Morgunblaðið - 23.06.1974, Side 22

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 23. JUNl 1974
21
„Hlakka til að geta lagt mál-
efnum kjördæmisins lið”
Rætt við frú Sigríði
Guðvarðardóttur hjúkr-
unarkonu, sem skipar
þriðja sætið á fram-
boðslista Sjálfstæðis-
flokksins í Norður-
landskjördæmi vestra
Þegar blaðamaður Mbl. knúði
dyra á læknisbústaðnum á Sauð-
árkróki nú fyrir skömmu til að
hafa tal af iæknisfrúnni, frú Sig-
rfði Guðvarðardóttur hjúkrunar-
konu, sem skipar þriðja sætið á
lista Sjálfstæðisflokksins f
Norðurlandskjördæmi vestra,
kom hann sannariega ekki að
tómum kofanum, þvf að þá voru
staddir þar f heimsókn, meðfram-
bjóðendur Sigrfðar, þeir Pálmi
Jónsson og Eyjólfur Konráð Jóns-
son og þau þrjú voru að leggja á
ráðin um, hvernig háttað skyldi
kappræðufundum þeim, sem
stjórnmálaflokkarnir hafa geng-
izt fyrir f kjördæminu undan-
farið.
Frú Sigrfður bauð blaðamanni
inn f vistlega stofuna, þar sem
hann lét lftið á sér bera, meðan
þremenningarnir voru að finna
beztu áætlunina. Það þurfti að
taka ákvörðun um, hver ætti að
tala fyrst, um hvaða málefni hver
skyldi fjalla og hvcrnig skyldi
svarað hugsanlegum ádeilum
andstæðinganna. Og þó að blaða-
maður gerði sér far um að reyna
að hlera ekki, komst hann ekki
hjá þvf að dást að þvf, hve ske-
leggur hinn nýji frambjóðandi
var f viðræðunum við karlmenn-
ina tvo, þrautreynda pólitfkusa.
Við biðum með fyrstu spurn-
inguna, unz gengið hafði verið frá
áætluninni og frú Sigrfður var
búin að fylgja flokksbræðrum
sfnum til dyra.
— Hvað kom til að þú ákvaðst,
hjúkrunarkona og læknisfrú, að
hella þér út f landsmálapólitík?
— Ég hef alltaf verið sjálf-
stæðiskona og satt að segja mjög
pólitfsk með sjálfri mér. Þegar
mér svo bauðst þetta sæti á list-
anum, fannst mér ég ekki geta
skorizt undan merkjum og þess
vegna lagði ég út í baráttuna. Ég
hef alltaf viljað flokki mínum vel
og stutt baráttumál hans af
áhuga, en ég verð að segja eins og
er, að mér hafði aldrei dottið i
hug, að ég ætti eftir að fara í
framboð fyrir hann í raunveru-
legt baráttusæti, vitandi það, að
ég ætti fyrir höndum þingsetu á
hans vegum. Ég fmynda mér að
svipað sé farið með margar af
mínum flokkssystrum, þær eru
eldheitar sjálfstæðiskonur, en
hvarflar aldrei að þeim að þær
gætu átt eftir að gegna fyrir
flokkinn mikilvægum trúnaðar-
störfum. En ég held að við gætum
ekki talið okkur sjálfstæðiskonur,
ef við hlýddum ekki kallinu þegar
það kemur.
— Það liggur nú lfklega beinast
við að spyrja þig hvernig heil-
brigðismálum kjördæmisins sé
háttað og hverju sé þar helzt
ábótavant?
— Ég verð að svara þvf eins og
er, að það er svó skammur tími
frá því að mitt framboð var ákveð-
ið, að ég hef ekki enn sett mig það
vel inn í mál alls kjördæmisins, að
ég geti heiðarlega svarað slíkri
spurningu, en held, að við verðum
að láta nægja að fjalla stuttlega
um heilbrigðismálin f mínu hér-
aði. Hér skortir mikið á, að þau
mál séu í réttu horfi og þar á ég
einkum við byggingu heilsu-
gæzlustöðvarinnar, sem staðið
hefur til að byggja í tvö ár, en
ekki bólar á ennþá, eins og svo
margt, sem þessi blessuð vinstri
stjórn hefur gleymt að efna. Slík
stöð myndi hafa ómetanlega
mikið að segja fyrir héraðið. Skv.
þeim grundvelli, sem hún myndi
starfa á, kæmu hingað öðru
hverju sérfræðingar á ýmsum
sviðum læknisfræðinnar til starfa
með héraðslækninum og sjúkra-
húslækninum, þannig að fólkið
þyrfti ekki að sækja til Reykjavík-
ur eða Akureyrar eftir sérfræði-
aðstoð heldur gæti það fengið
hana á staðnum. Þetta hefði ekki
hvað minnst að segja fyrir fólkið,
sem býr f sveitum og hefur ekki
eins og aðrar stéttir þjóðfélagsins
hreinlega efni á að sækja læknis-
hjálp langan veg, vegna þess að
það hefur ekki tíma til að hverfa
frá búskapnum, og enginn er til
að taka við störfum þess. Fjárveit-
ingar til heilbrigðismála héraðs-
ins hafa verið algerlega ófull-
nægjandi. Hér er eitt sjúkrahús
og tveir fastráðnir læknar fyrir
hérað, sem telur á 5. þúsund
manna og fjöldi sjúkrarúma er
upptekinn vegna langlegusjúkl-
inga. Auðvitað er mjög mikilvægt
að hafa aðstöðu fyrir langlegu-
sjúklinga, en sjúkrahús, eins og
það á Sauðárkróki á að geta ein-
beitt sér að meðferð og lækningu
styttri og aðkallandi sjúkdómstil-
fella. Þess vegna er brýn nauðsyn
að komið verði upp hjúkrunar-
heimili fyrir aldraða og langlegu-
sjúklinga, þar sem sérhæft fólk
getur veitt því beztu hugsanlegu
hjúkrun og aðhlynningu, og
sjúkrahúsið þá sinnt meira aðkall-
andi sjúkdómstilfellum.
— Frú Sigríður, nú er það ljóst,
að þú átt fyrir höndum setu á
Alþingi að minnsta kosti sem
varaþingmaður. Hefur þú gert
upp við þig hvaða málum þú
myndir helzt berjast fyrir?
— Utan heilbrigðis- og hjúkr-
unarmála er svarið neitandi. Það
verður að bíða þar til eftir kosn-
ingar. Ég hef áhuga á þjóðmálum
almennt og ég held að ég verði að
fá tíma til að þróa með sjálfri mér
um leið og ég kynnist málaflokk-
unum betur, hvar ég vil beita
starfskröftum minum. Ég vil fara
hægt af stað, en auóvitað verða öll
hagsmunamál kjördæmisins mér
mikilvægustu verkefnin í nánu
samstarfi við þá Pálma og Eyjólf.
— Nú ert þú stjórnarmaður í
Kvennfélagasambandi Norður-
lands.
— Nei, ég sagði mig úr þeirri
stjórn, er ég fór í framboðið, því
nú hlýt ég fyrst og fremst að
helga mig flokksstarfinu og vænt-
anlegum þingmálum.
— Ertu rauðsokka?
— Nei, aldeilis ekki.
— Þú segir aldeilis ekki?
— Já, vegna þess að ég aðhyllist
ekki kenningar þeirra.
— Hve lengi hefur þu búið hér
á Sauðárkróki og hvernig hefur
kaupstaðurinn breytzt á þínum
tíma?
— Ég og maðurinn minn, Frið-
rik J. Friðriksson læknir, höfum
búið hér í rúm 20 ár, en áður en
við komum hingað var Friðrik
héraðslæknir á Blönduósi, þannig
að við höfum gegnt tveimur
stærstu héruðum kjördæmisins.
Á þeim tíma, sem við höfum búið
hér, hefur íbúunum fjölgað um
helming, þrátt fyrir það að
maðurinn minn sé læknir, segir
frú Sigríður hlæjandi (um leið og
hún bannar blaðamanni að hafa
þetta eftir).
— Hvernig leggst baráttan í
þig?
— Eg er bæði kvfðin og hlakka
til. Eg er kvíðin yfir þvf, hvernig
mér kann að takast til að rækja
skyldu mína, en hlakka jafnframt
til að geta lagt málefnum kjör-
dæmisins lið og taka virkan þátt i
landsmálum. Máltækið segir
„Enginn verður óbarinn biskup"
og ég hlakka virkilega til að setj-
ast á landsmálaskólabekkinn og
læra mína lexíu.
Þegar við kveðjum frú Sigríði
er hún þegar farin að semja þær
ræður, sem hún ætlar að flytja á
kappræðufundunum.
0 Þrfr efstu menn á lista Sjálf-
stæðisflokksins f Norðurlands-
kjördæmi vestra, þau Pálmi Jóns-
son, Eyjólfur Konráð Jónsson og
Sigrfður Guðvarðardóttir fyrir ut-
an heimili frú Sigrfðar á Sauðár-
króki.
^íorðurlands- I
kjördæmi vestra|
Nýja forystu þarf til að leysa hin
fjölmörgu verkefni kjördæmisins
Rætt við Pálma Jóns-
son, efsta mann á lista
Sjálfstæðisflokksins
í Norðurlands-
kjördæmi vestra
„Kosningarnar í þessu kjör-
dæmi sem og annars staðar snúast
fyrst og fremst um, hvort endur-
nýja á líf vinstri stjórnar í
landinu, það fer ekki hjá því að
það uppgjör, sem nú fer fram
gagnvart þrotabúi vinstri
stjórnarinnar í efnahagsmálum
og fjármálum hlýtur að hafa
mikil áhrif á fólkið, sem gengur f
kjörklefann 30. júní nk. Hér þarf
ekki að lýsa því, hve hrikalegt
ástandið er, það hefur komið
glöggt fram í fjölmiðlum og opin-
berum skýrslum að undanförnu“
sagði Pálmi Jónsson bóndi á Akri
og fyrrverandi alþingismaður,
efsti maður á lista Sjálfstæðis-
flokksins f Norðurlandskjördæmi
vestra, er fréttamaður Mbl. hitti
hann að máli á ferð um kjör-
dæmið nú fyrir skömmu.
— Nú leggja framsóknarmenn
og alþýðubandalagsmenn mikla
áherzlu á það í baráttu sinni, að
kosið verði um áframhaldandi
uppbyggingu, hvað vilt þú segja
um það?
— Það hefur auðvitað talsvert
unnizt f uppbyggingu í kjör-
dæminu á undanförnum árum,
enda hefur þar verið byggt á þeim
grunni, sem sjálfstæðismenn
lögðu á tímum viðreisnarstjórnar-
innar. Það hefur verið haldið
áfram í beinu framhaldi af þeirri
uppbyggingu, sem hófst eftir að
komizt hafði verið yfir erfið-
leikana, sem hlutust af áföllum
þjóðarbúsins á árunum 1967—68,
er útflutningstekjur landsmanna
minnkuðu um 50%. Hins vegar er
ástandið þannig nú, að mikil
óvissa rfkir um framhaldið, bæði
um atvinnuuppbyggingu og opin-
berar framkvæmdir. Atvinnu-
fyrirtækin eru sumstaðar á
heljarþröm vegna hallareksturs
og rekstrarfé þeirra er á þrotum.
Viðskiptabankarnir eru einnig að
komast í þrot með að halda sfnum
fyrirtækjum gangandi og almenn-
ir stofnlánasjóðir eru tómir.
Augljóst, er að tengsl eru milli
þess, sem gerzt hefur í atvinnu-
uppbyggingu og þess einstæða
góðæris, sem ríkt hefur til lands
og sjávar síðastliðin ár. Þrátt
fyrir þetta er ástandið orðið jafn
dökkt og raun ber vitni. Það er
næsta hlálegt, þegar núverandi
stjórnarliðar tala um, að kosið sé
um áframhaldandi uppbyggingu,
því að augljóst er skv. opinberum
skýrslum og því sem blasir við
hverjum og einum, að atvinnu-
vegirnir eru að sigla í strand, sem
þýðir atvinnuleysi á næsta leyti,
ef ekki verður að gert. Þess vegna
verður engin áframhaldandi upp-
bygging nema þvf aóeins, að
sæmilegu jafnvægi verði náð í
efnahagsmálum og atvinnuvegun-
um verði komið á heilbrigðan
grundvöll.
Enginn trúir þvf, að úr því að
vinstri stjórn hefur mitt í mesta
góðæri í sögu þjóðarinnar tekizt
að skapa þvílíkt öngþveiti, að ekki
á sér hliðstæðu, að framhald geti
orðið á uppbyggingarstarfinu án
þess að skipt verði um forystu.
Hvernig væri ástandið ef góðæris-
ins hefði ekki notið við?
— Hver eru helztu hags-
munamálin í kjördæminu?
— Eins og ég sagði áðan, hefur
talsvert áunnizt í uppbygginga-
málum í kjördæminu á undan-
förnum árum, enda þar byggt á
grunni þeim, sem lagður var í
tíma viðreisnarstjórnarinnar. Má
þar nefna, að það sem gert hefur
verið í vegamálum á þessu tíma-
bili hefur verið framkvæmd
samgönguáætlun Norðurlands,
sem undirbúin var á viðreisnar-
árunum. Nú eru litlar horfur á
því að framhald verði á þessari
framkvæmd, þegar þess er gætt,
að vegasjóð skortir nú 18—1900
milljónir, sem þýðir meira en
helmings samdrátt vegafram-
kvæmda miðað við vegaáætlun
frá 1972. Þetta orsakast af því, aó
allt fjármagn hefur eyðzt í þessari
sprengiverðbólgu, sem sést bezt á
því, að frá því í október og fram f
april hækkaði vísitala vegagerðar-
kostnaðar yfir 40%.
Þvf hefur verið hampað ákaf-
lega af stjórnarsinnum, að bylting
hafi orðið í fbúðabyggingum úti á
landi í þeirra stjórnartfð. Það er
rétt að dálítil breyting hefur orðið
á nokkrum stöðum, en í heildina
tekið er ástandið ekki betra en
það, að á árinu 1973 voru veitt lán
til 28 íbúða á Norðurlandi vetra,
sem var 1,54% af heildarlánunum
á því ári. Ríkisstjórnin hefur
legið fram á lappirnar með að
útvega fjármagn til íbúða-
bygginga enda hafa lán hvergi
nærri fylgt hækkun bygginga-
kostnaðar frá því að stjórnar-
skipti urðu og nú vantar 1700
milljónir í framkvæmdasjóð og
þar af 800 milljónir f byggingar-
sjóð ríkisins.
Orkumál kjördæmis eru einnig
f hinu mesta ólestri og þar er brýn
nauðsyn áð ráða bót á. Ríkis-
stjórnin hefur að vísu heimilað
framhaldsvirkjun Fljótár, sem er
aðeins smávirkjun, eftir mikinn
þrýsting frá heimamönnum og
þingmönnum Sjálfstæðisflokks-
ins. Ekki hefur verið heimilað að
ráðast í Svartárvirkjun svo sem
samþykkt hafði verið. Hún var
kistulögð. Það lýsir bezt, hve
ástandið er slæmt, að yfir
helming orkunnar í kjördæminu
er aflað með dieselafli. Sjálf-
stæðismenn hafa mælt með stór-
virkjun f Jökulsá í Skagafirði eða
Blöndu, en þar mun vera um ein-
hverja hagkvæmustu stórvirkjun
að ræða á landinu og einnig þá
hagkvæmustu frá öryggissjónar-
miði.
Af því sem hér að framan hefur
verið sagt, er ljóst, að fjölmörg
verkefni bfða lausnar til hagsbóta
fyrir kjördæmið og vinnubrögð
vinstri stjórnarinnar sýna að til
þess þarf nýja forystu, sagði
Pálmi Jónsson að lokum.