Morgunblaðið - 27.10.1974, Page 34
34
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 27. OKTÓBER 1974
Sigurlilja Siguröar-
dóttir — Minning
Laugardaginn 19. þ.m. lézt frú
Sigurlilja Sigurðardóttir hús-
móðir frá Vestmannaeyjum að
heimili Laufeyjar dóttur sinnar
og Guðlaugs tengdasonar síns að
Furulundi 8 Garðahreppi. Hún
verður jarðsett frá Landakirkju f
Vestmannaeyjum, mánudaginn
28. þ.m.
Sigurlilja hét hún fullu nafni.
Hún var látin heita f höfuðið á afa
sínum og ömmu, foreldrum föður
síns. 1 daglegu tali var hún nefnd
Lilja. En víst er það, að nafnið
sitt, hálft eða heilt, bar hún með
rentu. Sannkölluð Sigurlilja var
hún á akri þess manndómsreits er
hún var gróðursett f.
Sigurlilja var fædd 24. desem-
ber 1891 i Móakoti i Innra-Njarð-
víkurhverfi. Foreldrar hennar
voru hjónin Guðný Jónsdóttir
ættuð úr Borgarfirði suður og
Sigurður Pétur Sigurðsson, sem
fæddur var í Kvíabekkjarsókn við
Ólafsfjörð. Þau Guðný og Sig-
urður Pétur hófu búskap sinn í
Móakoti árið 1890 og bjuggu þar í
3 ár. Þaðan fluttust þau hjón að
býlinu Innri-Njarðvík og áttu þar
heima það sem eftir var að þeirra
skammvinna samverutíma. Sig-
urður Pétur dó á bezta aldurs-
skeiði 37 ára gamall, 7. júnf 1898.
Þau Guðný og Sigurður
eignuðust fimm börn, fjórar
dætur og einn son. Fyrsta barnið
þeirra hét Sigríður Ingibjörg. Var
hún skammlíf, dó skömmu eftir
fermingaraldur. Hin systkinin
komust öll til fullorðinsára. Þau
ólust upp öll sín bernskuár í
Njarðvíkum, en þau voru eftir
aldursröð Siguriilja, Jón Björg-
vin, sem nú býr í Reykjavík, Lauf-
ey á Fögrubrekku í Vestmanna-
eyjum, dáin fyrir allmörgum
árum, og Ólafía, búsett í Reykja-
vík.
Eftir lát föður síns fór Sigur-
lilja til afa síns og ömmu, Sigurð-
ar Sigurðssonar og Lilju Þórðar-
dóttur, sem þá bjuggu í Móum þar
f hverfinu. Var hún hjá þeim þar
til Lilja amma hennar dó 26.
september 1902, tæplega 66 ára að
aidri.
Sigurður afi Sigurlilju var
fæddur í Hólmfastskoti 21.
október 1830. Móðir hans var Her-
dís Pétursdóttir ættuð úr Rípur-
sókn í Skagafirði. Hún hafði verið
vinnukona f Bakkakoti í Leiru og
trúlofast Sigurði syni Sigurðar
Sigurðssonar bónda og formanns
þar. Þeir feðgar drukknuðu þann
29. nóvember 1830. Sigurður
yngri unnusti Herdísar var þá 18
ára gamall. Sigurður faðir hans
hafði áður búið í Garðhúsum f
Garði og var hann formaður þar
árið 1811, en þá bjargaðist hann
af báti er hvalur braut. Kona
Sigurðar var Guðrún Jónsdóttir
frá Rauðnefsstöðum. Af þessu má
sjá að föðurætt Sigurlilju átti
sterkar rætur á Suðurnesjum.
Sigurður afi hennar ólst upp í
Tjarnarkoti hjá Herdísi móður
sinni. Hafði hún gifzt Guðbrandi
Andréssyni frá Hólmfastskoti,
ættuðum úr Leirum. Þegar
Sigurður var rösklega tvftugur að
aldri flutti hann burt úr Njarð-
víkum noðrur í land. Giftist hann
þar Lilju Þórðardóttur Jónssonar
frá Burstabrekku í Kvíabekkjar-
sókn. Þau giftu sig árið 1860 og
voru þá vinnuhjú á Vatnsenda
þar f sveit. Bjuggu þau þar
norðurfrá í röskan áratug en
komu f Njarðvíkur árið 1871.
Sigurður var röskleikamaður og
stundaði sjómennsku mest af
sinni tíð hér suðurfrá. Hann var
hringjari í Njarðvíkurkirkju f
röska þrjá áratugi. Sigurður lézt í
hárri elli 26. júní 1914 og átti þá
heima hjá hjónum Stefáni Er-
lendssyni og Ingigerði Gunnars-
dóttur í Ytri-Njarðvfk. Guðný
móðir Sigurlilju átti heima f
nokkur ár í Njarðvíkum eftir lát
manns síns. Lengst af var hún hjá
hjónunum Magnúsi Magnússyni
og Beníu Illugadóttur f Hólm-
fastskoti. Síðar fluttist hún suður
í Hafnir og bjó þar lengi með Jóni
Jónssyni bónda og formanni í
Merkinesi. Guðný er látin fyrir
allmörgum árum, en Jón nú fyrir
skömmu.
Alla tíð var mjög náið vináttu-
samband með þeim Sigurlilju og
Guðnýju móður hennar. Sama er
t
Sonur okkar,
JÓHANNES ÞORVALDSSON,
lézt 25 þ.m.
Margrét Jónsdóttir,
Þorvaldur Ármannsson.
t
Útför móður okkar,
ELÍNAR GUÐMUNDSDÓTTUR,
Bergþórugötu 1 2,
fer fram frá Dómkirkjunni, mánudaginn 28 október kl. 1 3.30.
Börnin.
Eiginmaður minn. t
HARALDUR VÍGLUNDSSON.
fyrrv. tollvörður.
Seyðisfirði,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 29. október kl.
13,30
Arnbjörg Sveinsdóttir.
t
Útför mannsins míns, föður okkar, tengdaföður og afa,
GUÐMUNDAR SIGMUNDSSONAR,
Meðalholti 6,
ferfram mánudaginn 28. október kl 1 5.00 frá Fossvogskirkju.
Blóm afbeðin, en þeim, sem vildu minnast hins látna er vinsamlegast
bentá Kvennadeild Slysavarnarfélagsins í Reykjavík
F. h barna, tengdabarna og barnabarna,
Vigdls Ólafsdóttir.
að segja um þau systkinin öll. Þau
voru afar samrýmd og kær hvort
öðru.
Eftir lát ömmu sinnar var
Sigurlilja tekin í fóstur af þeim
Guðmundi Gfslasyni og Guðfinnu
Eyjólfsdóttur er þá bjuggu í Há-
koti þar í hverfi. Áður höfðu þau
hjón tekið Ólafíu systur Sigurlilju
í fóstur. Ólust þær systur upp í
Hákoti fram undir tvítugsaldur.
Það var ekki talað um hagvöxt,
háþróun, lúxus eða velmegun á
Suðurnesjaheimilunum á þeim
árum, þegar þær systur voru að
alast upp í Hákoti. Þær ólust upp
við allt annað og minna af ver-
aldlegum efnum en nú þætti vera
í lágmarki lífsgæða. Oftast nær
var nægjanlegt til að borða, en
stundum var það tæplega. Ég hef
oft hugleitt, hvað það var, sem
hún Sigurlilja hafði í sínum
minningarheimi, er hún talaði um
bernskuárin sín f Hákoti og
minntist fósturforeldranna. Sama
er að segja um Ólavfu systur
hennar. Þær kölluðu fóstur-
foreldrana sína ævinlega pabba
og mömmu. Þær systur höfðu
aldrei annað að segja um sína
veru þar en þakklætis og vinarhlý
orð. Það var hvorki fé né mennt-
un, er þær höfðu fyrir að þakka.
Það var einhver annar auður, er
þeim hafði þar hlotnazt, sem þær
bjuggu að. Sigurlilja fékk lítils-
háttar barnaskólalærdóm, líkt og
hann gerðist á þeim tímum. Sá
skóli var ýmist í ytra eða innra
hverfinu og þegar hún gekk I
skólann út f ytra hverfi, gat það
komið fyrir, að hún yrði veður-
teppt og hélt hún þá til hjá
Stefáni Erlendssyni og Ingigerði
konu hans í Ytri-Njarðvík. Þá var
þar til heimilis Guðmundur
Gottskálksson, hinn þekkti og
bráðsnjalli hagyrðingur. Honum
hefur litizt vel á telpuna, greind
hennar og góðan þokka. Eitt sinn
var það, að hún varð veðurteppt
þar á heimilinu og þegar hún fór
að lesa lexíurnar sfnar um kvöldið
orti Guðmundur eftirfarandi vís-
ur um hana:
Greind nú þylja greinir fyr,/
görpum skiljanlega. / Sunnuhylja
sólin er, / Sigurlilja vel að sér./
— Sig á stað hún bráðum býr, /
búin glaðri sinnu. / Svofnerstraða
seljan skýr, / sýnir blað Guð-
finnu.
Guðmundur Gottskálksson var
góður vinur Hákotsfjölskyld-
unnar og hefur hann viljað, að
þau fallegu hrósyrði er hann orti
um Sigurlilju kæmust fyrir augu
fjölskyldunnar og hefur hann þvi
skrifað þau á blað. Satt mun það,
að snemma var Sigurlilja vel
gefin og vel gerð og fylgdu þeir
góðu kostir henni alla ævi. Hún
var falleg kona, virðuleg, með
t
Jarðarför móður minnar,
HILDAR MAGNÚSDÓTTUR,
Minni-Bakka.
Seltjarnarnesi,
fer fram frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 29. þ.m. kl. 1 0,30.
Fyrir hönd aðstandenda,
Lárus Lárusson.
Útför, t ÞORGEIRS EINARS JÓNSSONAR vélstjóra
frá Haukadal I Dýrafirði,
verðurgerð frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 29. októberkl. 3 e.h.
Júllana Egilsdóttir, Guðfinna H. Þorgeirsdóttir,
Hálfdán H. Þorgeirsson, Jón H. Þorgeirsson, Friðþjófur H. Þorgeirsson Kristján H. Þorgeirsson,
Styrmir H. Þorgeirsson.
t
Hjartans þakkir til ykkar allra, fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við
andlát og útför eiginmanns míns, föður, tengdaföður og afa,
HALLSTEINS HINRIKSSONAR,
kennara
Sérstakar þakkir færum við stjórn og félögum öllum I Fimleikafélagi
Hafnarfjarðar fyrir ómetanlega hjálp og vináttu fyrr og síðar,
Guð blessi ykkur öll
Ingibjörg Árnadóttir, börn, tengdabörn og bamabörn.
framúrskarandi rósamt geð, veit-
andi hlýju og gleði til þeirra, sem
í návist hennar voru. Þetta veit ég
að satt er að það vita þeir, sem
þekktu hana lengst og bezt.
Þegar Sigurlilja var á ferð í
Njarðvíkum voru það hátiðisdag-
ar hjá vinum hennar og kunningj-
um. Þá ljómuðu skærast minn-
ingar hennar frá uppvaxtarárun-
um.
Um tvítugsaldur fluttist Sigur-
lilja til Vestmannaeyja og giftist
þar unnusta sínum Eyvindi
Þórarinssyni, ættuðum frá Fossi í
Mýrdal. Þau voru gefin saman
þann 23. marz 1913. Eyvindur var
vel þekktur athafnamaður þar í
Eyjum um hálfrar aldar skeið.
Hann var formaður á mótorbátum
og hafsögumaður um langt árabil
og ýmis fleiri störf hafði hann þar
með höndum. Eyvindur var eink-
ar geðþekktur og virðulegur
maður. Þau hjón hafa áreiðanlega
verið í mörgu lfk og var þeirra
sambúð því hin ákjósanlegasta.
Það var ekki tjaldað til einnar
nætur, þegar þau Sigurlilja og
Eyvindur, ung og glæsileg, gengu
í heilagt hjónaband. Það farsæla
band stóð f 51 ár og nær 5 mánuði.
Eyvindur lézt 21. ágúst 1964, þá
72 ára að aldri.
Þau Sigurlilja og Eyvindur
bjuggi í Vestmannaeyjum alla
sína samverutíð og eignuðust 8
börn, fjóra drengi og fjórar stúlk-
ur. Tveir drengir, Hans Ottó og
Hans Björgvin, dóu kornungir og
dóttir þeirra Jóna Sigríður dó
fárra ára gömul. Sigriður Ingi-
björg var sjúklingur alla sína lífs-
tíð hún dó rúmlega tvítug að
aldri. Eftirlifandi börn þeirra eru
Elías Þórarinn Iæknir, kvæntur
bandarískri konu, Lynn Eyvinds-
son, og eru þau búsett f Banda-
rfkjunum. Guðný Laufey gift
Guðlaugi Stefánssyni útgerðar-
manni frá Gerði í Vestmannaeyj-
um. Þau hjón eru nú búsett að
Furulundi 8 í Garðahreppi. Guð-
finna Sigurlilja, gift Karli Jóns-
syni verzlunarmanni, og eru þau
búsett í Vestmannaeyjum. Þórar-
inn Guðlaugur ógiftur, bjó með
móð.ur sinni eftir að faðir hans
lézt. Hann á nú heima í Vest-
mannaeyjum. Auk sinna eigin
barna ólu þau Eyvindur og Sigur-
lilja upp tvær fósturdætur, Elísu
Þorsteinsdóttur og Emilfu Davíðs-
dóttur. Þær eru báðar afkom-
endur þeirra hjóna.
Sigurlilja var afar staðföst kona
og mikil og góð móðir, trúuð og
vönduð að virðingu sinni og veit
ég að það vegarnesti hefur hún
fengið í ríkum mæli frá Guðfinnu
fósturmóður sinni, enda var
mikill kærleikur með þeim meðan
þær lifðu. Lét Sigurlilja dóttur
sína heita nafni hennar. Og nú er
þessi eftirminnilega kona farin til
frænda og vina og er nú Ólafia
systir hennar ein eftir á lífi af
fjölskyldunni þeirra í Hákoti. En
lifið gengur sinn gang, þar og hér.
Eftir meira en hálfrar aldar
dvöl f Vestmannaeyjum voru
Eyjarnar orðnar meira en hálft
lífið hennar. Og þegar stóra
stundin rann upp hina eftirminni-
legu gosnótt fór hún sem aðrir
Vestmannaeyingar til megin-
landsins. Hún dvaldist fyrst hjá
fósturdóttir sinni í Reykjavík, en
fór síðan til Laufeyjar dóttur
sinnar. Á þessu tímabili var hún
tvfvegis á sjúkrahúsi. Dætur
hennar hafa sagt mér, að aldrei
hafi heyrzt æruorð frá henni
vegna þess sem yfir gékk.
Á einum stað stendur: „1
rósemi hjartans skal styrkur þinn
vera“, og á öðrum stað stendur:
„Allt það góða eru gjafir frá
gjafaranum allra góðra hluta“.
Sælir eru þeir, sem hljóta slíkar
gjafir.
Þessar góðu gjafir hlaut Sigur-
lilja í rfkum mæli.
Hafi hún hjartans þakkir fyrir
órofa tryggð sína og vináttu við
foreldra mína og frændur, er hún
var samtíða.
Lifi hún sæl í ljóssins heimi.
Innilegar samúðarkveðjur frá
okkur systkinum til allra ættingja
hinnar látnu heiðurskonu.
Guðmundur A. Finnbogason.
Afmælis-
og minning-
argreinar
ATHYGLI skal vakin á þvf, að
afmælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með
góðum fyrirvara. Þannig
verður grein, sem birtast á 1
miðvikudagsblaði, að berast í
sfðasta lagi fyrir hádegi á
mánudag og hliðstætt með
greinar aðra daga. Greinar
mega ekki vera 1 sendibréfs-
formi eða bundnu máli. Þær
þurfa að vera vélritaðar og
með góðu lfnubili.
t
Móðir okkar,
INDIANA
KRISTJÁNSDÓTTIR,
andaðist á Fjórðungssjúkrahúsi
Akureyrar 23. október.
Jarðarförin er ákveðin þriðjudag-
inn 29. október kl. 1 30.
Blóm afþökkuð, en þeim sem
vilja minnast hennar, er bent á
Elliheimili Akureyrar.
Börn og tengdabörn.