Morgunblaðið - 13.03.1973, Qupperneq 22

22
MORG tJ Xl?r>AE>IÐ, 1>RJ I>JUI > AGU U 13. MARZ L9T3
Minningarorð:
Ólafur Björn Bjarna-
son, Ólafsvík
Fæddur 5. ágnst 1906.
Dáinn 5. marz 1973.
ÞAÐ drúpa maargir b®£@i þegar
þesisi fr»ti miaSw verðwr liagður
■tii hinztu hvílu í Ólafsvík, þriðju-
daginn 13. þ.m. Þessi pruði og
hógværi maður var svo samgró-
t
Móðir rnm,. temgdamóóir og
attnjma,
Efemia Steinhjörnsdóttir,
Kirkjubraut 52, Akranesi,
andaðiist iiauigardaigínin 10.
miairz.
IJlja Pétwrsdóttir,
irrai pMssimi sínu og samhorgur-
uxn í bl'íðu og strtð'u að allur otofo-
iimii aÆ ffoúiíiinrairH' ásamt stáru f jðl-
sSfeyHraŒði miranut kveðja hani* í
kirkjunini hans þenmaix dag.
ÓlaJfrir Hjöim, en svo var hann
ávalit nefndur, var fæddur í
Kö'tLraihioW! í Próðárhreppi og
voru: fsHrridaraiiíndxr ábúendrar þar,
hjiámiiim, Imgjifcri'-org GuimniIaugsdótrÍT
og Bjarni- SigTirð'saon, sem var
eimn hinna kunn.u Höfðabræðra
ii Grrandarfirði. Ólafur Bjöm var
ymgsstuar í stóruŒn systkiruahóp en
irót mixmira systkmin hacfa náð
fraHörðiriisaldrt að ég hygg og
miuinu nokkur þeirra emn á Iófi
og húai tvö' þeírra Jóhannes og
Kriat&x í Ölafavík. Móðrair sína
miiiastl hann ungur en áriið 1918
ge*kk faðÍT haans að eiiga Kxiat-
jöojra Magraúsdótti r, sem var
ekkja Þórarins Þóraíriinsflon.ar,
S53 óanamiiis í Ólafiswfk. Sanemimal
t
Systir mín,
GUÐBJÖRG BJARNADÓTTIR,
andaðist taugardagirm 10. marz.
Fyrir höod okkar systkinanna
Ólafía Bjamadóttir.
t
INGIBJÖRG PALSDÓTTIR,
Gautsdal,
sem andaðTst 5. marz sí. verður jarðsungin frá Reykhólakirkju
miðvikudaginn 14. marz kl. 13.00. Jarðsett verður á Stað.
Friðbjöm Guðjónsson,
og böm hinnar látnu.
t
Faðir okkar, tengdafaðir og afi,
ÓSKAR JÓHANNSSON,
fiskkaupmaður,
andaðist sunmjdagfnni 11. marz.
Guðmundur Óskarsson, Sjöfn Kjartansdóttir,
Bryndís Óskarsdóttir, Gerhard Meyer
og bamaböm.
t
GUÐMUNÐUR GlSLASON
frá Esjubergi,
verður jarðsungirm. frá Foswvogakirkju, miðvikudaginn M,
marz W. 13.30.
Famey Jónsdóttír,
syrrir og móðir hins tátna.
Þökkum hjartaniega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát
og útför móður okftar, tengdaméður og ömmu,
STEINUNNAR JÓNlNU ÞORLAKSDÓTTUR
Guðmunrfur öiafsson,
Sóh/eig, Erla Óiafsdóttir,
ólafur Agúst Guðrrtundsson,
Pétur Ingi Guðmundsson,
Sigurbjörg Jónsdóttir,
Hoigi Einarsson,
Nfna Kolbrún Guðmundsdóttir,
Bryndís Guðmundsdóttir.
byrjaði Hpnt. að> sæíkja’ sjjóiim
og lá lieiS han» því fflgBaai' urn
ÓlaÆsvík ®g svq. kocrx a*5 þiví að
þar aetltist hamx að. og bjjá- til
æviloka. Ærið 1930 gifiiis8 haixn
umgri blósmarás þar Larafiey j u
Þargrinmsdóttrax og fyLgdiusit þau
afiðara. að tffl æviiöika haai»;. og
farrraðiat þeim vei roeð baœna-
hápimt sránrai, þótt stundraim þyrfti
að sæftjia viininium æði> iiangfi frá
Maðvarpainum eas sú vanr xrairaindn
ram flieaitaar fyxrírviininrar kaup-
ttrarsim® að minmsta fcaaiti á
kreppuárraniuim' og raranar Besngur.
Þrjár dæ*OT þesinrai hjjðnai tára,
Sgrrami «jg Huife KWa- exn® allar
gfftaar «ig ttósetrtiaar r Ófeffevílt, en
Emgranm nærít.eízta rf/íiXlrin er gift
£ HafriiaTfiirði. Postraníóíttirin
Sólveig JóhamnesdótlJir Biefur
einmig sfeGámsefí hHmiffi sitt í
Ólafavík og. einiieasoniurinn Hilm-
ar hefixr ávallt dvalið með for-
eS'drram sránum.
Lífsstarfið var sjómuenmskan
frá ungum_ aldrt og má segja að
þar haifi ÓlaJrar Bjöjm stundað
flest stig sjómennskunnar frá
ólaifeváft og víðrar. Hann var
ekki aðeins farsæll og öruggur
sjómaður, hvort sem hamm réð
sttripi eða vann öðrum, heldur
var hann svo miðglöggur á
héimaslóðum við Breiðafjörð að
tl þess var t-eftið af öilram þeim,
senni vorra með honram 1tSP sjós,
mátti raumar telja hann sérstak-
an á því sviði, og má víst segja
að margjr a£ fremstw aflamiinn-
ram hér í dag kaffi nerriið hans í
þeim efnum, og sá eigimileiki
hans hafi þannig orðið mörgum
ungliingnum drjúgt vegamesti,
því nœrgætimm vair hann og ljúfur
í samvimmiu. Þessi eiginleiki var
raunar sögð ættarfylgja þeixra
Höfðabræðra, föður og föður-
bræðra Ólafs Biörns,, sem voru
taldir afbrairðamenm í þessum ,
efnium á sánratm tíma. Annars '
var hamm pxrýðillega greindur
maður og athugulfi, nokkuð dul-
ur í slkiapi,. «n. því Mýlegri og
skemanitilegiri þegar nokkur'
fcynini' höfðu tekizt, og var oft
unun að hlýða á hann segja frá
mönnuim og viðburðum og mutu
virmufélagar Ólafs BjjöEHig þess
í ríkuim mæli, síðustu missirin
þegar heita mátti að hianm væri
fyrst ai'konainn í land.. — En ekki
þurfti maður þá að vera hræddur
um að hann baknagaði náumg-
ann, svo fjærri var það hans
lundarfari. Og tryggur var hann
síniuim göanilu fétógum. — Jóna®
Guðmur.dsson, saripstjóri er giát'
ur Láru elztu dóttur þeirra Laral-
eyjar. Samstarf Ólafs Bjöims og
Jónasar hófst snemima er Jónas
komst yfir lítinn bát ,,Erling“ og
mun Ólafur Bjöfn þá hafa verið
himum unga manTid irnnian: hand'ar
og vel það, enda öll samskipti
þeirra byggð á einstöku vinar-
þeli og gagnkvæmra trsmsti strax
frá upphafi þara 24 ár,. sem segja
má að það hafi staðið, en mrá
hefur Björn Erlingur, elzti som-
ur Jónasar og Láru að noftkru
teftið viið af föður sín.ram enda
„fleytam" stæfckað að miran. Það
er kanmaki dábíitið táfemrænt að
geta þesa í þesau sambandi að
síðustra sporin, sem hiirain hel-
sj úki maður gekk í þeisisu lífi
var um vinnustað þeirra feðga,
þar sem hann var öUram hnrátum
kunnugastur, og var að afhenda
þeim sirnn eigm starfsvettvanig,
svo öHu mætti halda þar í horfí,.
þótt hams misstö við. Þau spor
mun Óíiafur Bjöm þó ekM hafa
talið eftir sér, frekar en ömnur
spor £ Mfinra.
Persómiulega er ég kamnski
kumnuigaistur störfum ólafs
Björns frá þeim tíma er hanm
var forrnaður á bát föður mín*
og föðraTbröður. Jónas var nrá
farinmi að tafea þátt £ sí.ldveiðum
fyrir N-orður- og Austurlamdi en
Ólafur Bjöm að verða meira
heimakær, enda aldurinm farimm
að segja til sín, eftir strangan
starfsdag. Nú var það að hamm
réðst þanni tlímia ársim til þeirra
bræðra og var með bát þeirra
Björgu., á dragnót.aveiiðlum noftík-
ur sumrar.. Áranigurimi varð eiras
og vrð mátrti bráast, fráfoær, að
allra dómi,. siemi tiill þekfttu. Og
eru þó mér að sjálfsögðu hug-
stæðust þara samisMpti okkar
Ólafs. Bjöms foimi tvö: sri. sumirar
er hann var á rninium starfsvett-
vangi og er oftkur öHum
viminuféíliögum’ hams hanmi sér-
staklega hugstæður frá þeim
tíma, og harns sárt saknoð nrá
á skilnaðarsitund. Seimna sum-
atrið mum hamm á stumdium hafa
genigið siárkvaJinin að stöirfuim.
sfiiuim, em það þurftíi feunmuga'
memm tii að merkja slítot, enda
miaðiœrinni eniginm. veifúskatt
Laufeyju fconu haras, og fjiöl-
skyldu þeirra votta ég rnfina
innilegustu samráð er þessi mætt
miaður er ftvaddrar hinztu kveðju,
Gylfi Magnússon.
1 DAG er hugur mdnin sitaddur
vestur í Öiafsvík, af því ég get
eftfei verið þar foftaanlega stiadd-
ur þótt ég fegimm viddi. í dag
fer þar fraim útför mjög kærs
bróðrar miins. Er hamm er kviadd-
ur hdiniztu kveðju hér, ryðjast
minmfinigainnar mörgiii og góðu
frafflt í huigia minm. Ég mdnniist
æskraáranmia hedma i Kötluholti
í Nestareppi imnam Bnmis, nú
Fróðáoatarepptt, þar sem foreldrar
okkar bjuggu með simm stóna og
efnilega bamaihóp.
Börm foreldra okftar, Bjiarma
Sigurðssonar og Imgifojargasr
Gummiaugsdóttur, voru 11, sjö
symair og íjórar dætur. Tveir syn-
Jir dou ungiir, en taim börmin 9
komust til fuliorðims ára. Af
Jþeiiia eru nú á lífi tveir symir
,og deeturnar ailar f jórar.
Qtafur Bjömn var yngstur
þeirra sy&tfeiina sinma er upp
komust og varð harnrn því okftur
hdmiram systkdnramim sérsitialriiega
kær. Okftur fammst við bera á-
byrgð á uppeldi taaaxs, sérstak-
lega hve umgrar hamm var er við
misKliumi ásitkæra móður okkar.
Og það var aMtsaf ánægjuiegt
að ^dgjast með þessurn bróður
olricar, eftir að öll sysitkinin
voru flogin úr hreiðri. Sjá hanm
J verða mikilhæfam mamm, og
heyra það, að hanm, var virtur
laf öiffum þei.m, er honum kymmit-
Just og hamm stairfaðd með.
Við glöddiramst með homrama
þegar harm gekft afr eiga góða
konu, Laufeyju Þorgrímsdóttur.
Hún vair fædd og uppalim í
Öi'afsvift. Þau stofhuðu hedmiili
: í Óiafsvíik 23. febr. 1930 og höfðu
; þamrnig lifað sanrnam I góðu hjónar
banidi í 43 ár. Þeiim varð fimm
ibaíma arrðið, fjögra daafera og
’einis sonar. Auft þess ólu þau
upp systurdóttur hemmar, sem
iþeirra eigið taarm væri. Þau átfeu
igott heimiii og ánægjralegt vax
að hekmsækja þara.
Þau áttu þvl láni að fagna aið
leigmast góð temgdaiböm. Bama-
lám er mesta gæfa aJlra for-
! eldra.
Þegar þau stofnraðra heiimiiill
sitt vorra mjög erfiðir timar i
Ólafiwík, en svo fór þorpið að
vaxa og blómgaist. Þau tóku þátt
i þvi uppbyggingarsitairfi, sem
þar var uninið. Þau og fjölskyld-
am lá ekíki á liði siinra. Hamin
sturida.ði aHa vdmmu, seim þar var
að fá, sjómiaður, vélgæzIuinQaður,
svo og lamdvininiu, er vinma þurfti
við nýtíínigu þess afla, sem að
iiamdi barst.
Þófet henmar aðalstarf værl að
hragsa ram heimálíð, vanm hún
einmiig ratam bemniliis, er huigsia
þuirfti uim. hag þess og baimammia.
Siðösta ár átti hamm við erfið
veiftdmdi aið striðia, em nú er
iivndim fenigiin.
Við systkin hans og affiir hans
vimif,, töftram þátt 1 sorg eiginr
komiu haais, barua, temgdabama
og bamniabama oig allra þeirra
ástvima.
Og ég kveð þég, ftæri bróðír,
með Qrðram skádtísims góða:
„Píýt þér vimiur I fiegri hefen.
Krjúptu að fóturn friðafboðans,
fljúgðra á væmigjuin morgum-
roðamis,
meira að sfearfa Guð& una geim."
G. B.
DRGtEGR
t
Þökkum af alhug auðsýnda samúð og viháttu. við fráfall og
ferðarför móður okkar, tengdamóður og ömmu,
SIGURLAUGAR ÞORKELSDÓTTUR
Fyrir höftd ættingja
Jón Einarsson.
t
Þakka innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
jurðarför,
JÖNÍNU M. ÓLAFSDÓTTUR,
Reykjalundi, Mosfellssveit.
Fyrir hönd vandamanna,
Svavar Daviðsson, Bima Baldursdóttir,
og bamaböm.
t
Þökkum auðsýnda samúð og hluttekningu við andlát og,
JtrtSarf&n móður minnar, tengdamóður okkar og ömmu,
SOFFtU STEFANSDÓTTUR,
Mávahlið 41.
Gunnar Sigurðsson,
Elínborg Sigurðsson,
Lily Karlsdóttir
og bamaböm.