Morgunblaðið - 08.03.1974, Síða 30

30
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 8. MARZ 1974
Guðrún Jakobsdóttir
— Minningarorð
F. 9. apríl 1910
D. 28. febrúar 1974
Enginn veit hvar línan liggur
lifs og dauða milli.
Aðeins eitt vitum við, aðyfirþá
línu verða allir eitt sinn að stíga.
,,Milii mín og dauðans er aðeins
eitt fótmál." Svo segir hið sigilda
spakmæli, og þetta hvort tveggja
vekur okkur sérstaklega til fhug-
unar um samband Iífs og dauða,
þegar okkur virðist einhver kall-
-aður mjög óvænt til þess að stíga
þetta eina og jafnframt. síðasta
fótmál yfir línuna mjóu milli lífs
og dauða.
Ég hrökk því ónötanlega við, er
mér bárust þau óvæntu tíðindi, að
mágkona mín og fjölskyldu vin-
kona, húsfreyjan að Hliðarbraut 1
Hafnarfirði, Guðrún Jakobsdótt-
ir, hefði um kvöldið 28. febr. orðið
fyrir slysi, sem leiddi nær sam-
stundis tilþess, að hún steig þetta
örlagaríka síðasta fótmál.
Ég ætla ekki að rekja æviferil
hennar í verulegum atriðum,
heldur eiga þessi fáu orð min
fyrst og fremst að vera þakklætis
vottur fyl-ir rúmlega þriggja ára-
tuga kynningu og alla þá vináttu,
sem þeirri kynningu hefir fylgt
milli fjölskyldna okkar.
Guðrún var fædd aðUrriðaáí
V-Húnavatnssýslu og ólst upp
ásamt mörgum systkinum þar
nyðra. Ekki var ég kunnugur á
þeim slóðum, og get þvi lítið
dæmt af eigin reynslu um uppeld-
is háttu og siði þar. En eftir mikil
kynni siðar af þeim systkinum
öllum, móður þeirra og fjölda ná-
kominna ættingja, þá er ég þess
fullviss, að uppeldi Guðrúnar og
þeirra systkina var byggt á ,
grundvelli kristinnar trúar og
þess siðgæðis, Sem gegnum ald-
irnar hefir orðið drýgst til hins
sannasta og bezta uppeldisþroska
með þjóð vorri.
Skólaskylda var þá aðeins til
barnaprófs. En heimili þeirra
tima var skóli og það oftast merki-
legur skóli. Undirstöðu grein þess
skóla var að vissu leyti aðeins ein,
það var vinnan. En hún skiptist
lika í margar valgreinar. Hin
margbreytilegu störf gáfu ótal
tækifæri til lærdóms og þroska,
bæði huga og handa. Því fylgdi
ómetanleg þjálfun i sjálfstjórn og
sjálfsbjargarviðleitni, sem flétt-
aðist saman við hina félagslegu
samhjálp milli systkina og allrar
fjölskyldunnar. Orðin námsleiði
og unglingavandamál voru
óþekkt í þessum skóla. En keppt
var til prófs i slíkum skólum, já
bæði munnlega og verklega. En í
stað einkunna i tölum, komu orð-
in: Verkhæfni á sem flestum svið-
um, hugkvæmni, trúmennska og
heiðarleiki í hvívetna. Reynslan
sýndi mér síðar og sannaði, að
Guðrún Jakobsdóttir hafði staðið
sig með ágætum á þessu prófi.
Unglingar þessa tíma lásu líka
mikið af úrvals bókmenntum,
ljóðum, sögum og ævintýrum, og
tóku sér ýmsar fyrirmyndir eða
völdu sér ákveðið takmark að
stefna að. Ekki er mér beinlínis
kunnugt um hug Guðrúnar sál.
þegar hún leggur út í lífið eins og
sagt er, en af kynningunni síðar,
þá held ég, að ég myndi helzt
leggja henni í munn sem ein-
kunnarorð þessar ljóðlínur
skáldsins:
,,Ó, faðir ger mig blómstur blítt,
sem brosiröilum mót,
og kviðalaust við kalt og hlýtt
er kyrrt á sinni rót ."
Ung hefir hún brosað við sínum
verðandi, ágætis eiginmanni,
Finnboga Ingólfssyni, sem nú lif-
ir konu sina ásamt fimm börnum
þeirra, 4 sonum og einni dóttur.
Þau eru öll hin mannvænlegustu,
og hvert þeirra sinni stétt og
stöðu til hins mesta sóma. Og
aldrei heyrði ég Guðrúnu mæla
æðruorð eða kviða, þótt vafalaust
hafi hún ekki komist hjá að mæta
ýmsum erfiðleikum, sem hverju
stórheimili hlýtur ætið að fylgja.
og svo sannarlega var hún föst á
t
Eiginkona mína
ASTRI FORBERG ELLERUP
lézt 7/3
Johan Ellerup
t
Dóttir okkar
STEINUNN S. BRIEM
lézt I Kaupmannahöfn 26. febrúar sl. Útförin hefur farið fram.
Sigríðurog Eggert P. Briem.
t
Kveðjuathöfn um móður okkar,
ELÍNBORGU GÍSLADÓTTUR,
Laufási, Vestmannaeyjum,
sem andaðist 5. marz, fer fram frá kirkju Óháða safnaðarins, föstudag-
inn 8 marz kl 1 4 00
Börnin.
Friðgeir Júlíusson
— Minningarorð
sinni rót, og frá þeirri rót er nú
þegar vaxinn mikill og fagur
blómakrans, því þótt Guðrún sál.
næði tæplega 64 ára aldri, þá eru
fjölskyldurnar frá þeim hjónum
orðnar margar og afkomendur
biómstra í 4. lið. Þegar ég þannig
Iít yfir kynningu mina af
fjölskyldunni á Hlíðarbraut 1 í
Hafnarfirði, þá hlýt ég að finna til
innilegrar gleði með þeim sem
eftir lifa, yfirþví einstaka barna-
láni, sem þar virðist ganga í erfðir
lið fram af lið.
Ég minntist á valgreinar í skóla
heimilis og skóla lífsins. Guðrún
iðkaði einmitt eina sérstaka val-
grein. Auk allra húsfreyju starfa
og heimilis anna, þá lagði hún
óþreytandi kapp á hannyrðir og
heimilisprýði. Er mér kunnugt
um, að flest eða öll heimili, sem
henni voru tengd og jafnvel út
fyrir þær raðir, eiga ýmsa muni,
sem gerðir eru af hennar hugviti
og unnir af hennar handa snilli.
Ég endurtek þakklæti mitt til
Guðrúnar og allrar fjölskyldunn-
ar fyrir staðfasta vináttu mér og
mínum til handa.
Ég votta eiginmanni hennar,
börnum og öllu skyidfólki og vin-
um hinnar látnu merkiskonu,
innilega samúð, og bið ykkur öll-
um, yngri sem eldri huggunar og
Guðs blessunar um langa framtið.
Við skulum svo að lokum
minnast þeirra sérstöku sann-
inda, að við ástvina söknuð, er það
mesta huggunin og gleði, að hafa
mikils að sakna. Slík tilfinning
lyftir minningu þess, sem saknað
er, upp I hærra og æðra veldi, sem
varpar Ijósi og nýjum vona
bjarma á framtíð þeirra, sem
syrgja og sakna, en stefna þó
ótrauðir upp á við og áfram á
lífsins braut.
7. marz 1974.
Halldór G uðjónsson.
Fæddur3. júlí 1903
Dáinn 1. marz 1974.
Það er erfitt að sætta sig við, að
Friðgeir tengdafaðir minn skuli
vera látinn, en öll verðum við að
beygja okkur undir vald þess, er
öllu ræður.
Friðgeir var fæddur 3. júli 1903
að Snæfjöllum á Snæfjallaströnd,
sonur hjónanna Ólafar Gfsla-
dóttur og Júliusar Þórðarsonar.
Vegna veikinda móður sinnar
fór hann i fóstur til móðurbróður
síns Steindórs Gíslasonar og konu
hans Sigurborgar Márusdóttur á
Leiru í Leirufirði og fluttist siðan
með þeim tilHnífsdals og ólst þar
upp.
Þau Ólöf og Július eignuðust
sjö börn og eru nú þrír bræður
látnir. Þeir eru: Gísli, Jón og nú
Friðgei r.
Eftirlifandi systkini eru Sigur-
vin, tvíburabróðir Friðgeirs, Ólaf-
ur og María, öll búsett i Reykja-
vík, og Ólöf búsett á Akranesi.
Friðgeir kvæntist 20. septem-
ber 1934 eftirlifandi konu sinni
Finney Kjartansdóttur fæddri á
Sléttu í Sléttuhreppi.
Þau hjónin eignuðust tvær dæt-
ur, Sigurborgu, sem búsett er I
Reykjavik og er gift undirrituð-
um, og Eddu, sem gift er Eric A.
Kinchin og búa þau i Leeds í
Englandi ásamt tveimur börnum
sinum.
Friðgeir bjó ásamt fjölskyldu
sinni fyrstu árin í Hnifsdal og síð-
an á ísafirði þar til þau flultust
suður.
Friðgeir byrjaði ungur að
stunda sjómennsku, fyrst á bátum
og togurum og siðan við eigin
útgerð.
Eftir að fjölskyldan fluttist suð-
ur, stundaði Friðgeir aðallega
verslunarstörf. Var hann mjög
vinsæll, enda með afbrigðum góð-
ur maður og með létta skapgerð.
Það eru margir, sem sakna góðs
vinar víð fráfall hans.
Er ég kynntist Friðgeiri fyrir
um það bil tólf árum, fann ég
fljótt, að þar hafði ég hitt mann,
sem gott var að leita ráða hjá og
leita til ef á þurfti.
Þau hjónin höfðu komið sér
upp fallegu heimili þar sem ríkti
hlýja og góðvild. Þar var alltaf
gott að koma.
Friðgeir var örlátur og góður
barnabörnum sínum, sem eru
fjögur, og er missirþeirra mikill.
Ég átti þvf láni að fagna að
starfa með honum tvö siðustu ár-
t
Innilegustu þakkir fyrir auðsýnda samúð og vináttu við andlát og útför
TORFHILDAR JÓHANNESDÓTTUR.
Guðrún Halldórsdóttir,
Steinþór Guðmundsson, Anna Georgsdóttir,
Anna Guðmundsdóttir, Gunnar Guðmannsson
og systkyni hinnar látni.
t
Þökkum auðsýnda hluttekningu og samúð við andlát og jarðarför
MARGRÉTAR JÓNSDÓTTUR,
Austurgötu 32,
Hafnarfirði
Börn, tengdabörn og bróðir.
in og féll aldrei skuggi þar á og
sakna ég göðs vinar.
Eg vil enda þessa fátæklegu
kveðju mína með því að óska
tengdamóður minni Guðs blessun-
ar á þessumerfiðu tímamótum.
Eggert Jósefsson.
Ég mætti Friðgeir í fyrsta skipti
í desember 1966. Við gátum lítið
talað saman þá vegna þess, að ég
talaði ekki íslenzku, og hann litla
ensku, en ég skildi orðin „velkom-
inn til Islands" og hið fasta hand-
tak hans.
I aprfl 1967 giftist ég dóttur
hans Eddu og var þá orðinn einn
af fjölskyldunni.
Við bjuggum f Englandi nokkra
mánuði eftir giftinguna og höfð-
um við þá ánægju að fá tengdafor-
eldra mína í heimsókn þangað
ásamt mágkonu minni og eigin-
manni hennar.
Friðgeir þurfti ekki mikla
kunnáttu í ensku til að eignast
góða kunningja þar, sérstaklega
foreldra mína Grace og Walter.
Við fluttumst til tslands um
haustið 1967 og það var þá, að
hann varð meira en tengdafaðir
minn, hann varð líka mjög náinn
vinur minn, einhver, sem ég gat
leitað til þegar ég þurfti á leið-
beiningum að halda, einhver, sem
ég gat rætt einkamál mín við,
einhver, sem gat dregið úr heim-
þrá minm, einhver, sem var alltaf
tilbúinn að gera það, sem hann
gat til að hjálpa.
Hann var fullur af lífsþrótti og
sigraði alla erfiðleika sína með
bros á vör. Lífskraftur hans var
ótrúlegur og þegar við fórum
tveir saman til Englands i tveggja
vikna frí, var það alltaf ég, sem
var orðinn uppgefinn á undan
honum eftir okkar mörgu göngu-
túra.
Hann hafði þá góðu eiginleika
að geta umgengist fólk á öllum
aldri. Kunningjum mínum frá
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir,
tengdafaðir, afi, langafi og bróðir
EINAR ÖGMUNDSSON,
vélstjóri,
Þórustíg 20 Ytri-Njarvik
verður jarðsunginn frá Keflavík-
urkirkju laugardaginn 9. marz kl.
14 00
Sigríður Hafliðadóttir, börn,
tengdabörn, barnabörn, barna-
barnabörn og systkini.
t
Hjartkær eiginmaður minn
SIGURÐUR E. STEINDÓRSSON,
Látraströnd 11,
Seltjarnarnesi,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni laugardaginn 9. marz kl 10.30
árdegis
Blóm vinsamlega afþökkuð
Fyrir mína hönd, barna okkar, barnabarna og systkina hins látna,
Petrina Jónasdóttir.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vináttu vegna andláts og
jarðarfarar mannsins míns, föður, tengdaföður, afa og bróður.
JÓHANNS TRYGGVA ÓLAFSSONAR
frá Krossum
Guðný Gunnarsdóttir, Jóhann Sígurjón Friðgeirsson,
Erla Jóhannsdóttir Friðgeir Olgeirsson,
og systur hins látna.
t
Hugheilar þakkir fyrir auðsýnda
samúð við andlát og jarðarför
bróður okkar,
GUÐMUNDAR H.
JÓNSSONAR.
Brjánsstöðum,
Skeiðum.
Sérstaklega viljum við þakka
starfsfólki á Landakotsspítala frá-
bæra umönnun i veikindum
hans.
Systkinin frá Brjánsstöðum.