Morgunblaðið - 20.11.1969, Blaðsíða 28

28
MORGUTÍBIAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 20. NÓV. 1069
Hvað það er indælt að finma
Ihöndina á þér á sér, jafnrvel þótt
það sé í reiði. VeslinigB Dirk. Þú
ert baira ekki það, sem þú villt
láta aðra halda þig vera. Þú ert
ekkert alvöru-skríimsli, eims og
hún mamimia þín heldur þig vera.
Ég vedit alveg, hvað 'þú ert.
Imnst dnnd ertu limgeirður. En
segist vera harður.
— Fjandinn hirði þig! Hann
reif sig lauísan og gaf frá sér
eitthvert smörl Hvers vegná
varstu nokkurn tíma að fæðast?
Ekki til anmars en að anigra mig,
kveltja mig, eginia miig rupp . . .
— Og elskarðu mig ekki, hvað
imest t>egair ég egná þig upp,
Diirk? Ég veit, að þú gerir það.
Þú hiefur arwistyggð á stúlkum,
sem koma fram við þig af kurt-
eisi og háttvísi. . .
— Haltu þér samian, Rósa! Ég
er að fara. Og mundu það, sem
ég sagði. Þú mátt ekki koma í
Nýmörk, í einu né neinu erindi
fyrr en Graham er farinn
aftur 'tdil Demerara,
— Þar ætla ég að óhlýðinast
þér, eiskan, sagði hún og hló.
En svo varð röddin aftur alvar-
leg, er hún sagði: — Vilitu seigja
mér nokkuð, Dirk? É,g verð að
fá að viita það, eteikan. Sisigðu mér
það ihreinskilnislega: Tid hvers
ertu hinigað komiinn í dag? Er
það vegrra þess, að þú ert kvíð-
imin um svairið, sem ég kann að
gefa Graham, af því að þú
ert afbrýðisamur, eða er það
þaira ættairdramið ein,tómt, sem þú
hefur í huga. Segðu mér það,
Dirk.
Hann svaraði þessu enigu, en
stóð baira stirðnaður, eins og
hann var vanur og krækti sam-
an fingrunum. En svo snuggaði
hamn eitthvað, leit á hana og
sagði:
Það er eins gott að þú vitir það.
Það er af báðum þessum ástæð-
um. Svo einis og líimaðist hann aft
ur upp. Það var llíkaist því, sem
hann reikaðd í spori af þreytu.
Og svipurinin var líka eibthvað
ráðvilltur, rétt eins og þarna
bafðd honum mætt eitthvert
vandamál, sem hann v.air efcki
maður til að sigrast á. Hann leit
biðjandi til henniar og sagðd Ilágt:
— Það er bæði mín vegna og
fjöLsfcyldiumnair, að ég bið þig að
halda þig frá heimili okkar,
Rósa. Að sjá þig gerir mig enniþá
brj áliaðari en nokfcumn tknia
Graham.
í þetta sinn reyndd hún ekkd
að halda aiftur af honium og hamn
g,ekik niðlur tröppucnniar, sem hamn
átiti etftir. Hún stóð eftir og
horfði á hann stí'ga uipp í vagn-
irnni. Áðlur en hann lagði af stað,
sá hún harnn veifa ofuirlítið htsnd
innl
24.
Áður en Dirk fór í heimsókn
til frú Clarke og Rósu hafði hann
treyst tdl fuillmiuisbu getu sinni til
þesis að stjórma Graham og fá
hamin ofan atf fyrirættan sdnni að
giftaist Rósu. En eftir Því sem á
daginn leið tók að draga úr þess
ard vissu hams, því að Graham
kom honiurn á óvart með því að
vera fufflkomilega heymariaus
gagnivart ölllum röksemdatfærsl-
u’m, sem Dirk hafði fram að fæma.
73
Dirk talaði við hann í meira en
fcliukkuistuind, en Gnaiham bara
brasti og hristi höfuðið'.AÍllur ótti
og óframtfærni var eins og þurrk
að út. Nú var Graham rólegur
og eiinibeittuir. — Ég er arðá’nm
að lifandi miannd baiutaði hann oft
ar en einu sininii og það var enig-
inn óeðlilegur gljái í a'Uigu'nium,
er hann sagðd þetta. Hann hatfði
varpað frá sér þesisu inmhvertfa
gaimialm’e’niniis yfir'bragði, hann var
ynigri útilits og auigun einbEdtt
og teitftra'ndi.
— Þú heifur aillitatf verið að
skamma mig fyrir linkuna í mér,
Dirk, Og það með réttu. Ég veit,
að raumve'rulega er ég veiJkur
fyrir — en það kom<a þær stumd-
ir, að ég get verið sterkur. Þegar
aillir voru á móti mér fyrir af-
stöðu mínia til trúboðanma, bauð
ég þeim öllum byrginn. Manstu
það? Ég vissi, að af því að miálið
var mikilvægt, yrði ég að vera
sterkur. Hór sbend ég afibur and-
spænik mikiilvægu vandamáli, og
ég hef beðið hjálpar og guð hef
ur heldur ekki bruigðizt mér. Ég
finn mig sterfciam, Dirk! Og með
Rósu fyrir hu/gsfcotssjónium mín-
um efiist ég að styrk mieð hverri
stuindininii, sam líður.
Hverju var hægt að svara
svoma blaðri? Nákvæmfega svona
hatfði hann taíað, þegar foreldr-
ar hans voru að reyn,a að koma
vitinu fyrix hann. Þá hafðiDirk
giætt þess vandliega að teggja
ekk-ert til málanmia sjálfur. Hanm
hatfði eftiriátið gömiu hjónumum
r\ /1/^^n^rp^n
SKARTGRIPIR
Trúlofunarhringar
SKARTGRIPIR
SIGMAR og PÁLMI
Hverfisgötu 16 A, Laugaveg 70.
Q
> -mmmmmm A <
>
Verðlaunamunirnir úr hugmyndakeppn-
inni Handavinna Heimilanna er sýndir
verða þessa viku í gluggum Gefjunar
í Austurstræti.
GEFJUN.
XI
Aðalskipulag Kópavogs
Hákon
Stefnir
Sjálfstæðisfélögin í Kópavogi efna
til almenns fundar í Sjálfstæðis-
húsinu við Borgarholtsbraut í
kvöld kl. 20.30 um Aðalskipulag
Kópavogs.
Frummælendur:
Skúli H. Nordal, arkitekt,
Hákon Hertervig, arkitekt,
Stefnir Helgason, verzlunar-
maður.
Frjálsar umræður og fyrirspurnir.
KÓPAVOGSBÚAR fjölmennið!
Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl,
Gahktu vel írá formsatriðum.
Nautið, 20. apríl — 20. maí.
Þefvísl þín bjargar alveg deginum.
Tvíburamir, 21. maí — 20. júní.
Taktu ekkert til pin nema góðar fréttir.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Allt fer auðveldlega úrskeiðts.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Gleymdu stoltinu dálitla stund.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Hópstarf gengur vel.
Vogin, 23. september — 22. október.
Ferðastu eitthvað, ef þér hentar það.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Þú ættir að vera nógn einbeittur til að ráða við andstreymi.
Bogmáðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
Þú ert önnum kafinn, bótt starfið sé einhlitt.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Þú verður að taka sum málefni að þér persónulega og byrjaðu
snemma.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Gróðinn er mestur í óáþreifaniegum málefnum.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20. marz.
Skipuleggðu og endurbættu.
allair röksemdarfærsíiuinniar, þair
eð ha'nm. vissi, a,ð þeiim miundi vera
illa við aillar framílbökiuir. Hann
haifðii átit bágt með sig, þegar
Sborm hatfðd sagt: „Eragum þykir
værnina um þebta svarta fólk em
mér, dreragur mimin, em þa@ eru
takmörk fyrir, hve nærri því
rnadlur má korma . . .“
Dirk hatfði séð, að Graiham
hröklk við, og tekið etftir lymsku
brosimu, asm kom á andliitið á hom
um. Grafaam leit á Dirk, og rébt
eem snöggvast var Dirk á log-
andi glóðum um, að Graiham
miurndi romisa upp úr sér allri sög
ummi um tföður þeárra og Nibiu.
En Grafoam bara sniuggaði eitt
hv>að og teit niðlur fýrir sig. Eft-
ir nioklkra þögm sagði hanm. — í
Guðis a'uigum eru alilir memm jatfn
ir. Þeir eru manmieskjur og í mín
uim 'auigum eru emigim skii þar í
mililL
— En þú verður a@ huigsia um
íramtíð þína og frænkur og
systkini þín, Graham, sagðiElísa
bet. — Helduirðu, að þeim mumi
Iiíða vel að hafa múlattast'elpu í
boði hjá sér? Og hiaildurð'u, að
frænidiuir þimiir og kuminin'gjar í
Georgetown verði ginkeyptir
fyrir að sækja boð hjá múlatta-
hiúsm,óð'uir í Kaywanialhúsi'nu?
Félag eitt, sem annaðist áætlun-
arferðir, lá á þvi lúalaginu, að
geta aldrei komið farartækjum sím
um á réttum tíma á simm stað.
Þetba var til mikíls baga fyrir
fólk og aninan flutning, sem átti
sitt undir félag'inu. -
Það var þvi dag nokkurn, að
er fréttist til tfarkositsins, er koma
átti, kvisaðist það brátt, að hanm
myndi koma á tilsettum tíma í
kauptún úti á landii.
Var því mikilH viðbúnaður í
plássinu tiil að fagma viðkomandi
og manni þeim, er farartækinu
sitýrði í viðurkenmingarskyni fyrir
afrekið.
Bæjarstjórin.n og nrargir mikils-
metnir á staðnum mættu í móttöku
neínd, og vildu skemkja stjórnaind-
anum forkunmarfagurt pemiimga-
veski með álitlegri fúlgu £. Mað-
urinm varð hálfsneypule'guir, og af-
þakkaði veskið.
— Það er ekki þanmig, að ég
þurfi ekki á því að halda, sagði
harm, em ég á þetta bara ekki skil-
ið, því að ég átti að vera hérna í
gær á þessum tíma, ekki í dag.
Vimmuveitamdimm, sem var að
ráða rnýjam starfsmann, las vand-
lega yfir meðmæli hans, sem voru
frá tveimur prestum. — Við vinm-
um aldrei á sunmudögum, eruð þér
ekki með neitt frá einihverjum, sem
hetfur eitthvað af yður að segja á
rúmlhelgum dögum?
INNISKÓR
NÝKOMNIR
fengum smásendingu
af þessum vinsælu
skóm.
Komið tímanlega.
Skóverzlun PÉTURS ANDRÉSSONAR
Laugavegi 17, Laugavegi 96, Framnesvegi 2.