Morgunblaðið - 14.12.1972, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 14. DESEMBER 1972
Minning:
Sigurður Emii Jónsson
Hvammstanga
ÞÓTT við frændjumir værutm að
inokkru leilcbræður, vissi ég e'kki
tfyrr en nýlega, að hamn héti
annað en Emil og utndir því
nafni miun hann ávallf haf'a
gemgið.
Hitt vissi ég alla táð, að Jóm
Þorláksson, faðir hans, var son-
ur Rósu móðursysbur minnar
Níeisdóttiur og Ingigierðar 17.
bams Bjarna hneppstjóra og
bónda á Bjargi í Miðtfirði Bjama-
sonar prestis að Mæiifedli. —
Kuinnast, atf nöfnum 18 bama
t
Móðir oikkar,
Rannveig Ásgeirsdóttir
frá Bolungarviit,
andaðdst i Borgars pífa.lannim
að morgni !>. desember.
Fyrir hönd systkina og ann-
arra vandamanina,
Rannveig Krist jánsdiittir.
Bjama á Bjargi, muin vera Ás-
mundar nafnið. Ásmundur
Bjamason var fæddiur að Bjargi
21. aktóber 1809 (sjá þáitt af
Bjarna á Bjargi efti-r Bjöm H.
Jónsson). Það nafn varð ekki
aðeins kunnuigt hér heáma, held-
ur einnig vestam haís og er enn.
(Paðir Grettis ræðismanns). —
Móðir Emils, Anna Sigrún Sig-
urðardóttir, vair alsystir Bggerts
Steindórs bónda að Króksstöð-
um.
Ektki lóigu kostajarðir á lausu
fyrir eignaia-ust fólk í þá daga
og leiddi það marga fram tíE
heiðarbýianna, jaínvei á slkilka-
þeirra jarða.
Árið 1907 bjó Rósa móðir Jóns
rmeð manni sínuon, hinu ann-
álaða snyrtimenini, Jóni Magnús-
syni og bönmium, MiagTiieu Mar-
gróti (<er dó umg), Nielsi Siigur-
bimi og Ágústu Jómánu að Gatfii
í Viiðjidiail. Með þeirn virðast Jón
og Amraa befja búsicaip ag þar
fæðist þeirra fyrsta bom, Jó-
hammies 1910.
Jóm Magnússom og Rósa fknfctu
þaðan aifarin til Seyðésfjarðar
sem þá vær uppgan gsstaður og
t
Maðurlnn minn og faðir okkar,
SK3URÐUR ÞÓfl BJÖRNSSON.
Suðurgötu 59, Hafnarfirði,
lézt að heimili sínu 13. desember.
Guðrún Jónsdóttir og böm.
t
Útför föður okkar,
PÉTURS SIGURÐAR ÞOBKELSSONAR,
bónda í Lrtta-Botni í Hvalfirði.
fe-r fram frá Hallgrímskirkju í Saurbæ, laugardagin-n 16. des. kl. 2.
Böm hins látna.
t
Útför
GUNNLAUGS SCHEVING,
listmáiara.
sem andaðist 9. þ. m., fer fram frá Dómkirkjunni iaugardagínn
16. þessa mánaðar klukkan 10.30.
Fyrir hönd fraendfó.ks hans,
Vilhjáfmur Þ. Gíslason.
t
Eiginmaður minn,
GiSLI HANNESSON,
Auðshotti,
veröur jarðsunginn frá Hveragerðiskirkju, laugardaginn 16. des-
ember, klukkan 1 eftir hádegi.
Jarðsett verður frá Úlfljótsvatni. — Blóm vinsamlega afþökk-
uð — Þeim, sem vildu minnast hins látna, er bent á líknar-
stofnanir.
Bílferð verður frá Umferðarmiðstöðinni kl. 11.30,
Fyrir hönd barna minna,
Guðbjörg Runólfsdóttir.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát
og útför
MAGNÚSAR SIGURÐSSONAR
frá Stóra-Fjalli,
fyrrverandi aðstoðaryfiríögregluþjóns.
Sérstakar þakkir færum við Lögreglukómum og Lögreglufé-
lagi Reykjavíkur fyrir þá sórstöku virðingu og vinsemd er sýnd
var hinum látna.
Herborg á Heygum Sigurðsson,
böm, tengdabörn, barnaböm og bamabamabam.
þar býr Níels etnn, fxrfkikt-ur völ-
undiur i höndum og o-rðum, Ijóð-
hagur vel og gam-anisam'ur. Jón-
ína er síðast bjó i Kópavo-gi, er
nýiátiin.
Við þessa fjölskyld-udi ei.fing-u,
hafa Jóra og Anna f-arið að Kró-k-
um, en þá var það bæjarnaifn
áva-lit notað í fleirtölai, þótt ég
hafi e<kiki heyrt það i ssinni tíð
netfnt psma í eintölu.
Að Króki fæðis-t þsim Sigu-rð-
ur Emil 27. mai 1911. Á þeim
árum var leeiknislaust og sitór-
býlið Klömbur (eða Klömbrur),
t
Inniilegar þakkir til al'lra, sem
heiðruðu mirmingu hjóraanna
frá Tlndi,
SigríSar Gísladóttur
og
Eggerts Einarssonar.
hjúkruðu þeim, heimsóttu og
hlynntu að þeim síðustu árin.
Vandamenn.
t
Hjartans þa-kkár færi ég vin-
um og vandamönnuxn fyrir
samúð og vinarhug við andlát
og jarðarför mannsins míns,
Jóns R. Jóhannessonar,
Syðri-Kárastöðum.
Ólafia Sveinsdóttii-.
t
Þökkum innilega auðsýnda
samúð og vináttu við andlát
og jarðarför
Sigríðar Jónsdóttur
frá Hrappstöðum,
VíðidaL
Börn, tengdabörn,
bamabörn
og barnabarnabörn.
t
Maðurinn minn, faðdr okkar,
tengdafaðir og afi,
Jón Hjaltason,
fyrrv. verkstjóri,
verður jarðs-unginn frá Kefla-
víkurkirkju föstudaginn 15.
desember kl. 2 e.h.
Þeim, sem viidu minnast hins
látna, er vinsamlegasf bent á
líknarstofhanir.
Eva Sæimindsdóttir,
böm, tengdaböm
og barnabörn.
Klambrar oftast i daglieigu tali, i
miklum bló-ma, þar otff um og
yfir 20 roainns og miaingibýlt. —
Þar var þá meðal anna-rs búandi
Stefán Kristimundssicm (f. áð Ós-
um 6. júili 1867) ag k. h. Björg
Sigurðardótitir (>f. aið Sæunm-
arsitöðum í SpákianiuifefUssókn 3.
diesaimber 1876) þá með uin.ga
dót-tiur, Ásitráði. Til þessara hjóma
fe-r Anna með Emil á fyrsf-a ári,
þar er h-ainin skirður og þa-r
markast h-ans uppvaxtarævi, er
hann sikil-ur að miaistu þar við
sfna móður, en siki'ldi a'ldrei það-
an x f-rá vrð þessa fósturforeldra
siin-a.
Bkiki var Stefán neiinin sitór-
bóndi og til Hvamimst'aniga, sem
þá var að byrj-a a-ð byggjasit upp,
fluftu þau 1919 otg byggðu sér
li'tiim bæ i-nm með ströndin-ni, er
þau siltírðu Valiannes. Þar man
ég fyrsit etftiir þeiim. Ástríður var
þá heiman fairin fyrir lön-gu, en
Bmil sem þeirra eiigið biaxn.
Eftir að ég komsf á fuilorðins
ár, hetfur mér adltaf fundizt St-etf-
án* hatfa verið litinn smiærri, ein
öamm hatfi v-erið. Emgu lítfi heJd
ég að hann haíi viljað mein
viinmia og svo trúr í hugsun var
hann, að ofkkiur drengjum sem
mieð hiomium umnu hausit etftir
haiust, var góð fyrinmiymd að. —
Frásaignairmaður va-r hanm ágæt-
ur með símiuim ba.rnsiie'gia hætti
að Vísu oig úr síniu fábreytta lífi,
gat hainin myndað oklkur saignir,
er okkur þyrsti eftir að heyra
■aftur ag aftur. Var hann ekki
eðliss'káld, siem skorti menntun
og útrásaraðstöðu, en góður
kenmari reyndist imér harnn þótt
hanm hefði aidrei á s'.kó.labekk
setzt. Vafasamt er, að okkuirhafi
öllum s'kilizt strax, að alll'ar þess-
ar sagmir Stefáns stiefmdu í eina
átft. Hötfðu ailar það markmið, að
kemna ofckur að varast villiuirnar,
minmasit þess, að hieiðarleikinm
borgaði sig ævimiega, gera olckur
að sem beztum mönnum.
Notalega hlýtt var að koma i
liitía bæinn til Steifáms, Bjargar
og Emiils, þess naut ég vel og
þurfti víst efcki f-ræmdskap, né
aðstiamdeinda vintfenigi til að svo
væri.
Ek'ki varu þessir tveir feöldu
synir einu böm þeirra Jóns og
Önnu. Þriðja barnið er Stefamía
húsfreyja á Akureyri, þá Björn
biifireiðastjóri þar liika. Fiimmfa
og sjötta Vilhjáimiur ag Marimó
bifreiðastjórar I Reykjavi'k. Sjö-
unda-Hrölifur bölstrari og Þórð-
ur bréflberi, báðir á Akranesi, mí-
umda og ymgsf, SaQma, húsfrú að
Kisitu í Vesfeurhópi. Fáir áittu
þeiss kost af búiitlum eða bú-
lausuim, að fóstra að öilu sjálfir
svo stóran hóp, niu börn, fædd á
elteíu árum, enda voru fdeiri af
þeim eldri en Bmil i fóstri hjá
öörutn. Anma lézt 1946, ein Jón
1950.
Vel mam ég þau hjóm, þó sér-
sifeafcíiega Jón, emida eiinn atf að-
dáendum verfea hans þegar
hamm getak að sitörfum og þótti
þá h-aÆa fiiestra kostfia völl, auk
óvemjulegra aiffcastfa oig mumu
þeir ei.gimleitoar haifa genigið í
erfðir til niðjamna og mun Emil
ekiki batfa látið siitt etftir liiggja
og j'aifinvel verið með þeim jafin-
virkustu.
Að vísu rofinaði samfylgd
ak'kar Emils á unglinigsáirum
okkar, em bæði hitti ég hann otft
að störfium og hliaut góðar mót-
tökur á beimili hans og komu
hans, Mörfeu Björmlaiugtar Al-
berfesdóttur, (Jóhamns Alberts,
er ég heyrði ávall-t svo niefindan).
Mér sem mörgum voru og
kummir bræður henmar, Guð-
mumdiur er lengi var ianigleiðaibíl
stjóri og Sigurgeir trésmiður
sem otft var kénmdiuir við hand-
riðasimíði sem sérgrein ag kumn-
-astiur sláttumnaður þessarar aldar
(sjá Frey 1927) meöain það
starf, að slá með orfi og ljá var
í hávegum hiaft, etf duignaður og
öaglieiki að búa í hemdiur sér
fylgdust að, svo að áramgur yrði
sá í aifköstum siem var ströng
þörf þess tíma.
Steflán þefcfcti ég lítoa eimrn bróð
urinn er tengi va,r á Söhdum.
Móðir þeirra hafði heitið Dag-
mey. AMt var þetita myndar- ag
dugnaöartfólik. Slífct svipimót var
einmig utan og imnan á litla hús-
inu Vegamóitium, hieimili þeirra
Mörbu og Emils á Hvamms-
tanga. Þar ölu þau upp þirjú
börm sín, Gunmar Söl-vá sem
tovæníur er Brynidísi Maggy S5g-
urðard'óttur og Ingiigerðar Dan-
ielsidótifcuT og Vafligerðar Nielsdótt
ur alsysbur Rósu móður Jóns
föður Emils og Sigurlaugar móð
ur minnar. Þau eiga 2 böm.
Næst vom fóstuirforeldrarnir
heiðraðir mieð netfninu Stefanáa
Björg sem gifit er Stefáni Þór-
halllssyni frá Ánastöðum og eiga
þau 2 böm-
Yngsta, Heliena Svanll'aug gift
Ragnairi Ámasyni Hraundals býr
að Grafa-rkoti eða nýbýlinu
Lækjamóti. Eliniborg móðir Raign
ars, er heimasætan atf bænium,
dóttir Guðmundar er víða var
fcunnur af haigleifc símum, rokíka-
smiði, reiðveravirkja o. fl. o. fl.
Mér er siaigt, að hjá Ragraari vitni
handihætfnin um atflann, þó að
nú.tíimimn gefi homum firáleitt
slifca æfingu með öxina sem
Guðmundi aifa hans. Öll nofea þau
fyma natfm föðurims og skritfa
sig Sigurðarbörm.
Á öllu sýndist mér Emil vera
eimm af þessum siívinmandi mönn
um, oflbast fanm ég hamn sinn-
aradi um sitt og sína, en að hann
færi þar að, siínar leiðir, var sízt
úrættis.
Alíla tíð hafði hann reynzt sám
um fós-turforeldruim sem samnur
sonur og fór ég að hugsa til
niámsstunda minna hjá Stetfáni,
er mér var tjáð, að Emil hefði
h-asft alveig sérstafca mautm atf að
finna út löngunarþarfir hams eða
h-enraar og laumast ti-1, að láta
þaö detta sem aif himraum ofan,
helzt svo að ©niginn vissi hvað-
an það hefði komið. Bkfci reymdi
hiamm að aifl-a sér vinsælda eða
löfs á þ-amn hátt sagði annar
kumnugur, það mátti hélzt aldr-
ei raeimm um slláfct vita, jafmvel
©kfci, barn um glaðnimg. Eftir
því að dæma, er eikfci ólikliegt,
að atfabörnin muni lemigi minn-
as-t góða afams í jóiasveinslí'k-
imu.
- Og þá verður mér hugsað til
þess: Mifcið held ég hanm Sfeeíláin
heföi viljað vera jólasveinm eða
fcoraunigur, geta getfið hverju
barrai gullpening hvar sem hann
fór eða annað 'gott' og hugsi
hann til Okfcar, veit ég hans
hjartans glieði af, að eifet atf hans
góðu fræjum hafi borið svo
fagra ávexti í lúfi Emiis. Samiflé-
laigi siínu vamn Bmil lengst atf full
orðinsáruim ssm vörubílstjóri á
Hvammstanga og féll með verk
í hönd við bil sinn föstudaigimn 13.
ofctóber og var vitou síðar flutitur
suður á Borgarspi'talann og lá
þár til yfir lauik, 3. desemiber síð-
asitliðiran, einmiitt á f'æðingardegi
fóstru 'hans.
Langur var sá t.íimi óvissunraar
fyrir eigimfconuma og hams mán-
ustu, þar sem enginn veit hvem-
iig þeim iiíður sem efcki getur
tjáð sig.
Eiras og við þökkum Em-i'l sam-
fyl'gdima, skaparanium fyrir liíf
góðs drengs og ævistarf, þökk-
um við eiranig fyrir l'ausmina er
þrekið er þorrið, vitamdi að sá
miskumraarinn'ar máttur mýkir
syrjendannia sár. Hann gefi, að
Ijós kærleilkians hátiðar bægi
defckstu sfcugguraum frá
Jarðarförin fer væmtanlega
fram frá Hvammstaniga fimrntu-
d'aginn 14. diesemiber.
Ingþór Sigurbjs.
Það bezta
er aldrei
of gott
6 m. kaffistell, aöeins 898. 6 m.
mokkastell, aðeins 898. Vekjara
klukkur aðeins 410. Myndaalib-
um aðeins 445.
Jón
Matthíesen
Hafnarfirði, sími 50101.