Morgunblaðið - 04.09.1976, Blaðsíða 13

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 4. SEPTEMBER 1976
13
Forsvarsmenn og framkvæmdastjórar aðildarsamtaka fslenzkrar iðnkynningar. Lengst til vinstri er
Pétur Sveinbjarnarson, framkvæmdastjðri fslenzkrar iðnkynningar. (ljðsm. Ól. K.M.)
SVONEFNT „iðnkynningarár"
hðfst f gær með setningarávarpi
iðnaðarráðherra, Gunnars Thor-
oddsen í verksmiðjunni Dúk h.f.,
og er ávarp þetta birt f heild hér á
síðunni. 1 því kemur fram, að um
25% þjððarinnar lifir beint á iðn-
aði og að hlutur iðnaðar í þjóðar-
framleiðslunni sé rúmur þriðj-
ungur.
Það eru samtökin tslensk iðn-
kynning, sem gengst fyrir iðn-
kynningarárinu, en ætlunin, eins
og kom fram í ávarpi Hjalta Geirs
Kristjánssonar á blm. fundinum f
Dúk h.f. í gær er að kynna fyrir
landsmönnum bæði þýðingu iðn-
aðar fyrir þjóðarbúið og vekja
athygli á hinni miklu starfsemi,
sem felst í orðunum „íslenzkur
iðnaður“. Samtök þessi eru allsér-
stæð að því leyti að aðiiar að þeim
eru í senn stjórnvöld, atvinnurek-
endur í iðnaði og launafólk. Að
sögn Hjalta Geirs hefur sameign-
hve mikið hann sparar og aflar af
hinum dýrmæta gjaldeyrir, og að
áframhaldandi þróun hans er ein
meginforsenda atvinnuöryggis,
aukinnar hagsældar og framtíðar-
búsetu f landinu.
3. að hvetja íslenska stjórnmála-
menn og embættismenn og aðra
áhrifaaðila til að búa betur að
íslenskum iðnaði, taka aukið tillit
til hans og vinna að eflingu hans.
Hjalti sagði ennfremur, að Is-
ienzk iðnkynning væri ekki að
hefja markvisst starf á móti öðr-
um undirstöðuatvinnuvegum
þjóðarinnar heldur vildi hann
undirstrika þýðingu góðs sam-
starfs iðnaðarins við aðrar grein-
ar atvinnuveganna. I því tilefni
nefndi hann að sjávarútvegur
þyrfti í vaxandi mæli á samstarfi
við iðnaðinn að halda við full-
vinnslu sjávarafla, umbúðir, við-
hald véla og tækja; landbúnaður-
inn væri nátengdur iðnaðinum í
sambandi við fullvinnslu vara úr
ull, niðursuðu matvæla o.s.frv. og
að verzlunin væri þýðingarmikill
tengiliður iðnaðarins með inn-
flutningi hráefna og dreifingu
íslenzk iðnkynning:
25% þjóðarinnar
lifirheintáiðnaði
Iðnkynningarár hófst í gær
Halldðra Ólafsdðttir, iðnverka-
kona, ávarpar hér gesti við opn-
unarathöfn fslenzkrar iðnkynn-
ingar.
inlegt átak í iðnkynningarmálum
verið til umræðu í nokkur ár, en
ekki verið stofnað til samtaka
fyrr en í lok s.l. árs. Þátttakendur
í Islanskri iðnkynningu eru: Iðn-
aðarráðuneytið, Félag fslenskra
iðnrekenda, SlS, Landssamband
iðnaðarmanna, Landssamband
iðnverkafólks og Neytendasam-
tökin. t ávarpi Hjalta Geirs kom
fram, að tilgangur og markmið
tslenzkrar iðnkynningar væri:
1. að auka sölu á íslenzkum iðn-
varningi.
2. að stuðla að jákvæðari afstöðu
almennings til lslenzks iðnaðar,
svo að þjððin geri sér grein fyrir
mikilvægi hans í dag, þeirri
miklu atvinnu sem hann veitir,
fullunninna vara, bæði innan-
lands og erlendis.
Við athöfnina i Dúk h.f. í gær
flutti Halldóra Ólafsdóttir starfs-
kona í Dúk ávarp fyrir hönd iðn-
verkafólks. Sagði Halldóra; aö ef
iðnaður ætlaði að vera samkeppn-
isfær við aðrar starfsgreinar
þyrflu launakjör og starfsskilyrði
í iönaði að vera þannig, að það
vær aðlaðandi og eftirsóknarvert
að starfa i iðnaði. Hún sagði enn-
fremur, að ungt fólk, sem væri að
byrja sinn starfsferil og réði sig í
verksmiðju, liti oft á það sem
tímabundið starf á meðan það
væri að fá annað betur launað
starf, eða starf sem gefur meiri
tekjumöguleika. Halldóra sagði,
að svona viðhorf þyrftu að breyt-
ast og að þeim yrði því aðeins
breytt, að kjör þeirra, sem í iðnaði
störfuðu yrðu bætt. Þá mundi iðn-
aðurinn eiga kost á góðu vinnu-
afli, vinnuafli, sem hann þyrfti og
ætti skilið.
Halldóra sagðist halda því fram.
að islenzkt iðnverkafólk gæti
framleitt jafn góða vöru og bezt
gerist erlendis, fengi það svipaða
starfsaðstöðu og nyti þeirrar
tækni, sem bezt gerist á hverjum
tíma, í hverri framleiðslugrein
fyrir sig.
Verkefnisráð íslenzkrar iðn-
kynningar taldi, að eigi yrði unnt
að standa að kynningarstarfsem-
inni án þess að samtökin hefðu
fastan starfsmann, og var fram-
kvæmdastjóri iðnkynningarinnar
ráðinn Pétur Sveinbjarnarson, en
til að sinna því verkefni fékk
hann leyfi frá störfum í Umferð-
arráði. tslensk iðnkynning er með
skrifstofu að Hallveigarstíg 1.
Röskur fjóröungur landsmanna
lifir á iðnaði. Hlutur iðnaðar er
rúmur þriðjungur af þjóðarfram-
leiðslunni. Utfluttar iðnaðarvörur
nema nær nítján prósent af heild-
arvöruútflutningi. Og íslenzkur
iðnaður sparar þjóðinni gjaldeyri
sem nemur tugum milljarða á ári
hverju. Svo mjög hefur þáttur
idnaóu*
Iðnaðarráðherra, Gunnar Thoroddsen, setur iðnkvnningarár f verksmiðjunni Dúk hf. að viðstöddu
starfsfðlki fyrirtækisins.
Hjalti Geir Kristjánsson, formað-
ur verkefnisráðs fslenzkrar iðn-
kynningar, flytur hér ávarp sitt I
hádegisverðarboði I verksmiðj-
unni Dúk hf.
iðnaðar I búskap þjóðarinnar auk-
izt frá því sem var um miðja þessa
öld. En mikið skortir á, að Islend-
ingar þekki nógu vel iðnað sinn,
fjölbreytni hans og gæði. Kynn-
ing á íslenzkum iðnaði er for-
senda fyrir auknum skilningi á
þörfum hans og þýðingu.
Snemma á liðnu éri tók iðnaðar-
ráðuneytið upp viðræður við Fé-
lag íslenzkra iðnrekenda og
Landssamband iðnaðarmanna um
það, á hvern hátt mætti efla sölu á
islenzkum iðnaðarvörum og glæða
almennan skilning á mikilvægi
iðnaðarins, á þeirri miklu at-
vinnu, sem hann veitir, gjaldeyr-
isöflun og þeim gjaldeyrissparn-
aði, sem hann hefur i för með sér.
1 framhaldi af þvi hefur náðst
viðtækt samstarf með f jölmörgum
aðilum um að vinna að þessu
markmiði. Þessi samstarfsvett-
vangur hans hefur hlotið nafnið
„Islenzk iðnkynning". Færi ég öll-
um þeim fjölmörgu aðilum, sem
unnið hafa ötullega að undirbún-
ingi og skipulagninu þessa verk-
efnis hugheilar þakkir og læt i
ljós þá von, að starf þeirra muni
‘verða árangursrikt, landi og þjóð
til heilla.
Formaður verkefnisráðs mun
gera nánari grein fyrir þvi, hvað
„tslenzk iðnkynning" felur i sér.
Það fer vel á þvi, að iðnkynning
er opnuð á vinnustað í fyrirtæki,
sem framleiðir fatnaðarvörur, þar
sem eitt fyrsta verkefni iðnkynn-
ingar verður að efna til stærstu
fatnaðarsýningar, sem hér hefur
verið haldin. Hefsthún á miðviku-
daginn kemur.
Vöxtur og viðgangur islenzk
iðnaðar á undanförnum áratugum
byggist á hugkvæmni, áræði,
kunnáttu og eldju þeirra, sem að
iðnaði starfa.
Ríkisvaldið þarf að veita full-
tingi til að skapa heilbrigð vaxtar-
skilyrði fyrir iðnþróun. Þvi er oft
haldið fram, að iðnaður sé settur
skör lægra i ýmsum efnum en
aðrir höfuðatvinnuvegir okkar, og
að hann njóti ekki jafnréttis við
þá. Þótt talsvert hafi áunnizt við
að jafna þennan aðstöðumun, þá
skortir enn mikið á, að jafnrétti
ríki. Sem dæmi má nefna framlög
rikisins til rannsókná- og þjón-
ustustofnana í þágu atvinnuveg-
anna. Þau framlög eru i ár til
sjávarútvegs og fiskiðnaðar 495
millj. kr., til landbúnaðar 247
millj. kr., en til iðnaðar 109 millj.
kr. Og framlög rikisins til stofn-
lánasjóða nema: til sjávarútvegs
380 millj. kr., til landbúnaðar 338
millj. kr. og til iðnaðar 100 millj.
kr.
A það legg ég áherzlu, að þeirri
kynningar- og upplýsingastarf-
semi, sem hér er að hefjast, er á
engan hátt ætlað að gera hlut
annarra atvinnugreina minni en
hann er i þjóðarbúskap okkar,
þótt kynning á iðnaði i landi okk-
ar sé markmiðið. Atvinnulif okk-
ar er ein samofin heild. Engin
atvinnugrein getur á annarrar
verið. Þær styðja hver aðra í sókn
til bættra lífskjara. En að þvi
verður að stefna og að því mun
stefnt, að jafnrétti ríki með aðal-
aðvinnuvegum þjóðarinnar á sem
flestum sviðum. Þáð er eitt af
markmiðum þeirrar iðnkynning-
ar, sem nú er að hefjast, að efla
sölu islenzkrar iðnaðarfram-
leiðslu. Það á ekki að gera með
boði og bönnum, heldur þarf að
stefna að því að íslenzkur iðnaður
sé samkeppnisfær við innfluttan
varning, sem hér er á boðstólum,
en það er hann nú þegar á fjöl-
mörgum sviðum. Ég vil hvetja
alla Islendinga til að gera sann-
gjarnan samanburð og kauþa inn-
lendar vörur i auknum mæli.
Þótt mikilvægt sé, að almenn-
ingur sýni áhuga og skilning á því
að kaupa íslenzkar iðnaðarvörur.
þá skiptir miklu máli, að ríkið,
sveitarfélög og opinberar stofnan-
ir beini svo sem frekast er unnt
innkaupum sinum að innlendri
iðnaðarframleiðslu. Að þvi máli
hefur verið unnið að undanförnu.
Er ákveðið að skipa nefnd á breið-
ara grundvelli til þess að athuga
gaumgæfilega hvernig bezt verði
á þessum málum haldið og skila
jafnframt um það tillögum.
hvernig beita megi opinberum
innkaupum sem tæki til eflingar
iðnþróun.
Að svo mæltu lýsi ég yfir. að
„Islensk iðnkynning" er hafin.