Morgunblaðið - 07.09.1976, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 7. SEPTEMBER 1976
Voðalegt að fá þetta mark á sig
- sagði Arni Stefánsson
— Það var voðalegt að fá þetta mark á sig,
sagði Árni Stefánsson eftir leikinn, og var
nokkuð niðurdreginn. Hann hafði þó sfzt
ástæðu til þess, þar sem frammistaða hans f
leiknum var með miklum ágætum, og hvað
eftir annað sýndi hann markvörzlu, sem
markverðir beztu landsliða hefðu verið
hreiknir af.
— Eg var á undan Belgfumanninum f
knöttinn, en hitti hann illa, þegar ég ætlaði
að spyrna frá og hann fór f Ölaf Sigurvinsson
og barst sfðan að markinu. Þar með var ég úr
leik, og gat ekkert að gert. Hefði ég bara hitt
hann betur!
Árni sagðist vera ánægður með leikinn að
öðru leyti og hann hefði ekki verið mjög
erfiður fyrir sig. — Ég átti von á, að Belgfu-
mennirnir myndu reyna að skjóta mikið á
mig, eins og kom Ifka fljótlega f Ijós. En skot
þeirra voru ekki hættuleg. t eina skiptið, sem
veruleg hætta var á ferðum, var, er Jacques
Teugels komst inn fyrir, en þá hafði ég
heppnina með mér og tókst að bjarga með
úthlaupi.
— Er það ekki kvfðvænlegt að eiga fyrir
höndum leik við silfurlið Hollendinga úr
sfðustu heimsmeistarakeppni? spurðum við
Árna.
— Þvf þá það? sagði hann, — við skulum
vona að okkur takist jafn vel upp í honum og
þessum leik, og fáum ekki slfkt klaufamark á
okkur aftur.
Völlurinn bauð ekki upp á tilþrif
- sagði Asgeir
Sigurvinsson
— Miðað við aðstæður var
þetta hreint ekki lélegur leik-
ur, sagði Asgeir Sigurvinsson
eftir leikinn á sunnudaginn, en
Asgeir var tvfmælalaust bezti
maður vallarins f þessum leik
og sýndi oft svo stórkostleg til-
þrif, að slfkt er ekki á færi
nema afburðamanna f fþrótt-
inni. Bak við hverja einustu
sendingu hans bjó hugsun og
oftast voru þær svo nákvæmar,
að engu skeikaði. Og Ásgeir átti
einnig glæsilegasta skot leiks-
ins, á 70. mfnútu. Þá náði fs-
lenzka liðið góðri sókn, sem
endaði með þvf að knötturinn
var sendur inn á vallarmiðj-
una, þar sem Ásgeir skaut við-
stöðulaust að belgfska mark-
inu. Piot markvörður liðsins og
félagi Ásgeirs f Standard Liege
kastaði sér, en var ekki kominn
hálfa leið niður þegar knöttur-
inn kom að markinu. En þvf
miður. Hann fór aðeins fram-
hjá.
— Það er ekki nóg að það
muni litlu, sagði Ásgeir, —
þessi átti sannarlega að vera
inni. Knötturinn kom vel fyrir
mig og ég hitti hann vel.
— Annars var völlurinn
þannig, sagði Ásgeir, — að það
voru ekki miklir möguleikar á
að sýna góða knattspyrnu. Eina
ráðið var að gera það sem við
gerðum — að spila stffan bolta
og kýla fram. Belgíumennirnir
áttu í sömu erfiðleikum og við,
og ég álft, að fið þeirra hafi
verið langt frá því að sýna sitt
bezta. Það býr miklu meira f
þvf.
Ásgeir Sigúrvinsson hefur átt
við meiðsli í baki að stríða að
undanförnu, en f leiknum á
sunnudaginn var ekki að sjá að
slíkt háði hinum mikið, þar sem
hann beitti sér af mikilli hörku.
— Ég er alveg orðinn góður
af þessu, sagði Ásgeir, — fann
ekki til í leiknum og mér finnst
ég vera að komast í ágætt form.
Um markið sem Islendingar
fengu á sig sagði Ásgeir:
— Maður getur grenjað yfir
því að fá svona klaufamark á
sig. En það þýðir víst ekki mik-
ið. Nær er að segja: Svona er
knattspyrnan, þar getur ailt
hent.
- sagði Teitur Þórðarson
ekki
Vorum óheppnir að
skora
— Þetta var góður leikur af okkar hálfu og þvf enn gremjulegra
að þeir skyldu vinna á svona ódýru marki, sagði Teitur Þórðarson
eftir leikinn á sunnudaginn, en Teitur sýndi mikinn baráttukraft f
þessum leik. Hann var ófeiminn að ráðast að Belgfumönnunum,
þegar þeir voru með knöttinn og ósjaldan náði hann að krækja
honum frá þeim.
— Það var sannlega óheppni að skora ekki f seinni hálfleiknum,
þegar knötturinn kom til mfn vel fyrir belgfska markið. En þá var
ég sekúndubroti of seinn og fékk belgfskan varnarleikmann yfir
mig í þann mund að ég ætlaði að skjóta. Reyndar rann ég f
drullunni, en það skipti þó ekki sköpum þarna, heldur fremur hitt,
að ég stóð ekki alveg rétt að þessu.
— Ásgeir Sigurvinsson var búinn að segja okkur margt um
leikmenn belgfska liðsins, þannig að þeir komu okkur ekki á óvart,
sagði Teitur. — Helzt var það baráttan f liðinu sem var öllu meiri en
ég átti von á. I liði þeirra eru margir nýir leikmenn og það er oft
þannig, að þegar nýir leikmenn koma inn f lið, þá berjast þeir af
miklum krafti til þess að reyna að festa sig f sessi.
Um leikinn við Hollendinga á morgun sagði Teitur:
— Það verður ugglaust erfiðari leikur fyrir okkur en þessi, þar
sem segja má, að f hverri stöðu hjá þeim sé stórstjarna. Ég held þó,
að við þurfum engu að kvfða. Ef góð barátta næst upp f fsienzka
liðinu þá getum við velgt Hollendingunum undir uggum, jafnvel
þótt þeir séu silfurliðið frá sfðustu heimsmeistarakeppni.
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 7. SEPTEMBER 1976
21
Atti að reyna að skalla yfir
- sagði Jóhannes
Eðvaldsson
ÞAÐ var. bölvaður
Barátta við belgfska markið. Marteinn nær að skalla knöttinn aftur fyrir sig,
skalla knöttinn út fyrir endamörk.
■■ w
en á sfðustu stundu tókst einum Belgfumannaanna að bjarga með þvf að
EINll MISTOKISLENZKA LIOSINS
KOSTUÐU ANNAÐ SDGIÐ [ LEKNUM
- jafntefli hefði verið sanngjörnust úrslit
Texti: Steinar J.
Lúðvfksson.
Myndir: Ragnar
Axelsson.
EINU alvarlegu mistökin, sem baráttu-
glöðu Islenzku landsliði urðu á f lands-
leiknum við Belglumenn f heimsmeistara-
keppninni f knattspyrnu á Laugardalsvell
inum á sunnudaginn, kostuðu mark. Og
það mark var Ifka sigurmark Belgtumanna,
þar sem úrslit leiksins urðu 1 — 0, þeim f
vil. Var sannarlega gremjulegt að þeir
skyldu hljóta sigur f leiknum á þessu
marki, þar sem jafntefli hefði verið réttlát-
ustu úrslitin. Leikurinn var mjög jafn og
marktækifæri þau, sem liðin fengu, svip-
uð. Ef nokkuð var, þá átti fslenzka liðið
öllu hættulegri tækifæri, þegar það komst
f námunda við belgfska markið.
Markíð, sem Belglumenn skoruðu, kom á
72. minútu. Þá höfðu íslendingar átt góða
sókn, sem Belgiumenn bundu enda á með
þvi að spyrna knettinum hátt og langt fram á
völlinn, þar sem Paul Courant náði til hans
og brunaði í átt að islenzka markinu Og
aldrei þessu vant urðu Eslenzku varnarmenn-
irnir aðeins of seinir Til varnar voru þó
Ólafur Sigurvinsson og Jóhannes Eðvalds-
son og háðu þeír kapphlaup við Francois van
der Erst, sem fékk sendingu frá Courant Árni
Stefánsson hljóp út úr markinu og virtist sem
hann ætti auðvelt með að ná knettinum. En
þegar Árni kom að honum, var hann kominn
út fyrir vitateig og því ekki um annað að gera
fyrir hann en að reyna að hreinsa frá með
spyrnu Lenti knötturinn í Ólafi Sigurvinssyni
og þaðan i átt að markinu, þar sem Jóhannes
Eðvaldsson stokk upp og skallaði frá beint
fyrir fætur Francois van der Erst, sem fylgt
hafði vel á eftir Fékk hann góðan tima til að
spyrna, enda var skot hans hið glæsilegasta
og þandi út netmöskvana f islenzka markinu
BARÁTTULEIKUR
Gifurleg barátta var I leiknum á sunnu-
dagskvöldið, allt frá upphafi til enda, og var
þarna um jafna baráttu að ræða. Belgíu-
mennirnir voru þó meira með knöttinn, enda
bauð leikaðferð íslenzka liðsins upp á slíkt.
Komu islenzku leikmennirnir ekki mjög stlft
út í Belglumennina fyrr en þeir nálguðust
vítateiginn, en þá var lika mjög vel „dekkað
upp', oftast svo vel að Belglumennirnir
höfðu ekki um annað að gera en að reyna
skot af löngu færi, Það gerðu þeir llka óspart,
en ekki er unnt að segja, að þeir hafi verið
mjög skotvissir, þar sem flest skot þeirra
voru langt framhjá Þau sem á annað borð
hittu markið varði Árni Stefánsson af öryggi
Það segir ef til vill míkla sögu um leik
þennan, að fvrsta hornspyrnan kom ekki fyrr
en á 5 mlnútu seinni hálfleiks, og var hún
þá dæmd á ísland. Upp úr þeirri hornspyrnu
fengu Belgiumenn eitt sitt bezta færi í leikn-
um, er van der Erst var skyndilega í skotfæri,
en Árni Stefánsson varði skot hans stórglæsi-
lega Nokkrum sinnum ella varð Árni að taka
á honum stóra slnum í leiknum, þó sennilega
aðdrei eins og á 65. minútu, er Jaques
Teugels komst inn fyrir islenzku vörnina og
virtist eiga greiðan aðgang að markinu. Það
var ekki hik á Árna er hann kom út og kastaði
sér á knöttinn við fætur Belglumannsins
langt úti i teig Sllkt var stórglæsileg mark-
varzla
ÍSLENZKU TÆKIFÆRIN FÁ EN HÆTTU-
LEG
íslenzka landsliðið átti ekki mörg mark-
tækifæri i þessum leik, en þau voru hins
vegar stórhættuleg Þannig átti Teitur skalla
rétt yfir Belgíska markið á 1 2. minútu eftir
góða sókn íslenzka liðsins og á 17. mínútu
seinni hálfleiks skapaðist stórhætta við
belgíska markið eftir hornspyrnu íslendinga.
Tókst Willy Wellens að bjarga Belgfumönn-
um á elleftu stundu með því að skalla knött-
inn framhjá, en ekki munaði þó nema hárs-
breidd, að knötturinn lenti í hans eigin marki.
Þarna sluppu Belgfumenn sannarlega fyrir
horn.
Það gerðu þeir einnig nokkrum mínútum
síðar, er Ásgeir Sigurvinsson átti stórkost-
lega fallegt skot af löngu færi að belgíska
markinu. Smaug knötturinn framhjá mark-
stönginni, en hefði hann verið aðeins innar
hefði ekki þurft að sökum að spyrja Skotið
var það fast, að markvörðurinn hefði enga
möguleika átt
ERFIÐUR VÖLLUR
Greinilegt var, að blautur og þungur Laug-
ardalsvöllurinn var báðum liðunum fjötur um
fót og setti sfn mörk á leikinn Hvorugt liðið
gerði mikið af því að reyna stuttan samleik
og snöggar skiptingar, heldur var fremur
treyst á langspyrnur og síðan börðust varnar-
leikmenn og sóknarleikmenn um að vinna úr
þeim Öðru hverju brá þó fyrir Ijómandi
skemmtilegum og fallegum samleiksköflum,
þar sem knötturinn gekk langtímum saman
frá manni til manns. Þar áttu Belgfumenn
oftar hlut að máli, enda gáfu íslendingar
þeim svigrúm að ákveðnu marki til þess að
athafna sig. Slfkt var raunar ekki óskynsam-
legt og hefur verið reynt áður af íslenzka
landsliðinu og þá gefið góða raun. Sennilega
hefur það verið um of hættulegt að sækja
meira fram á Belgfumennina, þar sem þeir
voru mjög fljótir og snöggir, og því stór-
hættulegt að missa þá inn fyrir sig.
Ef belglska liðið nú er borið saman við
liðið sem lék á Laugardalsvellinum fyrir
tveimur árum og sigraði þá íslendinga 2—0,
verður ekki annað sagt en að þetta lið stenzt
fullkomlega samanburðinn, þótt það hafi
ekki á að skipa jafnmörgum stórstjörnum og
lið Belgíumannanna þá Það sem kom undir-
rituðum einna mest á óvart að þessu sinni
var hversu feiknaleg barátta var í belgfska
liðinu Það sótti mjög stfft á fslenzku leik-
mennina og freistaði þess greinilega að kæfa
allar sóknaráðgerðir í fæðingu. Þá var mjög
athyglisvert hvernig Belgíumenn nýttu vallar-
breiddina, reyndu að dreifa spilinu og tor-
velda þannig íslendingum vörnina og draga
varnarmennina út. Þetta heppnaðist þó sjald-
an og mest fyrir það, hve mikið var um
tvöfalda völdun hjá fslenzka liðinu og góða
samvinnu og skilning hjá varnarleikmönnun-
um.
Það kom undirrituðum einnig á óvart.
hversu vel íslenzku leikmönnunum gekk í
návigi við þá belgísku. Ósjaldan höfðu is-
lenzku leikmennirnir betur þegar þeir börðust
við Belgíumennina, og stundum þannig, að
Belgiumennirnir sátu hreinlega eftir.
LIÐ ÍSLANDS: Árni Stefánsson, Ólafur
Sigurvinsson, Marteinn Geirsson, Jóhann-
es Eðvaldsson, Jón Pétursson, Gfsli Torfa-
son, Guðgeir Leifsson, Ásgeir Sigurvins-
son, Árni Sveinsson, Teitur Þórðarson,
Guðmundur Þorbjörnsson, Ingi Björn Al-
bertsson (varamaður) og Ásgeir Ellasson
(varamaður).
LIÐ BELGÍU: Christian Piot, Ludo Coeck,
Paul Courant, Eric Gerets, Maurice
Martens, Michel Renquin, Jacques
Teugels, Erwin vanden Daele, Francois
van der Erst, René Verheyen, Willy
Wellens, Julian Cools (varamaður) og Rudi
Haleydt (varamaður).
DÓMARI: John Capenter, írlandi, og línu-
verðir: P. Mulhall og T. McGowen, írlandi.
MARK BELGÍU: Francois van der Erst á
72. mín.
ÁHORFENDUR: 9650.
kiaufaskapur að fá þetta
mark á sig, um það er ekk-
ert annað að segja, sagði
Jóhannes Eðvaldsson eftir
leikinn á sunnudaginn. Jó-
hannes kom óvænt til
landsins á laugardaginn,
þar sem hann var settur út
úr Celtic-liðinu sem lék við
Rangers á laugardaginn.
Ekki er ósennilegt að
landsleikurinn hafi ráðið
þar nokkru um, — að fram-
kvæmdastjóri Celtic hafi
ekki treyst Jóhannesi til
þess að beita sér af fullum
krafti f leiknum á móti
Rangers vitandi, að hann
ætti erfiðan leik með ís-
lenzka landsliðinu daginn
eftir.
Jóhannes kom ágætlega út úr
landsleiknum á sunnudagskvöld-
ið, barðist vel og átti vandaðar og
uppbyggjandi sendingar. Þó virð-
ist ekki sami krafturinn í honum
og var t.d. f fyrravor, en áreiðan-
lega er þarna um að ræða lægð
sem stendur ekki lengi hjá hon-
— Mér urðu á þau mistök að
reyna að skalla knöttinn frá, þeg-
ar hann barst að markinu, eftir að
Árna hafði misheppnazt að
hreinsa, sagði Jóhannes. — Ég
átti auðvitað að reyna að skalla
hann yfir, en ég vissi hreinlega
ekki hvar ég var staddur, hvort ég
var nógu nærri markinu til þess JÓhannes Eðvaldsson f baráttu við Belgfumanninn Willy Wellens.
að það væri vogandi að reyna að
skalla yfir.
Jóhannes kvaðst ella vera nokk-
uð ánægður með þennan leik.
Hann sagði, að leikurinn hefði
verulega mótazt af þvi hve völlur-
inn var gífurlega þungur og taldi,
að það hefði ekki síður bitnað á
íslenzka liðinu en þvf belgíska,
jafnvel þótt flestir íslenzku leik-
mannanna væru vanir að leika við
slík skilyrði.
— Við eigum ekkert minni
möguleika í leiknum við Hollend-
inga á miðvikudaginn, sagði Jó-
hannes, — útkoman f þeim leik
fer nákvæmlega eftir þvf, hvort
við náum góðum leik, og hvort
baráttan og samstaðan i íslenzka
liðinu verður jafngóð og f þessum
leik, sem ég efast reyndar ekki
umaðverður. —stjl.
Ekki hræddur við Hoilendingana
- sagði Marteinn Geirsson
— ÞETTA var góður leikur af
okkar hálfu, a.m.k. þangað til við
fengum markið ð okkur, sagði
Marteinn Geirsson, sem nú lék f
fyrsta sinn með fslenzka landslið-
inu eftir að hann gerðist atvinnu-
maður f knattspyrnu. Marteinn
var mjög treustur f leiknum og
sýndi af sér mikinn dugnað bæði f
sókn og vörn.
— Það var þeim mun gremju-
legra að fá þetta mark á sig, að
þeir áttu eiginlega engin tækifæri
í leiknum, sagði Marteinn, —
enga góða sókn. Belgíska liðið var
í heild slakara en ég átti von á,
eftir að hafa séð til sumra
belgísku landsliðsmannanna úti f
Belgíu. Vafalaust hefur völlurinn
haft sitt að segja — verið þeim
erfiður, en hann var okkur það
líka. I það minnsta fannst mér
geysileg viðbrigði að koma af
þeim „teppum" sem við höfum
verið að æfa og spila á að undan-
förnu á Laugardalsvellinum.
Marteinn kvaðst kunna mjög
vel við sig f atvinnumennskunni f
Belgisu. — Þetta er skemmtilegt
og tilbreytingarfkt lif, sagði hann.
Um landsleikinn við Hollend-
inga á morgun sagði Marteinn:
— Ég hef trú á því, að hann
verði mjög svipaður þessum. Að
vísu eiga Hollendingar betri ein-
staklinga en Belgfumenn, og þarf
að hafa sérstakar gætur á sumum
þeirra. En ef við náum sæmileg-
um leik og baráttukraftur ís-
lenzka liðsins verður svipaður og
hann var í leiknum í dag, þá er ég
ekki hræddur. Alla vega er ég
viss um, að við fáum ekki slæma
útreið í leiknum á morgun.
— stjl
ISLENZKA LIÐIÐ VAR ERFfTT VIÐUREIGNAR
OG ÞVÍ GLEBJUMST VIÐ MJÖG YHR SIGRI
sagði Thys, landsliðsþjálfari Belgíu
FYRIR okkur var það aðalatr-
iðið að sigra f þessum leík, og
það tókst, sagði þjálfari
belgfska liðsins Thys, f viðtali
við Morgunblaðið eftir leikinn
á sunnudaginn. — Við vissum
fyrirfram að þetta yrði gffur-
lega erffður leikur, og að völl-
urinn kynni að setja strik í
reíkninginn hjá okkur. Það
kom mér nokkuð á ðvart að
hann virtist há fslenzka líðinu
litlu minna en okkur og fs-
lenzku leikmönnunum gekk
jafnvel enn verr en okkur að
fðta sig á blautu grasinu.
— Islenzka liöiðvar mjög
svipað þvi sem ég átti von á,
sagði Thys. — Það er gífurleg
barátta í því og hver eínasti
leikmaður harður I horn að
taka. Það þýðir þó ekki að þeir
séu ódrengilegir knattspyrnu-
menn. Þvert á móti voru þeir
aldrei grófir og hættulegir.
— Jú, við vorum heppnir að
ná þessu marki, sagði Thys,
þegar hann var að því spurður,
hvort honum fyndist ekki
markið sem van den Francois
skoraði hafa heppnisstimpil á
sér. — Ekki þar fyrir, að við
áttum fleiri hættuleg mark-
tækifæri i leiknum en Islend-
ingarnir, sagði hann, — og
verðskulduðum að skora. Ann-
ars var gífurlega erfitt að eiga
við fslenzku vörnina. Hún lék
þannig að við gátum lítið annað
gert en að reyna skot af svo
löngu færi, að hæpið var, að
þau heppnuðust. Já, og svo bíða
eftir, að henni yrðu á mistök,
eins og raunin varð á þegar þið
fenguð markið áykkur.
Þegar Thys var að þvi spurð-
ur, hvern hann teldi hafa verið
bezta leikmann Islenzka liðsins
f leiknum, þurfti hann ekki
langan tíma til að hugsa sig um:
— Asgeir Sigurvinsson. Hann
er leikmaður sem er ekki bara
beztur í íslenzka liðinu, heldur
víðast hvar þar sero hann leikur
knattspyrnu. Annars áttu allir
fslenzku varnarleikmennirnir
góðan leik, og kunna greiniiega
mikið fyrir sér f knattspyrnu.