Morgunblaðið - 13.03.1973, Blaðsíða 28

r
28
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 13. MARZ 1973
Eliszabet Ferrars:
Samfanðs í dsurisnn
anlega hafa eitthvert álit
á slíku, og þaö gæti komið hon-
um í góðar þarfir.
Meðan hann dokaði við hlið-
ið, sló kirkjuklukkan.
Hljómurinn var skær og mjúk-
ur í frostinu. Klukkan var ekki
nema ellefu. Líklega væri ung-
frú Dalziel ekki komin enn. Það
Simplicity
smóin
eru íyrir alla í
öllum stæróum
Það er oft erfitt að fá fatnað úr
þeim efnum sem þér helzt óskið
eftir. En vandinn er leystur með
Simplicity sniðunum, sem gera
yður kleift að hagnýta yður hið
fjölbreytta úrval efna, sem við
höfum á boðstólum.
væru meiri möguleikar á að
hitta hana heima, ef hann gengi
dálítið fyrst og liti svo heldur
inn til hennar á heimleiðinni.
Hann gekk áfram og kom að
stígnum, sem lá að útjaðrinum
á lóðinni hennar, að gömlu hlöð
unni. Mestallt árið var þessi stíg-
ur ein forareðja, en i dag sá
Paul, að hann var beingadd-
aður og allar holur fullar
af klaka. Þrjú börn voru að
snudda þarna. Paul þekkti þau
í sjón. Þetta voru nokkur af
Applin-krökkunum, sem áttu
heima í vesældarlegum skúr við
hinn endann á stígnum, og voru
óþægðarskríll, enda þótt þau
væru sérlega lagleg. Honum var
alltaf illa við að sjá þau, ekki
sízt vegna þess að þau voru
svona lagleg, rjóð í kinnum og
með leiftrandi svört augu, en
jafnframt svo miklu skítugri
og tötralegri en börn voru
venjulega nú orðið.
Hann veifaði til þeirra um leið
og hann gekk framhjá, en þau
hnöppuðust þá saman, eins og í
varnarstöðu, rétt eins og þau
væru hrædd við þessa vinsemd
hans, og tóku að skríkja. Paul
andvarpaði. Það varð að gera
eitthvað fyrir þau, hafði hann
sagt við prestinn, skólakennar-
ann i þorpinu og Gower lög-
reglumann. Allir höfðu þeir sam
sinnt þessu og sagt honum frá
því, sem þeir sjálfir höfðu reynt
að gera, og hve fegnir þeir yrðu,
ef hann vildi nú reyna að takast
eitthvað á við þetta vandræða-
mál.
Uppfræðsla, hugsaði Paul.
Alltaf kemur að henni aftur.
Elzta Aplin-barnið, að nafni
Kevin, hafði komið heim fyrir
aðeins fáum dögum, eftir fyrstu
fangavist sína fyrir að ræna
tóbaksbúð í Falford, sem
var bær þarna skammt frá. Hann
hafði barið gömlu konuna, sem
átti búðina, í andlitið, brotið
gleraugun hennar og hún hafði
skorizt illa á kinn. Svo hafði
hann gengið út úr búðinni og
beint í flasið á lögregluþjóni.
Þetta hafði verið hrottalegt og
heimskulegt afbrot, og leit pilt-
urinn þó hvorki út fyrir að vera
hrotti né heimskingi. Það var
einmitt það, sem vakti ugg. Hann
var vingjarnlegur og vel greind
ur, og húsbóndi hans, garðyrkju
maður þarna í nágrenninu, hafði
tekið svari hans við réttarhaldið
Verzlun til sölu
Kvenfataverzlun á mjög góðum verzlunarstað við
Laugaveg til sölu. Leigusamningur til langs tíma
fylgir. 1. flokks innréttingar og hóflegar vörubirgðir
í fullu gildi.
Leiga á húsnæðinu og sala innréttinga kæmi og til
greina.
Fyrirspurnir sendist Morgunblaðinu fyrir 19. marz nk.
merktar: „Laugavegur — 994".
og sagt að hann væri ágætur
starfsmaður.
Paul barði ólundarlega í stein
með stafnum sínum. Allt,
sem uppfræðslu snerti, var svo
afskaplega erfitt. Og eitt af þvi
versta var það, að maður fékk
aldrei tækifæri að athuga árang
urinn af starfi sínu. Það mátti
sjá hann allra fyrst á krökkun-
um, en svo var ekki hægt að
fylgjast með fullorðna fólkinu,
sem varð úr börnunum. Það var
hægt að gera tilraunir, en aldrei
hægt að sjá lokaárangurinn, ef
hann þá var nokkur.
Paul stóð kyrr. Hugsanir hans
beindust í þá átt, sem þær höfðu
verið að taka æ oftar í seinni
tíð, og hafði alltaf gert hann nið
urdreginn. Það yrði sjálf-
sagt bezt að fara heim aftur,
og líta bara inn til ungfrú Dal-
ziel í leiðinni — ef hún þá væri
komin heim.
En það var hún sýnilega ekki,
því að þegar hann kom að hús-
inu hennar og hringdi dyrabjöll
unni, var ekki svarað. En meðan
hann stóð þarna og beið í lauf-
grónum forskálanum, heyrði
hann eitthvað að húsabaki, fóta
tak á mölinni og lágar hvisling-
ar. Hann gekk þangað og fann
tvö þau yngri af Applin-börn-
unum þremur, sem hann hafði
séð á stígnum. Þau horfðu með
mikilli athygli á systur sína, sem
var elzt, tólf ára. Hún var að
reyna við læsinguna á verkfæra
skúr ungfrú Dalziel.
Hún stökk burt, þegar hún
heyrði fótatak hans. Brosti
vandræðalega og sagði óðamála:
— Halló, hr. Hardwicke — get-
ið þér sagt mér, hvað klukkan
er?
Ósjálfrátt leit hann á úrið sitt
og ætlaði að fara að segja: —
Hún er kortér yfir . . .
En án þess að bíða eftir svari
í þýóingu
Páls Skúlasonar.
hans, voru krakkarnir all-
ir komnir af stað áleiðis að hlið-
inu.
— Nei, bíðið þið! kallaði hann
á eftir þeim. — Bernice . . .! Hann
vissi að sú elzta hét svo.
— Hvað eruð þið að gera hérna?
Þau staðnæmdust og Bernice
setti sig í varnarstellingu fyrir
framan hin tvö.
— Við komum til að spyrja
frúna hvað klukkan væri, sagði
hún.
— Hefur hún kannski ein-
hverja klukku þarna í skúrn-
um?
Bernice leit til jarðar og risp-
aði boga í mölina með tánni. Hún
velvakandi
Velvakandi svarar i síma
1010C frá mánudegi til
föstudags kl. 14—15.
0 Vandamál aðstandenda
flogaveikra barna
Guðrún Frederiksen, sem er
amma lítils, flogaveiks drengs,
hringdi til okkar núna fyrir
helgina og ræddi um þá erfið-
leika, sem börn með þann sjúk
dóm og aðstandendur þeirra
eiga við að glima. Börnin geta
ekki leikið sér með öðrum böm
um og verða alltaf að vera und
ir eftirliti, þvi að köstin gera
ekki boð á undan sér. Verður
í rauninni að hafa auga með
þeim allan sólarhringinn. Þau
verða að vera inni mestan
hluta dagsins. Uti geta þau
ekki verið nema i fylgd með
fullorðnum, þar sem ekki er
hægt að leggja það á nokkurn
ungling að gæta þeirra þar og
bera ábyrgð á þeim.
Það vantar tilfinnanlega dag
heimili fyrir börn með þennan
sjúkdóm, sagði Guðrún, þar
sem þau fá ekki inni á venju-
legum dagheimilum. Þau verða
að geta leikið sér við önnur
böm og mæðrunum er nauðsyn
legt að fá einhverja hvíld.
Guðrún kvaðst ekki vita, hve
mörg börn þjást af flogaveiki
hér í borginni, en hún vill
gjarnan komast í samband við
fólk, sem á við sama vandamáJ
að glíma. Sameiginlega gæti
það kannski fengið einhverju
áorkað til bóta. Guðrún
á heima í Skaftahlíð 14, og sím
inn þar er 2-53-29.
0 Treystum vináttuna við
Færeyinga
Hér er bréf þar sem íslend-
ingar eru hvattir til þess að
rækta betur vináttutengsl-
in við Færeyinga:
„Velvakandi.
Fyrir nokkrum árum var
stofnað félag i þeim tilgangi að
auka kynni og vináttu milli Is-
iands og Færeyja, en ósköp er
starf stjórnar þess félags aumt.
Það er eins og allt starf þar
hafi sofnað svefninum langa.
DANSK-ÍSLENZKA FÉLAGIÐ DANSK-ISLENZKA FÉLAGIÐ
DÖNSK KVIKMYNDAVIKA
I Háskólabíói dagana 13.—18. marz 1973. Sýningar hefjast kl. 17:30 og kl. 21.
Eftirtaldar kvikmyndir verða sýndar:
Þriðjudaginn
Miðvikudaginn
Fimmtudaginn
Föstudaginn
Laugardaginn
Sunnudaginn
13. marz:
14. marz:
15. marz:
16. marz:
17. marz:
18. marz:
MANDEN DER TÆNKTE TING.
LÖGNEREN.
VI ER ALLESAMMEN TOSSEDE.
ANG. LONE.
BALLADEN OM CARL-HENNING.
PRÆSTEN I VEJLBY.
Þegar náttúruhamfarimar
hófust í Vestmannaeyjum, voru
það frændur vorir og vinir,
Færeyingar, sem komu snar-
lega til hjálpar og sendu okk-
ur fjárhæðir allmiklar. Segir
mér svo hugur um, að engin
þjóð hafi sent stærri fjárhæðir,
ef miðað er við fólksfjölda.
Ég hefi rætt við fólk um það,
hvort ekki væri reynandi að
stofna til nýs félags, sem hefði
það á stefnuskrá sinni að auka
kynni milli fslendinga og Fær-
eyinga, ag hefur mér fundizt
góður grundvöllur til þess, en
aðeins framkvæmdarsemi vant-
ar. Við getum án efa
lært marga hluti af vinum okk
ar og frændum Færeyingum.
Ef af slíkri félagsstofn-
un yrði, væri hægt að hafa sam
vinnu við félag Færeyinga hér
í Reykjavík, og er grunur minn
sá, að þar myndi takast góð
samvinna, enda eru Færeying-
ar samvinnuþýðir, og eitt
er vist, þeir eru vinir vina
sinna. Höfum við sýnt þeim þá
virðingu, sem þeir eiga skilið?
Ég held ekki.
Það er von min, að þeir, sem
hafa áhuga á félagsstofn-
un sem þessari, taki höndum
saman hið fyrsta. Hvar eruð
þið, sem áhuga hafið, af stað
nú.
Með vinsemd,
Helgi Pálmarsson,
Bólstaðarhlíð 48."
XogZ
eru hjón
en Efnalaug Vesturbæjar og Þvottahúsið Fönn eru
það ekki, en hafa tekið upp nána samvimvu.
Efnalaug Vesturbæjar tekur á móti öllum þvotti
fyrir Fönn í afgreiðslum sínum að Vesturgötu 53
og Amarbakka 2 (gegnt lyfjabúð).
Efnalaug Vesturbæjar, Pannbvítt frá FÖNN,
Vesturgötu 53, s. 18353, Langlioltsvegl 113,
Arnarbakka 2, s. 86070. *• 82220 — 82221*