Morgunblaðið - 10.02.1972, Blaðsíða 19

19
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 10. FBBRÚAR 1972
— Heimildir
Framhald af bls. 23.
sem mestu hafði vet'ið talið
Skipta að styrkja: til girænfóður
ræktax, almennrar ræktimsur,
endurræktumar kaiinraa túna og
félagsi’æktunar. Ennfremiur til
byggingar íbúðarhúsa og gróður
húsa o. fl.
Halldór E. Sigurðsson tandbún
aðarráðherra sagði, að gert væri
ráð fyrir því, að heimildirnar
Þ
FRÉTTIR
í STUTTU MÁLI
í EFRI deild var frumvarp
um sölu jarðarinnar Ytra-Bugs
í Fróðárhreppi gamþykkt sem
lög frá Alþingi í gær. Frum-
varpið um jarðeignasjóð var
mmþykkt við 3. umræðu og
sent forseta neðri deildar til
ifgreiðslu.
Jónas Jónsson (F) mælti sl.
þriðjudag fyrir tillögu, sem
hann flytur ásamt Gísla Guð
mundssyni (F). Efni hennar
er á þá leið, að Alþingi beini
þvi til ríkisstjórnarinnar að
láta fram fara gagngiera athug
un og endurskoðun á skipan
ag framkvæmd ferðamála
með sérstöku tilliti til þess, að
ferðaþjónusta geti orðið traiust
ur atvinnuvegur sem víðast
um byggðir landsins og þró
lun ferðamála verði til stuðm
ings við æskilega þróun lands
byggðar.
Gísli Guðmundsson (F)
mælti fyrir þingsályktunartil
lögu, sem harni flytur ásamt
fjölmörgum öðrum þingmönn
um Framsókniarflokksing um
10 ára áætlun um fullnaðar-
uppbyggingu þjóðvegakerfiis-
ins samkvæmt vegalögum og
skuli framkvæmdaröð við það
miðast, að landsbyggð haldist
og eflist.
Á fundi sameinaðs þings sl.
þriðjudag var svofelld tillaga
Axels Jónssonar (S) og Stef
áns Valgeirssonar (F) samþ.
sem ályktun Alþingis:
„Alþingi ályktar að skora á
ríkisstjórninia, að hún geri,
með undirbúningi lagasetning
ar ef með þarf, ráðstafanir til
þess, að skaðabótamál vegna
slysa fái hraðari afgreiðsilu en
verið hefur almennt.
Sé þá hafður í huga sá
möguleiki, að þegar dæmt er
um bótaskyldu séristaklega, án
þess að dæmt sé j afnframt um
bótafjárhæðir, verði settar
reglur um grieiðsluskyldu
hinna bótaskyldu og vátryggj
enda þeirra á ákveðnum fjár-
hæðum upp í endanlegar
skaðabótagreiðslur, sem síðar
' yrðu ákveðnar með domi.“
Ennfremur svofelld tillaga
sömu alþingismaninia:
„Alþingi ályktar að fela
rikisstjórninni að sikipa nefnd
til að endurskoða ákvæði loft
ferðalaga urn ábyrgð flytj-
enda farþega og farms, ein.k
um með tilliti tiil þess, að eigi
er alltaf fullljóst, hver teiljast
skuli flytjandi; sömuleiðis
reglur um ábyrgð eigenda
flugvéla gagnvart flugmönin-
um, svo og vátryggingarsamn
imga varðandi flug.“
Þá var samþykkt tillaga Vil
hjálms Hjálmarssonar (F) og
Stefáns Valgeirssonar (F),
svohljóðandi:
„Alþingi álykbar að skora á
ríkisstjórinina að láta rann-
saka, hvar hagkvæmt sé að
vinna skeljasand til kölkunar
túna, og gera síðan ráðstafan-
ir til þess að auðvelda öflun
hans.“
yrðu notaðar. í greinargerð land
námsstjóra kæmi fram, að hér
væri um 20 mill
jón kr. að ræða.
Framlög til íbúð
ia(rhúsa yrðu
grieidd seint í
þe.ssum mánuði
eða þeim næsta.
Um önnur fram-
lög sagði ráð-
herra, að á-
kvörðun yrði
tekin síðar á árinu.
Ráðherra benti að lokum á, að
iögunum hefði ekki fylgt fjár-
veiting á síðasta ári. Þar sem
hér væri um verulega hækkuia á
framlögum að ræða yrði þeim
dreift á fjárlög yfir lengri tíma.
Pálmi Jónsson (S) fagnaði því,
að heimildin skyldi notuð, en
engu orði hefði verið á það
minnzt hvernig fjár yrði atflað.
Auk þess hefði ráðherra rætt um
að einstakir þættiir yrðu greiddir
fljótlega en aðrir biðu eitthvað
ótiltekið. Sagði þingmaðurinn, að
sér fyndust svörin óákveðin og
loðin. Að sínu mati væri það ekki
úrlausn, ef taka ætti fjármagn
til að beita heimildureum eií því
framlagi, sem Landnáminu væri
ætlað á fjárlögum. Hið eðlilega
hefði verið að taka inn á fjárlög
yfirstandandi árs sérstakt fram
lag til þess að mæta þessum
þörfum. Þegar hliðsjón væri af
því höfð, að fjárlögin hefðu
hækkað mieira en nokkru sinni
eða um 5,4 milljarða, ætti slíkt
að giefa tækifæri til þess að
koma inn smáupphæðum til að
styrkja brýnustu þættina í elzta
atvinnuvegi þjóðarinnar.
Þingmiaðurinn benti á, að í lög
unum væri talað um lágmiarks-
fjárveitingu og gat þess, að við
fj árlagaafgreiðsluna hefði ekki
verið reynt að mæta hækkunum
á verðlaigi eða óskum Landnáms-
ins til þess að sinna þeim verk-
efnum, sem unnin voru og tekin
út á sl. ári. Halldór E. Sigurðsson
og Framsóknarflokkuxinn hefðu
talið sig mesta málsvara land-
búnaðarins. Ég lít svo á, sagði al
þingismaðurinn, að í sambandi
við þessa afgreiðslu haíði það
ekki komið fram.
Halldór E. Sig-urðsson ítrekaði
að heimildin yrði notuð. Hann
sagði, að sín skoðun væri sú, að
unnt væri að nýta betur það fjár
miagn, sem færi til landbúniaðar-
ins.
Vilhjálmur Hjálmarsson (F)
sagði, að fyrir þremur árum
hefði gömluim verkefnum Land-
námsins verið lokið. Þá hefðu
íramlögin verið skorin niður í
stað þess að taka upp ný verk-
efni.
Ingólfur Jónsson (S) sagði, að
þegar lögin voru sett sl. ár hefði
verið til þess ætlazt, að heimildin
tií greiðslu framlaga vegna fram
kvæmda 1971 yrði notuð. V. H.
hefði á það minnzt, að framlögin
til Landnámsins hefðu verið lækk
uð tvö ár, 1968 og 1969. Það hefði
verið vegna þess, að það hefði
verið heldur hart í ári og spymt
við fótum almennt séð, auk þess
sem gömlu verkefnin hefðu ver
ið búin. Hann benti á, að síðan
hefðu verið tekin upp ný verk-
efni hjá Latndnáminu. Hann
minnti á heykögglaverksmiðjum
ar í þessu sambandi og benti á,
að framkvæmdir í landbúnaðin
um hefðu aldrei verið meiri ein
sl. áratug.
Halldór E. Sigurðsson land-
búnaðarráðhema sagði, að við
stjórnarskiptin befðu engar til-
lögur verið um fjárveitingu
vegna þessara heimilda.
— Bændur
Framhald af bls. 23.
skilið frumvarpið um lífeyrissjóð
bænda, — rnenn heifðu bara rétt
upp hendurnar og ekkert vitað
hvað þeir væru að gera.
Samkvæmt lögunum ætti
bóndi að greiða í lífeyrissjóðinn
allt að 50 þúsund kr. á ári frá
tvítugsaldri og þar til hainn er
67 ára. Ef aðeins væri reiknað
með 40 ámm, þá væri bóndinn
búinn að greiða 23 milljónir í líf
eyrissjóðinn. Síðan ætti bóndinm
að fá 2/3 af kaupinu sínu, sem
væru eitthvað um 200 þúsund kir.
á ári. Hins vegar væru ársvextir
af þeissum 23 miilljónium um 2
milljónir, þannig, að hægt væri
að segja að hann hefði nú lagt
allvel á borð rheð sér tii ellinn-
ar.
Ingólfur Jónsson (S) sagði, að
flestir gerðu sér grein fyrir þvi,
að ef menn keyptu sér trygging
ar, þyrfti að leggja eitthvað fram.
Á rrneðan rnenn væru ungir og
hraustir og færir um að afla sér
fjár vildu nú allir kaupa sér
trygginigu til þess að eiga hana
vísa þegar heilsuieysi kæmi ti3
eða ellin drægi úr starfsorku
mianma.
Bændur hefðu ekki átt að
verða útundan í þessum efnium,
og því hefðu þessi lög verið sett.
Þau væru, eins og hann hefði
áður sagt, sniðin eftir því bezta
sem um þetta gilti á Norðurlömd
unum, og á því væri ekki mein-
ingarmunur hvort talað væri um
lífeyrissjóði eða lífeyristrygging
ar.
Loks siaigðist þingmaðurinn
vera þess fullviss, að þótt í byrj
un hefði verið hægt að gera þessa
löggjöf tortryggilega i augum
bænda, þá fjölgaði þeim bænd-
um á hverju ári, sem gerðu sér
grein fyrir því að þetta væri ein
sú bezta trygging, sem til væri
fyrir bændastéttiinia.
Bjöm Pálsson (F) áréttaði það
að hann teldi kerfi það sem not-
að væri í Finnlamdi mun vitur-
legra. Þar greiddi ríkið helming
inn, en hinn helmingurinn væri
tekinn með hliðsjón af fasteign
arverði jarða, sem væri mun vit
urlegra.
Þá sagði hann það vera sina
skoðun, að það væri eðlilegast að
imenn v®m sem sjálfsitæðasitir
efnahagslega. Með öllum þessum
sjóðum væri hins vegar stefnt að
því að sjóðirnir ættu allar eignir
landsmanna, og einistaklingarnir
yrðu miinna megnugir. Þannig að
ef kommiamir einhvern tímann
næðu meirihluta á íslandi, þá
þyrftu þeir ekki að gera svo
ýkja mikið átak tiil að taka þær
reitur sem eftir yrðu. Þetta væri
hin argasta sósíalisering, þótt
fyrrverandi stjórn hefði orðið
það á að gera þetta því hún hefði
ekkert vitað hvað hún var að
gera.
Tregur
afli
Keflavík, 8. febrúar —
Hjá línu- og netabátum hefur afli
verið frekar tregur, hæstur var
í fyrriadag Lómur með 18 tonm af
þriggjia nátta fiski. Jón Finns-
son vair með 6 tonn eftir tvær
nætur, en afli Imubátanna hefur
yfirleitt verið 2—6 tonn. Sumir
netabátamir lamda í Grindavík,
en flestir koma þó til Keflavík-
ur.
— f Buda
og Pest
Framh. af bls. 14
sama verði svo og allar teg-
umdir af ameriisikum slígarett-
um. En þær amerísku eru
fimm sinnum dýrari en ung-
verskar og albanskar og
kosta 30 forintur hver paklki.
Ef ungverskur verkamaður
reýkir ameris'kar sígarettur,
einn pakka á dag, lætur
nœrri að frá helimimgi oig nið-
ur í þriðjung af mánaðarlaun
um hans fari í það. Hinn
ameríski gæðadrykkur, Kóka
kóla, hefur náð að festa ræt
ur í Ungverjalandi eins og
raunar fleiri fulltrúar banda
rískrar menningar og kostar
hver flaska 12 forintur.
Lífskjörin í Ungverjalandi
þola engan samjöfnuð við lífs
kjör fólks í V-Bvrópu yfir-
leitt. Hins vegar hafa þau
vafalaust batnað talsvert frá
þvi sem áður var. Við og við
'kom upp í samferðafólki ofck
ar forvitni um lífið á Vestur-
löndum. Það var fyrst og
fremst tvennt, sem fylgdar-
kona oikkar spurði mig um.
Annað var það, hvort midi-
sidldin ætti enn vinsældum að
fagna, hitt hvort sannar væru
sögur, sem hún hefði beyrt,
að það væri nú komið i tizku
i auðvaldsþjóðfélögum V-
Evrópu, að 17 ára unglingar
eignuðust eigin bíla.
ósamt Ponik
MENU
SKEMMTIATRIÐIs
Guðrún Á. Símonar
Karl Einarsson
eftirherma.
VEIZLUSTJÓRI
Birgir ísl.
Gunnarsson
IHIEII/fLIDALILUK
4RA
Heimdallur, samtök ungra
sjólfstæöismanna í Reykjavík,
halda 45 óra afmælisfagnað
að Hótel Loftleiðum,
þriðjudaginn 15.febrúar.
Dansað til kl. 02.
Hljómsveit Karls Lilliendahls
ósamt Ponik
tíbd'ÖMSVEIT
KARLS LILEENDATILS
& LINDA r'WALKERj>
Miðasata og upplýsingar
í Valhöll v/Suðurgötu,
sími 17102.