Morgunblaðið - 29.10.1970, Blaðsíða 21

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 29. OKTÓBER 1970
21
— Brot á ...
Framhald af bls. 1
Eirzurum til Kars í austurhluta
Tyrklanda sl. miðvikudag, er
hún var látin lenda í Letnínakan.
Kars er um 65 km frá landamær-
unum og S0 km frá Leninakan.
Án þess að bera fyrir sig sérstaka
hei'mild sagði tyrknesba frétta-
stofan, að Rússar hefðu beitt
þeirri tíðni, sem venjulega væri
notuð af útvarpsvitanum í Kars
til þess að lokka U-8 flugvélina
inn yfir Sovétríkin. í Kars var
hins vegar sagt í dag, að útvarps
viti staðarins hefði verið óvirk-
ur um skeið og samkvæmt banda
rískum heknildum var talið að
flugstjóri vélarimnar, James P.
Russel, major, hefði vitað, að svo
var. Var þess vegna látin í ljós
vafi á þeirri kenningu, að hann
hefði fylgt radíóvitanum í Len-
inakan.
New York, 28. okt. NTB.
FRAKKLAND og fleiri lönd
báiru í dag fram tillögu til vernd
ar blaðamönnum við hættuleg
verkefni með því að þeim verði
látið í té sérstakt alþjóðlegt ein-
kennisvottorð. Er tillaga þessi
borin fram í félagsmálanefnd
Allsherjarþings Sameinuðu þjóð-
anria, sem hefur nú til meðferð-
ar virðingu fyrir mannréttind-
um í styrjöldum.
— Karl
Guðjónsson
Framliald af bls. 32
skjótum liætti. Tel ég, að þing-
niaðiir, sem er svo lítilsvirtur í
þingflokki sínum, að slíkri ósk
hans er ekki anzað, hafi held-
ur ekki skyldur til að fara eftir
samþykktnm þess sama þing-
flokks og jafnglldi þessi vinnu-
brögð þvi brottvísun þingmanns
ins úr þingflokknum".
Lúðvík Jósefsson tók til máls
er Karl hafði lokið greinargerð
sinni, og sagði m.a. að Karli
hefði ekki verið neitað um þing-
flokksfund, og þetta væri að-
eins tylliástæða sem Karl hefði
beðið eftir til þess að segja sig
úr flokknum. Einnig tók Jónas
Árnason til máls við imiræðuna.
Hér á eftir fer yfirlýsing
Karls Guðjónssonar orðrétt og
frásögn af ræðum þeirra Lúð-
víks Jósefssonar og Jónasar
Árnasonar.
Karl Guðjónsson: Herra for-
seti. 1 gær skrifaði ég þingflokki
Alþýðubandalagsins svohljóð-
andi bréf:
„Alþingi 27. október 1970.
Til itrekunar og skriflegrar
staðfestingar á þvi, sem ég tjáði
formanni þingflokks Alþýðu-
bandalagsins í gærmorgun og
þingflokksfundi síðdegis í gær,
dreg ég hér saman þessi megin-
atriði.
Til Aþýðubandalagsins var
upphaflega stofnað til að vinna
að aukinni og bættri samstöðu
hinnar verkalýðssinnuðu hreyf-
ingar á Islandi. Þetta hlutverk
Alþýðubandalagsins hefur mér
alltaf verið hugstætt, og þegar
augljóst varð á síðustu árum, að
til forráða í þvi voru komin öfl,
sem greinilega unnu gegn þess-
um markmiðum, var það mér
ekki að skapi. Gerði ég þó ýms-
ar tilraunir til að fá Alþýðu-
bandalagið til að taka forustu
um að efla jákvæða samstöðu
vinstri manna í landinu, en þær
urðu allar að lúta lægra haldi
fyrir valdi þeirra sundrungar-
manna, sem m.a. höfðu uppi op-
inberar kröfur um það i Þjóð-
viljanum 1967, að af Alþýðu-
bandalaginu yrðu höfð 40% lög-
legra atkv. þess í Reykjavík af
því að þann hóp töldu þeir vont
Alþýðubandalagsfólk. Ekki tel
ég ástæðu til að rekja allar til-
raunir, sem í þessa átt fóru, en
ég minni á síðustu tillögu mína
og minna samherja í fram-
kvæmdastjóm Alþýðubandalags
ins til þess að freista þess að
gera Alþýðubandalagið trútt
stefnuhlutverki sínu. Sú tillaga
varþannig: ^
„Fundur í framkvæmdastjórn
Alþýðubandalagsins haldinn 27.
september 1968 samþykkir að
gera alvarlega könnun á því,
hverjir möguleikar kunna að
vera á bættri samstöðu verka-
lýðssinna og vinstri manna í
landinu, bæði á sviði hinnar al-
mennu kjarabaráttu verkalýðs-
stéttanna og á vettvangi stjórn-
málanna. Til þess að fram-
kvæma þessa könnun kýs fram-
kvæmdastjórnin nefnd, er taki
þegar til starfa. í þessu augna-
miði verði leitað eftir samvinnu
og/eða skipulagslegri einingu
við Alþýðuflokkinn og aðrar
hreyfingar vinsfri manna, sem
til slíkra viðræðna væru fúsar.
Nefndin miði störf sín við það,
að málið eða veigamiklir þætt-
ir þess verði tilbúnir til ákvörð-
unar á landsfundi þeim, sem
ákveðinn hefur verið hinn 1. nóv
ember n.k. ella verði landsfund-
in.um frestað.
Karl Guðjónsson,-
Magnús Torfi Ólafsson,
Guðjón Jónsson,
Sigurður Guðgeirsson.“
Ekki var tillögu þessari sinnt
í einu eða neinu, enda yfirráð
Alþýðubandalagsins þá þegar
komin í hendur þeirra afla, sem
snúizt höfðu gegn upphaflega
áfoi'muðu hlutverki þess.
Nú fyrir fáum dögum send-
ir svo Alþýðuflokkurinn þing-
flokki Alþýðubandalagsins bréf,
þar sem hann býður upp á við-
ræður um stöðu vinstri hreyf-
ingar á íslandi. Bréf þetta las
formaður þingflokks Alþýðu-
bandalagsins mér í síma sl.
föstudagskvöld ásamt drögum
að svarbréfi, sem hann hafði
gert og spurðist fyrir um sam-
þykki mitt við svarið. Ég kvaðst
vera því mótfallinn og taldi, að
svara ætti jákvætt og gera allt,
sem unnt væri til að umræður
þessar yrðu uppbyggiiegar og
efldu samstöðu vinstri manna.
En fyrst og fremst taldi ég þó,
að bréfið ætti áö taika fyrir til um
ræðiu oig aflgreiiðslu á (þimigflofkks-
fundi. Bauðst formaður þá til
að halda þingflokksfund kl. 11.00
á laugardagsmorgun. Tjáði ég
honum, að ég gæti ekki komið
til fundar á þeim tíma, þar eð
ég hefði heitið mínum stéttar-
samtökum, Bandalagi starfs-
manna ríkis og bæja, því að
vinna fyrir þau um helgina og
væru fundir, sem ég yrði á, þeg-
ar boðaðir á Siglufirði laugar-
daginn 24. október og á Blöndu-
ósi sunnudaginn 25. október. En
strax eftir helgina væri ég reiðu
búin til þingfiokksfunda. Lauk
þar tali okkar. En þegar ég kom
til Reykjavíkur að nýju sé ég,
að svarið hefur verið sent og
birt i blaði þeirra ráðamanna
Alþýðubandalagsins. Átaldi ég
formanninn fyrir þessi vinnu-
brögð og kvað það lágmarksrétt
þingmanns, að ekki yrði geng-
ið framhjá eindreginmi ósk hans
um þingflokksfund um stórmál,
sem ekkert lá á að afgreiða með
svona skjótum hætti. Tel ég, að
þingmaður, sem er svo er lítils-
virtur í þingfiokki sínum, að
slíkri ósk hans er ekki anzað,
hafi heldur ekki skyldur að fara
eftir samþykktum þess sama
þingflokks og jafngildi þessi
vinnubrögð því brottvísun þing-
mannsins úr þingflokknum.
Mun ég því ekki telja mig í þing
flokki Alþýðubandalagsins hér
eftir, en líta á mig sem þing-
mann utan flokka. Kjósendum
minum, sem og öllum íbúum
Suðurlandskjördæmis mun ég
eftir sem áður vinna allt það
gagn, sem ég má, enda ber sund
urþykkja mín og þingflokks
Alþýðubandalagsins engan
skugga á milli mín og þeirra.
Ekki breytir hún heldur stjóm-
málalegum hugmyndum mínum
utan hvað hún er að sjálfsögðu
þáttur i lífsreynslu minni og lífs
reynslu skyldi enginn vanmeta.
Með kveðju, Karl Guðjónsson.
Til þingflokks Alþýðubandalags-
ins.
Herra forseti. Þetta er að vísu
bréf til þingflokks Alþýðubanda
lagsins, en eftir atvikum tel ég
rétt og mér skylt að birta það
á þingi.
Lúðvík Jósefsson sagði að yf-
irlýsing Karls Guðjónssonar
hefði fyrst borizt sér í hendur
fyrir örfáum mínútum. Hún
kæmi þó ekki á óvart nema að
því leyti að Karl færi með rangt
mál, þar sem hann greindi frá
ástæðum sínum til úrsagnar úr
Alþýðubandalaginu. Kvaðst Lúð
vík hafa talið að búið væri að
leiðrétta þann misskilning er
þar hefði átt sér stað.
Lúðvík sagði, að vera Karls
Guðjónssonar í Alþýðubandalag
inu hefði verið með sérstökum
hætti, þar sem hann hefði neit-
að að ganga í flokkinn og enn-
fremur neitað að vera í fram-
boði fyrir hann áfram. Þær á-
stæður sem hann nú tilgreindi
væru einungis tyliiástæður, og
ekki þýddi fyrir hann að reyna
að halda því fram að honurn
hefði verið vísað á brott. Það
bréf sem borizt hefði frá Aiþýðu
flokknum hefði komið síðdegis
á fimmtudegi, og á föstudegi
hefðu þingmenn Alþýðubanda-
lagsins borið saman bækur sín-
ar um þetta mál, en ekki náðst
í Karl Guðjónsson fyrr en um
kvöldið. Lúðvík sagði að þá
hefði honum verið tjáð hver
vilji annarra þingmanna flokks-
ins í máli þessu væri, en Karl
hefði lýst þvi yfir að hann vildi
taka jákvæðari afstöðu til máls
ins, og óskað eftir þingflokks-
fundi um það. Sagðist /Lúðvík
þegar hafa boðizt tii þess að
halda fund, kl. 11.00 á laugar-
dagsmorgun, en Karl hefði ekki
séð sér fært að mæta á þeim
tíma og farið norður í land. Hon
um hefði hins vegar verið gerð
grein fyrir því að Alþýðubanda-
lagið hefði talið nauðsynlegt að
svara þessu bréfi strax, og Karl
hefði ekki borið fram óskir um
að beðið yrði með að svara unz
búið væri að halda þingflokks-
fund.
- Karl kaus að nota þetta
tækifæri, sagði Lúðvik, — og
við því er ekkert að segja. En
honum hefur engin lítilsvirðing
verið sýnd af þingflokki Alþýðu
bandalagsins.
Jónas Árnason, kvaðst harma
að jafn ágætur maður og Karl
Guðjónsson skyldi segja skilið
við Alþýðubandalagið. Hins veg
ar fengi hann ekki skilið að það
væri efling á vinstra samstarfi
að stofna nýjan þingflokk úr
sjálfum sér. Jónas sagði að sér
hefði verið öldungis ókunnugt
um að Karl ætlaði að segja sig
úr flokknum, enda hefði hann
ekki látið formann þingflokks
Alþýðubandalagsins vita fyrr en
þingfundur hófst. Svo virtist þó
að Karl hefði tilkynnt einhverj-
um öðrum þetta með fyrirvara,
a.m.k. hefði ljósmyndari Morg-
unblaðsins verið mættur á staðn
um, er hann hóf tölu sína.
Kvaðst Jónas vilja óska Karli
til hamingju með að vera orð-
inn myndskreytingarefni fyrir
Morgunblaðið.
Hvað segir húsmóðirín
um Jurta?
smjörlíki hf.
„Ég trúi því varla ennþá, en Jurta
smjörlíkið hefur valdið byltingu í
eldhúsinu hjá mér. Börnin vilja
ekki annað á brauðið, og bóndinn
heimtar alltaf Jurta á harðfiskinn.
Að auki er Jurta bæði drjúgt og
ódýrt og dregur þannig stórlega
úr útgjöldum heimilisins.
Þess vegna mæli ég óhikað með
Jurta smjörlíki.“