Morgunblaðið - 24.11.1971, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 24. NÓVEMBER 1971
1
Hríitvirinn, 21. mar/ — 19. apríl.
Vinir l>íiiir vilja K'jariian fá hlutduild í )>ví, sem l>ú ert að frarn-
kvæma.
Nautið, 20. apríl — 20. mai.
l»ú skalt viiiiia af eitfin hysgjuviti, er eitthvað reynir á.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júni.
I»ú ættir að vera skynsaniur «**• vinxa skjallið i>k faBf»ii*8,alan»i
frá staðreyndum.
Krabbinn, 21. jiiní — 22. júlí.
Einkaframtakið er það eina sem máli skiptir núna «k frarnveKÍs.
ljónið, 23. júli — 22. ágúst.
Það, sem þú b.vrjar á í das, lileður utan á sig- í framtíðinni.
Mærin, 23. ág-úst — 22. september.
Ke.vndu að fá fulla viðurkenniniiu fyrir framtak þitt.
Vogin, 23. september — 22. október.
Flestir I«fa iiim> i ermina í dag:, «g er rétt að vera á verftl
þess veBiia.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Ef þú hiiBsar «f mikift um eigin hag. getur þaft glapift þlff i
starfi.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
I»ú skalt hrinda helztu huBÖarefnum þínum í framkvæmd án
þess aft láta aftra vita meira af því en nauftsyn krefur.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
I»ú <*rt I vanda staddur «g þyrftir lielxt aft fá betra meði til að
kanna luitr þinn betur.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
f»ú skalt sjálfur setja skilyrftin og resrlurnar núna.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20. marz.
Nú er hentugt að leggja á ráftin fyrir þig og fjölskylduna.
að þú snerist ekki svona við
þessu. Viltu ekki að minnsta
kosti hafa fötin? Loðkápuna.
Mér hefur þótt mjög vænt um
þi,g, Louise. Þú ert svo falleg.
Ég vil, að þú hu.gsir hlýlega til
m.ín. Getum við ekki skiiizt vin-
ir?
Ég stillti mig með naumind-
um, s.rauk á mér and!' j3 og
gleypti í mig gremjuna.
—^ Jú, vitanlega, tókst mér
ioks að segja. Og við tókumst í
hendur.
Þegar hann var farinn, þaut
ég um allt og tíndi saman allt,
sem hann hafði g eíið mér —
merkir
vöruval
loðkápuna, fötin, öskubakkann,
og smelltu klukkuna. Ég gekk
frá þessu innan i umbúðapappír
eins og ég notaði um þvott, og
áritaði það heim til Hue Ég
hringdi eftir sendli og hjálpaði
honum til að troða öllu saman
inn í leigubíl.
Svo lagðist ég í rúmið og tók
að naga koddana. Svo að allt
þetta var að engu orðið. Ég
hefði eins vel getað sent bréfið
hans Melchiors heim til Hue og
sagt! Hvað segirðu um þetta?
En ég hafði nú orðið viðriðin
tvö morð og var grunuð um að
minnsta kosti annað þeirra, af
að minnsta kosti einum lög-
reglumanni og loksins var ég að
verða brjáluð.
Loksins, þegar ég gat hætt að
sparka með fótunum, fór ég að
gera mér getgátur um Grace.
Hafði hún nú fengið nóg og
mundi hún senda mér aftur bréf
ið mitt? Nei, það var of mikið
að vonast til þess. Ég gæti
náð i það aftur. En ég ætlaði
ekki að þiggja neinn greiða hjá
þeirri ætt. Ég yrði að borga það
fulllu verði. Nema hún hefði
selt Hue það. En það hafði hún
eklki. Or þvi hann hafðd jafn-
skjótt sem hann komst að öllu
saman, ákveðið að ségja mér
upp, hefði hann aldrei farið að
ieggja í kostnað við að vernda
mannorð mitf. Sa-mikvsamt haes
þankaigangi átti ég ekkert eftir
til að vernda.
Og Graœ mundi lítið þýða að
reyna fjárkúgun. Auk samning-
anna, sem ég átti enn eftir, halði
ég enga teknavan, eins og nú
var komið. Ég átti fimm dali og
Max skuldaði mér átján og svo
átti ég eftir óinnheimt eitthvert
smáræði fyrir fyrirsetur, en þar
úf yfir var ég staurblönk. Og
hafði auk þess engar framtiðar-
vonir - svo var Hue fyrir að
þakka.
Ég vissi vel, hvað' ég átti að
gera á morgun — snapa eftir at
vinnu og reyna að treysta aftur
görnul sambönd — og það var
margfalt erfiðara nú, eftir allar
ráðagerðirnar mínar um hóglífi,
og ekki síður vegna þess, að ég
hafði reynzt ótrúverðug. Rétt
sem snöggvast sá ég eftir því að
hafa skilað Hue aftur öllum gjöf
unum. Ég hefði getað veðsett
þær. Að minnsta kosti loð-
kápuna og skartgripina.
— Fjandinn hirði það allt sam
an! sagði ég loksins og snýtti
mér um leið og ég stóð upp til
að líta i spegilinn. Ég leit út
eins og soðinn búðingur. Mér
félJst næstu.m hugur við þessa
sjón og jafnvel eftir að ég hafði
lagað á mér andlitið, hafði það
ekki skánað neitt verulega.
Kisa hafði klórað niður hand
klæði ofan af grindinni í baðher
berginu og iá nú á þvi sofandi
en skottið og lioppurnar titruðu,
því að hana var að dreyma, að
hún væri að veiða mýs. Ég tók
hana upp og horfði í syfjuleg
augun á henni.
—- Hresstu þig upp, kelii
mín, sagði ég. — Nú kemur
hann ekki hingað fvamar.
Ég fór með hana fram í eld-
hús og opnaði laxdós, en það
gerði ég ekki nema á helgidög-
um og svo nú til að bæta mér
upp grimmdina i Hue. Þegar ég
hugsaði til þeirrar grimmdar
þandist hjartað í mér út.
— í»að var eina bótin, að ég
var ekkert skotin i honum.
Þetta var nógu slæmt samt.
Jæja, nú er bezt að hafa sig á
kreik.
Ég fór í gömlu kápuna og
setti upp hattinn og gekk út.
Heiminum var lokið, hvað mig
snerti. Það var ekki úr vegi að
halda það hátiðlegt.
Á leiðinmi eftir gamginium,
stanzaði ég við dyrnar hjá hr.
Parrott og sparkaði vonzkulega
í hurðina.
— Hvern fjandann sjálfan
ertu að gera? ösikraði hann um
leið og hann opnaði. Nú, það
ert þú, Liz. Ætlaðirðu að finna
mig? Hann hélf hurðinni upp á
gátt og það var einhver glampi
í a'ugumum.
— Það er nú einmitt það, sem
ég vil ekki, sagði ég kuldalega.
— Ég kom bara til að segja þér,
að ég æíla út og þér þýðir ekk-
ert að fela þig bak við luktar-
staur. Ég ætla að drekka mig
fulla, og ef þú ferð að elta mig,
brýt ég bara flösku á hau'snum
á þér.
— Það er ekki hægt að segja,
að þú gerir mér ekki aðvart. En
lofaðu mér að koma með þér. Við
sikulum fá okkur bita einhvers
staðar.
— Ég sagðist ætla að drekka
mig fulla, og ég kæri mig ekki
um að hafa þig neins staðar
nærri. Og ef ég frétti um fleiri
morð þá bæti ég einu við sjálf.
Bíddu meðan ég næ í frakk
ann minn, Liz. Ég ætla að koma
með þér og fá eina samloku og
við skulum láta rannsókina eiga
sig á meðan, í hálftíma eða svo.
— Æ, guð minn góður. En þú
mundir elta mig, hvort sem væri
eða iájta elta mig. En þetta
verður engin skrautveizla.
Klukkustund síðar, þegar ég
var að ljúka við fimmta Mart-
ini-diykkinn sagði hann: —
Finnst þér eikki að þú æbtir að
fá þér einhvern matarbita?
Við sátum við barinn i krá
einni í Fultonstræti. Þetta var
bvort tveggj'a í senn matvöru-
búð og matsala, og jafn-
framt drykkjukrá. Yfir speglin
um við barinn umkringd rykug
um pappirsrósum, var mynd af
Dionne-fimmburunum í þvotta-
körfu, tiliheyrandi fjögurra ára
gömlu almanaki. Útvarpið vældi
úr sér danslögum en inn á milli
voru auglýsingar um skart-
gripi með afborgunum, fatabúð
og höfuðverkjarduft.
Ég hætti að synigja með útvarp
inu og leit á hr. Parrott.
— Þú heldur ekki, að ég sé
orðin ful'i enn, er það. Nei, kaU
minn, ég er rétt að byrja. Þú
ættir heldur að stinga af og fara
í morðingjaleik.
— Láttu ekki eins og bölvað-
ur asni, Liz. Þú stoindeyrð eftir
tíu minútur.
— Ef nokkuð getur farið i
taugarnar á mér, þá eru það
menn, sem eru að segja öðrum
fyrir, hvernig þeir eigi að hegða
sér. Sjáðu nú til, nú skal
ég sýna þér, að ég er ófuli. Ég
ætla að lesa og þá geturðu elcki
sagt, að é'g sé full. Sérðu þessa
vindílakassa við endann á barn-
um? Þanri efsta? Það eru stafir
á honum, er það ekki? Þar
stendur: „Hvít ugla, Hvít ugla,
Hvit u.gla . . .“
- Æ, hættu þessu veinaði
hann.
Já, en sjáðu til, þarna
stendur Hvíta uglan átta sinn-
um og bara á einni hliðinni á
kassanum, en nú er kassinn með
TUDOR
Rafgeymar, allar stærðir og gerðir í bíla, báta, vinnuvélar og
rafmagnslyftara. Sænsk gæðavara.
Einkasala og framleiðsluleyfi á Islandi.
Sendum um allt land. Greiðslukjör.
NÓATÚN 27, sími 25891.
SKIKKJA
Bolholti 6,
H.hœd.
^Bætt úr brýnni þörf.
£Nýirsalir
fyrirstórar
og smáar
samkomuf
10-150 manna salir. Veitingar-Dansgólf - Bar.
0
p\\
c=}auiu nl
UPPLÝSINGAR í
SÍMA 82200