Morgunblaðið - 11.01.1975, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 11. JANÚAR 1975
31
„Þetta er mér mikíl uppörvun
99
— VISSULEGA er ég yfir mig
ánægður með þessa viðurkenn-
ingu, sem íþróttafréttaritarar
hafa veitt mér. Ég vissi eiginlega
ekki hvað ég átti að segja þegar
Jón Ásgeirsson hringdi f mig f
dag, þetta kom mér svo á óvart.
Eg neita þvf ekki að mann hefur
dreymt um viðurkenningu sem
þessa og þetta er mér mikil upp-
örvun.
Þetta voru fyrstu orð Vest-
manneyingsins Ásgeirs Sigur-
vinssonar er við hringdum til
hans f gær. Ásgeir var nýkominn
heim af æfingu og var að fara að
elda ofan í sig, þvf þessi 19 ára
gamli Vestmannaeyingur býr
einn f nýlegri þriggja herbergja
fbúð í Liege.
Morgunblaðið
rœðir við Ásgeir
Sigurvinsson
í Belgíu
sem leikmenn Standard eru
ákveðnir í að vinna. Liðið hefur
unnið sex síðustu leiki sína í
deildinni og er komið í 8 liða
úrslit bikarkeppninnar ásamt 7
öðrum 1. deildarliðum. I næstu
umferð á liðið að leika gegn
Antwerpen á heimavelli.
þessu — að spila fótbolta er það
skemmtilegasta sem ég geri — en
þetta er einnig mikið puð. Að
vera knattspyrnumaður að at-
vinnu er mjög bindandi og maður
getur ekki skroppið í frf þegar
manni dettur i hug.
Ásgeir er yngsti íþróttamaður-
inn, sem valinn er „íþróttamaður
ársins“ í kosningu íþróttafrétta-
ritara og annar knattspyrnumað-
urinn i hópnum. Sá fyrsti var
Guðni Kjartansson frá Keflavík,
en Guðni hlaut þessa nafnbót í'
fyrra.
— Venjulega eru tvær æfingar
á dag og svo alltaf leikir á laugar-
dögum. Auk þess eru svo oft
gestaleikir og leikir í bikarkeppn-
inni eða einhverjum öðrum mót-
um aðra daga vikunnar. Þá eru
ýmiss konar fundir og hin stöð-
ugu ferðalög landshornanna á
milli eru ekki sérlega skemmtileg
til lengdar.
Vegna leiksins í dag var ekki
mögulegt fyrir Ásgeir að vera við-
staddur verðlaunaafhendinguna i
gær, en "áður en við kvöddum
sagði Ásgeir: — Það veit sá sem
allt veit að ég hefði viljað gefa
mikið til að vera viðstaddur at-
höfnina í gær, þó ekki væri til
annars en að þakka fyrir mig. Ég
vona að ég fái tækifæri til þess
seinna, e.t.v. í maí er ísland leik-
ur gegn Frakklandi, á Laugar-
dalsvellinum.
-áij
Sjálfsagt eru ýmsar ástæður
fyrir því að Ásgeir varð fyrir val-
inu að þessu sinni. Tvær þær sem
þyngst hafa þó vegið í hugum
íþróttafréttamanna er þeir gerðu
upp hug sinn eru án efa frammi-
staða hans með knattspyrnulands-
liðinu síðastliðið sumar í þeim
þremur leikjum, sem Ásgeir lék,
og ótrúlega skjótur frami hans
meðal hinna snjöllu knattspyrnu-
manna f Belgíu. Einnig mætti
nefna prúðmannlega og skemmti-
lega framkomu hans og reglu-
semi.
Komum sjálfum okkur á
óvart gegn A-Þjóðverjum
A síðastliðinu ári lék Asgeir
nær alla leiki, sem lið hans
Standard Liege lék og að auki
þrjá landsleiki fyrir Island. Leik-
ina gegn Belgíu hér heima og
gegn Danmörku og A-Þýzkalandi
ytra. Frammistaða Asgeirs þótti
mjög góð í landsleikjunum og
einnig í flestum leikjanna með
Standard, en hvaða leikur skyldi
vera honum minnisstæðastur.
Ásgeir Sigurvinsson
„Iþróttamaður ársins”
Nú er liðið eitt og hálft ár frá
því að Asgeir gerðist atvinnumað-
ur í knattspyrnu í Belgíu, þá ný-
lega orðinn 18 ára gamall. Gerði
Ásgeir samning við belgfska
félagið Standard Liege í samráði
við hjálparmann sinn Albert
Guðmundsson. Sá samningur
rennur út f maf í vor, en Ásgeir
hefur undirritað nýjan samning,
sem tekur þegar gildi og nær
fram í júnf 1978. Asgeir er ákveð-
inn í að vera þennan tima í
Belgiu, honum líkar stöðugt betur
og forráðamönnum félagsins fell-
ur sömuleiðis með hverjum degin-
um betur og betur við pilt.
Ekki eilífur dans á rósum
Þeir eru margir sem halda að lff
atvinnuknattspyrnumannsins sé
eintómur dans á rósum. Hann
hafi það fram úr hófi gott og þurfi
litið að hafa fyrir lífinu. Er við
ræddum við Ásgeir í gær spurð-
um við hann um þetta atriði.
— Það er erfitt að segja, það er
svo allt annað að leika með Is-
lenzka landsliðinu en með félög-
um mfnum í Standard. Það er
mjög gaman að koma heim og
leika með íslenzka landsliðinu.
Einhvern veginn þá er maður orð-
inn hluti af Standard Liege, en
með landsliðinu er maður meira
sem gestur. Af leikjum siðasta árs
hugsa ég þó að leikur landsliðsins
gegn A-Þjóðverjum gleymist síð-
ast. Það var ekki aðeins að við
kæmum A-Þjóðverjum á óvart
heldur einnig öllum þeim sem
með knattspyrnu fylgjast. Allt f
einu hafði fslenzka landsliðið gert
það sem enginn bjóst við og jafn-
teflið i Magdeburg voru úrslit,
sem allur knattspyrnuheimurinn
tók eftir. Við gerðum meira en við
sjálfir bjuggumst við og ætli við
höfum ekki orðið mest hissa sjálf-
ir er dómarinn flautaði leikinn af
og jafnteflið var staðreynd.
Í GÆR voru birt úrslit í kjöri því sem Samtök iþróttamanna gangast fyrir um
„íþróttamann ársins". Var þetta i nitjánda skiptið, sem slikt kjör fer fram, og
hefur það farið fram árlega frá 1956. Að þessu sinni hlaut Ásgeir Sigurvins-
son, knattspyrnumaður úr Vestmannaeyjum, nú atvinnumaður með belgíska
liðinu Standard Liege, titilinn „íþróttamaður ársins 1974" og hinn veglega
verðlaunagrip, sem sæmdarheiti þessu fylgir. Ásgeir gat ekki verið við-
staddur verðlaunaveitinguna í gær, og er þetta i fyrsta sinn sem „íþrótta-
maður ársins" er fjarverandi. Ásgeir er yngsti íþróttamaðurinn sem hlotið
hefur titilinn, aðeins tæplega tvitugur að aldri.
— Ég lít á knattspyrnuna sem
hverja aðra vinnu og til að halda
starfinu þarf maður að standa sig
þvf samkeppnin er mikil. Ég neita
því ekki að það er mjög gaman að
„Hefði viljað vera við-
staddur“
Lið Asgeirs Sigurvinssonar á
leik f belgisku 1. deildinni f dag
gegn liðinu Charles Roi. Leik,
Mjótt var á mununum I kosning-
unni að þessu sinni, þar sem sá. er
varð I öðru sæti. Jóhannes Eðvalds-
son, knattspyrnumaður úr Val, hlaut
44 stig. Ingunn Einarsdóttir varð svo
I þriðja sæti og Erlendur Valdimars-
son I fjórða sæti. Skáru þessi fjögur
sig nokkuð úr I kosningunni, og
munaði aðeins 4 stigum á Erlendi I
fjórða sæti og Ásgeiri ! fyrsta sæti.
Í hófi sem Samtök íþróttafrétta-
manna efndu til I gær. flutti Jón
Ásgeirsson, formaður þeirra, ávarp.
í upphafi þess þakkaði hann
Velti h.f. umboðsaðila Volvo-
verksmiðjanna í Svíþjóð fyrir
stuðning sem fyrirtækið veitti Sam-
tökum iþröttafréttamanna við fram-
kvæmd kjörsins og verðlaunaveit-
ingarinnar, en Veltir h.f. gaf öll verð-
laun til íþróttafólksins og auk þess
bikar til Guðna Kjartanssonar, sem
kjörinn var „ Íþróttamaður ársins
1973"
Siðan sagði Jón Ásgeirsson m.a.:
„Allir, sem rétt hafa til þess að
greiða atkvæði, neyttu réttar sins:
Alþýðublaðið, Morgunblaðið,
Timinn, Vísir, Þjóðviljinn, sjónvarp
og útvarp. Nú fengu 26 iþróttamenn
atkvæði, þar af tvær konur. Í fyrra
fengu 28 iþróttamenn atkvæði.
Úrslit kiörsins
ÁLLS HLUTU 26 fþróttamenn og fþróttakonur
atkvæði f kjöri Samtaka fþróttafréttamanna um
„lþróttamann ársins 1974“. Féllu atkvæði þannig:
Asgeir Sigurvinsson, Stand. Liege knattspyrna 45
Jóhannes Eðvaldsson, Val knattspyrna 44
Ingunn Einarsdóttir, ÍR frjálsar (þróttir 41
Erlendur Valdimarsson, IR frjálsar íþróttir 39
Axel Axelsson, Fram handknattleikur 26
óskar Jakobsson, 1R frjálsar fþróttir 26
Viðar Símonarson, FII handknattleikur 25
Arni Þ. Helgason, KR lyftingar 24
Hreinn Halldórsson, HSS frjálsar (þróttir 24
lCÍ* .1 \£i)
Stefán llallgrfmsson, KR
Sigurður Kr. Jóhannsson. JR
Guðmundur Sigurðsson, A
Gunnar Einarsson, FH
Guðgeir Leifsson, Fram
Björgvín Þorsteinsson, GA
Jðn Alfreðsson, tA
Arni Óðinsson, IBA
Haraldur Kornelfusson, TBR
Jðn Sigurðsson, A
Sigurður Sigurðsson, A
Hjálmar Aðalsteinsson. KR
Kolbeinn Pálsson, KR
Matthlas Hallgrlmsson, IA
Asgeir Elfasson, Fram
Björgvin Bjtírgvinsson. Fram
Þðrunn Alfreðsdðttir, Æ
frjálsar fþrðttir
júdð
lyftingar
handknattleikur
knattspy rna
golf
knattspyrna
skfðafþrðttir
badminton
körfuknattleikur
frjálsar fþrðttir
borðtennis
körfuknattleikur
knattspyrna
knattspyrna
handknattleikur
sund
20
12
11
7
Miklar breytingar hafa orðið á list-
anum frá þvi í fyrra, og er það ef til
vill ekki óeðlilegt. Auðvitað verða
svo skiptar skoðanir um það hvernig
hann er skipaður, svo hefur ávallt
verið, og verður áreiðanlega alltaf.
Okkur er sagt, að innan iþrótta-
hreyfingarinnar á íslandi séu nú um
50 þúsund manns, eða fjórðungur
þjóðarinnar. Þróunin er mjög ör,
bæði hér á landi og annars staðar —
íþróttir skipa orðið veglegan sess
meðal allra siðmenntaðra þjóða —
iþróttamenn sem skara framúr vekja
athygli, þeim er oft gert hátt undir
höfði, þeir njóta oft alls konar hlunn-
inda, þeir verða fyrirmynd annarra,
— þeir eru sem sagt i sviðsljósi
daglega lífsins. En þeir falla lika
fljótt i skuggann, — lenda utan Ijós-
geislans um leið og þeir hætta að
vekja áhuga fjöldans, það er þegar
árangur þeirra er ekki lengur til þess
að hrópa húrra fyrir.
Þetta er lögmálið, sem við
þekkjum svo vel.
Getum við ef til vill gengið svo
langt að segja, að iþróttamenn séu
lifandi fyrirmynd æskunnar og lif-
andi auglýsing þjóðanna. Eða hvað
sagði ekki brezki þingmaðurinn núna
i vikunni, þegar hann fylgdi úr hlaði
tillögu sinni til iþróttaráðsins i
Lundúnaborg, að nefndin beitti sér
fyrir þvi að koma á einvigi i hnefa-
leikum milli þeirra Alis og Bugners í
Lundúnum, að það yrði bezta aug-
lýsing sem borgin gæti fengið. Þetta
dæmi er kannski óheppilega valið
hjá mér, hnefaleikar eru sem
kunnugt er ekki leyfðir hér á landi,
og heyra því ekki til iþrótta hér,
samkvæmt þvi, en eigi að siður sýnir
þetta okkur hvernig iþróttir og
íþróttamenn eru gjarnan metnir og
hve góðir iþróttamenn þykja mikils
virði fyrir þjóð sina.
Það er því mikil ábyrgð sem hvilir
á herðum þeirra útvöldu, mikil
ábyrgð sem hvilir á herðum iþrótta-
manns ársins i litlu þjóðfélagi eins
og okkar.
Mikil gróska hefur yfirleitt verið i
flestum greinum iþrótta hér á landi á
liðnu ári, og sífellt eru gerðar meiri
kröfur til iþróttafólksins. Sjaldan eða
aldrei hafa fleiri farið til annarra
landa til þess að keppa við iþrótta-
fólk annarra þjóða og einmitt á liðnu
ári, og forystumenn iþróttahreyf-
ingarinnar leggja áherzlu á að búa
sitt fólk sem bezt undir keppni á
erlendum vettvangi og áhugamenn
jafnt sem forystumenn gera æ meiri
kröfur til íþróttafólksins að það
standi sig í keppni við erlendar
þjóðir, hvort heldur er i landskeppni,
i Evrópumótum, Olympiuleikum,
heimsmeistarakeppni. Og það er
keppikefli iþróttafólksins sjálfs að
vera sjálfu sér, landi sinu og þjóð
hvarvetna til sóma.
Jón Ásgeirsson greindi siðan frá
þvi hverjir hefðu hlotið flest stig i
kjöri iþróttafréttamanna, en sagði
síðan að lokum:
Sjö nöfn eru nú meðal tíu efstu,
sem ekki voru það i fyrra. I minum
augum, er listinn i ár einkum at-
hyglisverður af ástæðum sem nú
skal greina, þótt, eins og ég sagði
áðan, listinn talar sinu máli ef til vill
skýrar nú en oft áður.
I fyrsta lagi er flest i þessum
úrslitum ótviræð viðurkenning
knattspyrnuiþróttinni til handa. og
mega þeir báðir Jóhannes og Asgeir
vel við það una, og vera stoltir af.
Þetta er iannað skiptið i röð, sem
iþróttamaður ársins er úr hópi knatt-
spyrnumanna. Og nú eru knatt-
spyrnumenn i tveimur efstu sæt-
unum, og skilur þá aðeins eitt stig.
I öðru lagi benda úrslitin svo ekki
verður um villst á þá staðreynd, að
frjálsiþróttafólki okkar hefur farið
mjög fram, og er það ánægjulegt
fyrir frjálsíþróttafólk, að nú skuli
helmingur tugarins vera úr þeirra
hópi, eða alls fimm, fleiri en nokkurri
einni grein iþrótta annarri.
i þriðja lagi benda úrslitin til þess,
að árangur iþróttafólks okkar í
keppni erlendis, og sú landkynning,
sem þvi fylgir, hafi haft veruleg
áhrif, þvi meðal þeirra, sem skipa tiu
efstu sætin eru tveir iþróttamenn,
sem eru búsettir erlendis, annar at-
vinnumaður og hinn er vist óhætt að
kalla atvinnumann að hluta, eða
hálfatvinnumann, eins og okkur er
tamt að segja, einn Norðurlanda-
meistari, annar er eða var meðal tiu
beztu i sinni grein i heiminum, og
allt þetta iþróttafólk hefur marg-
sinnis keppt erlendis og getið sér
gott orð þar, og ekki siður hér.
Fyrir hönd Samtaka iþróttafrétta-
manna óska ég ykkur alls góðs á
sviði iþróttanna og á öðrum sviðum
ykkar daglega lifs."
ELLERT B. SCHRAM, formaður
KSÍ tók til máls i hófinu i gær. og
kvaðst hann fyrst og fremst vilja
þakka þann heiður sem Ásgeiri
Sigurvinssyni væri sýndur með kjöri
Framhald á bjs. I8

A , l vct^ii)
mtatuimi

l3l4iRttTI,7lU* » ■ » » * U ■»«'»*■■•*■»**