Morgunblaðið - 17.06.1971, Blaðsíða 21

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 17. JÚNÍ 1971
21
miBMmniiii
I KVIKMYNDA
HÚSUNUM
★★★★ Frábær, ★★★ mjög góð,
★★ góð, ★ sæmileg, léleg.
Sig. Sverrir
Pálsson
Erlendur
Sveinsson
Sæbjörn
V aldimarsson
Háskólabíó
Fantameðferð
á konum
Morðingi leikur lausum hala
í New York. Hann myrðir ein-
ungis miðaldra konur, og bregð-
ur sér ætíð í nýtt gervi. Mað-
urinn sem falin er rannsókn
málsins heitir Morris Brummel.
Gengur honum ekki sem bezt
leitin og er látinn hætta rann-
sókninni. Reiðist þá mórðinginn
og krefst þess að hann sé látinn
halda áfram, þar sem Brummel
hafi sagt blöðunum að morðin
séu vel og vandvirknislega und-
irbúin. Loks fer þó svo að morð-
inginn fær horn 1 síðu lögreglu-
mannsins, og dregur þá að enda-
lokum.
Leikstjóri er Jack Smight, en
með aðalhlutverkin fara Rod
Steiger, Lee Remick og George
Segal.
★ ★ Rod Steiger er góður í
öllum þeim sex gervum, sem
hann kemur fram í. Efnis-
þráðurinn kemur eimstaka
sinnum þægilega á óvart, en
að öðru leyti er myndin
ósköp flöt. Steiger átti upp-
haflega að leika lögreglu-
manninn, og Segal morðingj-
amn, en Steiger taldi það
fjarstæðu og hlutverkið
sniðið fyrir sig.
★ ★★ Tilgangur gaman-
myndar um fjöldamo'rðingja
og fómardýr hans, e.r ákaf-
lega lágreástur, sérstaklega
þar sem að slíkir atburðir
gerasit nú æ tíðari. En þetta
er einkar heppilegt form til
að sýna hinar fjölmörgu hlið
ar snillingsins Rod Steiger.
Tónabíó
Einn var
góður ....
Á meðan borgarastyrjöldin geis-
ar í Bandaríkjunum, komast þrir
ævintýramenn á snoöir um stol-
inn fjársjóð, 200.000 dollara virði.
Þessir náungar eru Joe (Clint East
wood). Tuco (Eli Wallach) og
Sentenza (Lee Van Cleef). Eru
þeir allir lítt vandir að virðingu
sinni. Þeir Joe og Tuco lifa á því
að framselja þann síðarnefnda,
sem er allstaðar eftirlýstur fyrir
hvers kyns glæpamennsku. Hirðir
Joe verðlaunin, en bjargar síðan
Tuco úr snörunni. Þeir leika
þetta nokkrum sinnum, en fljót
lega slettist upp á vinskapinn, og
er Tuco rétt búinn að ganga frá
Joe dauðum, er þeir komast af
tilviljun á snoðir um fjársjóð-
inn. En á meðan þetta gerist, er
Sentenza kominn á slóðina líka.
★ ★★ Efnið er nauða ómerki-
legt, en útfærsla þess oft frá-
bær og leikur og leikstjórn
með ágætum. Ofbeldið, sem
nóg er af, minnir oft á atvik
okkur nær (t.d. minnir atvik-
ið, er Tuco drepur vörðinn
með því að lemja höfði hans
við stein hvað eftir annað á
laxveiðimann, með nýland-
aða bráð). Raunsærri en
glans-vestri.
★ ★ Er „spaghetti“ vestri
Sergio Leone að nokkru frá-
irugðinn bandarískum fyrir-
myndum sinum? Hvað um
kímnina, pyntingarnar eða
kirkjugarðsatriðið? Sígild at-
riði vestrans eru fyrir hendi,
en sé þar með allt upp talið,
vaknar sú spurning, hvort
það sé siðferðilega rétt af
höfundi að leika sér svona
með snilld sína.
★ ★ Löng, blóðidrifin og
full af ofbeldi, eins og fyrri
myndir Leones. Mjög góð
skemmtun fyrir þá, sem un-
un hafa af barsmíð, pynting-
um og skepnuskap, og allgóð
fyrir aðra, þar sem myndin
er vel gerð, músík góð og Eli
Wallach stórkostlegur.
Stjörnubíó:
Ólympíu-
leikarnir ‘68
Heimildarmynd um Olympíu-
leikana í Mexikó 1S68, Myndin
greinir frá öUum helz(u iþrótta-
greinum sem keppt var í, auk
þess sem sýnd eru atriði frá list-
sýningum og öðru er fylgdi há-
tíðinni. Hynt að leggja áherziu á
einstaklinga, svipbrigði og sam-
skipti þeirra á milli.
★ ★ Tæknilega vel gerð
kvikmyndun og tónlist mjög
góð — heildarsvipurimn góð
ur. Myndin vekur þá bjart
sýnu tálvon, að ef til vill
geti mannkynið allt lifað sam
an í sátt og samlyndi.
★ ★ Ég held að alíir geti
haft mjög góða skemmtun af
þessari mynd, hvort sem þeir
eru áhugamenn um íþróttir
eða ekki. Hún er frísklega
gerð og tekin og unnið hratt
og létt úr efninu.
Nýjabíó
Bandolero
Ræningjaflokki Dee Bishop mis-
tekst að ræna banka i Texas, og
lenda meðlimir hans í fangelsi.
Eru þeir allir dæmdir til henging-
ar. þar sem þeir eru eftirlýstir
glæpamenn, og myrtu þar að auki
einn helzta borgara bæjarins,
Stoner. Maee, bróðir Dee, fréttir
af hrakförum hans, og tekst að
bjarga flokknum úr snörunni á
frumlegan hátt. Á flóttanum
reynir hann að fá bróður sinn til
að snúa af villu síns vegar og
geiast heiðarlegur maður á ný.
Kona Stonei's, sem tekin var sem
gísl, og Dee, fella hugi saman,
og verður það m.a. til þess að
hann samþykkir ráðagerðir bróð-
ur síns — en þá er allt um sein-
an. Leikstjóri: Andrew V. Mc-
Laglen.
★ Þokkaleg byrjun, lélegur
miðkafli og blóðugur endir.
Þegar menn eru skotnir nið-
ur unnvörpum áhorfendum
til aðhláturs, hefur ofbeldi
fengið á sig annan og verri
blæ en í myndum Sergio Le
ones, þar sem ofbeldi er gert
eins viðbjóðslegt og það í
rauninni er.
★ Hér reyna Kanar að fara
nýjar leiðir í vestraformi.
Þetta tekst þó ekkj sem
skyldi, aðallega vegna lélegs
handrits og vandræðalegra
tilburða Raquel Welch til að
reyna að sýna eitthvað meira
en kroppinn. En þeir gömlu
reiðgarpar, Dean og James
standa fyrir sínu.
Kópavogsbíó
Kampavíns-
morðinginn
Christopher Balling er kvænt
ur auðugri franskri konu, Christ
ine, sem á og rekur þekkt kampa
vínsfirma. Wagner. Hún á þó
ekki nafnið, sem er 1 eigu Paul
nokkurs Wagners, bezta vinar
Hafnarbíó:
Konungs-
draumur
Þegar Grikkinn Matsoukas, sem
býr með fjölskyldu sinni í Chi-
cago, heyrir úrskurð lækiiis um
að sonur hans eigi í mesta lagi
eitt ár eftir ólifað, segir hann:
„Sonur minn mun ekki deyja."
Matsoukas trúir á hinn gríska
ættarstofn, og að sól og mold
Christophers. Nokkrir Bandaríkja
menn vilja kaupa fyrirtækið en
Paul vill ekki selja Vinirnir halda
til Hamborgar frá París, ienda
þar i slagtogi með tveim dræs-
um, og Paul fer með sína veiðí
á afvikinn stað. Hann er mjög
arukkinn, veltur út af og morgun
inn eftir er stúlkan hvergi sjáan
leg. Er þeir koma aitur til París
ar. fær Christine bréf, þar sem
tilkynnt er, að ákveðin stxxlka
hafi verið kyrkt í Hamborg og
maðurinn hennar viti eitthvað um
máliS. Leikstjóri Claude Chabrol.
★ ★ Tvær útgáfur voru gerð
ar af þessari 5 áfa gömlu
mynd; frönsk 105 mín. og
ensk 98 mín. ;— Ensku útgáf-
una, sem hér er sýnd vantar
greinilega eitthvað; efnið er
þokukennt. Meðhöndlun efn-
is er fersk, kvikmyndataka
Jean Rabiers frábær (loka-
skotið einstakt). Mynd fyrir
kvikmy ndaunn endur.
★ ★ Nokkuð langsótt at-
burðarás, en vel og skemmti
lega útfærð og ber merki
höfundar síns Claude Chabr
ol, sem óneitanlega kann sitt
fag. Góð afþreyingarmynd
með eftirminnilegum endi.
Grikklands geti læknað son hans,
en hann vantar peninga fyrir far-
inu. Eftir skírnarveizlu nokkra
með freyðandi vínum og grísk-
um dansi býðst Cicero vinur
Matsoukas til að lána honum fyr-
ir farinu, því að eiga slíkan vin,
geri lífið þess virði að lifa því.
En það reynist of gott til að
geta verið satt Matsoukas grípur
þá til örþrifaráða, sem varpa um
leið Ijósi á mannkosti hans. Leik-
stjóri Daniel Mann. Með aðalhlut-
verk fara Anthony Quinn og
Irene Papas.
★ ★★ Zorba hefur aldrei stig
ið mörg skref frá Anthony
Quinn og hér fylgir hann hon
um í hverju fótmáli. Lífs-
þrótturinn er allsráðandi,
uppgjöf er óhugsandi, jafnvel
fyrir dauðanum. Andleg
heilsubót í gráum hversdags-
leikanum. Látlaus mynd í
allri gerð, en áherzlan lögð á
hið mannlega.
★ ★ ★ ★ Þetta er kvikmynd
um mannlífið, sem grípur á-
horfandann hugfanginn vegna
lífsþróttar síns, en ekki
vegna þess hvernig hxin er
gerð. Kvikmynd, sem sannar,
að formið þarf hvorki að
vera fagurt né frumlegt,
heldur aðeins þjóna tilgangi
sinum.
★ ★ Hér væri á ferðinni
nokkuð hversdagsleg myni
ef aðálhlutverkið væri ekki
„klæðskerasniðið“ fyrir Ant
hony Quinn. Og hann fyllir
það manngæzku og karl-
mennsku og bregzt hvergi
bogalistin í glimu sinni við
Thalíu.
— Ferðamál
FramliaUI af bls. 11.
sjálfstæða eimingu að ræða, en
hún auðveldaði á margan hátt
áætilanir varðandi aukið ráð-
stefnuhald og þá einkum í
Reyfkjavik utan háannatím-
ans. Og vonandi verður hægt að
þróa eitthvað hliðstætt hér á
Isafirði. Allir nýir tryggir
möguleikar til útiveru og hæfi-
legrar hreyfingar til skoðum-
ar nýstárlegra minja eða mann-
virkja — aukim fjölbreytni i
hvers konar þjónustu — til við-
bótar við sérstætt land, allt eyk-
ur möguleikana á að við fáum
meiri nýtingu þeirrar aðstöðu,
sem efld verður og þróuð jafnt
og þétt.
Við getum ekki treyst á veðr-
ið fremur en sildima, verðum að
búa okkur undir að geta gert
dvöl gesta ánægjulega og lær-
dómsríka þótt vindar blási, og
fagna uppbót góðviðris, þegar
það kemur.
Rn það er jafnframt ljóst, að
nýr kafll ferðamálasögunnar
verður ekki stórum tilþrifameiri
en fortiðin, hann greinir ekki
frá öllu því, sem nú þarf að gera
-- nema um samstiltt átak
verði að ræða og að opinberir
aðilar taki málefni þessa at-
vinnuvegs svipuðum tökum og
mál annarra atvimnuvega. Nú
þarf að gera ráðstafanir til stór-
felldrar fjáröflunar svo að
hrundið verði i framkvæmd hin
um fjölmörgu verkum, sem
í framtíðinni geta orðið hin arð-
sömustu fyrir þjóðarbúið. Ráð-
stöfunarfé sjóða og framlög op-
inberra aðila til ýmissa þátta
ferðamála hefur ekki verið stórt
miðað við gildi þessara mála fyr-
ir þjóðina. Loftleiðir verja
t.d. á þessu ári 120 milljónum
króna í kynnimgar og aug-
lýsingaskyni, en íslenzka utan-
ríkisþjónustan ver samkvæmt
fjárlögum einni og hálfri
milljón til landkynningar-
starfs. Það er ekki þörf á að
segja meira.
NÚ ER RÉTTI TÍMINN
Ég hef drepið á nokkur atriði,
nokkur verkefni, sem biða á
næsta leiti. Það væri hægt að
halda lengi áfram, þvi að í mörg
horn er að lita^ En það er ekki
nóg að varpa fram hugmyndum,
okkur finnst það öHum ti'l litils,
ef við vitum fyrirfram að tillög
ur og hugmyndir, hvaðan sem
þær koma hvort þær eru góð-
ar eða slæmar — fá all'ar sömu
afgreiðslu , — og ekkert gerist.
Ef við vitum fyrirfram, að fram-
farir og þróun verða háð því, að
einstaklingurinn vinni kaup-
laust eða kosti eigin fram-
kvæmdir með því sem gengur af
kaupinu hans — og að fyrir-
tæki verði i flestum tilvikum að
eignast framkvæmdafé áður en
hafizt er handa — þá vitum við
líka fyrirfram, að það verða eng
in kaflaskipti í íslenzkum ferða
málum. Þá verður ekkert um
stórframkvæmdir, þá verður
ekki sú heildaruppbygging og
nýsköpun, sem menn láta
sig dreyma um. Nú er rétti tím-
inn til að taka málin nýjum
tökum — og svo að það sé sagt
á máli sem allir skilja: Við þurf
um þrjátiu skuttogara í ferða-
málin. Það þárf mikið fjár-
magn i ferðamálin, það á að ráð-
stafa því skynsamlega sam-
kvæmt heildaráætlun — þannig
að allt haldist i hendur — og
islenzk ferðamál dafni ört þjóð-
arheildinni í hag. Við fögnum
nærveru seðlabankastjóra í dag
og vonum að hún sé tim-
anna tákn. Við eigum að
ljúka brautryðjendakaflanum
og byrja annan nýjan — og gera
það núna.