Morgunblaðið - 11.01.1975, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 11. JANÚAR 1975
29
SS Morð
Jöhanna
ö kvenréttindarööstefnu Kristjönsdóttir
pýddi r
13
gerir hana að manneskju.
Kannski hefurðu fundið til f upp-
hafi ferils þíns, en nú ertu aðeins
heilluð af þfnum eigin framaferli.
Hún snýr sér á hæli eins og hún
ætli að ganga út. En hún stendur
kyrr og segir Iágróma og hálf-
kæfðri röddu:
— Ég hef sagt þér margan sann-
leika í dag. En ég hef gert það
vegna þess ég hef talið það væri
nauðsynlegt. Ef mér skj átlast
ekki, þá ert þú komin í alvarlega
klfpu og verður áreiðanlega bráð-
lega að velja, hvaða veg þú ætlar
að ganga. Ég hef reynt að vfsa þér
til vegar. Það er ekki auðvelt að
fara hann, en að minnsta kosti
heiðarlegt. Og hver veit — það
gæti kannski hjálpað þér að fara
að minum ráðum.
Hún gengur þyngslalega út.
Eva Gun hefur kastað sér yfir
borðið og grætur beisklega. Þegar
Louise Fagerman þýtur til
hennar og tekur utan um hana
stekkur hún upp og hrópar:
— Nei, í guðs almáttugs bæn-
um. Leyfðu mér einhvern tfma að
vera I friði.
Kvöldið
Eins og flestir aðrir listamenn
er Camilla Martin mjög tauga-
óstyrk í hvert skipti, sem hún á að
koma fram. Hún sækir enga hugg-
un í að hvar sem hún hefur komið
fram, i frægustu óperuhúsum
heims hefur henni verið tekið
sem drottningu. Það var þá og
ekki nú. Hún dauðkvíðir fyrir þvf
að eiga ein að sjá ráðstefnugest-
um fyrir afþreyingu og skemmtan
og hún getur ekki imyndað sér
hvernig hún á að fá þvf áorkað að
breyta þeirri ógeðfelldu
stemningu, sem nú þrúgar ráð-
stefnufulltrúana, í létta kæti og
fá afla til að gleyma missætti og
óskiljanlegum átökum milli
ákveðinna afla, sem hún sjálf veit
ekki af hvaða rótum eru sprottin.
Kvöldverður er fram borinn
klukkan átta en þegar Camilla
hleypur til herbergis sfns til að
skipta um föt er hún á seinustu
stundu. Hún fer f gulan siffon-
kjól, fleginn og þröngan í mittið
en með víðu pilsi. Hún verður á fá
einhvern til að aðstoða sig til að
renna upp rennilásnum á bakinu.
Þess vegna rennir hún greiðu f
flýti um stuttklippt brúnt hárið
og þýtur fram á ganginn. Hún er
móð og sárkvfðin.
Gangurinn liggur þvert f gegn-
um húsið og aðskilur einkavistar-
verur Fagermansfjölskyldunnar
frá gestaherbergjunum. Camilla
horfir spyrjandi í kringum sig.
Gegnt herbergi hennar heldur
Eva Gun til. En hún þykist vita að
þingmaðurinn sé vart í skapi til
að fást við rennilása og því ber
hún á næstu dyr og þar sem henni
heyrist einhver segja „kom inn“
opnar hún dyrnar.
En hún uppgötvar samstundis
að hún hefur komið á vægast sagt
mjög óheppilegri stundu. Betti
situr á rúminu — og hefur ekki
haft svo mikið við að klæða sig úr
druslulegu lörfunum sfnum og
fyrir framan hana stendur Kata-
rina Lönner. Og án þess að skeyta
hætis hót um návist Camillu segir
hún hvasst:
— Kannski hefur þú tekið hann
og kannski ekki. En hvar svo sem
hann er niðurkominn kæmi mér
ekki á óvart þótt þú vissir hvar
hann er.
Og með það strunsar hún fram-
hjá Camillu og lætur hana um það
að þurfa — gegn vilja sfnum —
að biðja Betti sem glottir hæðn-
islega — um hjálp. Sjálfri gezt
henni svo illa að ungu stúlkunni,
að hana langar til að slá hana og
hún skilur Iu vel að hafa ekki
getað setið á sér. Hún fagnar því
þ^gar Ase Stenius, sem er á leið
inni frá baðherberginu, rekur inn
höfuðið og segir glaðhlakkalega:
— Nei, Betti mfn. Þú ætlar þó
ekki að vera f þessum svörtu
brókum við kvöldverðinn. Lfttu á
Camillu, og sjáðu hvað hún er
glæsileg!
— Hún á að koma fram, svarar
unga stúlkan önuglega.
— Já, og þú átt að vera
áheyrandi. Glaðleg framkoma
Áse dylur engan þess að innra
fyrir er hún gædd járnvilja og
einurð.
— Viltu nú gjöra svo vel og
hafa fataskipti og það strax!
— Hvers konar stjórnsemi er
þetta, sem hefur gripið þig! Er
það vegna þess að þú varst kosin
formaður? Hás og illgirnisleg
röddin ómar á eftir þeim fram á
ganginn... — Og þú heldur þú
getir séð við öllu og fyrir öllu....
svo skrambans ári vel. En væri ég
í þínum sporum myndi ég ekki
Ég fann hvergi rakburstann minn.
þora, að vera svona viss um
sjálfan mig.
— Þetta er nú meiri eitur
tungan, þessi stúlkan, segir Ase
og hlær við. — Helzt vildi maður
sjóða hana niður f dós og setja
hana í geymslu í meðalaskápnum.
En f alvöru talað — mér finnst
hún þyrfti á aðstoð sérfræðings
að halda. Það er engan veginn
eðlilegt að vera sona ungur og
einnig svona óendanlega nei
kvæður út í allt og alla. Ég ætti að
tala við Katarinu um það.
Lengi vel stendur stóll Betti við
borðið auður. En þegar hún birt-
ist loksins er hún klædd f smekk-
legan kjól með handþrykktu
mynstri, sem bæði er sér-
kennilegt og fallegt. Hún hefur
meira að segja greitt sér og tekið
hárið aftur með spennu. Camilla
deplar augunum kankvíslega til
Ase, sem brosir á móti hvar hún
trónir tignarleg og virðuleg f
heiðurssætinu við borðið.
Allt er í friði og spekt og
andrúmsloftið er notalegt, hér
eru engin hróp eða reiði og
gremjuköll. Enginn reykir í
námunda við Camillu, svo að hún
þarf ekki að óttast um raddbönd-
in og engum virðist í nöp við
neinn — nema sfður væri.
Ruth Zettergren og Eva Gun
hjala vinsamlega saman þvert yf-
ir borðið. Ia og Louise tala glað-
lega og Katarina hlustar — að því
er virðist með óskiptum áhuga —
á það, hvernig landbúnaðarmál-
um er háttað í Vetlanda.
Camilla dreypir á sérríglasi og
hugsar um það sem hennar bíður.
Og svo er máltfðin allt í einu á
enda, taugaóstyrkurinn hefur
dvfnað og fyrstu tónarnir berast
út yfir salinn...
— Wie nahte mir der
Schlummer,
bevor ich ihn gesehn?
Ja, Liebe pflegt mit Kummer
■stets Hand in Hand zu gehn.
Ljósin hafa verið dempuð og
það hvílir ró og virðuleiki yfir
hinum glæstu salarkynnum
herragarðsins. Flygillinn er vel
stilltur og smám saman lifir
Camilla sig inn f söng sinn svo að
annað gleymist...
Hún er klöppuð upp og verður
að syngja meira og hugurinn
Stálu bári með
skrautfiskum
SKÖMMU fyrir jól var brotizt inn
f barnaheimili f Völvufelli f Breið-
holti. Þaðan var stolið fiskabúri
með skrautfiskum, og hefur búrið
ekki komið .1 Ieitirnar. Litlu
krakkarnir sakna fiskanna alveg
óskaplega, og eru það tilmæli lög-
reglunnar, að búrinu verði skilað
aftur og að þeir, sem einhverjar
upplýsingar geta gefið, snúi sér
strax til lögreglunnar.
VELVAKAIVIOI
Velvakandi svarar í slma 10-100
k|. 1 0.30 — 11 30, frá mánudegi
til föstudags.
Gull, rey^eisi
og myrra
Lea Eggertsdóttir skrifar:
„Geysilegur fögnuður var það
sjúkum, hrjáðum og mæddum
lýð, er hin skæra stjarna gaf til
kynna, að frelsari mannkynsins
væri kominn af biðlista aldanna.
Hvað töfinni olli, hefi ég ekki
heyrt getið um, en ekki hefur
töfin gefið gott fordæmi venjuleg-
um mönnum af óguðlegum upp-
runa.
_ .. „viin eg pennan biðhsta, að
hann er ennþá þekktastur allra
slfkra, en ekki af því að biðlistinn
skapi manninn.
Vissulega er þó einum stundum
hollt það sem öðruin er óhollt og
biðlistar geta verið með ýmsu
móti.
Og takið þið nú við því, þið, sem
á annað borð lesið svona klausur:
Ég er á biðlista og er búin að vera
það i þrjú ár.
Upphaflega var mér sagt, að
biðlistinn væri til tveeeia ára og
þótti það ótrúlega langur timi þá.
En þar sem ég hafði fregnað, að
slíkir listar væru breytinp"-”
undirorpnir gerði é" -*
spurnir oe ^msar fyrir-
*vkk það svar frá hlut-
aoeigantb aðiiai a<j ég yrði örugg-
le„"a ekki tekin næstu sex mánuði,
— að fyrir mig væri ekki annað að
gera en að biða eftir sfmhring-
angu þegar röðin væri komin á
mér, — umsóknin læei „
. . . ‘J’tir trá 2.
februar 1"
____ xtflZ.
ÞÓ að ég þræli mér áfram er
hugurinn að hálfu leyti bundinn
við rúm, ef ég fæ svo gott rúm, að
ég þoli legu, og svo náttúrlega
gröfina og hvíldina. En fæ ég
hvild? Ég er með dýran málm f
báðum mjöðmum frá árunum
1957 og 1958, sem gæti orðið
freisting f hallæri, og þá hefði ég
hvorki frið lífs eða liðin. Að vísu
er ég ekki trúhneigð, og mitt gull,
reykelsi og myrra fer f lyfja-
búðina. Hitt, sem talað er um f
Biblíunni, kynni að hafa farið í
musteri ósamboðið fésvsíutnonn-
um og hræsnurum, en til Egypta-
landsfararinnar hefur líka þurft
farareyri, mal og tuggu fyrir asn-
ann, en um þetta hefi ég aldrei
heyrt eða lesið neitt. Hins vegar
hef ég heyrt og margoft lesið um
ókosti þessara fyrstu mjaðmaað-
geróa eins og be->rsr, Sém ég bý
Ég beini máli mínu til heil-
brigðisráðherra og spyr, hvort
þetta sé eins og vera ber eða hvort
„biðlisti" sé orðinn að lifandi
ófreskju eins og í ævintýrunum.
Prin«"'J
...^cssan og rfkið er úreltur
gjaldmiðill og sonur karls og
kerlingar er horfinn af sjónar-
sviðinu.
Hvað hefur komið f staðinn?
Reykjavfk 6. janúar 1975,
Lea Eggertsdóttir."
^ aimagjöldin
Guðmundur Magnússon
hringdi, og sagðist hafa komizt að
þeirri nióurstöðu, að mitt í öllu
talinu um sparnað væri farið áð
hegna sparsömum símnotendum.
Eftirfarandi rök færði Guð-
mundur fyrir þessari skoóun
sinni:
„Nú eru skrefin í fastagjaldinu
orðin dýrari en umframskrefin.
Þannig eru 300 skref í fastagjald-
inu, sem er 2.428,- með söluskatti,
þ.e.a.s. rétt rúmar 8 krónur á
hvert skref.
Hins vegar kostar hvert um-
framskref ekki nema kr. 6.30.
Þetta finnst mér óréttlátt eapn-
vari pvl fólki, sem vill spara. Það
er margt fólk, sem notar símann
lítið, t.d. aldrað fólk eða öryrkjar.
Þessu fólki er síminn bráð-
nauðsynlegur, þótt það hringi
kannski ekki nema einu sinni eða
tvisvar á dag, og f mörgum *ÍI-
vikum er Suíiinn svo að segja eini
tengiliður þess við umheiminn.
Ég er þeirrar skoðunar, aó
síminn ætti hreinlega að sleppa
þvi að hafa fastagjaldið en láta
frekar greiöa sama gjald fyrir
hvert skref.
Ef miða-' -
er við gjaldið fyrir
umframskrefin myndu 300 skref
kosta 1.890.-, þannig að sam-
kvæmt þvf fara 530 krónur i leigu
fyrir talsímatækið. Leigugjaldið
mætti innheimta sérstaklega og
bæta svo við gjaldinu fyrir
skrefin. Þannig gætu þeir sfmnot-
endur, sem vildu, sparað, en hinir
myndu að sjálfsögðu greiða fyrir
sina notkun eins og aður.“
0 Frímerki
Ása Þorsteinsdóttir hringdi
og sagði:
„í gær þurfti ég að póstleggja
bréf. Póstgjöldin hafa hækkað og j
utan á opið bréf kostaði frimerkið |
13 krónur fyrir jól, en þetta gjald I
er eftir hækkunina 18 krónur.
Ég fór í tvo staði hér í ná-
grenninu til að reyna aó fá fri-
merki með réttu upphæðinni, — í
Grímsbæ og biðskýlió við Háaleit-
isbraut. Á hvorugum staðnum var
hægt að fá frimerki, sem náðu ij
þessari upphæð nákvæmlega, — I
það næsta sem ég komst var 17 j!
krónur, sem auðvitað var of lítið •
eoa zu Kronur.
Nú má svo sem segja, aó hér sé
ekki um stórar upphæðir að ræða,
en þannig vildi til að hér var um
að ræða fundarhoö, pannig að
bréfip, Voíu nokkuð mörg og mér
lá á að koma bréfunum f póst. Mér
finnst, að þegar póstburðargjöld-
in eru hækkuð, þurfi að vera búið
að hugsa fyrir þvi að hægt sé að fá
frimerki með réttri upphæð á
þeim stöðum, sem "
. . .... _«6iysur eru
„cin trímerkjasölustaðir."
Svo mörg voru þau orð.
Nú vill svo til, að þegar póst
burðargjöldin hækkuðu siðast
kom upp nákvæmlega sama
vandamál, og var um það fjallað á
þessum vettvangi. Þá kom i ljós,
að búið var að gera ráð fyrir þvi
að ný frimerki yröu komin á
markaðinn áður en gjöldin voru
hækkuð, en einhver töf varð á þvi
að þau kæmu til landsins.
LESIÐ
—- —---
~—-
DHGLECn
ALLT MEÐ
EIMSKIP
Á næstunni ferma skip
vor sem hér segir:
ANTWERPEN:
Ljósafoss 21. jan.
Tungufoss 28. jan.
FELIXSTOWE:
Úðafoss
Grundarfoss
Urriðafoss
ROTTERDAM:
Mánafoss
Dettifoss
Mánafoss
Dettifoss
HAMBURG:
Mánafoss
Dettifoss
Mánafoss
Dettifoss
Norfolk:
Selfoss
Hofsjökull
Goðafoss
14. jan.
21. jan.
28. jan.
1 4. jan.
21. jan.
28. jan.
4. feb.
16. jan.
23. jan.
30. jan.
6. feb.
27. jan..
4. feb.
reD.
WESTON POINT:
Askja 17.jan.
Askja 31.jan.
KAUPMANNAHÖFN:
Múlafoss í rafoss Múlafoss 14. jan. 21. jan. 28. jan.
HELSINGBORG: Álafoss Álafoss 20. jan. 4. feb.
GAUTABORG: Múlafoss írafoss Múlafoss 1 5. jan. 22. jan. 29. jan.
KRISTIANSAND: Álafoss Álafoss 22. jan. 6. feh
GDYNIA: Skógafoss 22. jan.
VÁLKOM: Skógafoss 1 7. jan.
VENTSPILS: Skógafoss 20. jan.
Reglubundnar
viKuiegar
hraðferðir frá:
Antverpsn,
Felixstowe,
Gautaborg,
Hamborg,
Kaupmannahöfn,
Rotterdam.