sem hérna sefur
og segja: „kom í friðarfaðminn minn
því frið og gleði eilíf náð mín gefur“.