Morgunblaðið - 08.11.1970, Blaðsíða 8

32
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 8. NÓVBMIBER 1970
Á ÞESSARÍ og eftirfarandi síð-
um verða kynntar 1971 árgerð-
ir nokkurra þekktra bifreiða.
Það er eins gott að taka strax
fram, að lesendur eru ekki
einir um að sjá að margar teg-
undir vantar svo að vel sé. Sá,
er þetta skrifar, sér það allt
of vel sjálfur og vonar bara
að ritstjórinn sjái það ekki
líka. Fyrst við erum orðin
sammála um, að það vantar all
margar bílategundir, er líklega
bezt að játa að tæknilegar upp-
lýsingar eru jafnvel af enn
skomari skammti.
Þetta virðist ægilega dapur-
legt allt saman, en satt að
segja er tilgangurinn ekki sá,
að setja fram fræðilegar rit-
gerðir um farartækin, heldur
aðeins að kynna þau lauslega
fyrir lesendum, leyfa þeim að
sjá, hvemig þau líta út og hvað
þau kosta. Umboðin eru svo
sjálfsagt meira en fús til að
veita þær upplýsingar sem á
vantar.
Eins og sjá má á meðfylgj
andi myndum er um nóg af
fallegum bílum að velja í ár og
það kemur einnig i ljós, að
þeir virðast fara nokkuð minnk
andi. Bandaríkjamenn hafa yf-
irleitt alltaf viljað stói'a og
mikla bíla, og á árunum 1957
til 1959-náði það líklega há-
marki. Bílamir stækkuðu um
nokkur fet á ári og uggarnir
aftan á þeim uxu að sama
skapi. Uggaárið mikla var svo
1959 og þá ferðuðust allskonar
óskapnaðir um götumar, lík-
ari flugvélum en bílum. Chevro
let 1959 er liklega hvað eftir-
minnilegastur af þeim skrýmsi
um.
Þegar því æði var lokið urðu
bílamir heldur viðráðanlegri,
þótt ekki væru þeir litlir. Það
eru ekki nema nokkur ár síðan
bandarískir bílaframleiðend-
ur fóru að hugsa um að þeir
neyddust til að fara að minnka
bíia sina til að standast sam-
keppni við evrópska smábíla,
sem streymdu inn í landið í
vaxandi mæli. Einkum var það
Volkswagen, sem var þeim
þymir i augum, og nú má
segja að hafið sé algert stríð
gegn bjöllunni, hvernig sem
það nú fer.
Því verður varla á móti
mælt, að helztu keppinautar
bjöllunnar, Pinto, Vega og
Gremlin, eru fallegri en hún.
En þeir eru líka stærri. Það
munar kannski ekki miklu, en
munar þó, og Volkswagen hef-
ur þann leiða vana (að áliti
annarra framleiðenda) að selj-
ast betur en fallegir bílar. Ann-
að mikilvægt atriði er, að
bandarískir framleiðendur voru
í sumum tilfellum alls ekki til-
búnir til að framleiða raun-
verulega smábíla. í Gremlin
varð t.d. að nota vél, sem var
sex strokka, 3,3 lítrar, af því
að engin önnur var tíl. Þá er
ekki mikið pláss fyrir farþeg-
ana í bíl, sem er rétt rúmlega
15 feta langur. Vélin er líka
þung, og til þess að bíllinn yrði
ekki alltof þungur í stýri, varð
að hafa sex beygju hné frá
stýri til hjóla. Bílasérfræðingur
Observer segir afleiðinguna þá,
að ef Gremlin kastist illa til
í beygjum, sé ekki nema fyrir
velþjálfaðan kolkrabba að hafa
stjórn á honum.
En hvað um það, bílarnir
halda sjálfsagt áfram að
minnka í nokkur ár í viðbót.
Tvö önnur atriði eru ofarl'ega
á dagskrá hjá framleiðendum,
það er öryggi og mengun. All-
ir framleiðendur verja miklu
Jeep Wagoneer
er óneitanlega virðuleg jeppabifreið og tæpiega ætluð til land-
bnnaðarstarfa. Hins vegar mun hún hafa náð vinsældum í
Bandaríkjunum hjá þeim, sem reka stóra búgarða, og eins hjá
þeim, sem þurfa að ferðast mikið um óbyggðir eða ófærur, eins
og t.d. verkfræðingum og læknum. Wagoneer er með fjögurra
hjóla drifi, eins og hver annar heiðarlegur jeppi, og kostar frá
545 þús. kr.
Mercedes Benz
hefur iöngum haft orð á sér fyrir að vera frábær bifreið,
enda nokkuð dýr. Dýrasta gerðin er 000 Pullman, eins og þeir
Mao formaður og Simon Spies hinn danski nota, en slikur myndi
að öllum likindum kosta aðskiljanlegar milljónir, kominn á ís-
lenzkar götur. Ódýrastur af einkabiliinum er Iíklega númer 200,
en hann kostar einar litiar 010 þús. kr.
VEGA
Vega
verksmiðjurnar senda senda frá sér mjög margar tegundir,
og „litli bíllinn“ frá þeim heitir Vega. Vega er líklega nokkuð
dæmigerður bandarískur smábíll, hann er mun stærii en evr-
ópskir bræður hans, og þvi miður líka mun dýrari. Hingað
kominn kostar hann frá 430 þús. kr.
Volvo
hefur jafnan þótt „sólíd“ og góður bíll, enda ætlað að stand-
ast allar árásir sænskra vetra. Volvo-bílarnir liafa ti-kið miklum
breytingum imdanfarin ár, bæði í útliti og stærð, og eru nýju
gerðirnar mun íburðarmeiri en áður. Fremstur í flokki er
Sænska tigrisdýrið Volvo lfi4. sem hefiu- nýtt grrrrrill, sam-
kvæmt auglýsingum. Hann kostar frá kr. 507.200 upp í 551.800,
en í síðara verðinu er innifalin sjálfskipting. Ódýrasta gerðin
er Volvo 142 Evrópa, tveggja dyra, fjögurra gíra með 90 ha.
vél, og kostar kr. 378.100. Þá eru tvær milligerðir, 144 og 145,
og ódýrustu módelin af þeim kosta kr. 386.200 og 429.400.
Taunus
hefur átt vinsældum að fagna hér á íslandi og komið í fjöl-
mörgum gerðum, basðl station og fjölskýldu. I hann er hægt
að fá vélar allt að 103 hestöfl, en algengust mun 67 ha. 1300 c.c.
Tveggja dyra Tauniis G með slíkri vél kostar um 322 þús. kr.
Á myndinni er Ford Taunus Coupé, GT-módel.
Vauxhall Viva
frá General Motors fellur líklega í flokk meðalstórra fjöl-
skylduhíla. Það hafa orðið nokkrar útlitsbreytlngar á „Vivunni“
og þær virðast miða að því, að láta hana Uta út fyrir að vera
stærri en hún í rauninni er. En línurnar eru hreinar og falleg-
ar og Viva er óneitanlega nokkuð snotur bíll. Verðið í ár er
frá um 275 þús. kr.
Opel
bílar hafa jafnan átt töluverðu fylgi að fagna. Mest seldir
hér á landi eru líklega Rekord og Kadett, en það eru einnig
framleiddar nokkrar Iiíxusgerðir, svo sem Ambassador og
Admiral, sem skjóta verðinu upp til skýjanna. Kadett er ódýr-
asti Opelinn og kostar frá 275 þús. kr., en Rekord kostar frá
370 þús. kr. Á myndinni er Kadett-gerð.
BILAR1971