Morgunblaðið - 19.06.1977, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 19. JUNt 1977
7
Að baki
þjóðhátíðar
Að vonum féllu á þjóðhátíð
nú sem fyrr fögur orð um
fósturjörð og framtið lands
og þjóðar Hvernig hyggj-
umst við tryggja farsæld og
frið? Sú spurn hlýtur að
brenna mönnum heitar í hug
en tíðum fyrr, eins og nú er
komið þjóðarhag, að ekki sé
minnztá þjóðareiningu.
Er nokkuð um það mál að
segja í þætti, sem fjalla skal
um kristindómsmál og
kirkju? Er úr vegi að minnt sé
á, hverjar skyldur bræðra-
lagshugsjón Krists bindur
hverjum þeim, sem kennir
sig við nafn hans? Hvernig
rækjum við þær skyldur?
Fyrir 1 9 öldum brýndi Pall
postuli þær skyldur söfnuðin-
um í Korintuborg og sagði:
,,Þér eruð hver annars limir."
Og þegar hann skrifar
Efesusmönnum líkir hann
kristnu samfélagi við einn lík-
ama, þar sem margir séu
limiren líkaminn einn. Hér
liggur til grundvallar Krists-
kenningin um samábyrgð
allra manna.
Bræðralagið hefur aldrei
eins og i frumkristninni orðið
að þeim veruleika, sem Krist-
ur ætlaðist til. Postulasagan
segir að þá hafi söfnuðurinn
fyrsti í Jerúsalem lifað svo
þessa einingarhugsjón, aðaf
fúsum vilja, án nokkurs ytra
valdboðs, hafi menn lagteig-
ur sínar i sameiginlegan sjóð
svo að allir í söfnuðinum
gætu notið þess af veraldar-
gæðum, sem til var meðal
hinna kristnu.
Svo var þá, en aldir liðu og
eiginhagsmunahyggja hélt
innreið sina i kristið samfél-
ag. Sjálfir kirkjunnar menn,
þeir sem aðstöðu höfðu til,
gleymdu kröfu Krists og
varnaðarorðum Páls postula
Auður kirkjunnar jókst og bil-
ið varð breiðara og breiðara
milli ríkra og snauðra. Kristur
var tilbeðinn, tignaður við
gullbúin ölturu í glæstum
helgidómum, en i fram-
kvæmdinni gleymdi.st krafa
hans um bræðralagið og
varnaðarorð Páls um að krist-
ið samfélag ætti að vera og
væri einn líkami með mörg-
um samábyrgum limum. Af
því hefur hlotizt ómælanlegt
böl, tortryggni, fjandskapur,
skefjalaust launamisrétti og
kjaradeilur, skefjalaust kapp-
hlaup um að skara eld að
sinni köku án nokkurs tillits
þess, að þjóðfélagið er einn
likami, og að það sem skaðar
þjóðarhag idag, verðurallra
böl á næsta degi.
Þetta hefur blasað við okk-
ur siðustu mánuði í okkar
fámenna samfélagi.
Menn virðast allir sammála
um það, aðsívaxandi launa-
misrétti i okkar litla þjóðfél-
agi sé ógæfa. Til þess að
vinna gegn því hafa nú, eins
og tiðum fyrr, verið háðar
kjaradeilur, en mun ekki einu
sinni verða sú raunin á, að
þeir sem betur mega sín eða
bezt í þjóðfélaginu beri arð á
kostnað hinna, sem sjálfsagt
varaðveita kjarabætur? Eða
hefur það heyrzt i átökum
siðustu mánaða um kjara-
mál, að þeir sem hæst hafa
laun hafi boðizt til að gera
ekki kröfur. Fjármálaspeking-
um kann að finnast það
barnalegt, sem verið hefurá
margra vörum: Erekki unnt
að gera skattalög svo úr
garði, að ekki borgi sig að
gera launakröfur, sem spilla
þjóðareiningu og sprengja
það launakerfi, sem fátæk
þjóð og fámenn verður að
búa við? Eða eru þeir sem
skattalög eiga að setja of
miklir hátekjumenn til að
hafa áhuga á slikri lagasetn-
ingu? Svo hafa margir spurt
síðustu vikurnar.
Til þess að stýra i höfn fleyi
fámennrar þjóðar þarf mikla
hugarfarsbreytingu og meiri
kristindóm. Meiri skilningur
á eðli og lögmálum samfél-
agsins getur tryggt vinnufrið
og einhug fólksins í landinu.
Vitanlega er öllum Ijóst, til
þess að halda uppi menning-
arlífi í strjálbyggðu landi þarf
að efla útflutningsatvinnu-
vegi, auka fjölbreytni fram-
leiðslunnar á öllum sviðum.
Það er vandalaust að hrópa
og heimta, en efnahagur
þjóðfélagsins setur skorður
þvi, sem unnt er að gera fyrir
menntun og menningu
þegnanna. Þetta er öllum
Ijóst í orði kveðnu, en svo
ekki meir.
Hver er sá vegur, sem til
lausnará vandanum liggur?
Er ekki Ijóst, að það er vegur-
inn, sem meistari kristninnar
lagði, vegurinn sem Páll frá
Tarsus benti Korintumönn-
um á þegar deilur komu upp
i söfnuði þeirra?
Fyrir 1 9 öldum skrifar
hann þessum litla söfnuði
bréf, sem hann ætlaði trú-
lega ekki öðrum að lesa en
geymir þó það orð, sem gæti
verið lausnarorð i kjara- og
vinnudeilum enn. Hann
bendir á að hver limur verði
að bera umhyggju fyrir öðr-
um, svo að líkaminn allur sé
hraustur og starfi eðlilega.
Hann bendir á, að ef einn
limur þjáizt, beri einnig aðrir
limir byrði hans. Hann bendir
á, að svo sé mannlegt félag,
einn líkami en limir margir.
Hvar sem litast er um víða
veröld er auðsæ nauðsyn að
þessi lexía sé lærð, og þá
ekki sizt i okkar fámenna
þjóðfélagi. Stendur hér ekki
stétt gegn stétt, hagsmuna-
hópur gegn hagsmunahópi, i
þeim blinda barnaskapi að
ætla mögulegt að sitja til
frambúðar sjálfur að nægta-
borði meðan nágranninn sit-
ur við sinn hálftóma disk?
Við erum ,,hver annars lim-
ir" Okkurerá engu öðru
meiri nauðsyn en því, að
skilja beturen viðskiljum
enn eðli og lögmál samfél-
agsins. Meistari kristninnar
flutti boðskap um bræðralag,
boðskap, sem á að dýpkg
samfélagskenndina, efla
skilning á ábyrgðinni gagn-
vart öðrum og hollustu við
þjóðarhag, ef ekki á verra af
að hljótast.
Þjóðhátið er fyrir tveim
dögum liðin, en framundan
eru aðrir dagar, og þá mun
hversdagsbaráttan að nýju
og nýju minna á sannleiks-
orðið um líkamann eina og
limina mörgu.
Saltfiski
stolið
ÁTTA pökkum af saltfiski var
stolió úr birgðageymslu Sjötaks i
Örfirisey aöfararnótt s.l. þriðju-
dags. Saltfiskurinn er pakkaður i
striga og merktur stöfunum
FRSF. Þá eru sumir pakkarnir
merktir gæðamerkinu 12A en aðr-
ir merkinu 12. Þeir, sem telja sig
geta veitt upplýsingar í þessu
máli, eru vinsamlega beðnir að
snúa sér til rannsóknarlögregl-
unnar í Reykjavik.
EFÞAÐERFRÉTT-
NÆMTÞÁERÞAÐÍ
MORGUNBLAÐINU

AIGLYSINGA-
SÍMINN KR:
22480
urattarvelar
til afgreiðslu strax:
40 hestafla C-335 á kr. 700.000
60 hestafla C-355 á kr. 978.000
85 hestafla C-385 á kr. 1.950.000
VELABORG
SUNDABORG
Klettagörðum 1 - Símar 8-66-55 & 8-66-80
NÝIR HÖCGDEYFAR FRÁ
meíra öryggi
aukin þcegindi
betri ending
Motwot iuri* seo mohkoi surm soo mohooi loioimui mohiioi rioi iiviitn
f yrir flestar
gerðir bifreiða