Morgunblaðið - 12.02.1972, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 12. FEBRÚAR 1972
3
Svo aðrir megi lifa
Áhöfn varnarliðsþyrlunnar þökkuð björgun
Erling Aðalsteinssonar
HINN 5. janúar sl., nanðlenti
litil eins hreyfils flugvél, frá
Flugskóia Helga Jónssonar, á
sjónum, rétt norðan við Eng-
ey. Vélin var í aðeins 500 feta
hæð, er vélarbilunar varð vart
svo flugmaðurinn, Erling Að-
alsteinsson, hafði rétt tíma til
að senda út eitt neyðarkall,
en einbeitti sér svo að þvi að
troða sér í björg-unarvestið og
lenda vélinni. Lendingin tókst
vel, miðað við aðstæður, og
Erling komst út úr vélinni,
þótt hann hefði hlotið nokk-
urt höfuðhögg.
í flugtuminum var „björg-
unarapparatið" þegar sett í
gang, og eitt af því fyrsta sem
var gert, var að biðja um
björgunarþyrlu frá Keflavik-
urflugvelli. Viðbrögð björgun
arsveitarinnar þar voru svo
skjót, að þyrlan var búin að
finna Erling, 21 minútu eftir
að hjálparbeiðnin barst til
Keflavíkur. Þegar hún kom á
vettvang, hafði Erling verið í
feiköldum sjónum í um það bil
hálftíma. Hann var að vonum
mjög þjakaður, og þegar á
sjúkrahús kom reyndist lík-
amshitiinn ekki nema 24 stig.
Er talið fullvíst að skjót við-
brögð áhafnar þyrlunnar hafi
bjargað lifi hans,
í gaer fékk hann svo tæki-
færi til að þakika björigiunar-
mönnum sinuim. Hel-gi Jónss.
báuð þieim til Rviikur, þar sem
þeim voru afhent sikreytt
gæruskinn. Á þa-u hafði Svav
ar Hansson, málað banda-
riska fánann og þann islenzka
sinn hvorum megin við björg
unarhring, og þar fyrir neð-
an vom rituð þakkarorð frá
Helga og Erling.
Viðstaddir voru einni,g Devl
in, ofursti, yfirmaður björg-
unarsveitarinnar í Keflavík,
Agnar Kofoed Hansen, flug-
málastjóri, Arnór Hjálmars-
son, yfirflugúmferðarstjóri og
nokkrir starfsmenn hans.
Helgi Jónsson, sagði að eins
og venja væri þegar slys bæri
að höndum, þyrfti mörgum að
þaikka, því að þótt það væru
ekki ma,rgir aðilar sem stæðu
a,ð hinni eiginlegu björgun,
hefðu aillir verið boðnir og
búnár að veita alla þá aðstoð,
sem þeir mættu. Lögregla,
Franihald á Abls. 14.
Erling Aðalsteinsson og Helgi Jónsson með áhöfn þyrlunnar. Frá vinst.ri: George Daffern,
Philip L. Roberts, Donald J. Taylor, Carl L. Warmack og William R. Hackett. Ljósm.: Ó.K.M.
CD
PIOIMEER
Stór sending nf PIONEER
hljómtækjnm nýkomin
□ PLÖTUSPILARAR □ HÁTALARAR □ ÚT-
VARPSMAGNARAR □ SEGULBÖND □
HEYRNARTÆKI.
TYEGGJA ÁRA ÁBYRÐ.
Góðir greiðsluskilmálar.
HLJÓMUR MORGUNDAGSINS
í DAG ER PIONEER.

mKARNABÆR
TÍZKVVERZLVN VNGA FÓLKSMNS
SIAK8TEII\IAR
8500
undirskriftir
Forsætisráðherra þarf sannar-
lega ekki að kvarta undan því,
að hann skorti lestrarefni nú
um helgina. Honum voru s.l.
fimmtudag at'hentar hvorki meira
né minna en 8500 undirskriftir.
Þar var annars vegar um að ræða
5500 félagsmenn BSRB, er fóru
fram á það, að ríkisstjórnin semdi
nndir eins við BSRB, enda fengi
sáttasemjari einn mánuð enn til
þess að fjalla um kjaradeilu þess-
ara aðila. Hins vegar var forsæt-
isráðheria kynntur viiji 3000
Akureyringa og Eyfirðinga í
raforkiimálum á Norðnrlandi.
Engum getum skal að því leitt
liér, hvaða atigum ríkisstjórnin
lítur þessar 8500 undirskriftir eða
livaða tillit hún mun til þeirra
taka fram yfir það, sem þegar er
komið í ljós. En eins og kunnugt
er hefur forsætisráðherra til-
kynnt, að ríkissijórnin hafi ekki
talið tækniiega mögulegt að
verða við óskum BSRB. Slík af-
staða getur þó aldrei verið túlk-
uð nema sem fyrirsláttur. Hið
eina, sem skorti, var heimild Al-
þingis til frekari sáttaumleitana,
og óframbærilegt er með öllu að
halda því fram, að Alþingi hefði
synjað um slíka heimild, ef fram
á hana hefði verið farið að ósk-
um beggja aðila. Það var einu
sinni sagt: Vilji er allt sem þarf.
Það var viljann, sem ríkisstjórn-
ina vantaði til þess að verða við
óskum BSRB um frekari sátta-
umleitanir. Fram hjá því verður
ekki komizt. 5500 undirskriftir
ríkisstarfsmanna dugðu ekki til
þess að hafa áhrif á ríkisstjórn-
ina í þessu efni.
Eftir er svo að sjá, hvemig
brugðizt verður við kröfum
Norðlendinga. En á það má
minna, aff í símskeyti í janúar-
mánuði fór stjórn Fjórðungssam-
bands Norðlendinga þess á leit
við nkisstjórnina, að fullt sam-
ráð yrði við hana haft um lausn
orkumálanna, áður en endanleg-
ar ákvarðanir yrðu freknar.
Hvaö segir
Lúðvík?
En þótt forsætisráðherra hafl
þannig að sínu leyti tjáð viðliorf
sín til óska BSRB, bíða menn
þess, hvaða athugasemdir Lúð-
vík Jósepsson viðskiptaráðherra
kunni við þau að gera. Mönn-
um er það í fersku minni, þegar
hann Jýsti því, hvernig það kom
yfir hann „eins og vatnsgusa",
að ríkisstjómin hefði synjað
BSRB um viðræður. Jafnframt
lýsti hann því vfir, að hann hefð!
sannfærzt um það, að hægt væri
að ná samningum. „ef gengið er
að slíkum samningum með full-
um vilja af beggja hálfu“. Hann
tók sérstaklega fram, að liann
undanskildi ekki rikisstjórnina í
þessu sambandi, og mátti fjár-
málaráðherra glöggt til hans
heyra, þar sem hann sat beint
fyrir framan hann.
Nú hefur það hins vegar komið
á daginn, að orð Lúðvíks á fund-
inum í Háskólabíói höfðu ekki
meiri áhrif en lítill vindgustur á
sjávarfiöt. Tæknilegir örðugleik-
ar hindra það, að mati forsætis-
ráðherra, að sáttasemjari ggti
haldið samningaviðræðiim áfram
í einn mánuð enn, Lúðvík hefur
þannig fengið löðrunginn, sem
hann gaf f jármálaráðherra á
borgarafundinum á dögiinum,,,
endurgoldinn með fiillum skilum