Morgunblaðið - 08.11.1970, Blaðsíða 6

30
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 8. NÓVEMRER 1970
Hús til niðurrifs
Tilboð óskast í bygginguna Nýborg við Skúlagötu, Reykjavík,
til niðurrifs og jafnframt að jafna lóð.
Byggingin verður trl sýnis á venjulegum vinnutíma, og þar
verða afhentar nánari upplýsingar.
Titboð skutu hafa borizt til skrifstofu vorrar, Borgartúni 7,
eigi síðar en þriðjudaginn 15. nóv. nk., og verða þau opnuð
klukkan 2.00 eftir hádegi þann dag.
r NNKAUPASTOFNUN RÍKISINS 80RGARTÚNÍ 7 SÍMI 10140

CHLORIDE
RAFGEYMAR
HÍNÍR VÍÐURKENDU
RAFGEYMAR
ERU FÁANLEGÍR Í
ÖLLUM KAUPFELÖGUM OG
BÍFREIÐAVÖRUVERZLUNUM.
Sjómannasíðan
í umsjá Asgeirs Jakobssonar
UM BORÐ í SIGURÐI
PL.I5NTSI
I vesturenda hússins no. 1 við
Hochseestrasse r— Úthafsstræti
— í Bremerhaven, situr gráhærð
ur maður í lægra meðal lagi á
vöxt, kviklegur í hreyfingum,
augun grá og snör — og talar í
síma. Hann er reiður, því að
hann hafði eitthvað verið hlunn
farinn á afgreiðslu flugfélags
með pláss handa farþega. Far-
þeginn vörpulegur eldri maður,
sat í sófa og hlustaði á og var
svipþungur. Hann sagði:
— Þetta þætti ekki góð þjón-
usta uppi á íslandi, að menn
þyrftu að bíða í marga daga,
þegar ekki hamlaði veður, eftir
„von“ um flugfar milli staða
eins og til dæmis Reykjavíkur
og Vestmannaeyja.
Þetta var Einar Sigurðsson.
Hann var að bíða eftir fari frá
Hamborg til Antwerpen og undi
þeim tíðindum illa, að fullbók-
að væri næstu tvo daga á hinni
fjölförnu flugleið milli Hamborg
ar og Antwerpen. Hann tók til
að æða fram og aftur um skrif-
stofuna, eins og skógarbjörn í
búri. Það á líkast til illa við
Einar að bíða. Einhver hefði nú
ekki harmað ákaflega tveggja
daga bið í Hamborg, en það er
svo margt sinnið sem skinnið,
og athafnamenn eru nú einu
sinni athafnamenn og vilja láta
hlutina ganga.
Maðurinn, sem var að tala í
símann og rífast fyrir Einars
hönd, við landa sína á flugaf-
greiðslunni, var Georg Pluntze
— kallaður Plúntsi af Islending-
um.
Plúntsi hefur i 46 ár haft
þann starfa með höndum i þjón-
ustu firmans Ludwig Janssen í
Bremerhaven, að annast þjón-
ustu- og umboðsstörf fyrir ís-
lenzk skip, sem landað hafa í
Bremerhaven á vegum Ludwig
Janssen.
Þau einu frátök frá þessum
starfa hafa orðið hjá Plúntsa, að
hann þurfti að berjast í fimm ár
fyrir Hitler, bæði i Afríku og
Balkan. Þrátt fyrir góða fram-
göngu, tapaði Plúntsi stríðinu,
en það var ekki nóg með það,
heldur var hann tekinn til fanga
eftir að stríðinu var eiginlega
lokið og hann á leið heim —
vegna einhvers misskilnings í
þeirri ringuheið, sem ríkti í
stríðslokin. Hann varð svo að
Plúntsi á sunmidegi.
dúsa við iilan kost í fangabúð-
um Bandamanna í ein tvö ár, að
ég held — kom engum boðum
heim til Þýzkalands — og þar
héldu allir hann dauðan fyrir
löngu. Islenzkir vinir hans áttu
einhvem hlut að því að greiða
götu hans heim um síðir og hann
tók strax upp sitt fyrra starf hjá
firmanu Ludwig Janssen.
Það var enginn tími til að
ræða neitt við Plúntsa meðan
togarinn var við land. Hann var
alltaf upptekinn við einhverjar
reddingar. Það sem að framan er
sagt, snapaði ég að mestu upp
eftir öðrum leiðum. Þegar ég kom
til að taka niður viðtalið við
Plúntsa á skrifstofunni, tók
hann mér ákaflega elskulega,
bauð mér til sætis i djúpum stól,
sótti umsvifalaust glas af vini og
einnig bjórflösku, setti þetta á
lítið borð hjá stólnum, og til-
kynnti mér svo, að hann hefði
engan tíma til að tala neitt við
mig, sem ég sá nú að satt var og
undi glaður við mitt. . .
Það er um að gera að taka
hlutina í réttri röð. Það er alltaf
hægt að taka niður viðtal —
semja það — en það er ekki
alltaf tími né tækifæri til að
drekka bæði brennivín og bjór i
einu.
Plúntsi gaf sér tíma til á
hlaupunum að skjóta að mér
orði, og meðal annars því, að ís-
lenzkir skipstjórar væru ágætir
vinir sínir og hinir beztu menn,
en tveir hefðu verið sérlega góð-
ir vinir sínir, þeir Pétur heitinn
Maack og Benedikt á Maí, sem
hér með fær kveðju frá Plúntsa.
Skipsmenn á Sigurði báru mik
ið lof á Plúntsa fyrir árvekni
í starfi og elskulegheit í hví-
vetna, og það gera allir íslenzk-
ir sjómenn og útgerðarmenn,
sem ég hef nefnt þennan mann
við og af honum hafa haft kynni.
Þrátt fyrir hin löngu sam-
skipti sín við íslendinga og þjón
ustu við þá, hefur Plúntsi aldrei
til íslands komið og harmar það
mjög. Þetta er óneitanlega
skuggi á annars björtum við-
skilnaði, en Plúntsi hættir starfi
nú um næstu áramót. Þetta er
nú svona. Við erum alltaf að
bjóða heim fólki, en fer það ekki
meira eftir nöfnum en þjónustu?
Mér finnst það einhvern veginn,
eftir ferðir mínar til Englands
og Þýzkalands og kynnum af er-
lendum mönnum, sem starfa
i okkar þágu á þeim vettvangi,
sem ég þekki helzt til á. Þetta
stendur nú til bóta að því er
Plúntsa snertir, eftir þvi sem ég
hef hlerað nýlega. FÍB mun hafa
hug á að heiðra Plúntsa með ein
hverjum hætti. Þessir utangarðs-
menn þjóðfélagsins, sjómenn og
útgerðarmenn, verða að sjá um
slíka hluti sjálfir. Hið opinbera
hefur annað og betra við heið-
ursmerki sín, djásn og ferðapen
inga að gera en sóa því á fólk,
sem er að grubbast í fiski,
hvort heldur hér heima eða er-
lendis.
UTAVER
nu UOK M - ilBffl ULI
sem þarf til að gera íbúðina fallegri og verðmætari, m. ð. o. til að gera fjóra veggi að íbúð, fæst í LITAVERI. Nú í október viljum
við minna á að viðskipti við LITAVER eru yður hagkvæm vegna þess að LITAVER leggur áherzlu á MAGNINNKAUP, sem lækkar
vöruverð allverulega. T. d.:
ItóVEBS-M
GÓLFTEPPI
allir gæðaflokkar — allar breiddir — margar tegundir. Verð frá 298,— til 881,— hver fermetri.
pappír — plast — vinyl — silkidamask. Fjöldi nýrra lita. Verð og gæðí við allra hæfi.
m parket- vinyl-gólfdúkur, á lækkuðu verði, að auki fjöldi annarra tegunda.
Hvað um allt hítt? Jú málning, málningarvörur, sparstl, l«n, límbönd, jú allt sem með þarf.
LÍTTU VID í UTAVERI
LITAVER ER AÐ GRENSASVEGI 22 OG 24.