Morgunblaðið - 29.10.1972, Blaðsíða 4
4
MORGU'NBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 29. OKTÓBER 1972
■>
~y
® 22-0-22-
RAUÐARÁRSTÍG 31
V------—-------/
BÍLALEIGA
CAR RENTAL
-3X 21190 21188
14444 S1 25555
14444 S125555
í
:
Nýjung!
penol
SKIPTIBLÝANTINN
• þarf aldrei að ydda
• alltaf jafn langur
• ótrúlega ódýr!
Fæst í næstu ritfanga-
og bókabúð
SAMVINNU
BANKINN
I
Heilög
kvöld-
máltíð
Altarissakramentið hefur ekki verið
á dagskrá í þessum þáttum nema óbeint.
En í dag hefði ég viljað ,úr því bæta
og ræða þýðingarmestu atriðin, eftir
því sem aðstæður leyfa.
Að þvi var vikið hér s.l. sunnudag,
að þetta væri athöfn, sem framkvæmd
væri að boði Krists sjálfs. Hins vegar
vitum við vel, að mikið skortir á, að
við sinnum boði Jesú sem skyldi með
almennri þátttöku ,þegar til kvöldmál-
tíðar er boðað. Þvi veldur sjálfsagt
margt, sem hér verður ekki talið, en
sennilega þó mestu þekkingarskortur á
eðli og innihaldi athafnarinnar og hlé-
drægni gagnvart því að játa trú sína
svo opinberlega sem þar er gert. Þar
við bætist, að erfitt mun að skýra til
fulls það, sem gerist við altarisgöngu,
enda hefur hún hlotið heitið sakra-
menti, sem þýðir heilagur leyndardóm-
ur.
Þó að við skýrum ekki til fulls heil-
aga leyndardóma, þá má komast ná-
lægt kjarna þeirra með ýmsu móti.
Kvöldmáltíð Jesú er beint framhald af
páskamáltið Gyðinga, sem var minn-
ingarmáltíð um brottförina af Egypta-
landi. Hún fór fram í formi guðsþjón-
ustu á heimilinu. Heimilisfaðirinn stjórn
aði henni eftir vissum reglum. Við þann
ig máltíð var lærisveinahópurinn
á skírdagskvöld. Jesús var húsbóndinn,
en í lok athafnarinnar gerði hann
óvenjulega hluti. Hann tók brauðið og
vínið og gerði það að líkingu líkama
síns og blóðs, sagði, að eins og hann
braut brauðið og hellti út vininu ,þann-
ig yrði farið með líkama hans og blóð
á krossinum. Og í þessari athöfn gaf
hann lærisveinum sínum minningargjöf
um sig. Hann gaf þeim ekki málefni,
heldur athöfn, sem alltaf átti að minna
á hann, fórnandi kærleika hans.
HUGVEKJA
Þegar við stofnun kirkjtmnar var
farið að iðka þessa athöfn. Fyrst var
„brotning brauðsins", eins og athöfnin
var oft nefnd, hofð í sambandi við al-
mennar máltíðir, svo nefndar kærleiks-
máltíðir, en siðar var hún tengd guðs-
þjónustunni og þannig þekkjum við
hana i dag. Hér á landi er hún þó yfir-
letit ekki í hverri hámessu eins og víða
tíðkast og upphaflega var gert, held-
ur höfum við gjaman ákvéðna altaris-
göngudaga.
Kvöldmáltíðin undirstrikar sterkasta
einkennið á kærleika Guðs. Hann er
alltaf fórnandi, sífellt að gefa sjálfan
sig, jafnvel í dauðann, ef það má verða
okkur mönnunum til blessunar.
Leið kærleikans til sigurs liggur oft
um það svið, sem mannlegu auga virðist
hreinn ósigur. 1 kvöldmáltíðinni er okk
ur leyft að taka þátt í þessu. Við minn-
umst sjálfsfórnar Krists á krossi, en
reynum jafnframt þann veruleik, að
hinn upprisni Kristur er okkur nálæg-
ur og blessun hans streymir til okkar,
er við krjúpum að borði hans.
Það þurfti ekki fortölur til að sann-
færa frumkristnina um ósýnilega
nálægð hins upprisna Krists. Hún var
búin að reyna svo mikið af slíku, að
orð hans voru henni algjör veruleiki:
„Hvar sem tveir eða þrir eru saman
komnir i mínu nafni, þar er ég mitt á
meðal þeirra.“
Athöfn getur oft túlkað það, sem orð
fá ekki tjáð. Og hinu megum við held-
ur ekki gleyma, að mikill hluti fyrri
tíðar manna. var ólæs og þurfti þvi
miklu meira en ella á að halda tal-
andi athöfnum, sýnilegu orði. En þó að
við höfum „lært bækur og tungumál og
setið við listalindir", þá erum við ekki
orðnir svo fullkomnir, að við séum ekki
í þörf fyrir það sem altarisgangan gef-
ur.
Kristnin trúir því, að hún komist
hvergi nær frelsara sínum en í þessari
athöfn. Og þegar syndugur maður nálg-
ast hið heilaga og hreina, þá hlýtur
hann að finna til vegna yfirsjóna sinna.
Þess vegna er fyrirgefning boðuð við
hverja altarisgöngu.
Brauðið og vínið minna okkur á, að
Kristur vill gefa okkur sig allan. Allt,
sem hans er, er okkar ,ef við viljum
þiggja það.
Það er ekki eingöngu fyrir ein-
hverja fullkomna menn að fara til
altaris eins og stundum heyrist sagt.
Enginn er fullkominn og heilbrigðir
þurfa ekki læknis við. Við förum til
altaris af þvi að það er ýmislegt athuga
vert við okkur, og þess vegna þurfum
við á Kristi að hálda.
Það eru ekki sýnilegir hltítir, - sem
bam sækist eftir í saínfélagi við móð-
ur og föður, en raunverulégir samt.
Sama mætti segja um áamfélag manns-
ins við hinn upprisna KriSt. Efnis-
hyggja 20. - aldar hafði að vísu mjög
neikvæð áhrif á altarisgöngur hér á
landi. En hin síðari ár, hefur skilning-
ur á þessum málum vaxið mikið, ekki
sízt meðal ungs fólks. Við gerum okk-
ur æ betur ljóst, að fleira geymir verð-
mæti en það, sem hægt er að vegti eða
mæla. ' . ...
Ef við hugsum okkur ve! um. þá á
líf okkar ýmis tákn æðri hitUa. tákn,
sem við viljum á engan hátt vanmeta
eða vanvirða. Ég nefni hér tvö, en
sjálfsagt eru þau íiéiri. Annað er ein-
baugurinn, sem mörg okkar bera á
hendinni. Efnislega séð er hann aðeins
fáein grömm af dýrum málmi, en er þó
raunverulega tákn ástar og tryggðar,
sem er okkur miklu meira virði
en málmurinn, sem hringurinn er gerð-
ur úr.
Hitt táknið er þjóðfáninn. í ókunn-
ugs manns augum er hann aðeins mis-
litur dúkur, en í augurn okkar er hann
heilagt tákn ættjarðarástar og þjóðar-
einingar, þess, sem gerir okkur að ís-
lendingum.
Við viljum ekki láta skugga falla á
þessa hluti, því þá minnkar um leið
gildi okkar sem fjölskyldna og þjóðar.
Eins getum við sagt um altarisgönguna.
Hún er tákn þess, sem við eigum dýr-
mætast og bezt i okkar trú. Ef við af-
rækjum hana, mun trú okkar gjalda
þess, en heill og hamingja vaxa af
sterkari og einlægari trú, þar sem kalíi
Jesú er sinnt.
En, eins og ég tók fram hér í upphafi,
þá verður eðli og innihald altarissakra
mentisins ekki útskýrt til hlítar. Þar
verður alltaf eitthvað, sem verður að
lifa, eiga sem persónulega reynslu, sem
e.t.v. verður aldrei með orðurn lýst. En
slíkt er eðli margra þeirra hluta sem
mest gildi hafa.
SL. fimmtudag hófst hrað-
sveitakeppni hjá Tafl- og
bridgeklúbbnum. — Er hér
um að ræða 5 kvölda keppni
með þátttöku 17 sveita og fer
hér á eftir röð efstu sveita
eftir fyrsta kvöldið:
1. Sv. Birgis ísleifssonar 678
2. — Jóns Andréssonar 662
3. — Zophaníasar
Benediiktssonar 630
4. —- Hannesar Ingi-
bergssonar 623
5. — Helga Einarssonar 617
6. — Þórh. Þorsteinss. 611
7. — Tryggva Gíslas. 607
8. — Gests Jómssomar 584
9. — Bennh. Guðlmundss. 566
10. — Jóhönnu Kjartans-
dóttur 561
11. — Esterar Jakobs-
dóttur 561
Að átta umferðuim loknum
í meistarakeppni Bridgefélags
Reykjavíkur er staðan þessi:
1. Guðm. Péturssoin og
Stefán Guðjohnsen 134
2. Kristjám Jónasson og
Sigtryggur Sigurðssom 116
3. Guð'l. Jóhannsson og
Öm Arnþórsson 80
4. Gunnl. Kristjámsson og
Kristinn Bergþórss. 77
5. Halla Bergþórsd. og
Kristjana Steingrímsd. 63
6. Jón Ásbjörnsson og
Páil Bergsson 46
7. Ragnar Halldórsson og
Vilhj. Aðalsteinsso'n 40
8. Bragi Erlendsson og
Rílkiharður Steinbergss. 26
I. FLOKKUR
1. Alfreð Alfreðsson og
Guðmundur Ingólfss 109
2. Hamnes Jónssom og
Þórir Leifsson 101
3. Hörður Blöndal og
Þráinm Finnbogason 79
Næsta urnferð verður spiluð
í Glæsibæ n.k. miðvikudags-
kvöld kl. 20.
A.G.R.
Beinn slmi í farskrárdeild 25100
Einnig farpantanir og upptýsingar hjá terðaskrifstofunum
Landsýn simi 22890 - Fer&askrifstofa rikisíns simi 11540 - Sunna simi 25060 - Feröaskrifstofa
lilfars Jacobsen simi 13499 - Úrval sími 26900 - Útsýn simi 20100 - Zoéga simi 25544
Feröaskrifstofa Akureyrar simi 11475
Auk þess hjá umboösmönnum
um allt land
L0FTLEIBIR
>