Morgunblaðið - 20.04.1975, Síða 4

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 20. APRÍL 1975
Fa
/J «//.«i.i;i(. t \
i IAIS"
22-0-22*
RAUÐARÁRSTÍG 31
BI444 • 25555
mm
IGA CARJ1ENTAL
BILALEIGA
Car Rental
SENDUM
41660-42902
ik.m
LOFTLEIÐIR
BILALEIGA
CAR RENTAL
TS 21190 21188
LOFTLEIÐIR
óskar
eftir
blaðburðar-
fólki
víðs
vegar
um
borgina.
|Hor0unI>InMt>
Sr. BOLLI
GÚSTAFSSON
í Laufási:
átt er algeingara en öldúngar í
forustuliði tímans sem verða
innlixa þar sem þeir eru komn-
ir einsog mammútar og aðrir
stólpagripir, sem biða dóms-
dags í freðmýrum Síberiu með
þessar voðalegu tennur og
laungu kjafta.“ Á þá hættu
bendir Haildór Laxness í
Skáldatima (bls. 173), er
„heimurinn tekur stakkaskift-
um í broti af mannsæfi", sem
okkur má augljós vera, er jörð-
ina byggjum á ofanverðri 20.
öld. Sífelldur, nagandi ótti við
þessi meinlegu örlög einangr-
unar, sem minna á gamlar nátt-
tröllasögur, er nú þegar orðinn
varhugaverð meinsemd eða
ígerð, sem tímabært er að
stinga á. Áhyggjur þessar
brjóta niður það aðhald, sem
samtíð okkar er í brýnni þörf
fyrir, sljóvgar bit þeirra vopna,
sem brugðið er til þess að
höggva hausana af þeirri ótta-
iegu ófreskju, afsiðuninni.
Rætt er fram og aftur um marg-
háttuð vandamál, sér í lagi æsk-
unnar. Sú stefna er víðast rikj-
andi að gefa eftir, því annað er
óvinsælt og breikkar bílið milli
kynslóða, vekur nátttrölla-ugg.
Það hefur verið skeggrætt lengi
í nefndum og ráðum og ofláts-
mælgin oft skýlt hrörnun þank-
ans. Það er litið með eftirvænt-
ingu úr Austurvegi hingað vest-
ur, einmitt í þeirri von, að sí-
aukin veiklun Vesturlanda,
sprottin af hóglífi og siðleysi,
leiði til þess, að með hægu móti
verði hægt að sigra þau. — Þá
er næsta eðlilegt, að menn
spyrji: Hvað um kírkju Krists?
Ræðurhún ekki við þann
vanda, getur hún ekki vakið
samvizkuna og bætt heiminn?
Kirkja Krists geldur þess ótta,
sem frá var greint í upphafi
þessa máls. Þjónar hennar ótt-
ast þann dóm, er skipar þeim
við hlið nátttrölla nútímans, ef
þeir hyggjast taka af skarið og
ganga beint til verks. — Sífellt
er gefið eftir og boðorð Guðs
virt að vettugi. Nú er röðin
komin að fimmta boðorðinu:
„Þú skalt ekki morð fremja",
en átölulítið eru hin öll þegar
brotin. Fyrstu stoðinni á að
kippa undan þessu boðorði með
heimild til frjálsra fóstureyð-
inga. „Frá mínu sjónarmiði séð
er fóstureyðing sami glæp-
urinn, hvort sem þróunarferill
barnsins er nýhafinn eða er á
siðustu viku,“ ritar Kristín
Olafsdóttir hjúkrunarkona i
Morgunblaðið fyrir nokkru, og
það kemur fram i grein hennar,
að löng reynsla hennar sem
hjúkrunarkonu á skurðstofu
Landspítalans styður þá skoð-
un. Og á sömu síðu blaðsins
ritar Aslaug Ragnars: „Það
athæfi sumra dýrategunda að
ráðast gegn afkvæmum sinum
hefur löngum verið álitið
öruggt merki um úrkynjun og
óeðli.“ (Mbl. 9. apríl). Tækist
svo ógiftusamlega til, að sú
ómannúðlega siðleysisstefna
næði fram að ganga hér á landi,
að konur fengju frjálsa heimild
til fóstureyðinga, hvert yrði þá
næsta baráttumálið, þegar 5.
boðorðið væri hvort eð er úr
gildi fallið? Myndi ekki koma
fram hugsjónafólk, sem segði:
Hvaða ástæða er til þess að láta
gamalt fólk, sem að mestu eða
öllu er komið út úr heiminum,
lifa lengur? Væri ekki hag-
kvæmara og hreinlegra að taka
afa og ömmu og leiða þau kölk-
uð og skilningssljó út í sól-
skinið og skjóta þau? Þá
losnuðu sjúkrarúm og spör-
uðust f jármunir til heilsugæzlu
þeirra, sem lífvænlegri teldust,
og afkomendurnir þyrftu ekki
að hafa áhyggjur af þessu
gamla fólki, sem er úr leik
hvort eð er. Hvaða munur væri
á þessum verknaði og hinum,
að eyða lifi, sem er nýkviknað
en orðið einstaklingur? Hver
veit, hvað kann að biða hans?
Þvi getur ekkert okkar svarað.
Víst er, að vegna erfiðra að-
stæðna voru ýmsir af mætustu
mönnum mannkynssögunnar
ekki boðnir velkomnir, er þeir
litu fyrst dagsins ljós. Um eitt
af mestu mikilmennum og
mannvinum þessarar aldar var
Væri ekki hagkvæmara og hreinlegra að taka afa og ömmu og leiða
þau kölkuð og skilningssljó út í sólskinið og skjóta þau?
sagt, að hann hafi verið mjög
veiklulegt barn og ekki þótt lík-
legur tii Ianglífis. Móðir hans
grét sáran yfir því, hve óþrif-
legur hann þótti. Einu sinni var
hann alveg talinn af. Þetta var
Albert Schweitzer, sá sem flutti
okkurþennan boðskap: „Hið
andlega lögmál á að fá yfirhönd
yfir náttúrulögunum. Allt lff er
heilagt, undantekningarlaust.
Þegar maður neyðist til þess að
dæma eitthvað til dauða, á
hann að vita, að hann tekur sér
vald, sem bakar honum þunga
ábyrgð og sekt.“
Margir halda því fram, að sið-
gæði þurfi ekki að vera háð
trúarskoðunum eða sannfær-
ingu mannsins um nauðsyn
samfélags við Drottin, og það
kann að sýnast svo. En við
vitum að Hús án traustrar
undirstöðu getur staðið um
hríð, ef ekkert reynir á það. En
ef stormar dynja á því, þá
hrynur það og brak þess fýkur
út í buskann. Það var ekki
byggt á hellubjargi. Traustur
grunnur siðgæóis er sönn, lif-
andi, kristin trú, engin hálf-
velgja, sem borin er uppi af
heimspekilegum vangaveltum,
heldur trú, sem er órjúfanlegur
hluti af okkur sjálfum, sem ger-
ir guðsþjónustuna nauðsynlega
hverjum manni til þess að lifa í
samfélagi við Guð föður. Sá
ótti, er grípur marga þá, er
velta vöngum í ráðleysi og taka
ekki afstöðu, óttinn við það, að
trúin fjarlægi okkur lífinu og
einangri í dapurlegu samfélagi,
hann er fráleitur. Öttinn við
það, að líf trúaðs manns rofni
úr tengslum við það, sem við
nefnum skynsemi, er jafn
ástæðulaus. Við þurfum raunar
ekki að halda langt út í iðu
mannlífsins til þess að reka
okkur á takmarkanir mannlegr-
ar skynsemi, þótt maðurinn líti
þroska sinn oft stórum augum.
Svo að lokum sé vitnað til
skáldsins að Gljúfrasteini, þá
lætur það svo litið að játa: „Hitt
er svo annað mál að þótt skyn-
semin sé kannski það bezta
sem við eigum, þá er trúin
stundum nær lífinu en hún.“
Svo mörg eru þau orð.
Frá Bridgefélagi
Ólafsfjarðar
P'irmakeppninni, sem jafn-
framt var einmennings-
meistarakeppni félagsins, lauk
fyrir nokkru og sigraði Tb.
Gunnþór, hlaut 206 stig. Spilari
var Jón Halldórsson. 1 öðru
sæti varð Trésmíðja Svavars B.
Magnússonar, hlaut 197 stig,
spilari Þorsteinn Ásgeirsson,
og í þriðja sæti varð Skélj-
ungur, hlaut 195 stig, spilari
Sveinbjörn Axelsson.
Þessi keppni var síðasta
keppni félagsins á fyrsta starfs-
ári — en frjálsar æfingar eru
ennþá einu sinni í viku, enda er
ákveðið að senda eina sveit á
Norðurlandsmótið og þarf að
hafa spilara í æfingu þegar það
fer fram í byrjun júní.
XXX
Frá bridgedeild
Breiðfirðingafélagsins
Staða efstu para í barometer-
tvímenningskeppninni er nú
þessi:
Ingíbjörg Halldórsdóttir —
Sigvaldi Þorsteinsson 384
Böðvar Guðmundsson —
Kristján Andrésson
Hannes Jónsson —
Oliver Kristófersson
Guðjón Kristjánsson —
Þorvaldur Matthíasson
Halldór Jóhannesson —
Ólafur Jónsson
Magnús Halldórsson —
Magnús Oddsson
Gissur Guðmundsson —
Jón Stefánsson
Sigríður Pálsdóttir —
Jóhann Jónsson
Ölafur Guttormsson —
Ólafur Ingimundarson
Jón Stefánsson —
Þorsteinn Laufdal
375
371
338
317
295
205
172
154
148
Á fimmtudaginn eftir hálfan
mánuð er áætlað að spila sveita-
keppni við bridgedeild Hún-
vetningafélagsins.
•
Um þessar mundir eru 25 ár
liðin frá stofnun bridgedeildar
Breiðfirðingafélagsins og
verður afmælisins minnzt f
hófi í Átthagasal Hótel Sögu
laugardaginn 10. maf.
XXX
Nú er aðeins eftir að spila
eitt kvöld f Butlertvfmennings-
keppni Bridgefélags Reykja-
vfkur og virðist ljóst, að úrslita-
baráttan mun standa milli
Guðmundar og Karls annars
vegar og Jakobs og Páls hins
vegar. Mótt er á mununum og
getur hvor sem er unnið.
Röð og stig efstu paranna er
þessi:
Guðmundur Pétursson —
Karl Sigurhjartarson 403
Jakob Ármannsson —
Páll Hjaltason 394
Þórarinn Sigþórsson —
Hörður Arnþórsson 362
Sigurður Sverrisson —
Vaiur Sigurósson 359
Guólaugur R. Jóhannsson —
Örn Arnþórsson 357
Magnús Aspelund —
Steingríínur Jónasson 355
Ólafur Lárusson —
Lárus Hermannsson 342
Kjartan Jónsson —
ViðarJónsson 332
Sigfús Þórðarson —
Vilhjálmur Pálsson 330
Símon Simonarson —
Stefán Guðjohnsen 325
Síðasta umferðin verður
spiluð miðvikudaginn 30. apríl
kl. 20 i Domus Medica.
A.G.R.