Morgunblaðið - 26.11.1976, Blaðsíða 30

30
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 26. NÓVEMBER 1976
Guðmundur Mýrmann
Einarsson — Minning
Þann 14. september andaðist á
Héraðshælinu á Blönduósi, Guð-
mundur Mýrmann Einarsson,
bóndi á Neðri Mýrum f Engi-
hlíðarhreppi, Húnavatnssýslu.
Guðmundur Einarson var fædd-
ur 24. júní 1907 á Neðri Mýrum.
Voru foreldrar hans Einar
Guðmundsson frá Miðgili f Langa-
dal, Þorkelssonar frá Barkar-
stöðum í Svartárdal. Voru hans
systkini m.a. Arni Þorkelsson á
Geitaskarði og Sigríður Þorkels-
dóttir í Neðri Lækjardal, móðir
þeirra Árna Blandons bónda
Lækjardal og Þorkels Blandons i
Reykjavík. Var þetta dugnaðar og
gáfufólk.
Kona Guðmundar Þorkelssonar
á Miðgili, móðir Einars á Neðri
mýrum var Guðrún Einarsdóttir
frá Bollagörðum á Seltjarnarnesi
systir Guðmundar Einarssonar
útvegsbónda í Nesi. Var þetta
fólk gildir bændur og miklir for-
menn og aflasælir.
Kona Einars Guðmundssonar á
Mýrum, móðir Guðmundar
Einarssonar bónda á Neðri
Mýrum var Guðrún Hallgríms-
dóttir frá Birnufelli f Fellum.
Hafði hún komið f Húnaþing sem
kvennaskólastúlka til Blönduóss
og dvaldi æ síðan f Húnavatns-
sýslu.
Hallgrfmur Helgason faðir
''V
Systir mín.
LÁRA BOGASON
Hörsholm
Danmörku
andaðist sunnudagmn 21 nóvember Jarðarförm fór fram í gær
Ingibjörg Thors.
Faðir okkar
t
NJÁLL JÓNSSON
andaðist í siúkrahúsi Siqlufjarðar 25 nóvember
Sigurlaug Njálsdóttir,
Guðjón Njálsson
Sigurður Njálsson.
Útför
t
JÓNS S PÁLMASONAR
verður gerð frá Þingeyrarkirkju laugardaginn 27 nóvember kl 1 4 00
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent á Þingeyrarkirkju
Hulda Á. Stefánsdóttir
Guðrún Jónsdóttir Páll Líndal
Þórir Jónsson Sigrfður Guðmannsdóttir
t
Þökkum mmlega auðsýnda samúð og vináttu við fráfall og jarðarför
GUÐRÚNAR GUÐNADÓTTUR
Sæbóli
Björg Sigurjónsdóttir Magnús Guðmundsson
Júlíana Sigurjónsdóttir Þorsteinn Erlingsson
börn og barnabörn.
+
I
Þökkum innilega auðsýnda samúð við fráfall eiginmanns mmS, ^öður
okkar, tengdaföður, afa og langafa,
HARALDAR AMUNDINUSSONAR
hárskerameistara
Ólafía Guðnadóttir
Davíð Haraldsson Hrafnhildur Jónsdóttir
Friðrik Haraldsson Anna Birgisdóttir
barnabörn og barnabarnaborn
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför
SIGRÍÐAR SAMÚELSDÓTTUR
frá Vonarlandi.
Börn, fósturbörn, tengdabörn og barnabörn.
t
Alúðar þakkir fyrir áu?sýn0a vináttu og samúð við fráfall og útför
KRISTJÁNS ý.' 5'GMUNDSSONAR
frá Hvallátrum
eiginkona, börn, tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.
Guðrúnar var frá Sandafelli í
Skriðdal, bróðir Gisla föður Bene-
dikts Gíslasonar áður bónda i Hof-
teigi á Jökuldal, en hálfbróðir
Guðrúnar Hallgrímsdóttur á
Neðri Mýrum var Ólafur böndi
Birnufelli. Allt er þetta fólk
mikilhæft af dugnaði, og fram-
kvæmdum.
Mátti þvi segja að gildir bænd-
ur og auðsælar stæðu Guðmundi
Einarssyni í allar ættkvíslir.
A Neðri Mýrum höfðu oft orðið
ábúendaskipti er Einar
Guðmundsson hóf þar búskap,
enda jörðin í leiguábúð. Hafði
Jörðin eigi hlotið þá ábúð er
henni hæfði, sem var í eðli sínu
góð jörð.
Árið sem Guðmundur Einars-
son fæðist hófu foreldrar hans
þar búskap og eignuðust jörðina.
Skipti þá um til hins betra um
búskapinn. Einar var búþegn
góður, verkhygginn, jafnlyndur
og varð bú hans brátt arðsamt.
Guðrún, kona hans, var stór-
brotin i orði og af athöfnum, vildi
hafa reisn yfir heimili sínu með
reglusemi og gestrisni. En
hverdagslega var hún sparsöm og
fór vel með hluti.
Þau hjón reistu 1925 ibúðarhús
úr steini, eitt hið fyrsta hér um
slóðir, og var það hið reisulegasta.
Heimili þeirra var glaðvært.
Einar var lengi organisti i
Höskuldsstaðakirkju, var söngv-
inn, tók i orgel oft á heimili sínu
og fólkið söng.
Þau hjón eignuðust þessi börn
auk Guðmundar bónda á Mýrum:
Unni og Hallgrim, er alla ævi
hafa dvalist á Mýrum, og unnið
þar að búinu; Guðrún, sem gift er
Jóhannesi Gíslasyni, verzlunar-
manni, í Vestmannaeyjum.
Guðmundur Einarsson bar nafn
ömmubróður sins, Guðmundar
Einarssonar í Nesi. Guðmundur
ver snemma tápmikill, varð hár
vexti, hraustur, vel byggður og
styrkur vel og vinnugefinn.
Stundaði íþróttir og keppti á
íþróttamótum ungmennafélags-
ans.
Þó búskapur yrði ævistarf hans,
hafði hann ríka hneigð til veiði-
skapar á sjó og landi. Hafði
gaman að koma á sjó og draga fisk
og var ágæt skytta. Hagur var
hann í bezta máta, einkum á járn
og nSfði smiðju.
Guðmunduf var tvo vetur á
Bændaskólanum á Hván.r!e.yri °6
taldi sig hafa mikið lært af dvöi
sinni þar, og þroskast á marga
vegu. Hann dáði mjög hinn merka
skólastjóra Halldór Vilhjálmsson
á Hvanneyri. Stóð hugur
Guðmundar til framhaldsnáms í
búfræði, en hindrun sú varð, að
heilsa föður hans fór þverrandi
unz hann andaðist 1934.
Stóð Guðmundur þá fyrir búi
móður sinnar ásamt systkinum
sínum Hallgrími og Unni. Hóf
hann þá mikla ræktun og bygg-
ingar útihúsa úr steini. En er
móðir þeirra andaðist 1956 hófu
t
Amma mín
MARGRÉT ÞORSTEINSDÓTTIR
Hvassaieiti 11,
lést á öldrunardeild Landspital-
ans aðfaranótt 25 nóvember
Þyr'iT hönd dóttur hennar og
vandamanna
Atli Elíasson.
SVAR MITT
EFTIR BILLY GRAHAM
HVERS vegna hefur GuA ekkl látlð gera llsta yfir það, sem er
leyft og bannaA og vlð grtum sfðan farið eftir? Mðr finnst
erfltt að gera mér grein fyria, f hverju rétt hegðun er fðlgin.
Gott er það, að tii skuli vera fólk, sem þráir að vita
vilja Guðs í smáatriðum. Nú eru reyndar til trúfélög,
sem hafa tilteknar „heimildir og takmarkanir" til
þess að koma til móts við þá, er spyrja eins og þér
spyrjið.
En Guð hefur ekki þóknazt að fara þannig að.
Hann vill láta persónuleika hvers um sig njóta sín og
forðast, að við verðum fjötruð i fyrirmælum. I stað
þess vill hann, að við reynum sifellt að átta okkur á,
hvernig okkur beri að breyta og tala. Guð hefur
gefið okkur meginreglur, sem okkur ber að taka mið
af í hverju einstöku tilviki. Hér er dæmi: í Jakobs-
bréfi er talað um, að allt, sem ekki sé af trú, sé synd.
Ef við breytum þessu í nútímamál, mundum við
segja: „Ef þú ert i vafa, þá skaltuækki gera það.“
Páll ritar: „Hvað sem þér svo gjörið í orði eða verki,
þá gjörið allt f nafni Drottins Jesú, þakkandi Guði
föður fyrir hann.“ (Kólossubr. 3,16). Er þér lesið
Biblfuna í einrúmi go biðjizt fyrir, þá mun Guð gefa
yður vizku og skilning. En ákvarðanir yðar verða
ekki alltaf vilji Guðs varðandi aðra. Þeir verða að
taka sínar ákvarðanir.
þeir bræður Guðmundur og Hall-
grlmur félagsbú, og héldu þeir
áfram byggingum á Mýrum,
gerðu miklar girðingar og þurrk-
uðu landið til beitar. Byggingar á
Mýrum voru traustar og vand-
aðar, sem verða mátti, enda var
Guðmundur vakinn og sofinn yfir
að allt væri í hinum beztu sniðum.
Má þar til nefna vel hirt tún og
grasgefin er gáfu góða uppskeru
þó illa áraði. Vel ræktaður og
alinn búsmali, enda hugleiddi
Guðmundur margt er mátti verða
til nytja við búskapinn, er hann
nam af bókalestri eða mæltu máli.
En hann var í senn bókhneigður
og eftirtektarsamur.
Þeir Mýramenn gáfu sig ekka
mikið að félagsmálum, né stund-
uðu að neinu ráði vinnu utan
heimilis. En hitt var að margan
daginn vann Guðmundur fyrir
nágranna sína að ýmsum verkum,
eins var hann glöggur um alidýra-
sjúkdóma og varð mönnum að liði
I þeim efnum. Guðmundur var
þvi árvakur við búskapinn eins og
góður fiskimaður um að afla.
Aftur gaf Guðmundur sér góðan
tíma til að kynna sér verðlag á
hlutunum, svo hann mætti hljóta
sem hæst verð fyrir vöru sína og
öðlast ódýrust innkaup. Kom þar
fram verzlunarhreigð hans og
hagsýni um alla hluti. Var því bú
þeirra bræðra arðsamt enda kapp-
kostaði Guðmundur að forðast
skuldir. Hélt svo fram um langt
árabil að Guðmundur hafði alla
útvegun búsins, en Hallgrímur sá
um allt heima fyrir. En báðir voru
þeir bræður dugnaðarmenn til
allra verka.
Unnur systir þeirra var stoð og
stytta móður sinnar heima fyrir.
Þann 28. ágúst 1949 festi
Guðmundur Einarsson ráð sitt og
gekk að eiga Guðrúnu Sigurðar-
dóttur frá Mánaskál í Laxárdal í
Vindhælishreppi, myndarkonu til
munns CZ handa- Hafði ævi
hennar fallið í ÍÍk2J? farveS °g
Guðmundar. Um fjölda árá Var
hún ráðskona hjá föður sínum og
bræðrum, því faðir þeirra syst-
kina var ekkjujnaður. Var
heimilið á Mánaskál með myndar-
brag um búskap, byggingar og
rafstöð I'vi þeir Mánaskálabræður
eru völundar miklir. En Guðrún
systir þeirra ágæt saumakona og
ræktaði trjágarð við býli þeirra.
Mátti þvi telja jafnræði með
Guðrúnu Sigurðardóttur og
Guðmundi Einarssyni I búskapn-
um og heimilishaldi með slika
reynslu að baki.
Þau hjón eignuðust þessi börn:
Sigurbjörg, gift Jóni Bjarnasyni
frá Haga i Þingi, búa þau á
Blönduósi. Sigurbjörg gekk I
kvennaskólann á Blönduósi og er
sjúkraliði. Einar, gekk í Bænda-
skólann á Hólum. Guðrún, gekk i
kvennaskólann á Varmalandi.
Þessi systkin búa heima á Mýrum.
Þeir bræður Guðmundur og
Hallgrímur héldu áfram sínum
samyrkjuuðskap’ enda voru Þeir
alla tið samhentir ú'.111 hann-
Blómguðust hagir Neðri-
Mýrarfólks, enda var fylgst vel
með tímanum um vélakost, hirð-
ing góð á hlutunum og reglusemi
mikil.
Er nú um 40 hektara tún á
Mýrum er gefur af sér nær þrjú
þúsund hesta í stað 90 hesta er
Einar Guðmundsson fékk fyrsta
árið sem hann bjó á Mýrum.
Það stuðlaði og að hagsæld
heimilis að jafnan var þar nægur
vinnukraftur. Það er fallegt að
lita heim að Mýrum i gróandan-
um, er angan er úr jörðu og þeyr í
lofti.
Þau systkinin á Mýrum,
Guðmundur, Unnur og Hall-
grímur hafa hlotið umbun tryggð-
ar sinnar við jörðina. Enda var
Guðmundur tengdur órjúfandi
böndum við þessar lendur sínar,
til endadægurs. Hann hafði hlotið
sama sjúkdóm og faðir hans, er
hann mátti bera hátt á annan tug
ára með hléum og fór þrisvar til
uppskurðar á spitala i Reykjavik.
Þvi meir sem á leið ævina þvarr
þróttur Guðmundar til vinnu-
álags, einkum siðustu þrjú ár.
En hugsun Guðmundar var allt
til vordaga, föst og heilsteypt um
hagi síns heimilis. Maðurann var
að upplagi óvenju þrekmikill og
viljasterkur.
Honum var það án efa ánægju-
efni, að sonur hans, Einar, myndi
taka við búskap á Mýrum, svo
verki þeirra ættmanna væri hald-
ið I horfinu.
Er ég kom öllum ókunnur fyrir
35 árum í Höskuldsstaðapresta-
kall og frekar fákunnandi um
sveitastörf, þó hófust kynni okkar
Guðmundar, er ég einkum byggði
á því að hann var ættaður af Nes-
inu eins og ég. Var hann mér
hollráður um marga hluti og hélst
vinátta okkar alla tið og ég minn-
ist hans með þakkarhug.
Það voru honum biessaðir dag-
ar er hann magnþrota gat dvalist
fáeinar vikur heima framan af
sumri.
"^ia hans, Guðrún, var manni
sínum makil slCC, sem tryfur ^
ástrikur lífsförunautur t-f hann
gat deilt sínum áhyggjum með,
uns hann kvaddi Mýrar til að
dvelja á sjúkrahúsi á Blönduósi.
Við erum jafnan minnt á, að
lífið I kringum okkur er ávallt að
kvikna og slokkna. Margar eru
myndirnar sem okkur gefast í
preststörfunum; eina slika á ég
frá liðnu sumri.
Fárra mánaða drengur horfði
forvitnum augum á afa sinn á
banabeði, jafnframt þvi sem hann
laugaði sig í sólargeislanum.
Afinn horfði hýrleitur á dreng-'
in, sem er að byrja vegferöina, þá
sem hann er sjálfur að ljúka, þvi
Guðstrúin með lifsgeislum sínum
hafði laugað sálu hans, svo hann
beið rólega hinnar nýju vegferð-
ar.
Þannig eru minningar minar
um Guðmund á Mýrum á sjúkra-
beði og dótturson hans Bjarna.
Pétur Þ. Ingjaldsson