Morgunblaðið - 26.11.1974, Blaðsíða 40

4:0 MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 26. NÓVEMBER 1974
í. . a
mw
Brjóstsykursnáman PREVER
Sögumaóur: Þeir héldu niður að ánni, þar sem
vörugeymsla Skinnavörufélagsins var. Og þar hittu
þeir Rikka ref, sem alls ekki var neinn refur, heldur
munaðarlaus drengur, sem bjó í vörugeymslunni
innan um hlýju feldina og bar þetta viðurefni aðeins
vegna þess, að hann var alltaf með húfu úr refa-
skotti. Rikka ref þótti gaman að sitja á þaki vöru-
skemmunnar og horfa á tunglið, og þar sat hann
einmitt eins og Lalli hafði haldið . . .
Jói: Komdu sæll, Rikki. . . jæja, þú situr hér eins
ogvenjulega. . .
Rikki: Já, Rikki refur lætur aldrei fullt tungl fram
hjá sér fara. Sjáið þið bara hvað þaö er fallegt . . .
heiðgult eins og sítróna og á stærð við ost-hjól
Lalli: Mér finnst nú einmitt þveröfugt . . . mér
finnst það gult eins og ostur og á stærð vió sítrónu.
Rikki: O, þú hefur enga hæfileika til aó vera
HÖGNI HREKKVÍSI
'c, 1974
McNought
Syndicote, Inc.
Ég hefði átt að aðvara yður, kennari góður, um að nefna
ekki upphátt nafnið ,,kattarmússíkk“.
skáldlegur . . . Hvað viljið þið mér annars? Sofa
ekki allir litlir góðir drengir á þessum tíma sólar-
hrings?
Jói: Það kemur fyrir að þeir gera þaö ekki . . .
enda ekki hægt að sofa þegar merkilegir atburðir
gerast i kring um mann.
Rikki: Merkilegir atburðir . . . hverjir eru þeir, ef
ég mætti spyrja?
Jói: Þú verður fyrst að lofa að segja það engum
Rikki: Rikki refur sver við sitt heilaga refskott.
Lalli: Það hefur fundizt brjóstsykur í Grizzlydaln-
um.
Rikki: Brjóstsykur í Grizzly-dalnum? Er það í
frásögur færandi?
Jói: Ekki bara nokkur stykki, drengur . . . heldur
heilnáma. . .
Rikki: Brjóstsykursnáma?
Jói: Já, einmitt.
Lalli: Að vísu vitum við ekki enn hversu stór hún
er. Við heyrðum tvo gullleitarmenn segja frá þessu i
dag. Þeir voru mjög vonsviknir.
Rikki: Vonsviknir . . . kærðu sig ekkert um brjóst-
sykur eða hvað?
Jói: Nei, líklega ekki.
Lalli: Þeir eru sennilega meira gefnir fyrir nef-
tóbak . . . það sýndist mér aö minnsta kosti á þeim
Rikki: Sagðirðu, að þetta hefði verið í Grizzlydaln-
um?
Jói: Já, okkur datt í hug að spyrja, hvort þú vissir
Rikki (grípur fram í): Hvort ég vissi hvar hann
væri? Rikki refur þekkir landið hér í kring eins og
vasana sína. Við skulum leggja strax af stað. Þetta er
drjúgur spölur. En við verðum að hafa haka og
skóflur meðferöis. Ég veit um smið, sem gæti lánað
okkur. . .
Lalli: Er hann að vinna svona seint?
Rikki: Já, ætli hann hafi ekki nóg'að gera og hann
raskar ekki næturró neins, því hér eru bara verk-
smiðjur allt i kring. (högg í fjarska) Nú, það er ekki
sjálfur smiðurinn, heldur sonur hans. Halló, Emil
. . . ert þú að vinna um miðja nótt? (höggin hætta).
Emil: Já, pabbi er veikur, svo ég verð að vinna
fyrir hann.
Jói: Liggur mikið áþessu verki?
Emil: Ekki beinlínis . . . en pabbi var búinn að lofa
tveimur hökum á morgun. Nú er hvergi nokkurn
haka að fá siðan gullæöið hófst.. .
, , eftir
ANNA FRÁ STÓRUBORO saga fra sextándu öld Jón
Trausta.
nú cru }>eir svo glaðir yfir því að hafa mig mitt á meðal sin,
að ég hekl. að þeir gengju út í eld og vatn mín vegna.“
„Já, ]>að geturðu reitt þig á, að þeir mundu gera. Ég sá
þetta fyrir, og þess vegna valdi ég þá einn úr, sem mest höfðu
gert á hluta þinn að undanförnu i þessu máli. Nógu margir
munu óviiiir þínar vera samt, þó að þessir gangi frá.“
Það var sem ský drægi yfir svip lögmanns.
..Já, nógu margir eru óvinir mínir samt,“ mælti hann.
,.Nú er húið að grafa svo sundur allan grunn undir fótum
mér, að engin von er til, að ég fái staðizt lengi úr þessu.
AIls slaðar er húið að rægja mig og óvirða. Allt í kringum
mig er húið að leggja net at sakargiftum, sumum sönnum,
flestum lognum. net. sem ómögulegt er að slíta, net, sem
herða þvi fastar að sem fastar er á þeim tekið. Innan fárra
ára hlýt ég að verða dæmdur frá embætti og kannske ein-
hverju af eignum mínum líka. Ef til vill á ég nú enga vini
til, nema þá, sem ég hefi unnið mér hér undir fjöllunum
þessa dagana. En það eru líka góðir vinir, sem ég má treysta,
hvað sem annars gengur á. Og þó að ég viti, að skýin dragast
saman allt i kringum mig, á meðan ég baðast í sólskininu hjá
ykkur, gef ég þvi engan gaum og nýt hinnar líðandi stundar.
Það var engin uppgerð, sem ég sagði í ræðunni minni áðan.
Hér er sólskin og gleði, sem vermir mig inn að hjartarótum,
og ef til vill bý ég lengi að þessu sólskini, þegar allt er orðið
kalt i kringum mig. Ef til vill vermir þessi dagur mig til dauð-
ans.“
Systkinin gengu aftur inn í veizluglauminn, en uppi í
svefnloftinu föðmuðust bræðumir og kysstust og drukku hvem
sáttabikarinn eftir annan, þar til báðir sofnuðu á gólfinu.
2. NÝTT LlF
Daginn eftir brúðkaupið var messað í hálfkirkjunni á Stóm-
borg og þar vígður nýr prédikunarstóll, sem Hjalti hafði
skorið út á tima þeim, sem liðinn var frá því sættir tókust
með systkinunum og fram að brúðkaupinu, og gefið kirkj-
unni í guðsþakkaskyni. Kirkjan var troðfull af fólki; við hlið
altarisins að sunnanverðu sat lögmaður og Hjalti hjá hon.
um. Anna og böm hennar sátu í sæti því, er næst var pré-
dikunarstólnum, en frammi í krókbekk sátu bræðurnir Steinn
og Hallur. Það var í fyrsta skipti sem Hallur hafði fengizt
til að koma inn í ,,saurgaða“ kirkju, og hafði það ekki gengið
stríðlaust, en vegna þess, að ekki var laust við, að það „hamr-
aði í höfðinu á honum“ eftir veizlugleðina daginn áður,
hafði hann unnizt.
— Að lokirmi messu dreifðist mannsöfnuðurinn í allar
áttir, og undir kvöldið var loks orðið gestalaust á Stómborg.
Fólkið var orðið þreytt á gestnauðinni og veizlumönnun-
um og gekk snemma til værðar um kvöldið. Rósemin og frið-
urinn á heimilinu stakk mjög í stúf við það, sem verið hafði
næstu daga á undan.
/ov?
Lestu þetta aftur um
skipulagðar tóbaksreyk-
ingar á barnaheimilinu.
Því miður eru hótelher-
bergin ekki fullgerð, en
það eru baðherbergin
aftur á móti og baðkörin
eru sallafín til að sofa í.
WEMr
Eggið vil ég að sjóði í 4
mín., appelsínusafa, þá
kaffi og tvær brauð-
sneiðar með osti...
Nú er að sjá hvort lækn-
irinn geti læknað yður af
hikstanum.