Morgunblaðið - 09.02.1973, Blaðsíða 32

ÁN/EGJAN FYU3IR ÚRVALSFERÐUM
nuGLVsincnR
(g.^22480
FÖSTUDAGUR 9. FEBRUAR 1973
Vélarnar og tækin burt
segir Björn
Guðmundsson,
formaður
*
Utvegsbænda-
félagsins
í Eyjum
Frá Freysteini Jóhannssyni í
Vestmannaeyjum í gærkvöldi.
MIKII. hreyfing hefur verið á
hranninu úr gOKgigmini á Heima
ey í dag. Aðalrennslið virðist nú
vera i norður og norðaustur, en
einnig hefur hraunið færzt til
vestnrs. í kvöld eru nrn 90 metr-
ar frá hraunkantinnm i hafnar-
ga.rðinn og klukkan hálfs.jö i
kvöld mældu varðskipsmenn fjar
lægðina milli Yztakletts og
hraiinsins 230 metra. I>á mældist
dýpi 0,4 sjóniilur austur af Yzta-
kletti 20 metrar, en þar var dýpi
S0 metrar fyrir gosið. Hraun-
kamhurinn með ströndinni til
vesturs hefur hækkað mjög í
dag og er hann nú víðast hvar
orðinn 10 metrar yfir sjó, en með
alhæðin á hraiininu öllu virðist
vera allt að 20 metrar yfir sjó.
í kvöld gjósa tveir gígir af
þreniur, sem í spriingnnni eru,
em hraunrennslið í dag liggur
einhvers staðar á milli 2ja til
Sja metra á minútu. Höfnin er
ðfram lokuð, en innsiglingin
undir berginu er fær.
Blaðamemn Morgunblaðsins
geingu með hrauninu upp að
gigmum í morgun. Hraunkant-
urinin haíði þá lagzt upp að
vegg þurrkhússins, upp undir
þaksegg og er það óbreytt
nú i kvöld. Þegar við komum i
krilkann austan við eystri vam-
argarðinn, sem ýtt var upp,
rofnaði hraunkanturlnn skyndi-
lega beint fyrir framan otkkur
og glóandi hraun vall þar fram.
Rann þessd nýja hraunelfur um
40 metra á fyrstu 15 mínútun-
um, en síðan hægði hútn á sér.
Slökkviliðsmenn réðust gegn
hraunlænunni með sjó, þegar
hún hafði runnið um 150 metra
og virðist í kvöid sem framrás
hraunsins þarna sé hætt i bili,
en aftur á móti hleðsit það nú
Framhald á bls. 20

Jarðýta vinnur að því að gera varnargarð. Bak við hana vellur hraimið fram. Ljósm.: Ól.K.M.
Millj ónaf j ár s j óður
í gamalli Biblíu
Umslag með 23 skildingamerkjum
fannst í Reykjavík - Selt
á uppboði í Hamborg í marz
UMSLAG með 22 rauðum
átta skildinga þjónustufrí-
merkjum og einu grænu fjög-
urra skildinga þjónustufrí-
merki frá árinu 1876 fannst
sl. sumar inni í gamalli Biblíu
í Reykjavík, sem ekki hafði
verið opnuð í 50 ár. Umslag
þetta var stílað til sýslu-
mannsins í Árnessýslu og
fylgdi því þá peningaböggull,
sem var ástæðan fyrir því,
hve mikið af frímerkjum var
sett á umslagið, þar sem það
hefur verið allþungt. Um-
slag þetta verður boðið upp
á frímerkjauppboði í Ham-
borg 10. marz n.k. hjá frí-
merkjafirmanu A. Ebel og
er talið, að það fari á meira
en 100.000 DM (3.1 millj. ísl.
kr.)
— Þetta er tvímæialaust
merkilegasti frímerkjafund-
ur á öllum Norðurlöndum um
langt skeið, sagði Jónas Hall-
grímsson, formaður Félags
frímerkjasafnara í viðtali í
gær. — Öll umslög með skild-
ingamerkjum eru sérstaklega
sjaldgæf. Það verður mjög
fróðlegt að fylgjast með því,
fyrir hve hátt verð þetta um-
slag selst.
Af þessu má sjá, sagði Jónas
ennfremur, — að fyrstu útgálur
islenzkra frímerkja fara ört vax-
andi í verði og má þar einkum
nefna skiMingamerkin, þótt ekki
séu á umslögum, en á þessu ári á
íslenzk frímerkjaútgáfa 100 ára
afmæli.
Samkvæmt frásögn þýzke fri
merkjafirmans er islenzka skild-
ingaumslagið „einstakt i sinni
röð i heimi frímerkjaima". örð
ugt sé að dæma um verðmæti
þess, þar sem litlir möguieikar
hafi verið til þess innan íri-
Framhald á bls. 20
/ / / /' ' - /. X/
,^/cy y/ // / //' 6, £ /f /
Skildingaumslagið frá 1875. Það er með 22 raiiðum átta skildinga þjónnstufrímerkjiim og einu
grænu fjögurra skiidinga þjónustufrimerki. Ekki hefur tekizt að afla upplýsinga um, hver eig-
andi umslagsins er, annað en að hann er íslenzkur. Bréfið var frá iandfógetanum i Reykjavík,
senniiega sent 22. október 1875, því að myntbreyting átti sér stað hér á landi það ár.
Fékk Reykjanes-
nótina í skrúfuna
GUÐRÚN GK 37 fékk í fyrra-
kvöld loðnunót í skrúfuna
skammt undan Hvalbak. Ranri-
sóknaskipið Ámi Friðriksson
koni Giiðrúnu til aðstoðar og dró
liana inn til Neskaupstaðar og
þangað koniu skipin í gærmorg-
un klukkan 11. Talið er að nótin
sé úr Reykjanesinu, sem strand-
aði á Hvalbaknum í fyrri viku,
ein bjargaðist út aftur eins og
inenn inuna. Týndí sklpið þá nól-
inni.
Skipverjar á Guðrúnu, sem er
200 tanna norsksmáðaður bátur,
náðu nótinni um borð til sin,
nema þeim hluta, sem fór í skrúf
una. Á Neis'kaupstað losaði svo
froskmaður nótima úr skrúfu
skipsíns.