Morgunblaðið - 28.09.1976, Side 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 28. SEPTEMBER 1976
Póst- og simaumdæmin fá
meira sjálfstæði um leið
og þeim fækkar úr 5 í 4
NV REGLUGERÐ um stjórn og
starfsemi p6st- og sfmamála tók
gildi 1. júnf s.l. Reglugerð þessi
var gerð að tillögu nefndar, sem
skipuð var ( marz 1973, af þáver-
andi samgönguráðherra, Hanni-
bai Valdimarssyni, til að gera
allsherjarathugun á skipulagi og
rekstri Pósts og sfma.
Reglugerðin beinist fyrst og
fremst að þvf að gera starfsemi
Pósts og sfma hagkvæmari og
markvissari og f þvf sambandi
töldu nefndarmenn brýnasta
kvæmt lið 1, verður stofnuð
stjórnunardeild, sem síðan er
skipt í fjórar aðaldeildir, fjár-
mála-, tækni-, umsýslu-, viðskipta-
deild og rekstrardeild og undir
hana falla f jögur póst- og sfmaum-
dæmi, en póst- og sfmaumdæmin
voru áður fimm að tölu. Á með-
fylgjandi mynd sést hin nýja um-
dæmaskipan.
Samfara þessari breytingu mun
valddreifingin verða meiri innan
stofnunarinnar og umdæmin fá
meira sjálfstæði og umsvif en áð-
NEFNDARMENN og samgönguráðherra. F.v. Hörður Sigurgeirsson,
Brynjólfur Ingólfsson, Halldór E. Sigurðsson, Jón Skúlason og Jón E.
Böðvarsson. Ljósm. ÓI.K.M.
verkefnið að taka ailt skipulag
stofnunarinnar til endurskoðun-
ar.
Við þetta tók nefndin aðallega
mið af eftirfarandi:
1. Aðskilnaði stefnumörkunar
og reksturs sem þýðir að þeir, sem
vinna að stefnumörkun, geta
helgað sig þvi, en þurfa ekki að
fást við almenn dagleg rekstrar-
vandamál.
2. Valddreifingu innan stofnun-
arinnar, þ.e. að flytja daglega
stjórnunarstarfsemi s.s. ákvarð-
anatöku, almenna skipulagningu,
framkvæmd og eftirlit í póst- og
símaumdæmi, þar sem hinn eigin-
legi rekstur fer fram.
3. Að auka formlega stefnu-
mörkun og rekstrareftirlit, eða
með öðrum orðum að léggja
aukna áherzlu á markmiðasetn-
sngu, áætlanagerð og rekstraryfir-
lit.
Til að aðskilja starfsemina sam-
ur var. Þannig verður ábyrgð á
starfseminni dreift meira til um-
dæmanna og þau munu gegna
þýðingarmeira hlutverki en áður,
eða eins og nefndarmenn orðuðu
það: „boðleiðin á milli vandamál-
anna og þeirra, sem geta tekið
ákvarðanir um lausn þeirra verð-
ur stytt.“
Auk þess sem eftirlit og stjórn
innan fyrirtækisins verði hag-
kvæmari er gert ráð fyrir að þess-
ari breytingu fylgi verulegur fjár-
hagslegur ávinningur og aukin og
betri þjónusta við almenning. Þó
sögðu nefndarmenn að erfitt væri
að benda á hvar eða að hve miklu
leyti þetta bætir þjónustuna við
almenning, en hún hlyti að verða
verulega betri.
I nefndinni áttu sæti þeir Jón
Skúlason, póst- og sfmamálastjóri,
sem formaður, Brynjólfur
Ingólfsson, ráðuneytisstjóri f sam-
Framhaid á bls. 39
STJÖRN Biáf jallafólksvangs
hefur samþykkt að kaupa sér-
staklega útbúið salernishýsi
með skolptanki til notkunar f
Bláfjöllum og getur sá útbún-
aður verið kominn til landsins f
janúar, áður en skfðatfminn
hefst. Umhverfismálaráð
Reykjavfkur mælti fyrir sitt
leyti með þessari úrlausn á
fundi sfnum f vikunni, en frá-
rennslismálum og vatnsöflun
er þröngur stakkur skorinn f
fólkvanginum vegna vatnsbóla
þétthýlisins, sem eiga upptök
sfn þarna undir hraununum.
ögmundur Einarsson, for-
stöðumaður Vélamiðstöðvar
Reykjavfkurborgar og einn
þeirra sem unnið hafa að skipu-
lagstillögum f fólkvanginum,
ÞANNIG fftur snyrtihýsið út, sem Bláfjallanefnd hyggst kaupa f
Bláf jöllin, nema hvað það verður ekki á hjólum.
Snyrtihýsi með losunar-
tanki keypt 1 Bláfjöllin
I snyrtihýsinu eru 6 salerni, vaskar og skolptankur, sem losaður
verður með nýju holræsahreinsitæki.
sagði Mbl., að fengið væri tilboð
með hentugri tilhögun frá
Finnlandi. Er það vagnhýsi —
ekki þó á hjólum — sem f eru
sex salerni og tankur, sem þau
eru losuð f, og tekur 2700 lftra.
Yrði hýsið sett niður á skíða-
svæðinu, en tankur sem vatn er
flutt í, komið fyrir f gömlu
snyrtiherbergjunum og tengd-
ur þeim. Ætti þessi snyrtiað-
staða að duga fyrst um sinn
fyrir skíðafólk í BláfjöIIum. En
mjög þurfti þar úr að bæta.
Ein ástæðan fyrir þvf, að
þessi úrlausn er möguleg og
hentug, er sú, að Reykjavíkur-
borg hefur þegar pantað og fær
í vetur sérstakt holræsahreinsi-
ÞETTA tæki til losunar á rot-
þróm og holræsum er Reykja-
vfkurborg að fá og er talið gff-
uriegt framfaraspor f hreinsun-
armálum.
tæki, sem er bfll með sérstökum
sog- og dæliútbúnaði til hreins-
unar á rotþróm og holræsum
borgarinnar. Og getur sá bfll
losað tankinn f Bláfjöllum með
dæliútbúnaði, þannig að ekkert
loft kemst að, og flutt skolpið í
holræsakerfi borgarinnar.
Sagði ögmundur að hreinsi-
tækjabfll væri margra ára
draumur þeirra borgarstarfs-
manna og yrði gffurlegt fram-
faraspor f hreinsunarmálum í
borginni. Holræsakerfið, sem
er dýrasta leiðslukerfi borgar-
innar, þyrfti meiri hreinsunar
og viðhalds við en hægt hefði
verið að leysa af hendi án slfks
tækjabúnaðar. En hreinsibíll-
inn hefur tank með hreinu
vatni og annan til að taka við
óhreinindum, og er beitt sog-
krafti og þrýstikrafti til að ná
stíflum úr kerfinu og hreinsa
það. Getur bfllinn ekið á hvaða
stað sem er með útbúnaðinn.
Þessi búnaður kemur frá
Þýzkalandi og kostar 17—18
millj. kr. Er hann væntanlegur
f febrúar í vetur.
Bætt hreinlætisaðstaða f Blá-
fjöllum er einnig mjög brýn
vegna hinnar mjög öru fjölgun-
ar skiðafólks á svæðinu. Snyrti-
vagninn ætti að geta komið til
landsins, ef engar tafir verða í
janúar, enda nauðsynlegt að fá
hann þá til að geta gengið frá
honum á staðnum áður en aðal-
skíðatíminn hefst.
Leðuriðjan 40 ára:
Framleiða 15—20.000 veski
„Ókeypis nafngylling fylgir
Atson seðlaveskjunum", er
seting, sem flestir hafa heyrt. Það
er verksmiðjan Leðuriðjan, sem
framleiðir þessi veski og einmitt
um þessar mundir á verksmiðjan
40 ára afmæli. Það var Atli R.
Ólafsson, sem stofnsetti Leður-
iðjuna 1. september 1936 og
rekur hann hana enn þann dag f
dag, en auk þess er hann skjala-
þýðandi og dómtúikur f dönsku
og þýzku. Af þessu tilefni heim-
sótti Morgunblaðið Leðuriðjuna,
þar sem hún er tii húsa að
Brautarholti 4, og ræddi við Atla
um starfsemina.
„Við höfum framleitt margar
tegundir leðurvara um dagana"
sagði Atli, „en síðustu árin höfum
við svo til eingöngu takmarkað
framleiðsluna við seðlaveski.“
Stofnun Leðuriðjunnar má
rekja til þess að móðir Atla stofn-
aði leðurvörudeild við Hljóðfæra-
hús Reykjavíkur sem hún átti og
rak. Atli fór þá að dunda við að
gera peningabuddur fyrir Hljóð-
færahúsið og árið 1936 fór hann
utan og lærði gerð kvenveskja í
Kaupmannahöfn.
Við spurðum Atla hvaðan hann
fengi hráefnið í vörurnar.
„Núna kaupi ég allt skinn frá
Englandi," sagði hann, „en ég hef
skipt við æði mörg þjóðlönd um
árin. Um tima-notaði ég einnig
íslenzk Skinn, hrosshúðir og kálf-
skinn, en það er ekki lengur fáan-
legt.“
Atli sagði að þó vélmenningin
tröllriði öllum iðnaði væri minna
af hans framleiðslu unnið i vélum
en ætla mætti. Þar kemur m.a. til
að efnið f veskin er mjög dýrt og
auk þess óreglulegt að lögun og
á ári
því mikilsvert að nýta það vel, þó
það kosti aðeins meiri vinnu. Þó
hefur hann vélar til þessara
hluta, einnig til að þynna leðrið
og svo auðvitað saumavélar og
vélar til að letra í leðrið. I verk-
smiðjunni starfa nú 15 manns.
Við spurðum Atla einnig
hvaðan vörumerkið Atson kæmi
og sagði hann það að hann hefði
tekið þetta nafn upp á þeim árum
þegar helzt engin vara mátti vera
íslenzk. „Þetta eru fyrstu tveir og
síðustu þrír starfirnir í nafninu
mínu“, sagði hann.
Hefur þú tölur um hve mörg
seðlaveski þið framleiðið á ári?
„Á síðasta ári framleiddum við
15.000 veski og ég á von á að á
þessu ári fari framleiðslan upp í
20.000 veski. Þetta fer stöðugt
vaxandi.“
Ertu með einhverjar nýjar
framleiðsluvörur á prjónunum?
„Nei, ekki er það nú. Það
kemur nú fyrst og fremst til af
þvi að við höfum meira en nóg að
gera vió að framleiða seðlaveskin.
Og ekki nóg með það heldur eru
karlmenn svo yndislega ihalds-
samir að þeir vi' helzt -engu
breyta. Þaniiig ég búinn að
framleiða sömu t“<?'ind af seðla-
Atli R. Ólafsson sýnir hér blm.
og Ijósmyndara nokkrar teg-
undir framleiðsluvaranna.
Ljósm. Ól. K.M.
veskjum í mörg ár og alltaf seljast
þau jafn vel. Það var hins vegar
ekki svona þegar ég var í kven-
veskjastússinu. Þa þurfti alltaf að
vera að breyta nm liti ob eerðir."
Starfsfólk Leðuriðjunnar.