Morgunblaðið - 21.10.1970, Blaðsíða 28

Morgunblaðið - 21.10.1970, Blaðsíða 28
28 MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 21. OKTÓBER 1970 Spurningin er aðeins þessi: Eigum við að láta brúðkaupið íara fram i kyrrþey eða eigum við að bjóða mömmu þinni? Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl. Smámunasemin virðist ráða ríkjum i dag og þvi skaltu aðeins vinza úr það skásta til úrvinnslu. Nautið. 20. apríl — 20. maí. Þér gengur svo afskaplega vel með oll þin verk, stór og smá. Tvíburamir, 21. maí — 20. júní. Óþolinmæði þfn kemur þér í háifgerð leiðindi við þrasgjarnt fólk. Krabbinn, 21. júní — 22. júlí. Þig langaði til að vinna að einhverju vissu málefni, og það hleyp- ur ekkert burt frá þér. Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst. Frægðin er þér fótakefli í svipinn. Reyndu þvi að vinna á sem minnst áberandi hátt. Meyjan, 23. ágúst — 22. september. Fjármálin eru dálítið viðkvæm í dag. Vogin, 23. september — 22. október. SkUyrðin gera ráð fyrir smávægilegum breytinguin. Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember. Beztu vinirnir eru gefnir fyrir að gagnrýna þig. Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember. Alltaf er þessi freistni annars vegar: að eyða fé, aðeins til að eanga í aueun á öðru fólki. Steingeitin, 22. desember — 19. janúar. Óþýtt orð. eetur komið þér í klandur hjá spakasta fólki. Reyndu að styggja sem fæsta. Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar. Gerðu ekki ráð fyrir neinni greiðasemi. Hins vegar skaltu skemmta þér, hegar starf þitt fer að gera öðrum gagn. Fiskarnir, 19. febrúar — 20. marz. Stórframkvæmdir eru þurftafrekari, en þú gerðir ráð fyrir. LENGI-.A^, heyrðiKt þruma. Rick var í átta skrefa fjarlægð, þó hafði hann tekið byssuna upp og hélt henni undir kápulafinu, þannig að hún sást nokkurn veginn. Á henni var hljóðdeyfir. Þegar þeir væru komnir inn, gæti Rick skotiö hann og það án þés§ að nokkur hvellur heyrðist. Ekki sízt ef hann skyti um leið og þruma heyrðist. — Hvað sem yður dettur í hug, sagði Rick. — Það getur mér lika dottið í hug. — Það er þá jafnt á komið, sagði Raebum. — Takið þér upp lyklana, sagði Rick og Raeburn beygði sig hægt niður og tók þá, gekk siðan að skúmum og opnaði dymar. Þar tók við tómur skúr- inn, en til hliðar heyrðist gjálp í vatni og er hann gekk niður tröppur, fann hann vélbát, með skýll yfir þilfarinu. Báturinn var snotur og vandaður, en leit samt út eins og hann hefði ekki verið notaður eða hreinsaður í nokkur ár. Rick stóð innst inni skúrnum og horfði á, með byssuna til- búna, þegar Mark ók blnum inn. Svo benti hann honum að stíga út. — Nú skal ég segja yð- ur, hvað við eigum að gera. Og ég vil, að þér gerið það ná- kvæmlega í þeirri röð, sem ég segi fyrir. Fyrst lokið þér dyr- unum á skúrnum, opnið síðan dymar á bátahúsinu. Ræsið vél- 44. ina í bátnum og losið hann. Þá fer ég inn i káetuna og þér far,- ið með bátinn niður eftir ánni. Við eigum að hitta skip — stóra skemmtisnekkju — um tíu mílur frá ströndinni. Hvað ég ætla að gera, þarf ég ekki að taka fram. En yður verður haldið afsíðis um stundarsakir. Ég þarf ekki langan tíma. — Hvað eigið þér eftir ólifað, Rick? Báðir mennirnir töluðu í óbreyttum hversdagstón — þeir hefðu eins vel getað verið að skrafa saman um sílungsveiðar. Rick yppti öxlum. — Sex vikur. Þrjá mánuði. Sex í allra hæsta lagi. En lækn- arnir eru nú aldrei sérlega ná- kvæmir. — Hvenær fenguð þér að vita þetta ? — Daginn eftir að ég hitti yð- ur seinast — þetta kvöld í Ass- echúsinu. Raeburn læsti skúrdymnum og gekk síðan áfram að bátnum og opnaði dyrnar á káetunni. Um leið og hann opnaði, greip vindurinn I hurðina, en svo lygndi allt í einu. Áin sýndist skuggaleg og með einhverjum málmgljáa. Svo steig hann nið- ur í stýrisrúmið í bátnum, það var þröngt og með gleri yfir að hálfu, en stýrishjólið var i brjósthæð, stjórnborðsmegin, og mælaborð þar hjá. — Vélin er aftur í, sagði Rick. Það er Beardmorevél og þarf að snúa hana í gang. Opnið hurð- ina að baki yður — sveifin er við hliðina á vélinni. Þegar Raeburn tók hlífina af vélinni, datt honum í hug, að hann gæti notað hana fyrir skjöld, en hún var úr rauðaviði og Rick var ekki í nema þriggja skrefa fjarlægð frá honum. Hann gaf þessa hugmynd frá sér og stakk sveifinni í gatið. Síðan opnaði hann rofa við stýr- ishjólið, gekk síðan aftur að vél- inni og sneri. Vélin hóstaði. Hann sneri aft- ur og beitti nú öllum kröftum sínum. Vélin hóstaði tvisvar. Hann leit upp. — Er vélin í lagi? — Hún er í lagi. Bara dálítið stirð. Raebum sneri tvisvar enn og vélin fór í gang. Hann var farinn að svitna. Rick steig um borð í bátinn. Það var sæti þvers fyrir aftan stýrisrúmið og hann settist út í hoínið, sem lengst var frá stýrishjólinu. — Allt lagi sagði hann. — Af stað! Og Raeburn renndi bátn- um út á ána, sneri honum og lét hann svo fljóta niður eftir með útfaMinu. Það var ekkert hvasst lengur, en rigningin var sú sama og áður. — Þessi reyfarasaga mín um Maaskirche blekkti yður ekki, eða hvað? sagði Rick. — Jú, næstum, sagði Raeburn. — Ég veit nú, hvemig þér drág uð Edith Desmond. En ég veit enn ekki, hvers vegna. Rick kom sér betur fyrir í sætinu, með skaxnmbyssuna á hnjánum. — Það skal ég segja yður, sagði hann. XIX. — Sagan um Maaskirche er dagsönn. Þetta gekk allt fyrir sig eins og ég sagði yður. En það var bara ekki alhir sannleik urinn. — Við vorum í fjandans klípu með Pollards, við Tumer Rob- erts. Til þess að ná í Assec, urð- um við að geta sýnt tvennt — i fyrsta lagi, að við hefðum eytt of miklu fé, og í öðru lagi, að fyrirtækið væri í raun og veru öruggt, og gæti átt mikinn gróða í vonum. Hlutabréfin urðu að virðast vanmetin á markaðnum — ég átti mörg sjálfur og vil'di fá gott verð fyrir þau. Ég hélt áfram að festa meira og meira fé í þessu, og sama gerði Roberts. En Assec hreyfði sig ekki. Þar kom, að okbur skorti ekki einungis fé heldur og efni að vinna úr. En við vildum ekki l'áta neinn vita, hversu illa við vorum staddir, vegna þess að þá mundi frumtilboð Assec ekki verða eins gott. Jæja, svona eru nú viðskiptin. Þetta var vandasamt, en ef við gætum llát- ið eins og ekkert væri um að vera, væri okkur óhætt. Ég rak Maaskirche. Það hjálpaði nokk- uð. En gallinn var bara sá, að Turner Roberts gat ekki haft hemil á taugunum. Hann þóttist sjá möguleika til þess að útvega fé, og það gerði hann. Á svik- samlegan hátt. En svo sleppti hann sér alveg og játaði allt fyr ir mér . . . Já, það var rétt, Raeburn, haldið þér áfram með þessum hraða . . . Röddin í Ricjj heyrðist að baki hans köld og ákveðin. — Ég hefði getað drepið hann og það hefði ég Mka gert, hefði það komið að nokkru gagni. Þvi skiljið þér, hann hafði sagt mér, að annað hvort yrði ég að hylma yfir með honum eða þá fara í lögregluna. Færum við i lögregl- una, var öllu lokið með Assec — því að þeir mundu aldrei koma nærri fyrirtæki, sem hefði orðið uppvíst að fjársvikum. En ef ég hytmaði yfir með honum, væri ég orðinn meðsekur í sviksamlegu atferli. En ég hikaði ekki. Ég vildi komast í stjórn Assec, og því hylmaði ég yfir með honum. Én því miður hafði Roberts far- ið klöufalega að, eins og vænta 3jo-4rn herb. íbúð óskast Ung hjón óska eftir að taka íbúð á leigu eða Garðahreppi. Hafnarfirði Upplýsingar i síma 42730 eftir kl. 7 á kvöldin. Nýtt - Nýtt BLÚSSUR frá Sviss. Clugginn Laugavegi 49 FORMICA Harðplast í miklu litaúrvali. A J- Þorláksson & Norðmann hf. Bankastræti 11. Bolllestarjárn í fiskibáta Höfum hrájárn hentugt til notkunar í balllest fyrirliggjandi. Upplýsingar í síma 41757 milli kl. 12 og 1 og eftir kl. 7 e.h. Rennibekkur Notaður en góður rennibekkur óskast til kaups. Tilboð óskast send í pósthólf 27 i Garðahreppi fyrir 25. október.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.