Morgunblaðið - 28.09.1976, Qupperneq 13

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 28. SEPTEMBER 1976
13
Myndlist
eftir BRAGA
ÁSGEIRSSON
Afleiðingar
Hagvaxtar:
Gallerí SÚM
Ljósbrot:
Hamragarðar
Á sama tíma og fólk fjöl-
mennir að Kjarvalsstöðum á
tvær merkar sýningar þar, vilja
hinar minni falla í skuggann,
— I annan tima hefi ég ekki séð
slika aðsókn sem að Kjarv^ls-
stöðum, en hins vegar er eftir-
tekjan rýr, hvað hinar minni
snertir, — örfáir hafa skrifað í
gestabækur. Þetta er næsta
eðlilegt, þegar tekið er tillit til
þess,að um nær óþekkta menn
er að ræða, er hér verður fjall-
að um.
I galleríi SUM sýnir Gunnar
Geir Kristjánsson 42 verk.
Aðallega eru það eins konar
málverk unnin úr plastefnum,
er hafa þá náttúru að bólgna út,
þegar þeim er blandað saman.
Myndirnar eru áferðafallegar
og sumar, svo að furðu gegnir,
en afturá móti er það misskiln-
ingur hjá hinum unga manni,
að hér sé um nýstíl að ræða, þvi
að þetta hefur verið gert áður á
margan hátt og engin nýjung er
það heldur að rjúfa hið hefð-
bundna form rammanna.
Teikningar og grafík benda til,
að her skorti á skólun og undir-
stöðuþjálfun, og það hefur
mörgum orðið hált á þvi að ætla
sér að byggja list sina á áferðar-
fallegum nýjungum. Hér er því
engu hægt að spá um framtið-
ina, en myndir, er ég stað-
næmdist aðallega við á yfirferð
minni sakir áferðar og fjöl-
breytilegs forms, voru nr. 8, —
11, — 12, — 13, — og 14...
I Hamragörðum sýna fjórir
áhugaljósmyndarar viðleitni
sína á því sviði að teikna með
ljósi. Þeir eru Þorvaldur
Jóhannesson, Þorsteinn Ás-
geirsson, Gunnar Elfasson og
Guðjón Steinsson.
Sýna þeir 31 ljósmynd, og er
skemmst frá að segja, að hér er
um mjög virðingarverða við-
leitni að ræða. Vel er gengið frá
myndunum og allir virðast þeir
hafa næmt auga fyrir viðfangs-
efnum sínum og vera merkilega
fundvisir á að finna sérkenni-
leg mótív. Ég verð að segja fyr-
ir mig, að margt gætu ungir
myndlistarmenn lært um frá-
gang mynda af hinum ungu
áhugamönnum.
Hinir ungu menn eru ekki
síður fundvisir á óhlutlæg form
en hlutlæg, og myndir þeirra
eru sannarlega ekki neinar
heimildarmyndir, heldur til-
raunir með möguleika tækninn-
ar, og hér rikja engir sýnilegir
fordómar. Ég vil telja hér upp
nokkrar skemmtilegar myndir
svo sem nr. 16 eftir Þorstein
Ásgeirsson, nr.ll, eftir Þorvald
Jóhannesson nr. 12 eftir
Guðjón Steinsson og nr. 29, eft-
ir Gunnar Elíasson, Ekki vil ég
hér gera upp á milli ljósmynd-
aranna né einstakra mynda, en
vil vekja athygli á virðingar-
verðu framtaki, sem verðskuld-
ar athygli.
Bragi Ásgeirsson.
Tvær
sýningar
Öánægðir
sjómenn
„Spyrðu ekki um aflabrögð, við
verðum bara vondir. Breiðafjörð-
ur fór lang verst út ÚV friðunarað-
gerðunum, aflinn hefur verið
helmingi verri en í fyrra,“ sagði
Þorvaldur. Runólfur tók undir
orð Þorvalds. „Og það er það eina,
sem þú færð upp úr okkur og
hana nú.“
Niðri á bryggjunni var verið að
gera að netum af mikilli list og
netanálin flaut á meiri hraða en
myndavélinni var unnt að festa á
filmu. Það var áhöfnin á Farsæl,
sem þarna var að undirbúa sig
fyrir næsta túr.
Skipstjórar í hrókasamræðum
Einn af þeim, sem er að byggja, Þórólfur Guðjónsson,
verzlunarstjóri í Kaupfélaginu. Hann tók undir orð
sveitarstjórans um skort á iðnaðarmönnum.
„Allt á fullu”
Niðri við höfnina var verið að
landa úr Grundfirðingi II. Við
frystihús Zophaniasar Cecilsson-
ar var ungur maður að moka karf-
anum af vörubíl.
„Sigurður heiti ég,“ sagði hann
hressilega. 16 ára. „Nei ég á nú
eiginlega ekki heima hérna. En
hér búa ættingjar minir og ég
reikna með að vera hér eitthvað
áfram.“ Nóg að gera?
„Já blessuð vertu, allt á fullu,"
svaraði hann og tók aftur til við
vinnu sina.
Það var glampandi sólskin og
stelpurnar I frystihúsinu sátu á
bekk undir húsveggnum í kaffi-
hléinu. Tvær þeirra, Vilborg og
Hjördis, færðu sig til, svo blaða-
maður mætti líka komast i sólbað
og spyrja um tilveruna í Grundar-
firði. Hvað gerðu þær á kvöldin?
„Við förum á böll, það eru sæta-
ferðir í Búðardal, Ólafsvík og
Hólminn, alls staðar eiginlega þar
sem hægt er að komast. Svo eru
bió tvisvar í viku.“
Er sjoppa? ,Já, við hittumst
stundum við sjoppuna, en við
verðum að standa fyrir utan.það
er bara svona gat.“ Langaði þær
nokkurn tíma til að fara t.d. til
Reykjavikur, þar sem meira fjör
er? „Nei, alls ekki“. Um það voru
þær alveg sammála.
Ekki langt frá voru tveir bílar i
gangi hlið við hlið og bilstjórarnir
voru með höfuðið út um gluggann
að tala saman. Þetta er furðulega
algeng sjón í þorpum þar, sem
virðist þó varla taka þvi að aka á
bifreið á milli húsanna. Bílstjór-
arnir kynntu hvor annan fyrir
blaðamanninum: „Þetta er verð-
andi skuttogaraskipstjóri, Runólf-
ur Guðmundsson" (blessuð vertu
ekki að taka mynd af mér, það er
nóg komið af því, sagði Runólfur
nafni þess fræga togara, sem dró
kolmunnann) — „og þetta er
hann Þvorvaldur Elbergsson
skipstjóri áGnýfara".
kvæmdir fremst á myndinni
„Morgunblaðið, það var nefni-*
lega það — þá getum við sagt þér
hitt og þetta. Þetta er nú formað-
ur sjómannafélagsins hérna, lát-
um hann tala fyrir okkar
munn..sagði skipstjórinn.
Formaðurinn, Ivar Árnason:
„Það hljóta allir sjómenn að vera
á móti nýju samningunum. Þessi
miðlunartillaga, sem þeir koma
með núna, felur ekki I sér neinar
breytingar fyrir báta undir 300
tonn. Það er gripið inn í þegar
engin þörf var á, engin verkföll
yfirvofandi. Það hlýtur að koma
til aðgerða."
Þorbjörn, Sigurður, Arnar
„Skrifaðu niður eftir honum og
skilaðu þessu i bæinn,“ bætti
skipstjórinn við.
Að þessu mæltu sneru menn sér
aftur að netunum. A Grundarfirði
er litill timi aflögu I óþarfa snakk.
Jafnvel litlu strákarnir, sem ég
hitti, máttu tæpast vera að þvi að
nema staðar. Þeir voru með veiði-
stangir og sögðust bara hafa feng-
ið tvö seiði. „En við reynum aftur
i aðfallinu," bættu þeir við
ákveðnir í að gefast ekki upp.
Flökkusnatar finna vissulega
ekki friðland i þeirra hug.
Ljósm. texti MS.