Morgunblaðið - 22.05.1971, Blaðsíða 22

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 22. MAÍ 1971
I 22
Minning;
Jófríður Jónsdóttir
frá Ljárskógum
steini Matthíassyni, er þá var far
keniniari í sinná sveit.
Talsverður munux ©r á veður-
fari og ýrrasu öðru í sólrfkum
Breiðafjarðardölum og á Strönd-
um norður. En hehnasætan frá
stórbýlinu í Laxárdal samlagaði
sig samt fljótt lífi og kjöxum
fólksins á næðingssamri og skjól
F. 13. 5. 1910
D. 13. 5. 1971
ÞAÐ var fyrir 32 árum á Kaldr-
ananesi í Strandasýslu, að ég sá
fyrst Fríðu frá Ljárskógum. Hún
var með hrokkið, hrafnsvart hár,
fríð kona og hlýleg í blóma ald-
urs síns, gift fyrir nokkru bónda
syninum frá Kaldrananesi, Þor-
t
Móðir okkar,
Margrét Grímsdóttir
frá Ketilsstöðum
í Mýrdal,
andaðist á Hrafnistu 20. maí.
Bömin.
t
Faðir minn og tengdafaðir,
Jón Sumarliðason
frá Breiðabólstað,
Miðdölum,
lézt í Landakotsspítala 20.
mai.
Elísabet Jónsdóttir,
Guðmundur Magnússon.
t
Móðir mín,
Dýrunn Jónsdóttir
frá Ögmundarstöðum,
lézt að Elliheimilinu Grund
flmmtudaginn 20. mai.
Óskar Þórðarson.
t
Faðir okkar og tengdafaðir,
Benedikt Halldórsson,
trésmiður,
Hamrahlíð 27,
lézt í Landakotsspítala 20.
þ.m.
Börn og tengdaböm.
t
Eiginmaður minn og faðir
okkar,
Jóhann Þorláksson,
vélsmiður,
Framnesvegi 52,
lézt fimmtudaginn 20. maí.
Kristín Elíasdóttir,
Trausti Jóhannsson,
horiákur Jóhannsson.
Sonur minn og t bróðir okkar,
EINAR ÓLAFSSON,
Ljósheimum 6,
andaðist 19. maí. Sigríður Einarsdóttir, Garðar ólafsson.
Agústa Ólafsdóttir, Jón Ólafsson.
t
‘ INDRIÐI GUÐMUNDSSON,
fyrrverandi kaupmaður,
Þinghottsstræti 15, Reykjavík,
verður jarðsunginn þriðjudaginn 25. maí og hefst athöfnin í
Dómkirkjunni klukkan 2.
Þeir, sem vildu minnast hins látna er bent á Krabbameins-
félagið.
Guðrún Kolbeinsdóttir, Ólöf S. indriðadóttir,
Benedikt Bjömsson, Guðrún Harðardóttir
og bamabörn.
t
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ELlSABET SVEINSDÓTTIR,
Suðurgötu 19, Keflavík,
verður jarðsungin frá Keflavíkurkirkju laugardaginn 22. maí
klukkan 2 eftir hádegi.
Sveinn Einarsson, Stefanía Magnúsdóttir,
Leifur Einarsson, Guðrún Sumarliðadóttir,
Sverrir Einarsson, Auður Jónsdóttir
og sonarböm.
t
Hjartkær eiginmaður minn
og faðir,
Eiríkur Sverrir
Jóhannsson,
Ásabraut 11, Keflavík,
andaðist 20. þ.m.
Emma Jóhannsson,
Ingunn Ósk Eiríksdóttir.
lítilli ströndinmi við Húnafióamn.
Og eims var það, er þau hjón
fluttu enn norðar og settust að í
Víkursveit nyrzt í Strandasýslu.
Við heimavistarskólann á Finn-
bogastöðum í Trékyllisvík var
ÞoTBteinn dkólastjóri um nokkurt
árabil. Heimili þeirra hjóna var
rómað fyrir gestrisni. Stoð og
stytta var húsfreyjan maimi sín-
um í starfi hans. Móðurlega um-
hyggju og blíðu sýndi hún börn-
unum. Veitti hún þeim hinin bezta
viðurgeroing, enda voru þau
henni ekki síður eftirlát en skóla
stjóra. Af persónulegri við-
kyrmingu og frásögn þeirra
margra og foreldra þeirra, hef
t
Móðir okkar, tengdamóðir og
amraa,
Lilja Jónasdóttir,
Ásgarði 22,
verður jarðsungin frá Há-
teigskirkju mánudaginn 24.
maí kl. 10.30.
Sigurlaug Steingrímsdóttir,
Ragnheiður Þorsteinsdóttir,
Guðmundur Gíslason,
Hekla B. Guðmundsdóttir.
t
Móðir mín og tengdamóðir,
Halldóra Hallsteinsdóttir,
Suðurgötu 30,
sem andaðist í sjúkrahúsi
Akranéss 17. maí, verður jarð-
sett frá Akraneskirkju laug-
ardaginn 22. maí kl. 2 e.h.
Þeim, sem vilja minnast henn-
ar, er vinsamlega bent á
sjúkrahús Akraness.
Fyrir hönd okkar og annarra
aðstandenda,
ég ly.rir satt, að börounum hafi
verið skólavistin einkar Ijúf og
tilhlöfkkunarefni eftir að þau
höfðu einu sinni kynnzt hmmL
Saman um skeið í guðfræði-
deild vorum við Jón, bróðir
Fríðu, skáldið unga og söngvar-
inin með röddina djúpu og þýðu,
hinn ógleymanlegi ljúflingur
allra, er þekktu hann. Þau systk
ini voru lík um margt. Gott var
milli prestsseturs og skóla. MiJkla
stoð veittu þau skólastjórahjón
við messur í Ároeslkirikju. Hann
lék á hljóðfærið og hún söng í
kómum. Og margar stundir
hvort á aönars heimilum, sem
enn ylja, áttum við tvenn hjón
þau ár. Sömuleiðis frá útreiðum,
á þeim sæmilegu hestum, sem
maður hafði þá eignazt, en aldrei
síðan. Fríða átti hest fífiibleilk-
an kostagrip, ekki stóran en mik
inn töltara og viljugan. Fallega
sat hún hamn, var eins og gróin
við hnakkiinn, þegar gæðingur-
inin tók yndissporið.
Eftir þessi eftirminnilegu ár á
Ströndum hefur á stundum orð-
ið vík milli vina, en aldrei svo
breið, að nokkurn fölva slægi á
hiin gömlu kynni. Hvar sem þau
hjón hafa búið, hér í borg eða
úti um land, hefur verið jafn
elskulegt að koma til þeirra og
eiga með þeim stundir saman.
Fríða var kona, sem helgaði heim
ilinu, manni og sonum krafta
sína og ekki síður sonabörnum
eftiir að þau sáu dagsins ljós.
Hún gat brotið sig í mola fyrir
síma. í öllum amdbyr lífsins, sem
t
Dóttir okkar og systir
Guðrún,
andaðist 21. maí.
Kristín Helgadóttir,
Árni Njálsson,
Steina Árnadóttir.
t
Innilegar þakkir til allra, sem
auðsýndu okkur samúð og
hlýhug við fráfall og útför
móður okkar, tengdamóður
og ömmu,
Guðfinnu Stefánsdóttur,
Brennu, Eyrarbakka.
Sigríður Þórðardóttir,
Stefanía Þórðardóttir,
Eiríkur Runólfsson,
Bára Þórðardóttir,
Halldór Hjartarson,
Eyþór Þórðarson,
Svaniaug Jóhannsdóttir,
Ási Markús Þórðarson,
Aðalheiður Sigfúsdóttir,
Þór Hafdal Ágrústsson,
Kolbrún Kristófersdóttir
og barnabörn.
Halldóra Jóhannesdóttir
og Ástvaldur Bjarnason.
t
Innilegar þakkir færum við öllum þeim, sem sýndu okkur
samúð og vinarhug við andlát og jarðarför eiginmanns míns,
föður okkar, tengdaföður og afa,
ÞÓRÐAR GUÐMUNDSSONAR,
Kílhrauni, Skeiðum.
Sömuleiðis þökkum við öllum, sem aðstoðuðu hann og heim-
sóttu í veikindum hans, Guð blessi ykkur öll.
Guðfríður Guðbrandsdóttir.
böm, tengdaböm og barnaböm.
t
Hugheilar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við and-
lát og útför eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður og afa,
GUÐMUNDAR ÖGMUNDSSONAR,
rafvirkja.
Sérstakar þakkir færum við læknum og hjúkrunarkonum, sem
örinuðust hann í Vifilsstaðahæli.
Sólveig D. Jóhannesdóttir,
böm og tengdabörn.
hinar ungu sálir hafa orðið að
reyna, geta þessir afko-mendur
henmar sagt: „Þú varst skjólið,
móðir mín — því mildin þín, grát
og gleði skildL"
Vinfesti og tryggð Fríðu írá
Ljártslkiógum var óslítanleg. Og
þanmig var hún heilshugar og
sönm í öllum efnum. í henni var
mikil seigla. Ekki sagði hún Ijótt
orð um mcxkjkum miann. Hún
dæmdi engan. Um það, sem
hensni gekk á móti sagði húni
fátt. Hún var dul, bar sitt með
sér. Hún var göfug kona. Vér,
sem fengum að kyninast henni
og öðluðumst vináttu henmar,
megum vero mjög þakklát fyrir
það. Viljandi lét hún aldrei sjá
á sér meima þraut. Önduð var
hún jafn falleg og nokkru sinini
áður og hár hennar snjóhvítt.
Þorst. Björasson.
JÓFRÍÐUR Jónsdóttir var í
gær lögð til hinztu hvílu. Hún
var kona, sem á sér fáa líka,
kona, sem ei gleymist þeim er
henni kynntust.
Þegar leiðir okkar Fríðu lágu
saman, var ég 14 ára unglingur,
ómótaður og ærslagjam, eins og
títt er. Lífið virtist óendanlegt,
líðandi stund tilvera mín.
Hún var gift Þorsteini Matt-
híassyni skólastjóra á Blöndu-
ósi, en þar var ég í skóla, og
dvaldi á heimili þeirra hjóna í
tvo vetur, sem og bróðir mimn,
og var ætíð síðan heimagangur,
?ar til þau fluttu úr héraðinu
fyrir nokkrum árum.
Fríða var hin hljóðláta og
blíða sál heimilisins, sem alla
bauð velkomna, á nóttu sem
degi.
Hún ræddi oft við okkur
strákana, kvöldin löng um okk-
ar hugðarefni, lífið og tilveruna,
eða sagði okkur grínsögur af
körlum vestur í Dölum.
Okkar beztu stundir voru
björtu vorkvöldin, þegar sól sló
roða á fjöll og sæ, og erfitt var
að hlýða og halda sig inni að
hókum. Einmitt nú á vori hverf-
ur þú okkur, en geislar þinnar
lífssólar, lífga það rökkur, sem
brotthvarf þitt veldur í hugan-
um, og lýsa svo við megum
gleðjast á ný.
Oft hefi ég hugsað til þess
síðan, eftir því sem árin hafa
liðið, hversu mikil ítök þú átt
í mér. Og nú þegar þú ert horf-
in sjónum, leita minningamar æ
fastar í hugann.
Við erum flest köld og hörð
eins og landið, sem elur okkur,
en þú varst af öðrum þáttum
spunnin, mildari og bjartari, fín-
gerðaxi, en þó í mörgu sterk-
ari.
Fríða var mjög listhneigð, og
listrænir hæfileikar erfast til
sona hennar. Þá má nefna, að
hún var systir Jóns frá Ljár-
skógum, sem heillaði hvem hug
með sinni djúpu söngrödd og
fögru ljóðum.
Eins og áður segir, var Fríða
gift Þorsteini MatthíassynL frá
Kaldrananesi á Ströndum. —
Eignuðust þau þrjá syni,
Matthías, Halldór og Jón
frá Ljárskógum. Af tveim þeim
eldri hafði ég lítil kynni, og að-
eins góð, en okkur Nonna varð
vel til vina, enda kynni okkar
náin á unglingsárunum, og þó
sporin liggi sjaldnar samhliða,
reikar hugurinn oft til liðins
tíma. Ég og fjölskylda min, vott-
um syrgjandi ástvinum og af-
komendum dýpstu samúð á þess-
ari döpru skilnaðarstund.
Blessuð sé þín bjarta minn-
ing.
Jóhannes Torfason.
KVEÐJA
FRÁ SONABÖRNUM
Elsku amma.
Ennþá erum við, li,tlu börnin
þín, of img til að skynja fuil-
komlega hve mikið við missum
við brottför þína. En minningin
um þig verður óafmáanlega
tengd vitund okkar öll ógengin
ævispor.
Amma, á hvítum vængjum
vorsins hverfur þú frá okkur. —
Við vonum að þú megir lifa
Framh, á bls, 25