Morgunblaðið - 28.05.1974, Síða 4

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 28, MAI 1974
BÍLALEIGA
CAR RENTAL
TS 21190 21188
LOFTLEIÐIR
Im 14444*25555
mmm
Ibilaleiga CAR RENTAL
OAM-mnrrAL*
Hverfisgötu 1 8
27060
/£5bílaleigan
^EYSIR
CAR RENTAL
V24460
í HVERJUM BÍL
PIOMEER
ÚTVARPOG STEREO
KASSETTUTÆKI
HÚPFERÐABÍLAR
Til leiíju i leiujn ofj sken-irri
ferðn 87 50 f.uþerj.i bil.n
KJARTAN
INGIIVIARSSON
Simi 86155 oy 32716
Afgreiðsla B S I simi 22300
FERDABILAR HF.
Bílaleiga — Sími 81260
Fimm manna Citroen G. ■ S.
station. Fimm manna Citroen
G.S. 8—22 manna Mercedes
Benz hópferðabilar (m bilstjór-
um).
HVER ER
SINNAR
ÆFU SMIÐUR
^ SAMVINNUBANKINN
Bílaleiga
CAB RENTAL
Sendum
41660 - 42902
Eiga um sárt
að binda
Kosningunum lauk með sigri
Re.vkvíkinga. Þeir hrundu á-
sókn glundroðaaflanna og kusu
áfram samhenta stjórn Sjálf-
stæðisflokksins. Þegar litið er
til stjórnmálaflokkanna, hvers
fyrir sig, þá er augljóst hver
stendur sterkastur eftir kosn-
ingarnar. Hins vegar er erfið-
ara að átta sig á, hvaða flokkur
geldur mest afhroð. Ekki er
hægt að tala um fylgishrun
Frjálslynda flokksins, því ekki
er sýnt hversu margir hafa
stutt þann flokk, sem hróflað
var upp f kringum Bjarna
Guðnason, eftir að hann hafði
orðið viðskila við sfna fyrri
samherja í sameiningarflokki
frjálslyndra og vinstri manna.
Bjarni hefur um skeið boðað,
að „gömlu“ flokkarnir væru
rotnir og rúnir trausti og um-
fram allt svo tvlstfgandi og
stefna þeirra svo ioðin, að ekki
væri á henni byggjandi. Vissu-
lega má segja, að þessi orð
Bjarna hafi átt rétt á sér varð-
andi sumt í fari „gömlu“ flokk-
anna, en gagnrýni hans varð
eins og hvert annað pólitfskt
nag, þegar litið var til stefnu-
mála og áróðurs frjálslyndra
sjálfra. Bjarni gat aldreigert
upp við sig, hvort hann átti að
vera fylgjandi áframhaldandi
vinstri stjórn eða ekki. Hann
gat ekki tjáð sig svo ijóst væri
um afstöðuna til Nato og um
varnarmálin var afstaðan orðin
æ óskýrari og að lokum var svo
komið, að hann sagði, að þjóðin
ætti að skera úr í þjóðarat-
kvæði, en nánar lýsti hann vart
afstöðu sinni. Gagnrýni Bjarna
Guðnasonar hlaut þvf að missa
marks og fæstir ætluðu honum
neinn árangur í þessum kosn-
ingum, svo að fylgilevsi Frjáls-
lynda flokksins við þessar kosn-
ingar er ekki markvert.
Framsókn tapaði nokkru
fylgi vfða og missti mann bæði
f Reykjavík og á Akureyri, þar
sem Framsókn hefur verið
stærstur flokka. Þó að tap
Framsðknar sé ekki mjög mik-
ið hlutfallslega, þá er það til-
finnanlegra en ella, þar sem
ráðamenn Framsóknarf lokks-
ins höfðu talið, að hann hefði
st.vrkzt við þingrofið og eins
hins, að sú kenning hefur verið
uppi í Framsókn, að sá fiokkur
nyti ávallt góðs af rfkis-
stjórnaraðstöðu. En þótt von-
brigði Framsóknar hljóti þann-
ig að vera nokkur, þá eru von-
brigði Alþýðubandalagsins og
ráðamanna þess mest og miklu
meiri, en þeir vilja nú vera
láta. Þeir voru sigurvissastir
allra f kosningabaráttunni.
Fullyrtu, að straumurinn lægi
til þeirra. Alþýðubandalagið
væri eini flokkurinn, sem unga
fólkið vildi sjá og það fylkti sér
undir merki Alþýðubandalags-
ins. Káðamenn Alþýðu-
bandalagsins voru sannfærðir
um að þeir fengju yfir 10000
atkvæði í Reykjavfk, enda
hefði það verið eðlilegt miðað
við atkvæðatölur þeirra f síð-
ustu kosningum fyrir þremur
árum. Hefðu þeir haldið þeim
atkvæðum, sem þeir fengu þá,
og hlotið sinn hlut af aukning-
unni, án þess að vinna nokkuð
á, þá hefðu þeir náð tfuþúsund
atkvæðum. Og það var ekki að-
eins Alþýðubandalagsforystan,
sem trúði þvf, að sá flokkur
hlyti stórkostlega fylgisaukn-
ingu. Eftir sigurvissutal flokks-
ins og eftir fund þeirra í
Laugardalshöll, sem þeir full-
yrtu, að hefði verið stærsti
stjórnmálafundur, sem haldinn
hefði verið til þessa hér á landi,
— eftir allt þetta voru margir
aðrir farnir að trúa þvf, að fólk
myndi láta glepjast og fylkja
sér um Alþýðubandalagið. En
þvf fór fjarri. Alþýðuhandalag-
ið náði ekki einu sinni sama
atkvæðafjölda og 1971 og hefur
þó kjósendum að sjálfsögðu
fjölgað mikið sfðan. Alþýðu-
bandalagið á þvf um sárt að
binda eftir þessar kosningar.
Og fundurinn mikli I Laugar-
dalshöll, þar sem mættu eftir
því sem nú verður séð næstum
hver einast kjósandi Alþýðu-
bandalagsins, er orðin hlægi-
legur. Annaðhvort hefur gerzt,
að fundurinn hefur verið svona
drepleiðinlegur og misheppn-
aður, að stór fjöldi fundar-
manna hafi hætt við að kjðsa
G-listann eða hitt, að á þennan
auglýsingafund kommúnista
hafi verið smalað af öllu Suð-
Vesturlandi. Senniiega hefur
þó hvort tveggja gerzt.
spurt og svarad
Lesendaþjonusta MORGUNBLAÐSINS
Hrmyið í síma 10100 kl
10—1 1 frá mánudegi til
tostudags °9 biðjið um Les-
endaþjónustu Morgunblaðs-
ins
Þroskaþjálfun
Margrét (íuðmundsdóttir,
Giljalandi 30, Reykjavík, spyr:
,,Mig langar til að spyrja,
hvaða menntunar er krafizt til
að geta gegnt skólastjórastöðu
við Þroskaþjálfaskóla Islands,
og hver gegni þeirri stöðu nú.
Ennfremur hvaða menntun nú-
verandi skólastjóri hefur."
Ingimar Sigurðsson fulltrúi í
heilbrigðis- og tryggingaráðu-
neytinu svarar:
1. og 2. Samkvæmt 15. gr. laga
nr. 53/1971 um fávitastofnanir
skal forstöðumaður aóalfávita-
hælís ríkisins vera skólastjóri
skólans. Samkvæmt lögunum
eru ekki gerðar sérstakar
menntunarkröfur til hans sem
skólastjóra.
3. Núverandi forstööumaður er
kennari að mennt. Hann stund-
aði og nám við háskólann í
Ziirich í Sviss um sex missera
skeið í kennslu-, uppeldis- og
sálarfræði afbrigðiiegs fólks.
Einnig lagði hann stund á nám
við Den Socialske Skole f Kaup-
mannahöfn með það fyrir aug-
um að veita fávitastofnunum
forstöðu.
Páll Sigurðsson, Selbrekku 5,
Kópavogi, spyr:
„1. febrúar s.l. fór ég í Spari-
sjóð Kópavogs og greiddi
þúsund krónur í söfnun Rauða
17 króna aukagjald. Hverju
sætir þetta?“
(Birt aftur vegna mistaka).
Kári Jónasson hjó Pósti og
síma í Kópavogi svarar:
„Allir gíröseðlar, sem póst-
stofan lætur frá sér eru seldir á
17 krónur stykkið, enda þarf
stofan að standa skil á andvirði
krossins vegna holdsveikra,
gíróreikning 455. Þá þurfti ég
ekki að greiða neitt aukagjald,
en þegar ég greiddi þúsund
krónur til Hjálparstofnunar
kirkjunnar, gíróreikning
20000, i Póststofunni, Kópa-
vogi, 5. marz s.l. i söfnun vegna
holdsveikra, var ég krafinn um
þeirra vió uppgjör. Póststofan
hefur ekki fengið þjónustu-
seðla, sem hún getur látið frá
sér ókeypis, í tilvikum eins og
sp.vrjandi greinir frá,"
Rœtt við Höllu og Hal Linker:
Vandinn að finna
stað, sem við höf-
um ekki komið til
HJONIN llalla og llal Linker
eru mörgum kunn, enda er
llalla Hafnfirðingur. Þau hjón-
in hafa gert fjölda sjónvarps-
þátta um heimsóknir sínar tii
flestra þjóölanda heims. A
þeim 18 árum, sem þau hafa
unnið að gerð þáttanna. hafa
þau komið til 144 landa og gert
vfir 600 þaúli. I f.vrra voru þau
hér og gerðu þátt um Vest-
mannaeyjar, en ágóðinn af
þeim þætti rann allur f Vest-
mannaeyjasöfnunina, eins og
kunnugt er.
Hjónin voru hér á ferð í síð-
ustu viku, og þá átti blaðamað-
ur Mbl. við þau stutt spjall.
— Hvert var erindið til Eyja
að þessu sinni?
—. Þegar við vorum þar fyrir
ári var þar ömurlegt um að
litast eins og allir vita. Þá lá
athafnalif þar niðri, og allt var
á kafi í ösku og hrauni. Okkur
fannst, að andstæðurnar hi.vtu
að vera athyglisverðar fyrir
áhorfendur okkar og langaði til
að sýna breytinguna, sem orðið
hefur þar á öllu á þessu eina
ári, sem liðiðer, segir Hal.
— Hvaðan ber ykkur annars
að?
— Hingað komum víð l>eint
frá Moskvu. Við vorum þar líka
i spetemher sl. og höfðum feng-
ið leyfi til að taka þar myndir
áður en við komum þangað. Við
komuna þangað biðu okkar
leiðsögumenn eins og venjan er
þar í landi, en þar að auki var
ætlun heimamanna sú aó láta
okkur í té kvikmyndatöku-
menn. Hal hefur hins vegar
alltaf tekið þær myndír sjálfur,
en Rússarnir sátu fastir við
sinn keip. Um tfma leit út fyrir,
að ekkert yrði af neinni mynd
um Sovétrikin á okkar vegum
og vorum við farin að búast til
brottferöar, þegar við fengum
tiikynningu um, aö ákveðið
hefði verið að veita sérstaka
undanþágu i þessu tilviki.
Þetta gekk svo allt eins og í
sögu, og raunin varð sú, að
Rússarnir urðu svo ánægðir
með myndina, að þeir buðu
okkur að koma'aftur til frekari
kvikmyndatöku. Þangað fórum
við sem sagt, og erum nú á
heimleið.
I þessari ferð höfum við líka
verið á Spáni og í Frakklandi
og erum nú með í farangrinum
efni i þátt frá páskavikunni í
Sevilla og frá Auvergne, sem er
í Mið-Krakklandi. Það, sem er
sérstaklega athyglisvert í
llalla og Hal Linker.
Auvergne, er fjöldi eldgíga,
sem auðvitað hafa ekki látið á
sér kræia frá ómunatið. Hins
vegar gátum við sagt fólkinu
þar, að í því efni væri engu að
treysta, eins og dæmið um Vest-
mannaeyjar sannaði, segir
Haila.
— Hversu mikinn hluta
ársins eruð þið á ferðalagi?
— Við reynum að vera ekki
að heiman lengur en átta vikur
á ári hverju nú orðið, en áður
fyrr vorum við oft lengur, segir
Hal. Aður urðum við að haga
ferðum okkar i samræmi við
skólagöngu Davíðs sonar okkar,
en nú er httnn farínn að heim-
an, þannig að við eigum betur
heimangengt hvenær sem er.
— Davíð tók lengi vel þátt í
gerð myndanna og fór þar með
hlutverk. var ekki svo?
— Jú, en hann hefur samt
ekki valið sér kvikmyndagerð
eða neitt henni skylt að starfi.
Hann er nú á öðru ári í lækna-
námi og hefur lagt drög að því
að geta dvalizt hér á íslandi í
sumar.
— Eruð þið ekkert farin að
þreytast á flökkulífinu?
Við spurninguna verða hjón-
in bæði dálítið skrítin á svipin,
en svo segir Hal:
— Heldurðu, að þér þætti
leiðinlegt að geta setzt niður
fyrir framan alheimskortið,
tekið þér í hiind prik til að
reyna að finna stað, sem þú
hefðir ekki komið á áður? Þetta
gerum við nokkrum sinnum á
ári, vitandi, að við getum farið
hvert, sem hugurinn stefnir, og
lifað svo góðu lífi á afrakstrin-
um.