Morgunblaðið - 22.05.1971, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 22. MAl 1971
Prjónavélvirkjun
Ungur maður óskast til að læra prjónavélvirkjun.
Tilboð sendíst Morgunblaðinu fyrir 26. maí, merkt:
„Framtíðaratvinna — 7667".
5-6 herb. íbúð óskast
Upplýsingar í símum 22248 og 33450.
Járniðnaðarmenn
Járniðnaðarmenn óskast. Mikil vinna.
Vélsmiðja Hafnarfjarðai hf.
Molsveinor liskiskipnm
Aðalfundur Matsveinafélags S.S.1. verður haldinn laugardaginn
22. maí kl. 4.00 e. h. að Lindargötu 9, uppi.
Fundarefni:
Lagabreytingar og fleira.
Félagar eru minntir á að mæta vel og stundvíslega.
STJÓRNIN.
Nýkomið
Skógrindur og skóbakkar
Vírgrindur og plast-
skúffur í skápa.
A J. Þorláksson & Norðmann hf.
Sýningar í barna-
skólum Hafnarfjarðar
LÆKJARSKÓLI. — f tilefní af 50 ára afmæli Sambands íslenzkra
barnakennara verður sýning á handíðum og teikningum nem-
enda laugardaginn 22. maí kl. 14—19 og sunnudaginn 23. maí
klukkan 14—22.
ÖLDUTCiNSSKÓLI. — I tilefni af 10 ára afmæli skólans og 50
ára afmælis Sambands fslenzkra barnakennara verður sýning
á vinnu nemenda laugardaginn 22. maí kl. 14—19 og sunnu-
daginn 23. maí klukkan 14—22.
Skemmtiatriði fara fram báða daga klukkan 16.
Sýninganefndir.
Ása Grímsson
Minningarorð
Fædd 18. maí 1892
Dáin 15 maí 1971.
Síminn hringdi snemma á laug
ardagsmorguninn 15. maí „Nú
hefur hún vinkona þín íengið
hvllldina."
Þessi fregn kom ekki óvænt,
en hún þýdcfi það, að nú var ein
merkasta kona á Vestfjörð-
um farin að heiman.
f fornfrægu húsi við Aðai-
stræti á Isafirði situr nú gam-
ail maður aleinn, eftir 56 ára
sambúð kemur Ása aldrei heim
aftur.
Hún dó inn í vorið, einmitt
um sama leyti og hún áður fyrr
var að flytja með bú og börn
til sumardvaiar á þeim stað, sem
þau hjón áttu sína sæilustu
stundár á hásumri ævinnar, að
Gilsbrekku í Súgandafirði.
Dánardagur hennar er tákn-
rætin, nú var hún að flytja að
annarri Gilsbrekku.
Ég var 9 ára þegar við flutt-
umst í húsið handan við
götuna, gömlu Ásgeirsverzlun.
Það var dýrðlegt hús að alast
upp í, með bólverki í kring,
krambúð með glerhörðum
sveskjum í skúffum, rykfaiiið
tófuskinn uppi á vegg, romm-
tunna á stokkum undir stigan-
um, miðloft og dularfuUt háia-
loft, þar sem öllu mögulegu var
stungið undir sperrur. Þar voru
þýkkir doðranitar, listilega
skrifaðar verzlunarbækur, sem
við i barnaskap rifum og not-
uðum í húfur. Einn dag íann
ég þar öskju fuHa af skrautleg-
um kortum, með prúðbúnu pari
og óskiijanlogum orðum á. Ég
fiýtti mér fyrir götuna til Ásu
og spurði hana hvað þetta væri.
Og þá leylði hún mér
í fyrsta en ékki i síðasta skipti
að skyggnast undir handarkrika
sinn.
Hún fræddi mig um Isafjörð
æsku sinnar, sagði mér sögu
gömlu húsanna og frá fóikinu,
sem þar hafði átt heima, frá
veizlum, sem til var boðið með
skrautlegum kortum, prentuðum
á dönsku, frá miklum átökum
bæði persónulegum og stjórn-
máJalegum. Hún hafði mikla frá
sagnangáfu, enda fluggáfuð
kona og orðfim.
Hún gat virzt dáJítið kulda-
leg við fyrstu sýn, en þeir, sem
þekktu hana vissu, hve heitar
tilfinningar og heitt hjarta hún
bar undir skelinni. Það
fundu börnin hennar, ættingjar
og tengdafólk, sem hún umvafði
elsku sinni frá því elzta til
hins yngsta og fylgdist með vel-
ferð þeirra til síðasta andartaks.
Hún var ættrækin með afbrigð-
um og fyrirleit ræktarleysi við
ætt og tengdir. Það segir
sína sögu um hjartalag hennar,
hve böm og dýr hændust að
henni og elskuðu hana. Þrátt
fyrir sinn eigin stóra barnahóp,
amaðist hún aldrei við öMu
krakkastóðinu, bæði úr norður-
Málarar — Málarar
óskast. — Upplýsingar í símum 37720 og
34186 eftir klukkan 7 á kvöldin.
Atvinna
Vanar saumakonur óskast strax
í verksmiðju vora.
Upplýsingar hjá verksmiðjustjóranum,
Þverholti 17.
Vinnufatagerð íslands hf.
Peningar - Meðeignndi
Verzlunar- og iðnfyrirtæki óskar eftir að komast í samband við
fjársterkan aðila sem innleyst gæti erlendar vörur og lánað til
skamms tíma.
Hugsanlegur möguleiki á að taka meðeiganda.
Tilboð sendist Morgunblaðinu, merkt: „örugg viðskipti —
7670" fyrir 27. þessa mánaðar.
HEIMDALLUR F.U.S. F.U.F.
Kapprœðufundur um þjóðmálin
í Sigtúni mánudaginn
Ræðumenn Heimdallar F.U.S.:
Ellert B. Schram, skrifstofustjóri,
Friðrik Sophusson, háskólanemi,
Jón Magnússon, háskólanemi,
Fundarstjóri Heimdallar F.U.S.:
Pétur Sveinbjarnarson, framkvæmdastjóri.
Húsið verður opnað klukkan 20.00
Reykvíkingar! Fjölmennið
Heimdallur, félag ungra Sjálfstæðismanna.
24. maí klukkan 20.30
Ræðumenn F.U.F.:
Baldur Óskarsson, erindreki,
Tómas Karlsson, ritstjóri,
Þorsteinn Geirsson, lögfræðingur,
Fundarstjóri F.U.F.:
Atli Freyr Guðmundsson. erindreki.
Félag ungra framsóknarmanna í Reykjavík.
og suðurhluta Aðalstrætis
15, sem gekk út og inn á heim-
iJi hennar í áratugL Eitt sinn,
er hún þunfti óvænt að bregða
sér frá Gilsbakka til Isafjarðar,
lagði kýrin af stað á eftir henni,
því enginn mátti mjólka hana
nema Ása. Hún var trygg-
lynd eins og sögualdarkona, og
hún var vinur vina sinna meira
en í orðL og svaraköld gat hún
orðið ef á þá var hallað.
Jóni Grimssyni var hún eigin
kona af BergþórukynL
Ása var engin meinlætiskona,
og alveg mótfallin þvi að lifið
væri gert að neinum tára-
dal. GJeðín var í heiðri höfð í
hennar húsi. Auk frásagnargáf
unnar hafði hún dásamlegt skop
skyn. Hún beitti því ekki öðr-
um til miska, en í vinahópi féllu
margar óborganlégar athuga-
semdir um menn og málefni.
Eftir 45 ára kynni og vin-
áttu. þyrpast minningarnar að,
það er af svo miklu að taka, ein
er áleitin. Það var haustdag fyr-
ir mörgum, mörgum árum. Við
höfðum ásamt tveim yngstu son-
um hennar búið okkur í berja-
ferð að Gilsbrekku. 1 Botni feng
um við lánaðan bát og fluttum
allt okkar hafurtask yfir fjörð-
inn. Við gengum vea frá bátn-
um, lögðum silunganet fram í
sjó, hengdum ýsuspyrður utan í
gafl, og þegar tók að hvessa
settum við hlera fyrir aMa
glugga, læstum og fórum að
hátta. Okkur varð ekki ávefn-
samt, því veðrið, sem var í upp-
siglingu, varð ei-tt það versta,
sem léngi hafði komið; vegi tók
af á köflum, silunganetán þeytt-
ust upp í kjarr, báturinn fauk
lengst upp á tún og brotnaði,
húsið hristist og skalí á grunn-
inum og ofan á allt saman heyrð
ist okkur forynjur og draugar
hamast aJLt i kring. Strákarnir
og ég vorum með eitthvað væí og
aumingjaskap, en Asa sagði
okkur bara að vera róleg;
nú skyldi hún segja okkur sögu,
og með djöfulganginn i veðrinu,
sem eðlilegt undirspil sagði hún
okkur söguna um Sigga skurð.
Aldrei mun ég gleyma hvílikri
kynngi hún gæddi frásögnina
af þessum undarlega óláns-
manni, sem átti eftir að verða
svo örlagaríkt peð í skák póli-
tiskra stórmeistara, að enn, finn
ast hræringar frá þeim átökum.
Rödd Ásu, róleg og sterk,
sefjaði okkur og lét okkur
gleyma veðri og daugum. Svona
var hún sjáif, róleg og sterk,
hvað sem á gekk i kringum hana
í lífinu.
Um veikindi og þverrandi sjón
síðustu árin var hún ekki marg-
orð — hún var hetja bæði Mkam
lega og andlega.
Það er kviðvænlegt til þess
að hugsa, að eiga aldrei eftir
að sitja með henni yfir kaffi
og góðu koniaki, aldrei eftir að
ganga með henni um gömdu göt-
urnar oftar eða sitja með henni
í fjörunni fyrir neðan hvita
pakkhúsið.
Nú er hún farin og Isatfjörð-
ur hefur sett ofan.
Ættir hennar stóðu fyrir vest
an Gilsfjörð og Bitru. Hún var
af góðum komin, en hefði ekki
þurft ættar við, hún var swo
mikil manneskja sjálf.
Afkomendum hennar, ættingj-
um og tengdafólki semdi
ég samúðarkveðjur, þau hafa
mikið misst.
Vini mínum, Jóni Grímssyni,
bið ég biessunar í auðninni með-
an Ása þarí að biða hans —
í festum — í annað sinn.
Guðrún Bjarnadóttir.