Morgunblaðið - 13.05.1971, Blaðsíða 30
30
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 13. MAÍ 1971
r
Island — Frakkland 0:0
— ísTand átti færri en opnari tækifæri
— megináherzla var lögð á varnarleik, og var
leikurinn oft þófkenndur
— mark dæmt af Islendingum tveim mínútum
fyrir leikslok
— Frakkar beittu rangstöðuaðf erðinni sem fyrr
ÞAÐ var lítll reisn yfir landsleik
Islendiinig'a og Frakka, eem háð-
mur var á LawgardalsveUinum í
gaerkvöidi. Mikiu fremur minnti
þessi leikur á leiki i Litlu bikar-
keppninni eða i Rejkjavikurmót-
inu en landsleik. Hverju um er
að kenna að leikurinn varð ann-
að eins þóí og raun bar vitni,
er ekki gott um að segja, en ör-
ugglega befur völlurinn átt þar
eiinbvern hlut að máli, en hann
var ákafiega þnngur. I'á er
aldrei von á skemmtilegum l«ik
ffyrir áhorfendur, þegar annað
líðið leggur allt upp úr vörninni,
en það gerðu íslendingar i leikn-
velli. Oftast voru rangstöðudóm-
arnir réttir, en stundum og
a.m.k. tvisvar, er íslenzka liðið
átti opin færi framundan, var
annar línuvörðurinn norski svo
skarpskyggn, að hann sá rang-
stöðu, sem enginn annar gat
komið auga á.
ÍSLENDINGAB ATTU
HÆTTULEGASTA FÆRIÐ
En þrátt fjrrir að það væru
Frakkamir sem sóttu til muna
meira í leiknum, voru það Is-
lendingar sem áttu bezta mark-
tækifærið. Það kom á 28. mínútu
í fyrri hálfleik, er Matthías fékk
LEIKIÐ A VALLARHELMINGÍ
ISLENDINGA
Leikurinn fór annars að mestu
fram á vallarhelmingi Islendinga,
einkum þó í síðari hálfleik, er
Frakkarnir sóttu án afláts.
Fyrsta markskotið kom þó frá
íslendingum þegar á fyrstu min-
útu leiksins. Var þá brotið á ís-
lenzkum sóknarleikmanni rétt
utan vítateigs og tók Jóhannes
Eðvaldsson spyrnuna. Skaut
hann að marki, en boltinn fór
aðeins framhjá horninu íjær.
Strax á næstu mínútum fóru
svo Frakkarnir að sækja meíra
og dró íslenzka liðið sig þá al-
Eítir þetta kom svo ákaflega
þóíkenndur kaíli í ieiknum tii
27. minútu, en þá átti Riefa
hættulegt skot að markinu, og
misstá Þorbergur markvörður
boltann frá sér. Sannaðist þá
hið fornkveðna „að ber er hver
að baki nema bröður eigi,“ þar
sem Jóhannes Atlason gat bjarg
að í horn á síðustu stundu. Sið-
ustu minútur háifleiksins iifn-
aði svo aðeins yfir leiknum, og
átti þá Ásgeir skot framhjá eft-
ir hættuiega sókn Isiendinga og
Di Caro átti skot yfir af mjög
stuttu færi.
lendinga. Hins vegar voru hættu
ieg o>g spennandi augnablik sára
fá. Heizt þó á 18. mínútu er Ver-
hoeve komst inn fyrir og alveg
að markinu. Þorbergur kom hins
vegar út á hárréttu augnabiiki
og kastaði sér á boltann, rétt
áður en sá franski náði að
skjóta. Á sömu mínútu fengu svo
Frakkarnir annað dauðafæri, og
var það jafníramt bezta tækifæri
þeirra i ieiknum. Þá var Riefa
kominn í dauðafæri inn í mark-
teig, eftir upplausn í isienzku
vörninni, en var of bráður á sér
og skaut framhjá.
Boltinn er því miður ekki á leið inn í franska markið, heldur frani hjá því. Myndin var tekin á
fyrstu minútu leiksins, en þá átti Jóhannes Eðvaldsson skot á franska markið úr aiikaspyrnu og
ínrtaug boltinn frarn hjá stönginni. Þetta átti eftir að verða eitt af fáum skotum Íslendínga í
leiknum.
Litlu munaði að Frökkum tækist að skora á 8. mímitu í fyrri hálf-
leik. En gott skot þeirra haínaði þá í þverslánni. Hins vegar var
Þorbergur vel staðsettur, eins og sjá má á myndinni, og hefði ef
til viil varið, þótt skotið hefði komið neðar.
um. Fannst manni að liðið hefði
»ð skaðlansu mátt voga örlítið
naeiru og geyma svo mikinn
varnarleik, unz það leikur i París
16. júní. Vinnist leikur ekki á
heimavelli er minni von að betur
taldst til á útivelli.
Þrátt íyrir að íslenzka og
íranska liðið væru áþekk að getu
var leikaðferð liðanna mjög
óiík. Frakkarnir byggðu mikið
upp á stuttum spymum og þver-
sendingum og reyndu að leika
alveg upp í markið. Flestir leik-
manna liðsins höfðu mjög þokka
lega knattmeðferð og oft brá fyr-
ir skemmtilega útfærðu spiii
hjá þeim, sem aldrei varð þó
verulega ógnandi. Spil Islend-
inganna var hins vegar miklu
stórkarlalegra. Háar og langar
spymur voru sendar fram völi-
inn og síðan áttu framherjamir
að hlaupa varnarleikmenn Frakk
anna af sér. Mátti segja að það
tækist nær aidrei.
Frakkarnir beittu rangstöðu-
taktik rétt einu sinni og það,
sem kom manni á óvænt var, hve
isienzka liðið stóð berskjaldað
við henni. Frakkarnir hafa leikið
þennan ieik áður I leikjum við
Jslendinga, en þrátt fyrir það
virtist islenzka liðið ekkert svar
eiga við þessu, og hvað eftir
annað voru Islenzkir leikmenn
dæmdir rangstæðir á miðjum
sendingu inn fyrir vörn Frakk-
anna. Tókst honum að hiaupa
varnarmennina af sér og átti
markvörðinn einan eftir. En
Matthiasi brást bogalistin. Hann
sendi lausan boltann beint í fæt-
urna á markverðinum og af hon-
um hrökk boltinn aftur fyrir og
úr varð hornspyrna. Mikil hætta
skapaðist við franska markið
upp úr hornspyrnunni og Ingi
Björn Albertsson skallaði aftur
fyrir sig af stuttu færi, en mark-
vörðurinn hafði heppnina með
sér og tókst að verja.
MARK DÆMT AF
Eitt mark var gert i ieiknum
og varu íslendingar þar að
verki. Kom markið þegar aðeins
tvær mínútur voru til leiksloka,
en þá myndaðist mikii þvaga
fyrir framan franska markið eft-
ir hornspyrnu. Gekk boltinn
manna á milli og hafnaði loks
hjá Eyleifi Hafsteinssyni, sem
afgreiddi hann i netið með föstu
skoti. En varla hafði boltinn fyrr
hafnað þar en dómarinn flaut-
aði og dæmdi brot á íslendinga.
Kom í ljós, að franski markvörð-
urinn iá í valnum og var ekki
svo þægilegt að sjá, hvort stjak-
að hefði verið v5ð honum eða
ekki. Úr stúkunni að sjá virtist
samt svo, að hann kastaði sér
inn í þvöguna.
veg aftur í vitateiginn, en einn
eða tveir menn biðu frammi. Á
11. rhínútu áttu svo Frakkar sitt
hættulegasta skot í leiknum, er
De Martigny átti skot af iöngu
færi sem hafnaði í þverslánni
og hrökk boltinn þaðan niður á
völlinn, þar sem De Martigny
átti aftur færi, sem hann mis-
notaði.
SfÐARI HALFLEIKUR
SLAKARI
Bæði iiðin sýndu slakari ieik í
síðari háJ'fleik, og umíram alit
var leiikurinn ákaflega leiðinieg-
ur. Frakkarnir héidu áfram að
sastkja, en íslenzka vörnin var
jafnan vel á verði og stóðst
hverja raun. Var oft mikið þóí
inn undir og inn i vítateig Is-
FRfSKIR OG LEIKANDI
Sem fyrr segir var franska )ið-
ið í heild mjög frískt og leikandi
lið, en greinilegt var, að það
hafði ekki yfir að ráða miklum
skyttum, þar sem alltaf var
reynt að leika aiveg upp i mark-
ið. Óskynsamlegt var einnig hjá
Frökkunum að reyna ekki að
dreifa spilinu meira í von um
Þarna hefur de Martigny átt skot á íslenzka markið, en Þorbergur, sem stóð sig vel í leiknum,
befur kastað sér og náðí hamn að verja. (Ljósm. Mbl. Sv. Þorm.)