Morgunblaðið - 28.11.1975, Qupperneq 3

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 28. NOVEMBER 1975
3
Útför Gunnars
Gunnarssonar
var gerð í gœr
(JTFÖR Gunnars Gunnarssonar
rithöfundar var gerð frá Dóm-
kirkjunni f Reykjavík í gær-
morgun að viðstöddu fjöl-
mcnni. Jarðsett var í kirkju-
garðinum f Viðey. (Jtförin fór
fram á vegum rfkisins, og var
henni útvarpað.
Sr. Grímur Grímsson sóknar-
prestur í Ásprestakalli jarð-
söng. Hann lagði út af orðunum
„Grasið visnar, blómin fölna,
en gras Guðs vors stendur
stöðugt eilfflega“ (Jesaja 40,8).
Organleik annaðist Ragnar
Björnsson dómorganisti. Ljóða-
kórinn söng við athöfnina, Þor-
valdur Steingrímsson lék ein-
leik á fiðlu, „Ave Maria“, og
Guðmundur Jónsson söng ein-
söng „Faðir vor“.
Ur kirkju báru eftirtaldir
menn kistuna: Ráðherrarnir
Geir Hallgrímsson, Gunnar
Thoroddsen, Ólafur Jóhannes-
son, Einar Agústsson, Vilhjálm-
ur Hjálmarsson og Halldór E.
Sigurðsson, Ásgeir Bjarnason,
forseti sameinaðs alþingis og
Þorvaldur Garðar Kristjánsson,
forseti efri deildar alþingis.
Kistan var sfðan flutt á báti út í
Viðey þar sem jarðsett var. Við-
staddir voru ættingjar og nánir
vinir Gunnars Gunnarssonar.
Ljósm. Mbl. ÓI. K. Mag.
Kistan borin úr kirkju
‘Kistan borin niður að bátnum.
Lagt af stað til Viðeyjar.
Eyjólfur Konráð Jónsson í ræðu á Albingi:
I samningsdrögunum felst viðurkenn-
ing í raun og að lögum á lögsögu okkar
I UMRÆÐUM um samn-
ingsdrög við Vestur-Þjóðverja f
sameinuðu þingi f fyrrinótt vék
Eyjólfur Konráð Jónsson, al-
þingismaður, að ummælum
Benedikts Gröndals, formanns
Alþýðuflokksins, þess efnis, að
samningsdrögin fælu ekki í sér
viðurkenningu á 200 mílunum
sem slfkum. Engu að síður
hefði Benedikt látið að því
liggja, að Sovétrfkin vildu ekki
samningaviðræður við okkur,
þar eð slfkar viðræður fælu í
sér vissan viðurkenningarvott.
I þessu sambandi væri rétt að
minna á tvennt. I fyrsta lagi
hefði í samningi við Breta frá
1973 verið skýrt tekið fram, að
samningurinn fæli ekki í sér
neins komar lagalega viður-
kenningu. Engir sambærilegir
fyrirvarar væru í fyrirliggjandi
samningsdrögum. Þvert á móti
undirgengjust Þjóðverjar viss
ákvæði um veiðisvæði, veiðar-
færi og friðunaraðgerðir, sem í
gildi væru eða sett yrðu að ís-
lenzkum lögum, innan 200
mílna fiskveiðilögsögunnar,
sem og að fara með frysti- og
Verksmiðjutogara út fyrir 200
mílna mörkin. Hann liti því
þann veg á að í samningsdrög-
unum og fyrirhuguðum orð-
sendingum milli rikjanna fæl-
ist viðurkenning, a.m.k. de
facto, i raun,og jafnvel líka de
jure, að lögum, á lögsögu okkar.
Minna mætti í þessu sambandi
á ákvæðið um að virða veiði-
bönn, sem islenzkir togarar
þyrftu að hlíta, að ákvörðun
„þar til bærra stjórnvalda“.
Taldi þingmaðurinn nauðsyn-
legt, að þessi sjónarmið lcæmu
strax fram í umræðunum enda
ekki að efa að allir þingmenn
vildu leggja þann skilning í
þetta atriði samkomulagsdrag-
anna, sem Islendingum væri
helzt í hag ekki sízt Benedikt
Gröndal.
Þá sagðist ræðumaður vilja
minna á ákvæðið um 5 mánaða
frest, vegna framkvæmda á
tollfríðindum skv. bókun sex,
og frestun framkvæmdar á
samningnum, ef bókunin
kæmi ekki til framkvæmda
innan þess tima. Spurði þing-
maðurinn hvort ekki væri
tryggt, ef til frestunar á sam-
komulaginu kæmi, að veiði-
heimild Þjóðverja næði aðeins
til 5/12 hluta umsamins magns,
þ.e. 60.000 tonna. Taka þyrfti af
öll tvimæli í þessu efni með
orðsendingu.
Einar Agústsson, utanríkis-
ráðherra, taldi rétt að koma
þessum sjónarmiðum á fram-
færi við Þjóðverja og láta á þau
reyna. Sama gilti um að árétta
undirstrikun þingmannsins
varðandi hlutfallslega minnk-
un aflans, ef væntanlegur
samningur gilti aðeins í 5 mán-
uði.