Morgunblaðið - 23.12.1971, Síða 4

1
í jólaskapi
allt árið
Oxford, 19. nóvember.
Það eru ekki nema þrjátíu verzlun-
ardagar til jóla. Eikki nema, ekki nema,
ekki nema . . . endurtaka blöð og út-
varp og ég hrekk við. Bkki nema 30
dagar. Þýðir það að ég eigi að fá sekt-
artilfinniingu vegna þess, að ég er ekki
byrjuð á jólaundirbúningnum? Mér
fiwnast jólin ennþá svo langt undan —
rósirnar hafa verið að springa út í görð
um fram á þennan dag og gulbrún lauif
blöðin eru ennþá að falia af trjánum
og ég vil fyrir alla muni haMa í haust-
ið eins lengi og ég get. í dag er fyrsti
frostdagurinn, svo kannski er þrátt fyr
ir al'lt tími til kominn að hugsa fram á
við, alla leið tfil jóla.
Jólasveinamir eru þegar komnir í
helztu verzLanir, og í gær gerðu út-
varpsmenn út leiðangur með hljóðnema
tál að heyra, hvað jólasveinarnir hiefðu
að segja börnunuim. „Hvað viltu fá í
jólagjöf ?“ spurði einn jólasveinninn
uiraga dömu. „Mig langar í litla raf-
knúna rykisugiu," svaraði hún og þeg-
ar ungur herramaður fékk sömu spurn-
ingu, sagðist hann vilja fá tungltfar, sem
igæti flogið. Hann hefði séð það í verzl-
im jólasveinsins. Jólasveinninn sagðist
skyldi athiuga málið og það væri alls
ekkert ólíklegt að þessir gripir yrðu
í jólasok’knum stóra á jóladagsmorgun.
Mikið hTýtiur að vera gaman að viera
jólasveinn og geta tekið lfrtil falleg
börn á hné sér, glatt þau með flögrum
loforðum, en vera svo laus allra mála.
Því það er annarra að efna loforðán —
* foreldranna. Þeir sitja „i súpunni". Auð
vitað vil'ja þeir gleðja börnin sín á jól-
unum, hinni mifclu Teikfangahátíð, og
það er aMlt annað en gaman að horfa
á lítinn snáða opna jóliasokkinn sinn á
jóladagsmorgun og fana svo kannski að
gráta yfir því að jólasveinninn skuli
hafa svildð það, sem hann hafði lofað.
— Kn jólasveinninn heldiur áfram að
gefa ioforð, og þegar þeirn er útvarp-
að, ge»ta öii böm tekið Joforðin tii sin.
Þvi að jólasveiinninn gerir ekM upp á
mili bamanna! Satan í iitlum rafknún-
uim ryficsugum og tungfiffijrum eyficst,
kaupmaðurinn strýkur budduna ánægð
ur og jóíasveinninn fær kannski kaup-
hæklcun — og foreidramir reyna hvað
þeir geta til að finna ráð tii að útvega
peninga fyrir gjöfunum. Því að það er
milkilvægt í þessu þjóðifélagi sitéttaskipt
ingar, að sonur verkaimannsins þurfi
ekki að hafa minnimáttarkennd gagn-
vart syni miðstéttarmannsins vegna
ómerkilegri jólagjafa. Nóg leggur stétta
skiptingin saimlt á bömin.
★
Svo jólavertíðin er í fiuilTum gamgi og
þeir forsjálu eru þegar löngu búnir að
skrifa jólakortin. Vinkona mín, sem kom
í heimsókn eitt kvöid í nóvemiberbyrj-
un til að sækja lopa, sem ég hafði
keypt fyrir hana á Ísíandi, sagðist ekki
geta stanzað lemgi. Hún þyrfti að fara
heirn og skrifa siðustu jóTakortin. Jóla-
gjafirnar voru löngu komnar í jóla-
pappírinn og iiopinn, sem hún var að
fá, átii að fara í jólagjöf fyrir jólin
1972.
Vissulega er gaman að geta verið í
jólasikapi allan nóvember, desember og
fram í janúar. Nú er reyndar hægt að
vera i einhvers konar gjafa- og korta-
skapi meira eða minna alTt árið hér í
Bretlandi. Þegar nýárskortin eru tom-
in á leiðarenda kemur VaTentín.udagur-
inn í febrúar, en þá siendir
maður skrautíleg bort til allra þeirra,
sem maður er skotinn í. Koirtin eru
óundirrituð og á við akandinn að reyna
að geta sér til um af innihaldinu hvað
an þau koma. Síðan £er mæðradagur-
itnn að nál'gast og sérstakiar mæðradelld
ir spretta upp í vöruhúsunum. Dýr og
skrautleg kort með óðum til mæðra eru
prentuð og mæðradagsgjafirnar eru auig
lýstar: snyrtivörur, blúndunálttkjólar og
svo framvegis. Svo koma páskamir með
páskakiort, súkkulaði og egig. Frá páslk-
um tiil jóla var svo aliger eyða þar til
í haust, að málunum var bj'argað með
því að koma á ömimudegi. Þegar ég kom
hingað út í október, sá ég um alTt aug-
lýsingar um ömm.udag og í pappírsverzl
u num voru falteg, viðkvæmnisteg kort,
heliguð ömimu, og ég fór að velta því
fyrir mér, hvort ömmudagur væri eitt-
hvað, sem ég hefði farið á mis við til
þessa. Nei, í útvarpinu heyrði
ég nokkrum dögum síðar viðtal við for-
mann nefndar þeirrar, sem sér um að
koma á sérstöficum dögum, „coimmittee
for the promotion of special days“
minnir mig að hún heiti. 1 þessari
nefnd sitja auðvitað aðaltega korta-
framPeiðendur og i viðlalmu kom fram,
að það hafði verið aliger deyða frá
pásbuim til jófia, svo eitthvað varð að
gera til að fjárhaigur þeirra færi ekki
í rúst. Þeir lögðust umdir feld og niður-
staðan varð sú, að ömmudagur væri
vænlegastur. Því að hverjum þykir ekfki
vænt um ömmiur? — Öimmudagur var
svo haldinn hátíðlegur í Bretlandi í
fyrsta skipti nú um miðjan október og
verður það væniíianl/ega framivegis.
k
Aftur til jólanna. Ekki eru þau ein-
göngu hátíð teikfanga og gjáfa, því að
þau eru einnig mikilvæg matarhá-
tíð. Mér finnist til dæmis engin jól nema
ég finni illlm af hanigiikjöti, steik og rauð
káli og fái hálflmána og igyðinigaikökur.
En sinn er siðurinn í Tandi hverju og
hvað skyldu Bretar borða á jólunuim?
Brezkar húsmæður þurfa að byrja
jólabaksturinn alllöngu á undan þeim
íslienzku, því að jólabúðiniginn „christ-
mas puddinig” má helzt ekiki gera miiklu
seinna en fyrstu vikuna í nóvember. 1
sumum uppskrifllum er reyndar á það
minnzt, að það sé áigætt að hafa skammt-
inn stóran og geyma hehniniginn af búð-
inginum til næsta árs, því að hann á að
hafa sama eiginleika og góð vín; að
batna með aldrinum. í jófiabúðmgLnn
fer auk hveitis, sykurs, egigja og fitu
mikið af ahs konar þurnkuðum ávöxt-
um, t.d. kúrenur og dökkar og ljósar
rúsínur, súkkat, hnetúr, margs konar
kydd og loks romm eða koníak. AHIt
er þetita sáðan hrærlt vandlega saman
eftir kúnstarinnar regiiu.m og allliir í fjöl-
skyldunni hræra a.m.k. einn hring með
sleifinni og óska sér um teið. 1 detgið
var áðu.r fyrr settur einn þri.ggja pensa
siMuirpeningur, en þar sem hann er eklki
lenigur í umferð er flestum mikMl
vandi á höndum. Búðingurinn er síðan
settur í form, klútur settur yfir og búð-
ingurinn gufusoðinn. Suðutíiminn fler eiflt
ir stærð en meðalbúðingur þarf um 6
tima suðu. Að þvi loknu er hann geymd
ur á kölduim stað til jóla, hitaður í tvær
stundir áður en hann er borinn á borð,
koníaki hellt yfir, kveikt í og rjómi
hafður með.
Brezku jólakökunni svipar til búð-
ingsinis að innihaldi, en hún er bökuð
í ofni en ekki soðin. Þarf hún aht að
fjögurra stunda bökunartíma. Ýmsum
sögum fer af því, hve löngu fyrir jói
baka þarf jólakökuna, en kunningja-
kona mín ein, mikil matiarkona, segist
baka sína um fimm vikum fyrir jól,
geyma hana siðan í lofltþéttium kassa,
þar tii hún tekuir hana fram um viku
fyrir jól, þekur hana með marsípani og
síðan hvitri sykurhúð. Eru brúðartert-
ur gerðar á svipaðan háitt, en hafðar
á mörgum hæðum.
Aðalréttur brezkrar jólamáltíðar er
kallkún, og er hann borðaður um há-
degi á jóladag. Hann er fyBltur með
alls konar igóðgæui. Á eftir kemur svo
búðingurinn, þungur eins og blý. Jóta-
kakan er síðan borðuð síðdegis og
næstu daga og einnig litlar kökur, sem
eru „lokaðar" svipað og hálfmánar og
fýlltar með þar til gerðu ávaxtahakki.
Þessar litlu kökur má reyndar kaupa
ti'lbúnár í búðum svo og búðinginn oig
jólakökuna og voru jólabúðingar komn
ir í verzlanir um miðjan október — og
hver veit nema þeir séu flrá því í fyrra?
Þórdís Árnadótfcir.
SKINNFATNAÐUR
MOKKASKINNSJAKKAR og GÆRU-
SKINNSJAKKAR fyrir dömur og herra,
margar gerðir, margi litir,
LAMBSKINNSIIÚFUR,
LAMBSKINNSLÚFFUR.
BANGSAR og HUNDAR úr lambskinnum.
Gráfeldur hf.
Laugavegi 3, 4. hæð.