Morgunblaðið - 20.11.1969, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 20. NÓV. 1M9
3
Ásgeir Pétursson, formaður stjórnar Sementsverksmiðjunnar:
Úr málinu leyst eftir lögum
Svarað ranghermi Tímans
í NÝJUM slkrMuJin þ'eirra EVamtí-
efls ÁtgMisitisisianiatr ag Tómiasar
Karlssotniar um hdið miaingluimibal-
aða Seimiemrtsv'eirlkisjmdðj uirruál kiem
nur efkSoert nýtt ínam, sem elklki
hiefur áðtuir verið sviairað, aið uinid-
andkiiMiu eiiiniu altiriði. Slkial það
skýrit ihér á eifltlir, svio að ailimieinin-
iinigiur Æád að vdlta (hdið sainmia um
þaið teánd:
Tii mdm kiomiu ihdmm 24. ruóv.
1066 itlviedr sbamfsmienm verlk-
smiiiðijiuinmiar, er ég 'Veáíbtá bemind
ftoinsiböiðlu' eifltiir alð dlr. Jóm Vesibdial
Ihætbti, em áðlur em Svtawair Piáls-
san tólk vdð. Emu þeiir iþáðdr stamf-
ainidd verlksitjóriar vilð fýiriiiritiaefkdð
Spiumðlu þ'eiir hvioint verkismiilðtjiu-
sltljiónndm <vdíl)dd (hlutast itdl um þalð,
að þedir fenig]jiu frádineigiimm á
ifinamitaili' klostnialð viíð þilfneáðir
sd'nar, er þeir Ihiölfðiu iniotað í þáglu
verfasmiiðjummiar. Svainaði ég því
nieáibamidd ag tjiáJði miömmiuinium, að
verfasJmilðlj'uistjánniin giæti eíkiki
átt firtum/kivæði on það eiflnt
Sipluinðlu þeir þá, hvorlt vdlðlur-
kemmit væri eðla edigd, að þeár
hefiðlu mloitiað bíliamia í þágiu verk-
smiðtjlunmiar, ám emidlutrigijiaildls. Var
þvd að sljlálfisiagðlu svamað jlátamidi,
því toummiuglt var, að háðdr þesisdr
mienm hölfiðlu giert það, elklki sdzit
mieðlam á byiggömigartfinaimlkrviærnjd-
um í Ártúinislhlölfiðla stóð, em aiuik
þeisB er á það að líta, að verfe-
smíi'ðjam hafiur refesrtlur á þnern
fltöiðluim. Sp'urðu þedr þá, í firam-
halidi aif því, sem gineámit er firá,
tovont ég tedldi að réttffláitít vaari,
að eklkiertt tállilt vææi tdl þessa
tetoið vdð steaittíálaigmlimigiu. Élg
svamaði því þaintndig, að ég tíeldd
að sillik útígtjiöM aertitiu að kioma
tifl. finádmátitar. Hinis vetgiar læigju
elklki íyrir nœgilega gJaglgar uipp-
lýsimigiar um það, hvað þessi
njodtoum hdnia þedrra yæri mákáll og
væri þvd eiigd ummit að nietfmia töl-
ur og þvi efalkd fiorsendlur tdl þesis
að verksrndðijuistjiómniim gemigi í
miálið við stoáttyfiimvölklliin. Við
það sait.
Miemmiiinndr toáðlu um staðífiesrt-
inigiu þessa viðtals, sem var befk-
ið niiðlur. Á því átitiu þeir slký-
iauisan rétt og fienigiu þeir aiflbeniba
yfdrlýsimigiu, sem í fióist aðiaileifini
samitalsdln&.
Af vertosmilðjlummar hiálflu vtar
■aldnei senlt toréf táfl. skafttytfir-
vaflldlai, mé sam/bamid vdð þau (hiaiflt
atf tillaflni þessu, svo sem s/kaitit-
yfímvölddm sjiáíllf haifa stiaiðlflest op-
inberlegia. Þierttía voittíorð var þvi
uim Staðmeynidlir í aam/þainidd við
stömf verksitjióraminia, vedtít þeim
srjállflum og þeám eiinium. Hvort
eðla hvarmálg þeár tougðlusit niotía
það var þedmna mlád.
Ytfirlýsámigdin, siem hár næðdr
um oig stamfsmiemirDÍirmiir flemiglu, er
því ekfali, edms ag mamglleigia toeiflur
verdlð finam boriið, „Ibirétf tíii rétít-
læitimigar sfeiatítsvnfeium".
Ummætít erdmdi vertostátómamma
tvetglgd'a stóð toeílldiur aliis efelki í
samlbamidi við mieám sfeialbtsvdlk. Þiað
mél var upplýst oig í toömidlum
stoatítyflirvialidia til áfervörðlumiar.
Var um vamtíaldlar itelkáiur að
ræðia og uipipilýsit tovemjlar þær
vomu. Em dkiattlþegniar, siem viam-
tafllið haifla bekáiur sdniar, emu ekkd
þar með sváprtdr réttíi tdi þess að
dBá finádregiim öll frádráttíamhær
gáöld, við átovömðlum stoaittslkyffldna
-tídkmia. Erimidi vemkstjóramma stóð
'eiinmditit í iFamlbamidii við viðleitíni
þeirra tál þess að fiá élkiveðlim
gjöttd viðuirteenind sem flnáidmátt-
artoær. Sfllífe viðleitínd er auðlvdltað
efldd Skiatítsvilk, svo sem tover sgá-
anidd maðlur síkilur, lerndia er um
slík m/ál þnetflað vdð slkatíbyifir-
vöflid af oaar öUlum síkaittíboingtur-
um lainidlsinis,
Mér toer istký/Daiuis s/kylda tíil
þess að lupplýsa staðmeynidir, er
vamða enimidá sftamfsmammainmia,
Ihivort heflldiur það var þedm tíil
toaigdbótía eða áfieillis. Það gerði
ég ag ainmaið elklkl
Tkndmm segdr, aið ég toatfi aif-
gmedtlt þetíba miá/l árn sammáðls vdð
'Stjómn vemksmáiðáuminiar. Elklki er
það þó réltt, iflnetoar em ainmað, sem
Tkniiinm toetflur um- þetíta saiglt.
Hiinm 29. nióv. eða þrem dögum
síðlar, var haMliinm stáómnamfluinid-
ur. Hiamm sátíu fluJILtrúiar AJþýðlu-
fillolkfksdmis, AlþýðulbamidlalagsdinB
og Sj'álíflStiæðiislfldklkisimB. Hufll-
tnúd FaamsólkniamfWdksiinis, Daní-
el ÁigiúaKiniuissom, satí flumidlimm
ihámis veigar ekfld.
Á þessium tfiumdi gmedhdd ég
sttáómn vertosmáðáumtnar frá Við-
talimiu við vetríkstjiómainia og frá
þedrri yfiiirflýsiiiniglu, sem ég atf-
henltíi þeimi. Allir miætítdr stjórm-
ammiemm variu miér samméla um
alflgmeáðlsflhi máíllsiiinis. Oig elklkii nág
mleð það heldlum é/kváðlu stáórm-
ammlenm saim/hlljóða, að 'þessdr
vetríkstáómar sfcyMlu framivegliis flá
gneiddiam 'biiflreiðaistyrík, í siam-
ræmd viið negkur Fjármáflairíáðú-
nieytiisimis um þaiu etfíniL
Hér toaflur mlálaivöxrtlum verið
lýstí með öðmum toætítá en gemt er
í Túmamium. Þedr stáómniammlenm,
sem ihluit áttíu að máli geba vötít-
að, að hér er á 'etnigam háittí hallað
rérttíu mláJi. Niú vedit ég að vísu
vefl, að einöwer kynini að sagja
sem övo, að stjármarsimmiar í
veafcsmadlðáiuisrtáómndmini séiu eklki
Muitlaius vitni, þótít ég vM, að
•þedr miumidiu áldtned toeina ammað
em saittí og rétít umn öfll máletfind
þassa flyriirtíælkds. Élg 'bar því
þessa (gmeim umidir eiinm fyrrv.
stíjórtnainmainma, sem þá salt í
stjómniimmii, Iiniga R. Hefllgasom
'hiríl., flulflltmúa Aflþýðutoamdialaigis-
inis, sem tíæfpfliega verður væmidiur
um póŒilfcíslka hlu/tdræignd mér í
viL Hafiur bainm lýsit ytfir því að
hér sé í alla staði métít mieð 'flaráð.
Er þá þetíta edma nýja aitriði
í dkrálflum Tímiamis um þetíta má'l
sfkýrt. Ólhinóðlur ag ékaimmdr
blaðisimis emu að gjiálfisagðu dkfld
srvtamavemðiar. En þaið varða þeir
þó að ákifláa, sam stiöðluigtí etflnia
tíáji dleilna um tmáflieflná Sememlts-
vetriksmdðáummiar, að þær sfaaðla
'þá sitlaflruun íyirist ag flnemst gjálMa
ag vedfkáa tmaiuistí á hemind toæðd
inrn á við cug út á vdð.
Þvá var í uipipfaaifli mieðtfiemðár
þessa máls lýstí ytfir, að alllt yrði
giarit, sem uminlt vaemi, tdfl. þess að
uipipllýisia það ag koma þvi tál
métltna laiga. Við það heflur vemið
stíaðáð otg huaifa veifeisimiiðöiuistjótm-
in, skattíyfliirviöM, salksólkniami ag
dómistvaildið IkapEfcioisltað að ieysa
úr máliniu efltár Jögum. Þau toer
að ifiraimlklvæmia atf méttsýtni ag
sammigilnnl
Ásgeir Péturssom.
Landspítalasvæðið:
Deild fyrir 90-100 geð-
sjúklinga á svæðinu
- síaukið starf við endurhæfingu
geðsjúklinga
Jóhann Hafstein heilbrigðis
málaráðherra svaraði í gær fyr
irspum á Alþingi um ráðstafan-
ir á geðvemdarmálum. Kom fram
í ræðu ráðherra, að á undam-
fömum árum hefur mikið verið
gert til þess að auka sjúkra-
rými fyrir geffsjúklinga og «r
nú rúmafjöldi fyrir þá 345 tals-
ins. Næstu fyrirhuguðu fram-
kvæmdir um aukningu sjúkra-
rýmis fyrir geðsjúka eir sjúikra-
deild fyrir 90—100 sjúklinga,
sem byggðð verður á Land-
spítalasvæðinu. f ræðu ráðherra
kom ennfremur fram, að framtíð
arskipulag Reykjavíkurborgar
gerir ekki ráð fyrir frambúðþr-
staðsetningu eða aukningu
sjúkrahússreksturs á Kleppi, og
Iiggur fyrir að ákvarða í sam-
bandi við lóðamál Landspítalans
hvort framtíðargteðsjúkrahús-
byggingar ríkisins verða á hinu
nýja lóðarrými að meira eða
miima leyti. Sagði ráðherra það
ákvörðum ’heilbrigðisstjórtnarinn
ar að þegar núverandi fram-
kvæmdum á Landspítalalóðinni
Iyki yrði bygging fæðingar- og
kvensjúkdómadeildar og bygg-
ing geðsjúkrahúss næst í röð-
inni.
Ráðherra gerði einnig að um-
talsefni aukið starf pð endur-
hæfingu geðsjúklinga og sagði
að við Kleppsspítala hefðl nú
verið tekið í notkun um 400 ferm.
húsrými, þar sem sjúklingar
gætu stund.að margs konar
Jóhann Hafstein,
heilbrigðismálaráðherra.
handavinnu og auk þess færi
endurhæfingarstarf fram á
Reykjalundi og víðar og Reykja-
Framhald á bls. 12
HAFO ÞÉH ATHUGAD
með hvaða kjörum Jbér getið tengið
hjá oss svefnherbergissett?
Hér til hliðar sjáið jbér eitt af
vorum fallegu settum
STAKSTEINAR
Rökin gegn
EFTA-aðild
Nú eru að hefjast almennar
umræður á opinberum vettvangi
um aðild íslands að EFTA. Hver
fundurinn rekur annan um þetta
mál og stjómmáiaflokkamir eru
að marka sína afstöðu til þess.
Fróðlegt er að athuga þau
rök, sem á þessu stigi málsins
hafa verið borin fram gegn
EFTA-aðild. í forustugrein í Mbl.
í gær var gerð að umtalsefni sú
fullyrðing Framsóknarmanna, að
undirbúningur hér heima fyrir
væri ekki nægilega mikill. Er
óþarfi að hafa um það fleiri orð
og vísast til þess, sem þar var
sagt. Meginröksemd andstæðinga
EFTA-aðildar nú er sú, að ef af
slíkri aðild verður, muni iðnfyr-
irtæki, sem veita 4000 manns at-
vinnu líða undir lok og þessi
fjöldi iðnverkafólks þá væntan-
lega verða atvinnulaus. Er þvi
haldið fram, að sérfræðingar
ríkisstjórnarinnar viðurkenni
þetta. Þessi fullyrðing er fjarrl
sanni. í skýrslu þeirri, sem gerð
var á vegum EFTA-nefndarinnar
fyrir u.þ.b. einu ári, er skýrt frá
þvi, að á árinu 1966 hafi um 3800
manns haft atvinnu við iðnað,
sem búast megi við, að verði fyr-
ir beinum áhrifum af afnáml
tolla og hafta samfara aðild að
EFTA. Það er i þessa skýrslu,
sem andstæðingar EFTA-aðildar
sækja fullyrðingu sína um 4000
manns sem muni missa atvinnu
sína. í þessari skýrslu er alls ekki
sagt, að þær iðngreinar, sem þar
eru taldar, verði allar fyrir nei-
kvæðum áhrifum af EFTA-aðild.
Þetta er meginatriði sem menn
verða að gera sér grein fyrir.
Hvaða
iðngreinar?
I EFTA-skýrslunni segir að
eftirfarandi iðngreinar verði fyr-
ir beinum áhrifum af EFTA-að-
ild: gólfdreglagerð, prjónlesiðn-
aður, skógerð, fataiðnaður, hús-
gagnasmíði, innréttingarsmíði,
skinna- og leðuriðnaður, máln-
ingargerð, sápugerð, sements-
framleiðsla, raftækjasmíði, sút-
un, spuni og vefnaður. Ennfrem-
ur kex- og súkkulaðigerð,
drykkjarvöruiðnaður, kaffi-
brennsla og matarefnagerð. Hús-
gagnasmíði og innréttingasmíði
veittu um helming af þessum
3800 manns atvinnu á árinu
1966. Báðar þessar iðngreinar
hafa þegar sannað í harðri sam-
keppni við innfluttan vaming,
að þær geta ekki aðeins staðið
fyrir sínu, heldur hefur innrétt-
ingarsmíðin að verulegu leyti
rutt erlendum innréttingum út
af okkar markaði eftir skamma
viðdvöi, í krafti betri gæða og
lækkandi verðlags, sem verk-
stæðin hafa náð með aukinni hag
ræðingu. Hið sama má segja um
húsgagnasmíðina. Það er því eng
in ástæða til að óttast um hag
þessara iðngreina. Skinna- og
leðuriðnaður og sútun verða fyr-
ir verulegum jákvæðum áhrifum
af EFTA-aðild, og hlð sama er að
segja t.d. um prjónlesiðnaðinn.
Sú iðngrein, sem fyrst og fremst
er ástæða til að hafa áhyggjur af
vegna EFTA-aðildar er sælgætis
framleiðslan. 1 samningunum
við EFTA hefur sérstakt tU-
lit verið tekið til sælgætisfram-
leiðslunnar, þannig að innflutn
ingur á erlendu sælgæti verður
ekki að fullu gefinn frjáls fyrr
en árið 1975 en takmarkaður inn
| flutningur hefst 1972. Ættu sæl
gætisframleiðendur þá að geta
| gert sér skýrari grein en ella fyr
ir viffbrögðum sínum.